ဆိုင္ေရွ႕တြင္ လူေတြက်ိတ္က်ိတ္တိုး စည္ကားလွ်က္ မိပိုးနဲ႔ဇက္ဆို ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ကိုျမင္ရက္ႏွင့္မေခၚအား မေျပာအားဘဲျဖစ္ေနရသည္။ ဒီအခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္၀ိုင္းလုပ္ေပးသင့္ေပမယ့္ ဆိုင္အတြင္းပိုင္းထဲ၀င္ပီး ပက္လက္ခံုေလးေပၚလွဲခ်လိုက္ကာ နဖူးေပၚလက္တင္ရင္း ေမွးေနလိုက္သည္။ အကိုကေတာ့ဘာမွမေျပာ.........ကၽြန္ေတာ္လုပ္သမွ်ကိုလိုက္ၾကည္႔ေနရင္းမွ မေနႏိုင္လို႔ထင္ပါရဲ႕ ထပီး၀ိုင္းကူလုပ္ေပးေနရွာသည္...... ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ စိတ္ေတြရႈပ္ေထြးကာ ေခါင္းေတြေနာက္ေနသည္မို႔ ဘာမွလုပ္ခ်င္ကိုင္ခ်င္စိတ္မရွိ...............
လူကသာမအားတာ အသည္းတို႔မ်က္ႏွာပ်က္ယြင္းေနသည္ကို သတိထားမိေနေပမဲ့ သြားမေမးအား...အနားလာကာ မုန္႔ကိုပါဆယ္ကူထုတ္ေပးေနေသာ ကိုADအား........
" ကိုADဘာျဖစ္ေနၾကတာလဲ..."
ပိုးဥ အေမးကို အလုပ္လုပ္ေနရင္းနဲ႔မွ ေခါင္းေထာင္လာပီး
" ပီးမွ ေအးေဆးေျပာမယ္ကြာ ခုေလာေလာဆယ္ေတာ့ အကိုတို႔ႏွစ္ေယာက္ ဒီညကားနဲ႔ရန္ကုန္ျပန္တက္ရမယ္ဆိုတာသာ သိထားဦး"
" ဟယ္ ဘယ္လိုျဖစ္ရတာလဲ........မဟုတ္မွ အန္တီသိသြားတာေတာ့မဟုတ္ဘူးမလား"
" ဟုတ္ေက်းဇူးပါရွင့္ ရန္ကုန္လာရင္လည္း ဆိုင္ကိုလာအားေပးပါဦးေနာ္"
ပိုးဥ ႏွင့္ ဇက္ သည္ ေရာင္းလည္းေရာင္း ကၽြန္ေတာ္ကိုလဲစပ္စု Customer ကိုလည္း Service ေပးေနေလသည္။
" နင္တို႔ႏွစ္ေယာက္ပီးမွ ေမးေတာ့......ခဏေနဆိုလူပါးေလာက္ပီ 1နာရီထိုးေတာ့မွာဆိုေတာ့ ..အဲအခ်ိန္က်မွေျပာျပမယ္"
ထုိသို႔ေျပာလိုက္မွ အသီးသီးေဘးနားထြက္ခြာသြားၾကေသာ ပိုးဥႏွင့္ဇက္.......သက္ျပင္းခ်ရင္း ကေလးရွိရာသို႔လွမ္းၾကည့္ရေသးသည္......ပက္လက္ကုလားထိုင္ေလးေပၚ အိပ္ေနတာက အပူအပင္မရွိတဲ့သူလို.......ဒါေပမယ့္ ကေလးရင္ထဲဘယ္ေလာက္ေသြးပ်က္ေနမလဲဆိုတာ မေျပာလဲသိေနသည္မို႔ဘာလုပ္ေပးရမွန္းမသိေတာ့ေပ....
ကၽြန္ေတာ္ကေရာ တည္ျငိမ္ေနလားဆိုေတာ့ မတည္ျငိမ္ပါဘူး...အခုခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္တုန္လႈပ္ျပေနရင္ကေလးဒီထက္ပုိဆိုးသြားႏိုင္သည္မို႔ ဟန္ေဆာင္ကာေနေနရျခင္းျဖစ္သည္......ေပ်ာ္ရတာမွ ၂၄ နာရီေတာင္မျပည့္ခ်င္ေသး...ကပ္ဆိုးေတြက ဘယ္ေခ်ာင္ကထြက္လာမွန္းကိုမသိေတာ့ေပ.....
ရာသီဥတုမွာေတာင္ မႈန္တိုင္းမလာခင္ ေလေျပေလးလာေသးသည္....ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္အတြက္ေတာ့ အလံုးအရင္းတိုက္ျဖိဳၾကမဲ့ ေလဆင္ႏွေမာင္းလို ...
"ဟူး"
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ စိတ္ခ်ပါကေလးရာ........ကိုယ္မင္းကို ဒီတစ္ခါလံုး၀ခြဲမသြားေတာ့ဘူး......ဘယ္သူေတြခြဲပါေစ..ဘယ္သူေတြလက္ညႈိးထိုးပါေစ..ကိုယ္မင္းေရွ႕က မားမားမတ္မတ္ရပ္တည္ေပးမယ္လို႔ကတိေပးပါတယ္..
...............................
ေန႔လည္ဘက္လူလည္းနည္းနည္းပါးသြားသည္မို႔ ၀န္ထမ္းမ်ားအား ထားခဲ့ကာ ပိုဥတို႔လည္းနားလိုက္ၾကသည္။ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ အသည္းရွိရာသို႔သြားလိုက္ပီး ပုခံုးပုတ္ႏိုးလိုက္ေတာ့ ခ်က္ခ်င္းပင္မ်က္လံုးပြင့္လာသည္။ အိပ္မေပ်ာ္ႏိုင္ဘူးထင္ပါရဲ႕ .........အသည္းရယ္ နင့္ကိုၾကည့္ပီးစိတ္မေကာင္းလိုက္တာဟာ....ငယ္ငယ္ကတည္းက ဒီသူငယ္ခ်င္းေလးကို မ်က္ႏွာတစ္ခ်က္အညႈိးမခံဘဲ ဂရုစိုက္ပီး ေမာင္ႏွမအရင္းေတြလိုခ်စ္လာခဲ့၇သည္မို႔ ဒီလိုျဖစ္ေနေတာ့ ဘယ္လိုမွစိတ္မေကာင္းႏိုင္ေပ...
" ကဲ...ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ လင္းဇမ္းပါဦး အသည္းရာ...ေမ်ာက္မႈိင္မႈိင္ေနလို႔ဘာမွထူးမလာဘူး...ေျပာ ငါတို႔ကိုရင္ဖြင့္....အဲဒါမွ နင့္ကိုအၾကံေပးလို႔ရမွာေပါ့..."
ဇက္ကေတာ့ သူမလိုမဟုတ္... အသည္းအား ကုိယ့္လိုမ်ိဳးခ်စ္ရွာေပမယ့္ ႏူးႏူးညံ့ညံ့တခါမွေျပာတယ္ဆုိတာမရွိေပ...အဲလိုေျပာတိုင္းလည္း အသည္းနဲ႔ရန္ျဖစ္ေနက်.......ဒါေပမဲ့အခုေတာ့ သူ႔ကိုေမ်ာက္လို႔ေျပာေနတာကိုပင္မသိသည့္အလား ငူငူၾကီးထိုင္ေနေလသည္...
"ငါ ကုိသက္ထင္နဲ႔ ေတြ႔ခဲ့တယ္.."
မ်က္ႏွာကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းပြတ္ကာ ဆိုလာေလသည္။ ပြတ္လိုက္လို႔ခ်င္ခ်င္းနီတက္လာတဲ့မ်က္ႏွာေလးကို ေဘးမွဘာတစ္ခြန္းမွမေျပာဘဲထိုင္ေနသည့္ AD သည္ မ်က္ႏွာအားဖိပြတ္ေနေသာ မွဴးေလးလက္အား ဆြဲကိုင္လာကာ နီေနေသာပါးျပင္ေလးကို အုပ္ကိုင္လိုက္ပီး လက္မႏွင့္ဖြဖြပြတ္ေပးေနေလသည္။
......................................................................
ေဘးကထိုင္ေနတဲ့ ပိုးဥႏွင့္ဇက္တို႔ႏွစ္ေယာက္မွာ ထိုျမင္ကြင္းအားၾကည့္ပီး သက္ျပင္းျပိဳင္တူခ်မိေလသည္။ အခ်စ္စစ္တိုင္းက မလြယ္ကူၾကဘူးလားကြယ္.....သံုးႏွစ္သံုးမိုးဆိုတဲ့အခ်ိန္ကာလကို ဒီလူသားႏွစ္ေယာက္က အရမ္းတြ႔ခ်င္ေနတဲ့စိတ္ေတြကို ခ်ိဳးႏွိမ္ပီး ေနေနလာခဲ့ၾကပီးပီပဲ...ဘာမွမလိုေတာ့တဲ့ အခ်ိန္ကာလအပိုင္းအျခားေလးမွာ ေတြ႔ဆံုရတဲ့အေပၚ ကံၾကမၼာက မ်က္ႏွာမသာေပးႏိုင္ဘူးလားကြယ္...
" အဲေကာင္သိရင္ နင့္အေမသိပီေပါ့....နင့္အေမတင္မကဘူး တစ္မ်ိဳးလံုးတေဆြလံုးသိၾကမွာ....နဂိုကတည္းက ဘာအမွားျဖစ္မလဲဆိုပီး နင့္ကိုဆို မ်က္စိေဒါင့္ေထာက္လိုက္ၾကည့္ေနတဲ့ေကာင္ပဲ.....အသည္းရာ နင္မလဲ ဟိုစကားပံုလုိေတာ့ ကံမဆိုးေသးေပမယ့္ ..အဲဒီလိုမ်ိဳးေတာ့ျဖစ္ေနပီ..ကံဆိုးမသြားရာ မိုးလိုက္လို႔ရြာ ဆိုသလိုမ်ိဳးပဲ ဒီတစ္ခါေလးမထင္မွတ္ပဲေတြ႔ရပါတယ္ ျပႆနာက တန္းျဖစ္ေတာ့တာပဲ"
" ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ပါ ငါကေတာ့ အကိုနဲ႔မခြဲႏိုင္ေတာ့ဘူး...ဘာပဲျဖစ္လာျဖစ္လာရင္ဆိုင္မယ္"
သူ႔မ်က္ႏွာေပၚက ကၽြန္ေတာ့လက္ကေလးအား ဆြဲကိုင္အုပ္မိုးလာပီး ေျပာလာသည္မို႔ ေခါင္းညိိမ့္ျပကာေထာက္ခံသည့္သေဘာလုပ္ျပျဖစ္သည္.....တစ္ခါတစ္ေလမွာ စကားေတြအမ်ားၾကီးေျပာေနတာထက္ ထိေရာက္တာက အလုပ္နဲ႔သက္ေသျပျခင္းမို႔ အေထြအထူးမေျပာလိုေတာ့ေပ...ကိုယ္က သူမ်ားလိုမ်ိဳးစကားမၾကြယ္ေတာ့ပိုဆိုးေလသည္။
"ေအးပါဟာ အန္တီကို ေသခ်ာေျပာျပၾကေပါ့... ခဏေနထြက္ၾကေတာ့ေလ...အရမ္းမိုးခ်ဳပ္သြားရင္မေကာင္းဘူး..ေျဖးေျဖးေမာင္းၾကေနာ္...ဆိုင္ကို ငါ့လက္ထဲစိတ္ခ်လက္ခ်အပ္ခဲ့...အဆင္ေျပေအာင္ၾကည့္လုပ္ေပးမယ္..
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္..နင္တို႔လဲ ငါ့ေၾကာင့္စိတ္ညစ္ေနၾကရပီ"
ေျဖာင္းခနဲရိုက္ထည့္လိုက္ေသာ ဇက္
" ဒီလူနဲ႔ဒီလူ အဲလိုေျပာမွ နင္စိတ္ခ်မ္းသာမွာလား"
" ဟယ္ ဇက္ရယ္ အသည္းက နဂိုကတည္းကမွ ယဲ့ယဲ့ေလးပဲက်န္တဲ့ဟာ..နင္ကထုလားေထာင္းလားနဲ႕"
မွဴးေလးသည္...ဟက္ခနဲရီကာ
" ဘာမွမျဖစ္ပါဘူးဟာ....အဲလိုလုပ္ေနမွ ငါ့ကိုရိုက္ေနထုေနမွ ဇက္နဲ႔တူတာ ၀မ္းနည္းေနရင္ ငါက သူလို႔မခံစားရေတာ့ဘူး...အဲဒါေၾကာင့္လုပ္ပါေစ"
" အမယ္ ငါကပဲ နင့္ကိုတစ္ခ်ိန္လံုး အႏိုင္က်င့္ေနသလို ေျပာရလား နင့္ေတာ့ေသေတာ့မွာပဲ"
ဆိုကာ ထပ္ထုဖို႔ ျပင္လာသည္မို႔ ထိုင္ေနရာမွ ထေျပးလိုက္ရေလသည္.... ဒီသူငယ္ခ်င္းေလးေတြက ကိုယ့္ေပၚဆို သိပ္နားလည္တတ္လြန္းလို႔ အရမ္းလည္းတန္ဖိုးထားရပါသည္..သူတို႔နဲ႔စကားေျပာလိုက္မွ စိတ္ကနည္းနည္းေပါ့ပါးလာရသည္.........
......................................................................
အကို႔Hotel ကိုျပန္ပီး သူ႔အေဖာ္သံုးေယာက္အား အက်ိဳးအေၾကာင္းေျပာျပကာ... Hotel Manager လက္ထဲတဖြဖြမွာကာ ေသခ်ာအပ္ရေသးသည္။ ထိုသံုးေယာက္ကလဲ ေအးေဆးနဲ႔ေျဖရွင္းပါဆိုပီး အားေပးေနေသးသည္။ ယူစရာရွိသည္မ်ားယူပီး ကၽြန္ေတာ္တည္းသည့္ Hotel ကိုထပ္လာရျပန္သည္။ ေသတၱာထဲကိုအ၀တ္အစားအသံုးအေဆာင္ပစၥည္းမ်ားအားျဖစ္သလိုထိုးထည့္ကာ ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။ အကိုကေတာ့က်န္ခဲ့မွာစိုးလို႔ဆိုကာ အခန္းထဲတြင္ ထပ္ခါထပ္ခါစစ္ေနသည္မို႔ ဆြဲထုတ္လာခဲ့ရသည္။ Check Out လုပ္ရာတြင္လည္း အကိုပဲ လုပ္ေပးကာ ေငြလဲရွင္းေပးေနသည္မို႔ ေဘးနားကာရပ္ပဲၾကည့္ေနလိုက္ရသည္။ ပိုက္ဆံအိတ္ေပးေတာ့လည္းမယူ သူပဲထုတ္ေပးေနေလသည္။
ကားကို Hotel ေရွ႕မွထြက္ခြာလာခဲ့သည္။ ကၽြန္ေတာ့ကားက ပိုးဥတို႔ သံုးရဦးမွာမို႔ အကို႔အတြက္ Hotel ကစီစဥ္ေပးသည့္ကားပဲ ယူလာခဲ့သည္။ အကိုကေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံကေပးသည့္လိုင္စင္လဲရေနပီမို႔ သူ႔ကိုပဲေမာင္းခိုင္းထားလိုက္သည္။
"ဘာစားဦးမလဲ...လမ္းမွာဆာေနမယ္"
" မစားခ်င္ဘူး အကိုဆာရင္စားေလး "
" အခုမဆာေသးပါဘူး လမ္းေရာက္မွ ကေလးဆာေနမွာစိုးလို႔..ကိုယ္ကကိစၥမရွိဘူးရတယ္"
"မပူပါနဲ႔ဗ်ာ... မိတၳိလာရာက္မွ Feel မွာ၀င္စားလို႔ရပါတယ္ "
" OK ...အဲဆို ကိုယ္ထြက္ေတာ့မယ္ေနာ္..ဘာမွ၀ယ္မေနေတာ့ဘူး... ကေလးကအိပ္ပီး စိတ္ခ်လက္ခ်လိုက္ခဲ့"
" ဟန္ အကိုကလမ္းလဲမသိဘဲနဲ႕ ဘယ္လိုလုပ္ စိတ္ခ်လက္ခ် အိပ္နိုင္မွာလဲဗ်ာ"
" GPS ပါတယ္ေလကြာ... အဲအတိုင္းပဲေမာင္းမွာမို႔ ခင္ဗ်ားေလး အိပ္လိုက္ေတာ့..."
" အင္း အဲဆိုလဲအိပ္မယ္... အဆင္မေျပရင္ႏႈိးေနာ္... ညက ပင္ပန္းပီးအိပ္ေရးမဝဘူး"
ေျပာပီးမွ ဖ်င္းခနဲထူပူသြားသည့္မ်က္နွာေျကာင့္
" အဟမ္း ကၽြန္ေတာ္ေျပာတာက အိပ္ေရးမဝလို႔ အခုအိပ္မယ္ေျပာတာ..."
" ကိုယ္ဘာေျပာလို႔လဲကေလးရာ... အိပ္မွာသာအိပ္စမ္းပါ"
ရီခ်င္ေနသည့္မ်က္ႏွာကို ေအာင့္အီးကာျပန္ေျပာလိုက္ပီး
မ်က္နွာကိုတစ္ဖက္လွည့္ကာ ရီလိုက္ရသည္... နို႔မို႔.. သူကိုရီပါတယ္ဆိုပီး ရွက္ေနဦးမည္...ကေလးလဲ ညကကိစၥကိုေတြးျပီးရွက္ေနရသလို ကၽြန္ေတာ္သည္လည္း တစ္ခါေတြးတိုင္း တစ္ခါ ရင္ခုန္ရပါသည္...
............................
ကားေလးေတြေကြ႕ေကြ႕ဝင္ေနတဲ့ေနရာေရာက္ေတာ့ဘာလဲဆိုပီးၾကည့္မိရာ...ကေလးေျပာေနသည့္ feel ဆိုေသာ ဆိုင္းဘုတ္ကို ဆိုင္မ်ားၾကားတြင္ေတြ႔လိုက္ရသည္မို႔ လိုက္ကာေကြ႕ဝင္မိသည္... သၾကၤန္တြင္းမို႔လားမသိ ကားေတြကရွင္းေနေလသည္...
ကေလးအားႏႈိးရန္အၾကည့္......
ၾကည့္ပါဦးဗ်ာ... ဘယ္ေလာက္ေတာင္ အိပ္ခ်င္ေနလဲမသိဘူး.... ပါးစပ္ေလးအေဟာင္းသားနွင့္ ေခါင္းကိုဘယ္ညာေယးထိုးကာ အိပ္ေပ်ာ္ေနေလသည္...
မႏိုးခ်င္ေပမယ့္ နိုးရဦးမည္...
" ကေလးထေတာ့ကြာ.... ထမင္းဆိုင္ေရာက္ပီ"
ေခါင္းလံုးလံုးေလးကို လက္ဖဝါးနွင့္အုပ္ကိုင္ကာ ႏႈိးမိေတာ့... အီးအီး အဲအဲနွင့္နိုးလာကာ ကၽြန္ေတာ့ရင္ခြင္ထဲအားတိုးဝင္လာေလသည္....
ကၽြန္ေတာ့လည္တိုင္ကို သူ႔ႏႈတ္ခမ္းဖ်ားျဖင့္စုပ္နမ္းေနသည္မို႔ လူကကတုန္ကယင္ျဖစ္လာရသည္... ကေလးသည္ အခ်ိန္မေရြး ေနရာမေရြး ကၽြန္ေတာ့အေပၚ ျပဳစားနိုင္လြန္းသည္... နည္းနည္းရုန္းမိေတာ့ ပိုပီးတင္းက်ပ္စြာဖက္တြယ္လာကာ လည္တိုင္အားနမ္းေနရာမွ နားရြက္ဖ်ားေလးအား သာသာေလးကိုက္ကာ ဖြဖြေလးကိုက္ဆြဲေနသည္မို႔ အစက ကတုန္ကရင္ျဖစ္ေနေသာ ကၽြန္ေတာသည္ အခုေတာ့ ရင္ဘတ္တစ္ခုလံုးဝုန္းဒိုင္းက်ဲကာ ခုန္ေပါက္ေနေလပီ.....
ေတာ္ပါေသးရဲ႕ Hotel က စီစဥ္ေပးလိုက္သည့္ကားက VIP ေတြစီးသည့္ မွန္အမဲတပ္ထားသည့္ကားမို႔ အျပင္ကၾကည့္ရင္ဘာမွမျမင္ရ..... ဒါေၾကာင့္မို႔လဲဒီကေလးလုပ္ရဲတာေနမွာ... ဒီအတိုင္းဆို သိပ္႐ွက္တတ္တာ....
နားရြက္ေလးအား နမ္းေနရာမွာ ေမာက္ဟိုက္ေနေသာအသံျဖင့္တိုးတိုးေျပာလာေလသည္....
" အကို ကၽြန္ေတာ္အိပ္မက္မက္ေနတာ သိလား.....
ကၽြန္ေတာ့အိပ္မက္ထဲမွာေလ.... အဟက္...
ကၽြန္ေတာ္က အကို႔ကိုအပိုင္သိမ္းေနတာတဲ့....
ခင္ဗ်ားမေကာင္းဘူးဗ်ာ.....
ကၽြန္ေတာ့မွာ ခင္ဗ်ားကို ခ်စ္လို႔ကိုမဝေသးဘူး
လာႏိႈးတာခံလိုက္ရတယ္......
ပီးေတာ့...အဟား.....
အိပ္မက္ထဲမွာ ခင္ဗ်ားသိပ္လွတယ္"
တဲ့.... ကေလးအေျပာတြင္ ကၽြန္ေတာ့သည္ ဆံပင္ေမႊးေထာင္လာကာ ၾကက္သီးမ်ားပင္ထလာရသည္...
တံေတြးကို အသံတိတ္ျမိဳခ်မိကာ... အေတြးတခ်ိဳ႕ဝင္လာမိသည္.....
ကၽြန္ေတာ္ကပဲကေလးကို လိုခ်င္တပ္မက္ေနပီး သူ႔ျဖစ္တည္မႈကို လစ္လွ်ဴရႈ သလိုျဖစ္ခဲ့သည္...
သူလဲေယာက်ၤားေလးပဲ... လိုခ်င္မႈေတာ့ရွိမွာပဲကို...
ကၽြန္ေတာ့မွာ သူဖြင့္ေျပာလာမွသိလိုက္ရတဲ့အျဖစ္...
အဟား.... AD ရာ ကေလးကိုမင္းဘာခ်စ္တာလဲကြာ... တစ္ခ်ိန္လံုးပါးစပ္ကခ်စ္ပါတယ္ေျပာေျပာေနပီ... ကေလးအတြက္ဆို ကေလးျဖစ္ခ်င္ေနတာေတြကို ဘာမွမသိတဲ့ေကာင္ပါလား.... AD ကိုယ့္ကိုယ္ကို အသံတိတ္ဆဲလိုက္မိသည္......
လည္ပင္းသားေလးအားအရာထင္ေအာင္စုပ္ယူေနသည့္ကေလးမ်က္ႏွာေလးအား ဆြဲယူလိုက္ကာ တခ်ိန္လံုးနမ္းရႈိက္ခ်င္ေနသည့္ႏႈတ္ခမ္းေလးအားမက္ေမာစြာ ျမတ္နိုးစြာ နမ္းရႈိက္မိေတာ့သည္....
ကၽြန္ေတာ္တို႔နွစ္ေယာက္လံုးသည္ ေယာက်ၤားေလးေတြပဲမို႔ ဘယ္သူကဘယ္ေနရာပါဆိုတာ Roll ခြဲေနဖို႔မလို.....တစ္ေယာက္လိုအပ္ခ်က္ကိုတစ္ေယာက္ျဖည့္ေပးေနရင္းမွ အခ်စ္ေတြကို အေကာင္းဆံုးပံုေဖာ္သြားဖို႔သာလိုအပ္သည္..... ကၽြန္ေတာ့အက်ီၤအားဆြဲခၽြတ္ေပးလိုက္ေတာ့ အံ့ၾသေနသည့္မ်က္ႏွာေလးျဖင့္ေမာ့ၾကည့္လာကာ.....
" အကို...တကယ္ၾကီးေပးမွာလား.....ကၽြန္ေတာ္ကဒီအတိုင္း အိပ္မက္မက္တာကို ေျပာျပတာပါ..."
ျပာျပာသလဲရွင္းျပလာသည့္ ႏႈတ္ခမ္းေလးအားထပ္မံသိမ္းပိုက္ရင္းက ကားကူရွင္းလွန္ခ်ထားသည္ကို ဆြဲတင္ပစ္လိုက္သည္....
ထိုေနာက္ ကၽြန္ေတာ့သည္ ကားအေနာက္အခန္းသို႔ ေက်ာ္ခြသြားလိုက္ကာ ကေလးအားလာခဲ့ဖို႔ ေျပာေတာ့
ပါးစပ္အေဟာင္းသားျဖင့္..
" ကၽြန္ေတာ္ အိပ္မက္မက္ေနေသးတာလား..."
ဆိုကာ သူ႔ပါးေလးအား ျပန္ရိုက္ေနေသးသည္....
ရိုက္ေနသည့္လက္အား ကားေနာက္ခန္းသို႔ဆြဲေခၚလိုက္ပီး... လက္ကေလးအားဖြဖြေလး အနမ္းေပးမိသည္....
" အား.. အကိုရာ.... ကၽြန္ေတာ္မလုပ္ရက္ဘူးဗ်ာ"
ဆိုကာ ေအာ္ေနသည္မို႔ သူ႔အက်ီၤအားဆြဲခၽြတ္ပစ္ကာ
" ကေလးကိုယ့္ကိုမယူရင္ ကိုယ္ကကေလးကိုယူမွာ လာဆြထားတာ ကိုယ္မဟုတ္ဘူးေနာ္"
ဆိုကာမွ ရယ္ျပံဳးျပံဳးျဖင့္ ဒူးေထာက္ကာ ကၽြန္ေတာ့လည္ပင္းအားသိုင္ဖက္လာရင္း
" ခင္ဗ်ားၾကီးကို ခ်စ္လိုက္တာ" တဲ့
ဒီလူမွာ ဒီစကားေလးေၾကာင့္ ကေလးအေပၚကၽြန္ေတာ့ခႏၶာကိုယ္ပံုေအာလိုက္ရမွာ နည္းနည္းေလးမွ ေနာက္တမရ....
......................
အဝတ္မဲ့ေနေသာခႏၶာကိုယ္နွစ္ခုက ထပ္တူက်ကာ ေမးဖ်ားေလးအား ဖြဖြေလးအနမ္းေပးမိသည္... ကၽြန္ေတာ္သိပ္ခ်စ္သည္ အကို႔ကို သိမ္းပိုက္ခြင့္ရသည္မို႔ ၾကည္ႏူးစိတ္က ဘာနဲ႔မွမေဖာ္ျပတတ္ေတာ့.... ဒီလူကကိုယ့္ကို ဘယ္ေလာက္ခ်စ္လဲဆိုတာစကားေတြနဲ႔မေျပာဘဲ သိေစခဲ့သူ... ေတြးရင္းနဲ႔ခ်စ္သည့္စိတ္က ရင္ဘတ္နွင့္ပင္မဆံ့ေတာ့...
ရင္ဘတ္ေလးအားဖြဖြေလးအနမ္းေပးကာ အကို႔ခႏၶာကိုယ္ထဲသို႔ အစပ်ိဳးျခင္းမရွိ ဝင္ေရာက္မိေတာ့ ရႈံ႕မဲ့သြားသည့္အကို႔မ်က္နွာေၾကာင့္ သနားမိေပမဲ့ေနာက္ဆုတ္ဖို႔စိတ္ကူးလံုးဝမရွိ... ကိုယ္မက္ေမာသည့္ရမက္ပင္လယ္ကို တဖန္ကူးခတ္မိၾကျပန္သည္... ၾကည္ႏူးစြာ... ျမတ္နိုးစြာ.... တန္ဖိုးထားစြာျဖင့္......
တကယ္က အခ်စ္မွာခ်စ္ေနဖို႔ပဲလိုတာပါ.... အတၲေတြနဲ႔ခ်ဳပ္ေႏွာင္ပီး Roll ခြဲေနဖို႔ မလိုအပ္ပါဘူး.....
လုပ္ခ်င္တာလုပ္ပီးမွ ကၽြန္ေတာ္ေအာက္မဆင္းရဲေတာ့ေပ...အကို႔ကိုကားမေမာင္းခိုင္းေတာ့ဘဲ ကၽြန္ေတာ္တလွည့္ျပန္ေမာင္းလိုက္သည္... အကိုကေတာ့ဘယ္ေလာက္နာက်င္ေနလဲမသိ ကၽြန္ေတာ့ကို တခါမွ မဆဲဖူးပဲ ဆဲေလသည္..
" ေသာက္ကေလး... အဲလိုလုပ္ပံုမ်ိဳးနဲ႔ဆို ေနာက္တခါမရဘူးမွတ္တဲ့"
အဲဒီညက ကၽြန္ေတာ္တို႔ထမင္းငတ္ၾကေလသည္....
............................
ဆိုင်ရှေ့တွင် လူတွေကျိတ်ကျိတ်တိုး စည်ကားလျှက် မိပိုးနဲ့ဇက်ဆို ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်ကိုမြင်ရက်နှင့်မခေါ်အား မပြောအားဘဲဖြစ်နေရသည်။ ဒီအချိန်မှာ ကျွန်တော်ဝိုင်းလုပ်ပေးသင့်ပေမယ့် ဆိုင်အတွင်းပိုင်းထဲဝင်ပီး ပက်လက်ခုံလေးပေါ်လှဲချလိုက်ကာ နဖူးပေါ်လက်တင်ရင်း မှေးနေလိုက်သည်။ အကိုကတော့ဘာမှမပြော.........ကျွန်တော်လုပ်သမျှကိုလိုက်ကြည့်နေရင်းမှ မနေနိုင်လို့ထင်ပါရဲ့ ထပီးဝိုင်းကူလုပ်ပေးနေရှာသည်...... ကျွန်တော်ကတော့ စိတ်တွေရှုပ်ထွေးကာ ခေါင်းတွေနောက်နေသည်မို့ ဘာမှလုပ်ချင်ကိုင်ချင်စိတ်မရှိ...............
လူကသာမအားတာ အသည်းတို့မျက်နှာပျက်ယွင်းနေသည်ကို သတိထားမိနေပေမဲ့ သွားမမေးအား...အနားလာကာ မုန့်ကိုပါဆယ်ကူထုတ်ပေးနေသော ကိုADအား........
" ကိုADဘာဖြစ်နေကြတာလဲ..."
ပိုးဥ အမေးကို အလုပ်လုပ်နေရင်းနဲ့မှ ခေါင်းထောင်လာပီး
" ပီးမှ အေးဆေးပြောမယ်ကွာ ခုလောလောဆယ်တော့ အကိုတို့နှစ်ယောက် ဒီညကားနဲ့ရန်ကုန်ပြန်တက်ရမယ်ဆိုတာသာ သိထားဦး"
" ဟယ် ဘယ်လိုဖြစ်ရတာလဲ........မဟုတ်မှ အန်တီသိသွားတာတော့မဟုတ်ဘူးမလား"
" ဟုတ်ကျေးဇူးပါရှင့် ရန်ကုန်လာရင်လည်း ဆိုင်ကိုလာအားပေးပါဦးနော်"
ပိုးဥ နှင့် ဇက် သည် ရောင်းလည်းရောင်း ကျွန်တော်ကိုလဲစပ်စု Customer ကိုလည်း Service ပေးနေလေသည်။
" နင်တို့နှစ်ယောက်ပီးမှ မေးတော့......ခဏနေဆိုလူပါးလောက်ပီ 1နာရီထိုးတော့မှာဆိုတော့ ..အဲအချိန်ကျမှပြောပြမယ်"
ထိုသို့ပြောလိုက်မှ အသီးသီးဘေးနားထွက်ခွာသွားကြသော ပိုးဥနှင့်ဇက်.......သက်ပြင်းချရင်း ကလေးရှိရာသို့လှမ်းကြည့်ရသေးသည်......ပက်လက်ကုလားထိုင်လေးပေါ် အိပ်နေတာက အပူအပင်မရှိတဲ့သူလို.......ဒါပေမယ့် ကလေးရင်ထဲဘယ်လောက်သွေးပျက်နေမလဲဆိုတာ မပြောလဲသိနေသည်မို့ဘာလုပ်ပေးရမှန်းမသိတော့ပေ....
ကျွန်တော်ကရော တည်ငြိမ်နေလားဆိုတော့ မတည်ငြိမ်ပါဘူး...အခုချိန်မှာ ကျွန်တော်တုန်လှုပ်ပြနေရင်ကလေးဒီထက်ပိုဆိုးသွားနိုင်သည်မို့ ဟန်ဆောင်ကာနေနေရခြင်းဖြစ်သည်......ပျော်ရတာမှ ၂၄ နာရီတောင်မပြည့်ချင်သေး...ကပ်ဆိုးတွေက ဘယ်ချောင်ကထွက်လာမှန်းကိုမသိတော့ပေ.....
ရာသီဥတုမှာတောင် မှုန်တိုင်းမလာခင် လေပြေလေးလာသေးသည်....ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်အတွက်တော့ အလုံးအရင်းတိုက်ဖြိုကြမဲ့ လေဆင်နှမောင်းလို ...
"ဟူး"
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် စိတ်ချပါကလေးရာ........ကိုယ်မင်းကို ဒီတစ်ခါလုံးဝခွဲမသွားတော့ဘူး......ဘယ်သူတွေခွဲပါစေ..ဘယ်သူတွေလက်ညှိုးထိုးပါစေ..ကိုယ်မင်းရှေ့က မားမားမတ်မတ်ရပ်တည်ပေးမယ်လို့ကတိပေးပါတယ်..
...............................
နေ့လည်ဘက်လူလည်းနည်းနည်းပါးသွားသည်မို့ ၀န်ထမ်းများအား ထားခဲ့ကာ ပိုဥတို့လည်းနားလိုက်ကြသည်။ အိပ်ပျော်နေသော အသည်းရှိရာသို့သွားလိုက်ပီး ပုခုံးပုတ်နိုးလိုက်တော့ ချက်ချင်းပင်မျက်လုံးပွင့်လာသည်။ အိပ်မပျော်နိုင်ဘူးထင်ပါရဲ့ .........အသည်းရယ် နင့်ကိုကြည့်ပီးစိတ်မကောင်းလိုက်တာဟာ....ငယ်ငယ်ကတည်းက ဒီသူငယ်ချင်းလေးကို မျက်နှာတစ်ချက်အညှိုးမခံဘဲ ဂရုစိုက်ပီး မောင်နှမအရင်းတွေလိုချစ်လာခဲ့ရသည်မို့ ဒီလိုဖြစ်နေတော့ ဘယ်လိုမှစိတ်မကောင်းနိုင်ပေ...
" ကဲ...ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ လင်းဇမ်းပါဦး အသည်းရာ...မျောက်မှိုင်မှိုင်နေလို့ဘာမှထူးမလာဘူး...ပြော ငါတို့ကိုရင်ဖွင့်....အဲဒါမှ နင့်ကိုအကြံပေးလို့ရမှာပေါ့..."
ဇက်ကတော့ သူမလိုမဟုတ်... အသည်းအား ကိုယ့်လိုမျိုးချစ်ရှာပေမယ့် နူးနူးညံ့ညံ့တခါမှပြောတယ်ဆိုတာမရှိပေ...အဲလိုပြောတိုင်းလည်း အသည်းနဲ့ရန်ဖြစ်နေကျ.......ဒါပေမဲ့အခုတော့ သူ့ကိုမျောက်လို့ပြောနေတာကိုပင်မသိသည့်အလား ငူငူကြီးထိုင်နေလေသည်...
"ငါ ကိုသက်ထင်နဲ့ တွေ့ခဲ့တယ်.."
မျက်နှာကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ခပ်ကြမ်းကြမ်းပွတ်ကာ ဆိုလာလေသည်။ ပွတ်လိုက်လို့ချင်ချင်းနီတက်လာတဲ့မျက်နှာလေးကို ဘေးမှဘာတစ်ခွန်းမှမပြောဘဲထိုင်နေသည့် AD သည် မျက်နှာအားဖိပွတ်နေသော မှူးလေးလက်အား ဆွဲကိုင်လာကာ နီနေသောပါးပြင်လေးကို အုပ်ကိုင်လိုက်ပီး လက်မနှင့်ဖွဖွပွတ်ပေးနေလေသည်။
......................................................................
ဘေးကထိုင်နေတဲ့ ပိုးဥနှင့်ဇက်တို့နှစ်ယောက်မှာ ထိုမြင်ကွင်းအားကြည့်ပီး သက်ပြင်းပြိုင်တူချမိလေသည်။ အချစ်စစ်တိုင်းက မလွယ်ကူကြဘူးလားကွယ်.....သုံးနှစ်သုံးမိုးဆိုတဲ့အချိန်ကာလကို ဒီလူသားနှစ်ယောက်က အရမ်းတွ့ချင်နေတဲ့စိတ်တွေကို ချိုးနှိမ်ပီး နေနေလာခဲ့ကြပီးပီပဲ...ဘာမှမလိုတော့တဲ့ အချိန်ကာလအပိုင်းအခြားလေးမှာ တွေ့ဆုံရတဲ့အပေါ် ကံကြမ္မာက မျက်နှာမသာပေးနိုင်ဘူးလားကွယ်...
" အဲကောင်သိရင် နင့်အမေသိပီပေါ့....နင့်အမေတင်မကဘူး တစ်မျိုးလုံးတဆွေလုံးသိကြမှာ....နဂိုကတည်းက ဘာအမှားဖြစ်မလဲဆိုပီး နင့်ကိုဆို မျက်စိဒေါင့်ထောက်လိုက်ကြည့်နေတဲ့ကောင်ပဲ.....အသည်းရာ နင်မလဲ ဟိုစကားပုံလိုတော့ ကံမဆိုးသေးပေမယ့် ..အဲဒီလိုမျိုးတော့ဖြစ်နေပီ..ကံဆိုးမသွားရာ မိုးလိုက်လို့ရွာ ဆိုသလိုမျိုးပဲ ဒီတစ်ခါလေးမထင်မှတ်ပဲတွေ့ရပါတယ် ပြဿနာက တန်းဖြစ်တော့တာပဲ"
" ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်ပါ ငါကတော့ အကိုနဲ့မခွဲနိုင်တော့ဘူး...ဘာပဲဖြစ်လာဖြစ်လာရင်ဆိုင်မယ်"
သူ့မျက်နှာပေါ်က ကျွန်တော့လက်ကလေးအား ဆွဲကိုင်အုပ်မိုးလာပီး ပြောလာသည်မို့ ခေါင်းညိိမ့်ပြကာထောက်ခံသည့်သဘောလုပ်ပြဖြစ်သည်.....တစ်ခါတစ်လေမှာ စကားတွေအများကြီးပြောနေတာထက် ထိရောက်တာက အလုပ်နဲ့သက်သေပြခြင်းမို့ အထွေအထူးမပြောလိုတော့ပေ...ကိုယ်က သူများလိုမျိုးစကားမကြွယ်တော့ပိုဆိုးလေသည်။
"အေးပါဟာ အန်တီကို သေချာပြောပြကြပေါ့... ခဏနေထွက်ကြတော့လေ...အရမ်းမိုးချုပ်သွားရင်မကောင်းဘူး..ဖြေးဖြေးမောင်းကြနော်...ဆိုင်ကို ငါ့လက်ထဲစိတ်ချလက်ချအပ်ခဲ့...အဆင်ပြေအောင်ကြည့်လုပ်ပေးမယ်..
"ကျေးဇူးတင်ပါတယ်..နင်တို့လဲ ငါ့ကြောင့်စိတ်ညစ်နေကြရပီ"
ဖြောင်းခနဲရိုက်ထည့်လိုက်သော ဇက်
" ဒီလူနဲ့ဒီလူ အဲလိုပြောမှ နင်စိတ်ချမ်းသာမှာလား"
" ဟယ် ဇက်ရယ် အသည်းက နဂိုကတည်းကမှ ယဲ့ယဲ့လေးပဲကျန်တဲ့ဟာ..နင်ကထုလားထောင်းလားနဲ့"
မှူးလေးသည်...ဟက်ခနဲရီကာ
" ဘာမှမဖြစ်ပါဘူးဟာ....အဲလိုလုပ်နေမှ ငါ့ကိုရိုက်နေထုနေမှ ဇက်နဲ့တူတာ ၀မ်းနည်းနေရင် ငါက သူလို့မခံစားရတော့ဘူး...အဲဒါကြောင့်လုပ်ပါစေ"
" အမယ် ငါကပဲ နင့်ကိုတစ်ချိန်လုံး အနိုင်ကျင့်နေသလို ပြောရလား နင့်တော့သေတော့မှာပဲ"
ဆိုကာ ထပ်ထုဖို့ ပြင်လာသည်မို့ ထိုင်နေရာမှ ထပြေးလိုက်ရလေသည်.... ဒီသူငယ်ချင်းလေးတွေက ကိုယ့်ပေါ်ဆို သိပ်နားလည်တတ်လွန်းလို့ အရမ်းလည်းတန်ဖိုးထားရပါသည်..သူတို့နဲ့စကားပြောလိုက်မှ စိတ်ကနည်းနည်းပေါ့ပါးလာရသည်.........
......................................................................
အကို့Hotel ကိုပြန်ပီး သူ့အဖော်သုံးယောက်အား အကျိုးအကြောင်းပြောပြကာ... Hotel Manager လက်ထဲတဖွဖွမှာကာ သေချာအပ်ရသေးသည်။ ထိုသုံးယောက်ကလဲ အေးဆေးနဲ့ဖြေရှင်းပါဆိုပီး အားပေးနေသေးသည်။ ယူစရာရှိသည်များယူပီး ကျွန်တော်တည်းသည့် Hotel ကိုထပ်လာရပြန်သည်။ သေတ္တာထဲကိုအဝတ်အစားအသုံးအဆောင်ပစ္စည်းများအားဖြစ်သလိုထိုးထည့်ကာ ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။ အကိုကတော့ကျန်ခဲ့မှာစိုးလို့ဆိုကာ အခန်းထဲတွင် ထပ်ခါထပ်ခါစစ်နေသည်မို့ ဆွဲထုတ်လာခဲ့ရသည်။ Check Out လုပ်ရာတွင်လည်း အကိုပဲ လုပ်ပေးကာ ငွေလဲရှင်းပေးနေသည်မို့ ဘေးနားကာရပ်ပဲကြည့်နေလိုက်ရသည်။ ပိုက်ဆံအိတ်ပေးတော့လည်းမယူ သူပဲထုတ်ပေးနေလေသည်။
ကားကို Hotel ရှေ့မှထွက်ခွာလာခဲ့သည်။ ကျွန်တော့ကားက ပိုးဥတို့ သုံးရဦးမှာမို့ အကို့အတွက် Hotel ကစီစဉ်ပေးသည့်ကားပဲ ယူလာခဲ့သည်။ အကိုကတော့ မြန်မာနိုင်ငံကပေးသည့်လိုင်စင်လဲရနေပီမို့ သူ့ကိုပဲမောင်းခိုင်းထားလိုက်သည်။
"ဘာစားဦးမလဲ...လမ်းမှာဆာနေမယ်"
" မစားချင်ဘူး အကိုဆာရင်စားလေး "
" အခုမဆာသေးပါဘူး လမ်းရောက်မှ ကလေးဆာနေမှာစိုးလို့..ကိုယ်ကကိစ္စမရှိဘူးရတယ်"
"မပူပါနဲ့ဗျာ... မိတ္ထိလာရာက်မှ Feel မှာဝင်စားလို့ရပါတယ် "
" OK ...အဲဆို ကိုယ်ထွက်တော့မယ်နော်..ဘာမှဝယ်မနေတော့ဘူး... ကလေးကအိပ်ပီး စိတ်ချလက်ချလိုက်ခဲ့"
" ဟန် အကိုကလမ်းလဲမသိဘဲနဲ့ ဘယ်လိုလုပ် စိတ်ချလက်ချ အိပ်နိုင်မှာလဲဗျာ"
" GPS ပါတယ်လေကွာ... အဲအတိုင်းပဲမောင်းမှာမို့ ခင်ဗျားလေး အိပ်လိုက်တော့..."
" အင်း အဲဆိုလဲအိပ်မယ်... အဆင်မပြေရင်နှိုးနော်... ညက ပင်ပန်းပီးအိပ်ရေးမဝဘူး"
ပြောပီးမှ ဖျင်းခနဲထူပူသွားသည့်မျက်နှာကြောင့်
" အဟမ်း ကျွန်တော်ပြောတာက အိပ်ရေးမဝလို့ အခုအိပ်မယ်ပြောတာ..."
" ကိုယ်ဘာပြောလို့လဲကလေးရာ... အိပ်မှာသာအိပ်စမ်းပါ"
ရီချင်နေသည့်မျက်နှာကို အောင့်အီးကာပြန်ပြောလိုက်ပီး
မျက်နှာကိုတစ်ဖက်လှည့်ကာ ရီလိုက်ရသည်... နို့မို့.. သူကိုရီပါတယ်ဆိုပီး ရှက်နေဦးမည်...ကလေးလဲ ညကကိစ္စကိုတွေးပြီးရှက်နေရသလို ကျွန်တော်သည်လည်း တစ်ခါတွေးတိုင်း တစ်ခါ ရင်ခုန်ရပါသည်...
............................
ကားလေးတွေကွေ့ကွေ့ဝင်နေတဲ့နေရာရောက်တော့ဘာလဲဆိုပီးကြည့်မိရာ...ကလေးပြောနေသည့် feel ဆိုသော ဆိုင်းဘုတ်ကို ဆိုင်များကြားတွင်တွေ့လိုက်ရသည်မို့ လိုက်ကာကွေ့ဝင်မိသည်... သင်္ကြန်တွင်းမို့လားမသိ ကားတွေကရှင်းနေလေသည်...
ကလေးအားနှိုးရန်အကြည့်......
ကြည့်ပါဦးဗျာ... ဘယ်လောက်တောင် အိပ်ချင်နေလဲမသိဘူး.... ပါးစပ်လေးအဟောင်းသားနှင့် ခေါင်းကိုဘယ်ညာယေးထိုးကာ အိပ်ပျော်နေလေသည်...
မနိုးချင်ပေမယ့် နိုးရဦးမည်...
" ကလေးထတော့ကွာ.... ထမင်းဆိုင်ရောက်ပီ"
ခေါင်းလုံးလုံးလေးကို လက်ဖဝါးနှင့်အုပ်ကိုင်ကာ နှိုးမိတော့... အီးအီး အဲအဲနှင့်နိုးလာကာ ကျွန်တော့ရင်ခွင်ထဲအားတိုးဝင်လာလေသည်....
ကျွန်တော့လည်တိုင်ကို သူ့နှုတ်ခမ်းဖျားဖြင့်စုပ်နမ်းနေသည်မို့ လူကကတုန်ကယင်ဖြစ်လာရသည်... ကလေးသည် အချိန်မရွေး နေရာမရွေး ကျွန်တော့အပေါ် ပြုစားနိုင်လွန်းသည်... နည်းနည်းရုန်းမိတော့ ပိုပီးတင်းကျပ်စွာဖက်တွယ်လာကာ လည်တိုင်အားနမ်းနေရာမှ နားရွက်ဖျားလေးအား သာသာလေးကိုက်ကာ ဖွဖွလေးကိုက်ဆွဲနေသည်မို့ အစက ကတုန်ကရင်ဖြစ်နေသော ကျွန်တောသည် အခုတော့ ရင်ဘတ်တစ်ခုလုံးဝုန်းဒိုင်းကျဲကာ ခုန်ပေါက်နေလေပီ.....
တော်ပါသေးရဲ့ Hotel က စီစဉ်ပေးလိုက်သည့်ကားက VIP တွေစီးသည့် မှန်အမဲတပ်ထားသည့်ကားမို့ အပြင်ကကြည့်ရင်ဘာမှမမြင်ရ..... ဒါကြောင့်မို့လဲဒီကလေးလုပ်ရဲတာနေမှာ... ဒီအတိုင်းဆို သိပ်ရှက်တတ်တာ....
နားရွက်လေးအား နမ်းနေရာမှာ မောက်ဟိုက်နေသောအသံဖြင့်တိုးတိုးပြောလာလေသည်....
" အကို ကျွန်တော်အိပ်မက်မက်နေတာ သိလား.....
ကျွန်တော့အိပ်မက်ထဲမှာလေ.... အဟက်...
ကျွန်တော်က အကို့ကိုအပိုင်သိမ်းနေတာတဲ့....
ခင်ဗျားမကောင်းဘူးဗျာ.....
ကျွန်တော့မှာ ခင်ဗျားကို ချစ်လို့ကိုမဝသေးဘူး
လာနှိုးတာခံလိုက်ရတယ်......
ပီးတော့...အဟား.....
အိပ်မက်ထဲမှာ ခင်ဗျားသိပ်လှတယ်"
တဲ့.... ကလေးအပြောတွင် ကျွန်တော့သည် ဆံပင်မွှေးထောင်လာကာ ကြက်သီးများပင်ထလာရသည်...
တံတွေးကို အသံတိတ်မြိုချမိကာ... အတွေးတချို့ဝင်လာမိသည်.....
ကျွန်တော်ကပဲကလေးကို လိုချင်တပ်မက်နေပီး သူ့ဖြစ်တည်မှုကို လစ်လျှူရှု သလိုဖြစ်ခဲ့သည်...
သူလဲယောကျင်္ားလေးပဲ... လိုချင်မှုတော့ရှိမှာပဲကို...
ကျွန်တော့မှာ သူဖွင့်ပြောလာမှသိလိုက်ရတဲ့အဖြစ်...
အဟား.... AD ရာ ကလေးကိုမင်းဘာချစ်တာလဲကွာ... တစ်ချိန်လုံးပါးစပ်ကချစ်ပါတယ်ပြောပြောနေပီ... ကလေးအတွက်ဆို ကလေးဖြစ်ချင်နေတာတွေကို ဘာမှမသိတဲ့ကောင်ပါလား.... AD ကိုယ့်ကိုယ်ကို အသံတိတ်ဆဲလိုက်မိသည်......
လည်ပင်းသားလေးအားအရာထင်အောင်စုပ်ယူနေသည့်ကလေးမျက်နှာလေးအား ဆွဲယူလိုက်ကာ တချိန်လုံးနမ်းရှိုက်ချင်နေသည့်နှုတ်ခမ်းလေးအားမက်မောစွာ မြတ်နိုးစွာ နမ်းရှိုက်မိတော့သည်....
ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်လုံးသည် ယောကျင်္ားလေးတွေပဲမို့ ဘယ်သူကဘယ်နေရာပါဆိုတာ Roll ခွဲနေဖို့မလို.....တစ်ယောက်လိုအပ်ချက်ကိုတစ်ယောက်ဖြည့်ပေးနေရင်းမှ အချစ်တွေကို အကောင်းဆုံးပုံဖော်သွားဖို့သာလိုအပ်သည်..... ကျွန်တော့အကျီင်္အားဆွဲချွတ်ပေးလိုက်တော့ အံ့သြနေသည့်မျက်နှာလေးဖြင့်မော့ကြည့်လာကာ.....
" အကို...တကယ်ကြီးပေးမှာလား.....ကျွန်တော်ကဒီအတိုင်း အိပ်မက်မက်တာကို ပြောပြတာပါ..."
ပြာပြာသလဲရှင်းပြလာသည့် နှုတ်ခမ်းလေးအားထပ်မံသိမ်းပိုက်ရင်းက ကားကူရှင်းလှန်ချထားသည်ကို ဆွဲတင်ပစ်လိုက်သည်....
ထိုနောက် ကျွန်တော့သည် ကားအနောက်အခန်းသို့ ကျော်ခွသွားလိုက်ကာ ကလေးအားလာခဲ့ဖို့ ပြောတော့
ပါးစပ်အဟောင်းသားဖြင့်..
" ကျွန်တော် အိပ်မက်မက်နေသေးတာလား..."
ဆိုကာ သူ့ပါးလေးအား ပြန်ရိုက်နေသေးသည်....
ရိုက်နေသည့်လက်အား ကားနောက်ခန်းသို့ဆွဲခေါ်လိုက်ပီး... လက်ကလေးအားဖွဖွလေး အနမ်းပေးမိသည်....
" အား.. အကိုရာ.... ကျွန်တော်မလုပ်ရက်ဘူးဗျာ"
ဆိုကာ အော်နေသည်မို့ သူ့အကျီင်္အားဆွဲချွတ်ပစ်ကာ
" ကလေးကိုယ့်ကိုမယူရင် ကိုယ်ကကလေးကိုယူမှာ လာဆွထားတာ ကိုယ်မဟုတ်ဘူးနော်"
ဆိုကာမှ ရယ်ပြုံးပြုံးဖြင့် ဒူးထောက်ကာ ကျွန်တော့လည်ပင်းအားသိုင်ဖက်လာရင်း
" ခင်ဗျားကြီးကို ချစ်လိုက်တာ" တဲ့
ဒီလူမှာ ဒီစကားလေးကြောင့် ကလေးအပေါ်ကျွန်တော့ခန္ဓာကိုယ်ပုံအောလိုက်ရမှာ နည်းနည်းလေးမှ နောက်တမရ....
......................
အဝတ်မဲ့နေသောခန္ဓာကိုယ်နှစ်ခုက ထပ်တူကျကာ မေးဖျားလေးအား ဖွဖွလေးအနမ်းပေးမိသည်... ကျွန်တော်သိပ်ချစ်သည် အကို့ကို သိမ်းပိုက်ခွင့်ရသည်မို့ ကြည်နူးစိတ်က ဘာနဲ့မှမဖော်ပြတတ်တော့.... ဒီလူကကိုယ့်ကို ဘယ်လောက်ချစ်လဲဆိုတာစကားတွေနဲ့မပြောဘဲ သိစေခဲ့သူ... တွေးရင်းနဲ့ချစ်သည့်စိတ်က ရင်ဘတ်နှင့်ပင်မဆံ့တော့...
ရင်ဘတ်လေးအားဖွဖွလေးအနမ်းပေးကာ အကို့ခန္ဓာကိုယ်ထဲသို့ အစပျိုးခြင်းမရှိ ဝင်ရောက်မိတော့ ရှုံ့မဲ့သွားသည့်အကို့မျက်နှာကြောင့် သနားမိပေမဲ့နောက်ဆုတ်ဖို့စိတ်ကူးလုံးဝမရှိ... ကိုယ်မက်မောသည့်ရမက်ပင်လယ်ကို တဖန်ကူးခတ်မိကြပြန်သည်... ကြည်နူးစွာ... မြတ်နိုးစွာ.... တန်ဖိုးထားစွာဖြင့်......
တကယ်က အချစ်မှာချစ်နေဖို့ပဲလိုတာပါ.... အတ္တတွေနဲ့ချုပ်နှောင်ပီး Roll ခွဲနေဖို့ မလိုအပ်ပါဘူး.....
လုပ်ချင်တာလုပ်ပီးမှ ကျွန်တော်အောက်မဆင်းရဲတော့ပေ...အကို့ကိုကားမမောင်းခိုင်းတော့ဘဲ ကျွန်တော်တလှည့်ပြန်မောင်းလိုက်သည်... အကိုကတော့ဘယ်လောက်နာကျင်နေလဲမသိ ကျွန်တော့ကို တခါမှ မဆဲဖူးပဲ ဆဲလေသည်..
" သောက်ကလေး... အဲလိုလုပ်ပုံမျိုးနဲ့ဆို နောက်တခါမရဘူးမှတ်တဲ့"
အဲဒီညက ကျွန်တော်တို့ထမင်းငတ်ကြလေသည်....
............................