Baekhyun'un zorlamasıyla kendini tutmayı bıraktı. Chanyeol yine ona karşı kartlarını düşürmüştü. Baekhyun'u bu kadar çok sevmesi, kendini ona karşı zayıf kılmasını sağlıyordu.
Baekhyun elleriyle kabanın yakalarını daha sıkı tuttu, dudaklarını dudaklarından ayırmadan iri omuzlardan çıkarmaya çalıştı. Chanyeol Baekhyun'a yardım etti. Kaban yere düştü. Kendini Chanyeol'e yaklaştırdı. Chanyeol kollarını beline sardı. Baekhyun ellerini yanaklarına götürdü. Baş parmağı, dudağının altında ki yara izine değdi. Chanyeol'ün kalacağı düşüncesi onu rahatlatmıştı. Sonradan ne kadar utanacağı, ne olacağı umrunda değildi. Şu an sadece Chanyeol'ü yanında istiyordu.
Chanyeol Baekhyun'u belinden kaldırıp kucağına aldı. Baekhyun da bacaklarını Chanyeol'ün beline doladı. İçeri geçti ve kucağındaki Baek ile barebar koltuğa oturdu. Chanyeol gitmekten vazgeçmiş gibi görünüyordu. Baekhyun görevini tamamlamıştı, neden geri çekilmiyordu? Baekhyun uzun süre öpüştüklerinden dolayı nefesinin kesildiğini zannetti. Geri çekilerek nefes aldı. Chanyeol'ün soluk dudakları kızarmıştı. Birbirlerine baktılar. Chanyeol yanakları kızaran bu güzellik karşısında yutkundu. "Baekhyun, seni seviyorum derken ciddiydim. Eğer beni sevmiyorsan devam etme lütfen. Seni kaybetmek istemiyorum." Baekhyun o gün onu ciddiye almamıştı. Dalga geçtiğini düşünmüştü.
16 yaşında bir ergen olmasına rağmen ilk kez Chanyeol ile öpüşmüştü. İlk öpücüğünü ona vermişti. Öpüşmelerini düşünürken hissettiği duyguları düşündü. Chanyeol'ün kucağından indi, koltuğun köşesine kendini attı. Sessizce oturdular. Nefeslerini düzene sokuyolardı. Onunla öpüşürken heyecanlanıyordu, kalbi tekliyordu ama yinede Chanyeol'ü o şekilde sevmiyordu. Onu sadece öpmek için öpüyordu. Öpüşmeyi yeni tatmıştı ve hoşuna gidiyordu. Üstelik O bir erkekti, ondan nasıl hoşlanabilir? Hemde onun arkadaşıyken. İkiside bu konu hakkında konuşmayacaklarını ve bir daha böyle bir şeye yeltenmeyecekleri üzerine sessiz bir söz verdi. İkisinin de kafası karmakarışıktı.
Chanyeol gülmeye çalışarak konuştu. "Hadi biraz içelim!" Baekhyun ayaklanan Chanyeol'e baktı. Chanyeol mutfaktan, gelirken getirdiği poşetlerden birisi ile geldi. Poşetteki şişeleri masaya koydu. "Chanyeol 16 yaşında reşit olmayan bir insan için hiç iyi örnek değilsin." Masadaki şişeleri inceledi. "16 yaşında ehliyeti olmadan araba süren birisi mi söylüyor bunu?"
"Pekii." Yere oturdu. Masada ki şişelerden birini alıp kafaya dikti. İlk içişiydi. Ağzına gelen acı tat dilini uyuşturmuştu. Chanyeol anında yarılanan şişeyi ellerinin arasından çekti. Ağzından akan sıvıyı kolunun tersiyle sildi. "Sen içmeyeceksin."
"Neden?"
"Baekhyun, birde senin sarhoşluğunla uğraşamam. Kendim için almıştım bunları."
"Ben niye senin sarhoşluğunla uğraşıyorum o zaman?!" Ağzında ki acı tadı hâlâ hissediyordu. Masadan bir şişe kapıp açmaya çalıştı. Chanyeol onuda elinden aldı.
"Ben sarhoş olmam."
"Bin srihiş ilmim! Niye sen insan değil misin?!"
"Al işte! Yarım şişede ağzın, yüzün kaymaya başladı bile!" Baekhyun gözlerini devirdi. Chanyeol sessizce içiyordu. "Sanki su içiyor mübarek! Hareketlere bak!" Chan Baekhyunda ki hafif saçmalamayı farketmişti. Yarım şişe onu bu hale getirmişse bir şişe içse ne olur diye düşündü. Fazla büyük düşünmeden aklına direk kusacağı fikri geldi ve yüzünü buruşturdu.
"Chanyeol lütfeen. Denememe izin ver." Ellerini göğünde çapraz yaptı. "Söz başına iş açmayacağım!" Yüzünü Chanyeol'e yaklaştırıp sevimli yüz ifadeleri saçmaladı. Chanyeol ne olursa olsun Baekhyun'u hâlâ seviyordu. İstemese de yarım bıraktığı şişeyi Baekhyun'a uzattı.
* * *
"Oppaa! Chan Oppaaa! Baekkii'nin şişesi bittii!" Kaşlarını çatıp bağırıyordu ikinci boş şişesini masaya vururken. Birden gülerek iki elini Chanyeol'e uzattı. "Oppa, bir şişe daha alabilir miyim?!" Başını yan yatırıp gözlerini kırpıştırdı. Chanyeol önünde ki boş şişeyi kenara çekti. Masanın karşısında oturan bu küçük çocuğu şimdi daha iyi görebiliyordu. Baekhyun'un uykusu gelmişti. Birkaç kere başı öne düştü. Chanyeol ayağa kalkarak Baekhyun'un arkasına geçti. Baekhyun başını yukarı kaldırıp Chanyeol'e baktı. "Oppa?" Chanyeol koltukaltlarından tutup kaldırmaya çalıştı ama Baekhyun pek yardımcı olmuyordu. "Hadi Baekhyun artık yatmalısın."
Omuzlarını çekiştirerek Chanyeol'ün elinden kurtuldu. "İstemiyorum!" Ağlayacak gibi oldu ve kendini yerlere attı. Chanyeol büyük bir sabırla yere yatan çocuğu kucağına aldı. Baekhyun bacaklarını salladı. "Oo! Buradan manzara harika! Oppa, keşke senin kadar uzun olsaydım!" Baekhyun salak salak sırıtıyordu. Chanyeol ise baya eğleniyordu. Baekhyun odasına doğru götürüldüğünü anladığında durması için Chanyeol'ün göğsüne birkaç kere vurdu. "Yah! Yatamayız! Bir şeyler sormam lazım! Dur bi saniye! Seni seviyorum diyip susmayla olmuyor! Hey kime diyorum! Alooo!" Chanyeol durdu. Baekhyun durmasını beklemiyordu. Ona bakan Chanyeol'e bakakaldı. Yutkunarak sakin bir şekilde devam etti. "Karşındaki insanı hiç düşünmüyorsun Chanyeol. Seni seviyorum diyip öpmeyle aklımı karıştırıyorsun. Aşık olabilirim, sevebilirim, hoşlanabilirim. Ama bunları sende hissedemem. Sorun bunları bir erkekte hissetmemde de olabilir bilmiyorum, sanırım kabul edemediğim şey bu." Başını Chanyeol'ün boynuna gömdü. Ellerini arkasından birleştirerek sarıldı. "Üzgünüm Chanyeol."
KoridoR ortasında kaldılar. Baekhyun midesinde bir şeyler hissetti. İlk başta fillerin oynadığını düşünüp güldü. Sonra durum kötü bir hal aldı. Midesi ağzına geliyordu. Hemen elleriyle ağzını kapattı. "Çonyoll!" Chanyeol ne olduğunu anlamıştı. Hemen odasındaki banyoya götürdü. Yere bıraktı. Baekhyun klozet önünde diz çöküp midesindekileri boşalttı. İşi bitene kadar Chanyeol sırtını okşadı. Yorgun bir şekilde konuştu. "Chanyeol, başım dönüyor." Chanyeol telaşlanarak hemen Baek'i kendine çevirmdii. "İyi misin?!"
"Bilmiyorum, çok kötüyüm yada iyiyim. Bilmiyorum." Yüzü kızarmıştı ve başı dönüyordu. Elini boynuna daldırdı azıcık ateşi vardı. "Doktor olmak isteyen çalışkan arkadaş sensin! Azıcık ateşin var ne yapabileceğimi bilmiyorum!"
Baekhyun azcık düşündü. Elleriyle giysilerini gösterdi. Konuşmaya hali kalmamıştı. "Çıkar..." Chanyeol kısık sesle duyduğu kelimeyi hemen yerine getirdi. Salyasümük ve içkili olan tişörtünü çıkardı. Eşofmanına yeltenirken Baekhyun'a baktı. Bacaklarını uzatmış, klozete yaslanmıştı. "Çabuk ol Chan." Chanyeol hemen dediğini yaptı ve eşofmanınıda çıkardı. Şimdi sadece iç çamaşırıyla duruyordu. Baekhyun eliyle yaklaş işareti yaptı. Chanyeol hemen yanına gidip bir şey söylemesini bekledi. Kulağını dudaklarına yaklaştırdı. Baekhyun kollarını Chanyeol'ün boynuna sardı. "Küvete koy şimdi." Kucağına alıp yavaşça küvete yatırdı. "Soğuk su ile yıka. Ne dersem durma."
"Bu mantıklı mı? Zaten hastasın."
"Yap işte."
Chanyeol telaşlanmıştı iki eli bir papuçtaydı. Soğuk suyu açtı ve Baek'in üzerine tuttu. Baekhyun soğuk su karşısında kıvrandı. Üşüyordu ama onun için en iyisi buydu. Chanyeol küfür ediyordu kendine. Sonunu düşünmeden bir işe kalkışmıştı. "Tamam kapatabilirsin." Baekhyun biraz daha iyiydi. Midesindeki tüm kötü şeyleri kusmuştu ve ateşi azda olsa düşmüştü. Chanyeol'ün yardımıyla küvetten çıkıp ayakları üzerinde durdu. Üşüdüğü yıkırdayan dişlerinden anlaşılıyordu. Chanyeol banyoda ki dolaptan havlular çıkardı. Büyük olan havluyu Baek'in vücuduna sardı. Bir de eline küçük havlu aldı. Baekhyun'u tekrar kucağına aldı ve yatağa otutturdu. Küçük havluyla saçlarını kuruladı. Büyük havlu ile de vücudunu kuruladı ama iç çamarşırı ıslak kalmıştı. Dolaplarını yine karıştırdı. Siyah renkte pijama takımlarını çıkardı, yatağın üzerine koydu. Çekmeceden bir iç çamaşırı aldı. "Baekhyun iç çamaşırını kendin çıkartabilecek misin?" Baekhyun hâlâ titriyordu. Başını olumlu şekilde salladı. Chanyeol arkasını dönerek bekledi. Biraz sonra arkasını döndü. Baekhyun havluya sarınmış yatıyordu. "Selenmen gerekirdi."
Baekhyun'u tekrar oturur pozisyona getirdi. Havluyu alıp kenara koydu. Pijamanın altını alıp giydirdi. Üstünüde giydirip düğmelerini ilikledi. Yatağı açtı ve Baekhyun'u tekrar kucağına alıp yatırdı. Yorganı üzerine örttü. Elini boynuna götürüp ateşini ölçtü. İyi gibiydi. Odadan çıkarken Baekhyun seslendi. "Bu gece benimle yatmayacak mıydın?"
Chanyeol arkasına dönerek al yanaklı çocuğa baktı. Işığı söndürüp içeri geçti. Camları açıp havalandırdı. İçerde ki dağınıklığı topladı. Çöpleri çöpe atıp dağıttıkları odayı düzenledi.
Her şeyin düzenli olduğunu düşündü. Camları kapatarak Baekhyun'un yanına gitti. Baekhyun'u odanın ortasında, yerde sırtına aldığı battaniye ile görünce hızla yanına gitti. "Baekhyun iyi misin?!" Omuzlarından sarstı. "Yanına gelmeye çalışıyordum ama başım döndü."
Chanyeol hemen yatağa geri yatırdı. İçeriye geçip çekmeceleri, dolapları karıştırdı. Sonunda hapları bulmuştu. Ateş düşürücü ve mide hapı yazan kutudan hap aldı su ile beraber Baekhyun'un yanına gitti. "Hadi şunları iç iyi gelir." Baekhyun yatakta doğruldu. Su ile berber iki hapı içti. Bardağı mutfağa geri götürecekken Baekhyun bileğinden tuttu. Elinde ki bardağı aldı, yanındaki küçük çekmecenin üzerine koydu. Yana kayıp Chanyeol'ü yatağa çekti. İri vücuda yanaştı ve başını göğsüne koydu. "Üşüyorum." dedi. Chanyeol sanki ısıtabilecekmiş gibi kollarını küçük bedene sardı. Hala sarhoşluk vardı Baekhyun'un üzerinde. Üzerine halsizlik ve ateşide olunca hâlâ kendine gelememişti. "Chanyeol.."
Chanyeol cevap vermemişti, devam etmesini bekledi. "Ben sanırım..." biraz daha sokuldu onu saran kollara. "Ben sanırım sana aşık oldum." Chanyeol hiçbir tepki vermedi. Ne diyeceğini bilmiyordu, sustu. Kendinde olmayan birisinin söylediği şeye inanmak istemedi. Çünkü sabah olunca bunların tersini dile getirceğini biliyordu. Baekhyun'un nefes alışverişli yavaş ve düzenli hale gelmişti. Chanyeol uyuduğunu anladı. Koyu turuncu saçlarına burnunu gömdü ve kahve kokusunu içine çekti. "İyi geceler Baekhyun."
-
Herkese mussssmutlu yeni yıllaaar🎄🎉
01.01.19
Üzgünüm ama hâlâ #kaisoo<3 :)
1K olmuşuz yyeeeey