{Caiden POV}
Ik kreeg nog een harde zweepslag op mijn rug en kneep mijn ogen dicht, maar maakte geen geluid.
'Goed zo. En nog een keer. Hou vol' hoorde ik mijn wolf vaag zeggen.
'Ik kan het niet meer-'
'Je kan het wel! Schakel het uit!' Zei hij boos.
Ik schakelde mijn emoties uit en opende langzaam weer mijn ogen.
Wie denken ze wel dat ze zijn?
Toen ik nog een zweepslag kreeg, maakte ik geen geluid en staarde ik levenloos voor me uit.
'Goed zo. En nog een keer' zei hij.
Ik probeerde mezelf los te krijgen wat 2 zweepslagen veroorzaakte.
'En nog een keer'
De wolfsbane brandde aan mijn huid. Maar ik moet het niet opgeven.
Ik hoorde een harde schreeuw van Alejandro.
Ik probeerde mezelf los te krijgen en kreeg nog een paar zweepslagen.
De man duwde me op mijn knieën en sloeg me bewusteloos.
{Alejandro POV}
Ik siste door de pijn.
Ze gooien steeds emmers met wolfsbane over me heen.
Ik raakte de band met mijn mate en wolf kwijt doordat ik zo zwak ben geworden.
Ik heb nog alleen Devon.
De leider van de Rouges liep de cel in met een brede domme grijns.
"Niet meer zo stoer he? Wanneer ik jouw mate te pakken krijg, verkracht ik haar en vermoord ik haar" gromde hij wat me hard liet brullen.
Langzaam begon ik weer te koken van woede.
Niemand raakt mijn eigendom aan!
Ik kreeg weer een emmer over me heen gegooid en schreeuwde.
"Alfa, we hebben zijn vader en Caidens mate" zei een man.
"Goed... je mag zelf weten wat je met dat wijf gaat doen. Vermoord zijn vader" grijnsde de leider en de man liep breed grijnzend weg.