NATHAN'S POV
"Nathan, pano nila 'to nalaman?" takot na sabi ni Juls
"I don't know.. May pinagsabihan ka bang iba?"kunot noong sagot ko sakanya
Sa lahat ng problemang na naresolba ko, ito ang isa sa mahihirap maresolba.
Involved kasi dito ang pamilya ni Juls.
Kaya kung anong gagawin ko.. apektado siya.
Family-oriented pa naman siya.
Bakit ba kasi nalaman pa nila?!
"Wala.. ni isa wala."sagot ni Juls
Alalang-alala na siya.
Nakagat ko na lang ang labi ko.
"Eh sa paano nila ito nalaman?!"nasabi ko na problemadong problemado
Bigla ko na lang naalala yung nangyari kagabi.
>>FLASHBACK<<
Pagkaalis ni Juls, hinila ko si Jess papunta sa walang taong lugar at kinausap siya.
"Mahal pa rin kita, Nathan." Jess
Hindi ako kumibo.
Hindi ko alam kung bakit hindi ako masaya sa mga naririnig ko.
Naging problemado pa nga ako eh.
Niyakap ako ni Jess.
"Mahal na mahal pa rin kita."bulong niya
"Pero may asawa na ako.."sagot ko
"Asawa mo lang siya sa papel. Pero ako pa rin naman ang mahal mo, diba? diba?!"
Kumalas ako sa pagkakayakap niya.
"Hindi pwede. K-kasi.. m-may asawa na ako. O-oo, may asawa na ako."
"Yun lang ba ang dahilan , Nathan? O meron pang iba?!"
Hindi ako kumibo.
"Hmm.. Nathan, tandaan mo ito: Gagawin ko ang lahat lahat para mabawi kita dun sa impaktitang babaeng yun! Tandaan mo yan!"pagbabanta niya at umalis sa harapan ko.
>>END OF FLASHBACK<<
Pinagpatuloy ko na ang pagda-drive.
At ngayon, nasa tapat na kami ng bahay nila Juls.
Nagpatiuna na siyang pumasok sa pinto nila na nakabukas.
Pagpasok namin, naka-upo ang lahat maliban sa tatay niya.
"Tay.."lapit ni Juls sa tatay niya
Hinarap siya ng tatay niya at biglang..
Sinampal.
Nasapo ni Juls ang parte ng mukha niya na sinampal at agad na may tumulong luha sa mga mata niya.
"Bakit mo nagawa samin 'to, Juls?! Hindi mo ba alam na nagmumukha kang pera sa ginawa mo?! Naturingan ka pa namang Cum Laude eh, BOBO KA NAMAN PALA! Nasa'n napunta ang mga tinuturo namin sayong magagandang asal, ha?!"panunumbat ng Tatay ni Juls
"Pero, Tay.. para naman po iyon kay Kuya.."sagot ni Juls
Nasampal ulit siya.
"At natuto ka nang sumagot ngayon ha! Yan ba ang turo sa inyo ng eskwelahan?! Ang sumagot sa magulang?! Walng kang galang! Pinalaki ka naming maayos tapos kahihiyan lang ang ibibigay mo sa'min?!"sabi ni Tatay na dinuro-duro pa si Juls
"Tama na po yan, Tay.."pigil naman ni August
"Wag kang makealam dito, August!"balik ni Tatay sa kanya
Napayuko na lang si August.
"Ikaw na bata ka! Hindi ka ba tumatanda?! Hindi mo ba alam ang tama o mali--"baling ni Tatay kay Juls na pinutol naman niya
"Baka nga, Tay.."putol ni Juls sa kanyang ama
"Juls.."nasabi ko at hinawakan ko siya sa balikat
Ang tatay niya akmang sasampalin na naman siya.
"Sige, Tay. Sampalin niyo ako kung hanggang saan ang ikasasaya niyo. Tay, kulang pa ba ang sakit na naramdaman ko sa inyo. Yung sakit na ibinibigay niyo sakin pag lasing kayo. I-iyong tipong palaging si Kuya na lang ang magaling. S-si Kuya ang mabait, masipag, magalang.. lahat ng magagandang bagay na kabaliktaran sa ugali ko! Kaya nga napili kong umalis sa bahay na 'to at maging independent para hindi niyo makita ang pagmumukhang ito! Buong sweldo ko ang binibigay ko sa inyo. Ang pinapangkain ko na lang iyong allowance ko. Si Kuya na lang ang nagiging kakampi ko pag pinapalo niyo ako sa mga 'maling' nakikita nyong ginagawa ko. Si Kuya ang palaging nandyan para suportahan ako sa mga gagawin ko.. K-kasi kayo wala eh.. Wala kayong pakialam sa akin. Wala! Walang wala.. Didn't I deserve to be love? Mahal na mahal ko nga kayo eh..na kahit isakripisyo ko pa ang sarili kong kasihayan para lang sa inyo, gagawin ko."tuloy tuloy na sabi ni Juls habang umiiyak
"Juls, tama na yan. Bukas na lang tayo bumalik. Palipasin na lang muna natin yung galit nila sa'yo."sabi ko
Grabe naman kasi sila.
Hindi ba nila naiintindihan kung bakit yun ginawa ni Juls..
Dinala ko siya sa kotse ko at umuwi na kami.
Pagod pa kaya 'to sa byahe.
Alalang-alala pa..
Pagdating namin sa bahay, tahimik siya.
Gusto niya pa ngang magluto kaso sabi ko wag na lang. Magpapa-deliver na lang ako.
Tapos, pagkatapos naming kumain, nag-open na ako ng conversation.
"Juls, pwede mo nang ilabas ang sama ng loob mo. Tatanggapin ko lahat."assurance ko sa kanya
"Hmmp.. talaga?"sagot niya
I nod.
"Kailangan ko pa bang ikwento ang buong story?"tanong niya pa
"No need. Ibato mo lahat ng nasa utak mo sakin."
"Wag na. Pwede pa-hug na lang kahit 5 minutes lang? Kailangan ko lang ng shoulder to cry on.."
"Okay.. Hug?"
Niyakap niya ako ng mahigpit na mahigpit at humagulgol na.
Nakakaawa siya.
Hay..
Mayamaya, tinap ko yung likod niya.
"5 minutes na."sabi ko
"*gulp*Hahaha.. Inurasan mo talaga ah.."sabi niya na nakayakap pa rin sakin.
"Hindi. Pinapangiti lang kita.^.^"
Bumitaw na siya sa pagkakayakap pero sinandal niya yung ulo niya sa shoulder ko.
"Nathan.. ano na lang kaya ang sasabihin ng pamilya mo?"tanong niya
"Wag mo silang intindihin. They'll understand you."
"Buti pa sila.."
"Hay, Juls. Wag mo munang isipin iyon. Matulog ka na muna dyan sa pwesto mo. Pero matanong ko lang.. Papasok ka ba bukas?"
Umupo siya ng maayos at tinitigan ako.
"Ofcourse! Ibang usapan ang trabaho kaysa sa personal na bagay noh!"singhal niya sakin
"Okay.. Relax!"
"Hmmp! :'3"reaksyon niya habang nilalagay na naman ang ulo niya sa balikat ko
"Alam mo, Nathan.. Ngayon lang ako palaging na-o-open-up ng problema sa isang tao. At sa isang tulad mo pa!"pagsisimula niya ng bagong topic
"Bakit?! Masama ba akong tao?"
"Haha.. Makareact ka naman! Hahaha..:"> Hindi.. dahil magkaaway tayo dati na naging magkaibigan. Sabi ko kasi sa sarili ko na hinding-hindi kita magiging kaibigan..at dahil yun sa ugali mo!"sabi niya na nakapatong pa rin ang ulo sa balikat ko
"Halata naman kasing hindi ka makakatanggi sakin.."pang-aasar ko pa.
^_______^
"*sigh* Mayabang talaga!!"
"Hahahaha.."
"Hahahaha.."
Then, we full the night with laughter.. para makalimutan naman ni Juls yung problema niya.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
author's corner
3 chapters to go..
("_ _)
:[
sad..
lovelots,
annmare_17