Chan: Baekhyun, sabahın köründe uyandırıp beni camdan dışarı atmak da ne?! Üzerime kabanı atmanda cabası zaten! Sanki evlisin, gece kocanı benimle aldatmışsın da sabah kocan gelince beni görmemesi için pat küt yollamak gibi oldu! Üstelik camınız çok yüksekte, öldüm zannettim!
Baek: Sabahın körü mü?! Saat öğle 3'ü geçmişti. O saate kadar uyuduğumuza inanamıyorum! Geç yatmamalıydım, o lanet şeyi içmemeliydim!
Chan: Alttarafı annen ile baban geldi Baekhyun. Normal bir şekilde beni tanıştırabilirdin. Eğer birlikte yatmamızı gizlemek istersen de ayrı yattık gibi şeyler söyleyebilirdik.
Baek: Olmaz! Annem kızardı! Tanrı bilir içeriyi görünce ne yapacak? Yatağımı toplamalıyım, hemen geliyorum.
-Baek çevrimdışı-
Chan: İçeriyi topladım^^ ve ne için kızacak? Arkadaşın olduğu için mi? Yada yatılı olduğum için mi? Kendimi sabah gelmiş gibi de gösterebilirdim. Senden büyük olduğum için mi? Parmağımda ki mavi oje için mi? Benden utanıyor musun?
Baek: Chanyeol çok soru soruyorsun -,- Bunların hiç biri değil. Annem doktor olabilme hayalim için arkadaş edinip zaman kaybetmemi istemiyor. Seni o yüzden sakladım ve hayır, senden utanmıyorum. Sadece sabah her şey biranda oldu ve bende telaşlanarak sana öyle davrandım.
Chan: Annen çok katı biri olmalı -,-
Baek: Öyle -,-
Chan: Sen doktor olduktan sonra mı tanışacağım onlarla? -,-
Baek: Annem çığlık attı! Vasiyetim dolabımda öldükten sonra okursunuz!
-Baek çevrimdışı-
Chan: Senin için dua edeceğim! Fighting Baekhyun!
-Chan çevrimdışı-