BREENA'S POV
Ako nga pala si Breena Hyun.Matulungin akong tao.Pero bata pa lang ako binansagan nakong kong ''SADAKO'' hindi ko din alam at simula nun wala nakong naging kaibigan kahit isa.
May nakita akong naglalakad na dalawang babae nahulog ata yung panyo nung isa.
''Excuse me?'' sabe ko tumingin naman silang dalawa na para nagulat.
''Na..nahulog mo ata yung panyo mo'' sabay abot ko sakanya.
''Sadako ...?'' sabe ng babae sa totoo lang sana'y nako matawag na ganun.
Kinuha niya yung panyo sa kamay ko ''Im sorry'' sabe niya ulit sabay tumakbo na.
Pumasok na ko ng school pero may nakita akong lalaki na naka-uniform sa school namin at mukang nawawala ata siya kaya naman ...
''U-umm..'' sabay lumingon naman siya.
''Kung hinahanap mo yung dalton school d-ditoo .. yun'' dagdag kong sabe.
''Ah.Salamat ^__^ '' sabe niya habang nakangiti
Tas tinawag na din siya agad ng mga kaibigan niya kaya naman nag-lakad na din ako.At simula nun pinagmamasdan ko na siya pero syempre patago lang noh.
Lunchtime na! ^_^Kumakain na ako nang biglang narinig ko yung dalawang babae dun sa hindi kalayuan well, sana'y na akong pag-usapan nila yung iba nga minsan sinasabi mangkukulam ako tsaka madami pa, mas malaki siguro problema ko kung poproblemahin ko pa sila dibuh?
CHANGNING's POV
Nandito kame ngayon ni Bree sa park nagke-kwento siya about friendship story, sa totoo lang gusto niya maging writer sabe niya.At ito ang kwento niya, basahin niyo nalang.
''May dalawang mag-kaibigan magkasama sila ng mahigit 20 years.Masaya sila kapag magkasama hindi sila nag-aaway.Hanggang sa nag-kasakit si babae.
''Alam mo ba mamamatay na yung babae jan,malapit sa ating bahay?'' sabe nung nanay nung lalaki.
''Oo nga napaka-lupit nga nun eh kapag namatay daw siya gusto niya kasama niya yung malapit na kaibigan niya, isasama niya daw sa hukay'' sabe naman ng tatay nung lalaki.
''Talaga?kahit buhay pa ito?'' tanong namn ng nanay ng lalaki.
''Oo,talaga!'' tas umiling-iling nalang ang mga magulang nito at biglang umupo yung lalaki mula sa pag-kahiga kaya naman tinanong ng mga magulang niya kung bakit pero di siya umiimik.
Sa totoo lang hindi alam ng parents niya na mag-kaibigan sila kasi kapag nag-kikita sila pumupunta sila ng gubat ayaw daw kase ng mag-kaibigan na may nakaka-kita sa kanila.Strange right?
Hanggang sa namatay na nga yung babae at kinaladkad na si lalaki para isama sa hukay nung kaibigan niya ayaw niya man at kahit mag-sisigaw pa ito hindi siya pinapakinggan.At nag-sama na nga sila sa hukay.
''Inilibing siya ng buhay kasama ang kaibigan niya,Nakaka-iyak diba?'' sabe niya na parang may luha pa dun sa mga mata niya.Hindi ko alam kung pano naging nakaka-iyak yun kaya naman nanahimiknalang ako at tumayo na siya.
Naglakad siya ng konti at seryosong nagsalita.
''Masakit pa rin para sa akin, .... hindi ko ata magagawang kalimutan siya'' sabay nag buntong hininga siya at lumingon sa akin nang naka-ngiti.
''Gaano kaya to kala-lalim?'' sabe niya sabay lingon niya dun sa ilog.
''Hmm. Hindi ko alam'' sabay lapit ko dun sa ilog ng biglang.
''Changning'' tawag niya sa pangalan ko na naka-hawak pa siya sa mga braso.
''Langoy ka naman pls, gusto ko lang malaman kung gaano ka lalim'' dugtong niya ng naka-ngiti pa siya.
''Sus!Wag kang ganyan ah'' sabe ko na kinakabahan konti nang biglang
.
.
.
.
.
.
.
''Waaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaah!!!A-hhhhhhhhhhhhhh!Saklolo!Tulungan mo ako, saklolo!'' sabe ko na nagmamaka-awa.
''Malalim nga'' mahinay na sabe niya.
''Saklolo!Hindi ako marunong lumangoy'' dagdag ko pa.
Wala na, ito na ang katapusan ko, tapos biglang .................................................. tumalon din siya at tinulungan ako.
XENNA'S POV
''Oh tumayo kayo lahat at pumunta dun sa gilid, we'll be having a change seat'' sabe ng teacher ko kaya naman tumayo na kaming lahat.
May kinuha si sir na lata na may mga papel at bubunot ka dun kung saan magiging upuan mo at pinaunang pabunutin si sadako ayytt este, breena pala xD.Kaya naman mga kaklase ko naiinis bat daw siya nauna parang mga tanga talaga tao dito.
Bumunot na siya at pumunta dun sa second to the last row.
''Sana hindi natin siya maka-tabi'' sabe ng isang kong kaklase.
Nagulat sila ng makita nilang si lance naglakad at tumabi kay breena.
''Nga pala!Hindi na ako bubunot dito na ako!'' sabe ni Lance.
''Ah.Hindi ko din kailangan bumunot'' sabe ni bree.
''Ako din!'' sabe ko sabay umupo kame dun sa tabi ni breena.Kaya naman lahat sila gulat yung mga muka.Napa-tingin ako sa kanya at nagulat ako.
''You look scary!Stop making that face!'' I don't mean to dissapoint her but it's true umiiyak siya na parang galit yung muka tas yung mata niya naka-tingin sa taas, hindi naman taas na taas medyo lang.
''Na...tutuwa ako! .. If i don't look up I'll end up crying.I'm so happy to be in this seat'' sabe niya ng umiiyak.Kami naman tumawa lang at ngumiti.
Well, mabait naman pala siya.Nung uwian nag-yaya si bree na kumain ng lunch kase daw nagugutom daw siya kaya naman inimbita na din namin si Lance at si Breena sumama naman sila.Actually, si Lance pa nga nag-bayad eh ^_^
''Waah! ^_^Nagugutom nako!'' natutuwang sabe ni bree.
At sabay na kaming kumain.
Napatingin kame kay Breena nung nagsalita si Lance.
''Hindi kaba gutom?'' tanong niya kay breena.Hindi niya din kase ginagalaw yung pagkain niya.
''I-ito ang unang pagkakataon nangyari ito, I mean na kakain kasabay kayo'' sabay hawak niya sa puso niya ''Nakaka-taba lang ng puso'' dagdag niya pa.
Kame naman masaya para sakanya gusto namin siya maging kaibigan, sa totoo lang.
''Tara!Kumain kana'' sabe naman ni Lance kay breena kaya naman kumain na din siya.
''Hah.Wala ka bang baseball practice ngayon?'' sabe ko kay Calvin.
''Ah.Tapos na.'' sagot niya.
''Huh?Bakit nandito si Calvin?'' tanong ni breena.
''Sila may ari nitong restaurant'' sagot naman ni Lance sakanya.
Naugulat siya konti.''Bree-li?'' tanong ni Calvin kay breena.
''Breena!'' sigaw naming tatlo sakanya.
''Hahaha.Ang hina mo naman mag-memorize sa mga pangalan.'' sabe ni bree.
''Lagi akong nandito halos dito na nga kame tumira eh'' sabe ko.
''Like my brothers'' sabi ni Calvin.
''Teka!Sino yung older brother?'' sabe ko naman.
''Pwede ba tigilan mo na yan'' sabe ni bree yung kuya kase non may crush sakanya kaya ayaw niya ng maalala.Hahaha!
Sabay tawa namin ''Baka ako!'' tumatawang sabe ni lance.
Pero bigla akong natigilan. ''T-...teka!Ngumiti ka?'' pagtataka kong sabe pano hindi namin yan nakitang ngumiti ever marunong pala siyang ngumiti Hanggaling!Haha.Ignorante talaga ako.
'Alam mo dapat ngumiti ka palagi, parang ganyan'' dagdag kong sabe.
''Ka-..kapag na tetense ako o kaya ninener-byos nagkaka-ganto yung muka ko.'' sabe ni breena na yung muka niya parang sadako ulit.
''Hahahha Teka!Kapag ninenerbyos ka nagiging nakaka-takot ka?'' sabe ko sabay tawa naming lahat.
Hanggang sa umuwi na din kame Haay grabe kapagod.Anyway may napansin lang ako nung umuwi kame pumunta si Lance papunta kay breena eh di naman dun bahay niya pero sabe bibili daw siya kaya dun siya dadaan. Hahaha.Kunwaree pa to si Lance eh ^__^
---------------------------------------------
Sorry for not updating for 4 months.Babawi ako!Sorry ^__^