.......6.1....4
" Byun BaekHyun မင္းငါ့ကို ကန္႔လန္႔တိုက္ေနတာလား ဟမ္ !!!"
ရံုးခန္းအတြင္း၌ ေဒါသတႀကီးေပါက္ကြဲ၍ ေတြ႔ေတြ႔သမ်ွျမင္ျမင္သမွ်ပစၥည္းတို႔အား ျပစ္ေပါက္ေနသည့္ လူႀကီး....
ဘာေၾကာင့္လဲ ?
ကြၽန္ေတာ့ေၾကာင့္လို႔ေတာ့ထင္ပါရဲ႕.....
Hk...ကြၽန္ေတာ့ေၾကာင့္ပါေလ
"Arr.Arnyiyor CEO "
" ေျဖ႐ွင္းခ်က္႐ွိတယ္ဆိုလဲ ေျဖ႐ွင္းၾကည့္ေလ "
ေျဖ႐ွင္းခ်က္ ?.....
ကြၽန္ေတာ့ဘက္ကဘာမ်ားေျဖ႐ွင္းႏိုင္မွာတဲ့လည္းဗ်ာ....
ဘာလဲ လူႀကီးနဲ႔ ကလူးေနတဲ့မိန္းမကို အကူအညီေပးလိုက္မိတာ အျပစ္တစ္ခုျဖစ္သြားလား ?
ကြၽန္ေတာ္ကန္႔လန္႔တိုက္သလိုျဖစ္သြားခဲ့သည္တဲ့လား ?
"CEO Ssi ကြၽန္ေတာ့ဘက္က မွားသြားတယ္ ဟုတ္တယ္ CEO ရဲ႕အေရးႀကီးသူကိုမွ ကြၽန္ေတာ္က ထိမိလိုက္တာပဲ Moyanhaemida "
ဘာေၾကာင့္ရယ္မသိပါ ကြၽန္ေတာ့ႏွလံုးသားေလးကေတာ့ တစ္ဆက္ဆက္တုန္ယင္ကာ...နာက်င္လို႔လာ၏.....
လူႀကီးရယ္.......
"ဟက္ မင္းေပးတဲ့ေျဖ႐ွင္းခ်က္က ဒါပဲလား ?"
"ဟုတ္ကဲ့ ကြၽန္ေတာ့ဘက္က အမွားႀကီးႀကီးမားမားမျပဳမႈမိဘူးထင္ပါတယ္ဗ် ဒါေၾကာင့္ CEO ရဲ႕လြဲမွားေနတဲ့အထက္နဲ႔အျမင္ကို...အ့...!!!"
"ခလြမ္ !!!!"
စားပြဲေပၚ႐ွိပန္းအိုးအား ကြၽန္ေတာ္ရပ္ေနသည့္ နံရံသို႔ အားျဖင့္ျပစ္ေပါက္ခြဲလိုက္သည့္ လူႀကီး......
ပန္းအိုးကြဲစ တစ္ခ်ိဳ႕လြင့္္စင္ကာ ကြၽန္ေတာ့ မ်က္ႏွာထပ္သို႔အစီအရီ က်ေရာက္လို႔လာခဲ့သည္.......
စီးက်လာသည့္ ေသြးစတစ္ခ်ိဳ္ေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့ႏႈတ္ခမ္းပါးမွစကားလံုးတို႔ေ႐ွ႕ဆက္ရန္အင္အားတို႔႐ွိမေနေတာ့....
"ထြက္သြား...ငါ့မ်က္စိေ႐ွ႕ကေန အခုခ်က္ခ်င္း ထြက္သြား မျမင္ခ်င္ဘူးမင္းမ်က္ႏွာကို ထြက္သြား!!!"
အသံကုန္ေအာ္၍ ႏွင္ေနေသာလူႀကီး.....
ပင္ပန္းေနမယ္လူႀကီးရယ္ မႏွင္ပါနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ေပ်ာက္ကြယ္သြားေပးပါ့မယ္.....
လူႀကီးအလိုက်ပဲေလ......
ေဒါသတႀကီးေျပာ၍ ကြၽန္ေတာ့ကိုေက်ာခိုင္း၍မွန္တို့္ုျဖင့္ကာရံထားေလသည့္ ရံုးခန္းအျပင္ဘက္႐ွိရာဆီသို႔ လွည့္သြားေလသည့္ လူႀကီး၏ ေနာက္ေက်ာျပင္က်ယ္ႀကီးက္ုိ ၾကည့္၍ တစ္ကိုယ္တည္းၾကားရံုသာ......
"လူႀကီးအလိုက် ကရမယ့္ဘ၀ပါလူႀကီး ခ်စ္တယ္"
ႏႈတ္ခမ္းလႈပ္ယုံမွ်သာ တီတိုးေရရြတ္ရင္း မ်က္၀န္းအိမ္မွျပည့္လ်ံွလို႔လာသည့္ မ်က္ရည္ၾကည္ဥေလးတစ္ခ်ိဳ႕လြင့္စင္သြားသည္အထိ ေျပးထြက္ခဲ့မိေလသည္......
တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လဲ လူႀကီးနဲ႔အေ၀းဆံုးတစ္ေနရာကိုေျပးထြက္ေပ်ာက္ကြယ္ခ်င္မိတယ္.....
ႏွလံုးသားကခြင့္မျပဳေသးသ၍ေတာ့........
နာက်င္ရတယ္ လူႀကီးမ်က္ႏွာေပၚကပန္းအိုးကြဲစေတြထပ္ပိုၿပီး ႏွလံုးသားကနာက်င္ရတယ္.....
မိန္းမတစ္ေယာက္ေၾကာင့္အတြက္နဲ႔အခုလိုျပဳမႈလိုက္တဲ့လူႀကီးကိုလဲ စိတ္မနာမိေသးပါ.......
ေျခဦးတည့္ရာေျပးထြက္လာခဲ့မိေလသည္မွာ ေျမေအာက္ဘူတာသို႔ေရာက္မွန္းမသိေရာက္ခဲ့ေလ၏......
မူးေနာက္ေနတဲ့ေခါင္းႏွင့္အတူ ေ၀့၀ါးလာသည့္ျမင္ကြင္း ေျခာက္ကပ္လို႔ေနၿပီျဖစ္တဲ့လည္ေခ်ာင္း...
မ်က္ႏွာထပ္တြင္ စူး႐ွနာၾကင္လို႔ေနသည့္ခံစားခ်က္အား ယခုမွသတိထားမိလိုက္၍ .......
အာ....ဟုတ္ပါရဲ႕ ကြၽန္ေတာ့မ်က္ႏွာမွာ ပန္းအိုးကြဲစေတြစိုက္ေနတာပဲ.....
Amdwel မျဖစ္ဘူးေလ....
အခုအခ်ိန္ ဒီလိုေနရာမ်ိဳးမွာ ျပစ္လဲသြားခဲ့ရင္....
Amdwel..
တစ္လွမ္းခ်င္းစီလွမ္းလို႔ေနသည့္ေျခလွမ္းတို႔ကယိုင္ႏုဲ႔စြာ ယိမ္းထိုးလို႔လာေလၿပီ.......
"ေကာင္ေလး အဆင္ေျပရဲ႕လား? ေကာင္ေလး သတိထားဦးေလ "
ေဘးမွျဖတ္သြားျဖတ္လာ Arjuma က စိုးရိမ္စြာေမး႐ွာပါသည္။
"ဘုတ္!!!"
"အင့္"
"လာၾကပါဦး ဒီမွာကေလးတစ္ေယာက္မူးလဲသြားလို႔ ကယ္ၾကပါဦး 119 ကို Ph ဆက္ေပးၾကပါ"
"ေကာင္ေလး သတိထားဦးေလ ေကာင္ေလး "
ခ်ိ့နဲ႔ေနသည့္ ေျခေထာက္တစ္စံုကရပ္တည္ႏိုင္စြမ္းမဲ့ကာ အ႐ွက္မ႐ွိစြာပင္ လူမ်ားစြာ၏အလည္တြင္ လဲက်သြားခဲ့ေလ၏........
ပတ္၀န္းက်င္ တြင္အေျပးအလႊားေယာက္ယက္ခတ္သၫ့္အေနအထားတစ္ခုသို႔ ေရာက္႐ွိသြားခဲ့သည္.
..
မျဖစ္ႏိုင္ေပမယ့္ ေတာင္းတလို႔ေနမိတယ္.....
ကြၽန္ေတာ့ဆီကို လူႀကီးမ်ားေရာက္လို႔လာခဲ့မလားဆိုသညိ့အေတြး....
အတၱေလးက ကပ္ပါတက္ေသးတယ္ေနာ္.....
လူႂကီးက အလုပ္႐ွင္ ကြၽန္ေတာ္က ၀န္ထမ္းေလ......
မျဖစ္ႏိုင္တာေတြကိုမွေတာင္းတတက္လာတာ Byun BaekHyun ဆိုသည့္ကြၽန္ေတာ့ဘ၀ထဲကို လူႀကီးတိတ္တဆိတ္၀င္ေရာက္လာစဥ္ကတည္းကထင္ပါရဲ႕....
Arnyi လူႀကီးက၀င္လာခဲ့တာမဟုတ္ဘူး....
ကြၽန္ေတာ္က ဆြဲေခၚမိခဲ့တာ.......
အရမ္းပင္ပန္းေနၿပီး ခဏေလာက္ျဖစ္ျဖစ္စိတ္ခ်လက္ခ်ေမွးစက္ခ်င္မိတယ္
..
ခဏေလးပါ တကယ့္ကို ခဏေလးပဲအိပ္စက္ခ်င္မိတာ...
လူႀကီး႐ွိရာဆီသို႔ အားအင္အျပည့္နဲ႔ ျပန္သြားဖို႔အတြက္ ကြၽန္ေတာ္ခဏေလာက္အိပ္စက္လိုက္မိသည္........
မ်က္လံုးအိမ္သည္လဲ မ်က္ခြံမို႔မို႔ကေလးက ကာရံလိုက္ခ်ိန္တြင္ေတာ့ ျပၫ့္လို႔ေနၿပီျဖစ္သည့္ မ်က္ရည္ၾကည္လဲ့လဲ့ကေလးမ်ားကေတာ့ ပါးျပင္မွတဆင့္ ေျမျပင္ထပ္သို႔ေႂကြက် ေျမခသြားခဲ့ေလၿပီ
........
"ေကာင္ေလး...ေကာင္ေလး...သတိထားဦးေလ...ေကာင္ေလး....."
"BaekHyun !!!"
"အသိေတြလား လူေလးနဲ႔ "
သူ႔အား ေပြ႔ဖက္ကာ စိုးရိမ္တႂကီးအကူအညီေတာင္းေနသည့္ Arjuma ထံမွအေမးစကား.
"Nae ကြၽန္ေတာ့ရဲ႕..."
ဘယ္လိုေျဖလိုက္သင့္လဲ....
၀န္ထမ္းလား.....
၀န္ထမ္းတစ္ေယာက္လို ကြၽန္ေတာ့ဘက္က သူ႔အားမသက္မွတ္ခဲ့ဖူးပါ.....
ေကာင္ေလးကို စိတ္၀င္စား၍သာ အလုပ္ခန္႔အပ္ခဲ့သည္မဟုတ္လား.....
ဘယ္လိုေျဖလိုက္သင့္လဲ.. .....
"ကြၽန္ေတာ့ အလုပ္က၀န္ထမ္းပါ "
ေနာက္ဆံုးေတာ့လဲ ၀န္ထမ္းဆိုတဲ့စကားစုေလးက ကြၽန္ေတာ္ေျပာမထြက္ႏိုင္တဲ့ စကားတစ္ခ်ိဳ႕ကိုအႏိုင္ယူသြားခဲ့တာပဲေလ....
ေကာင္ေလးအား ေကာက္ေပြ႔လိုက္ၿပီးေျမေအာက္ဘူတာအတြင္းမွထြက္ခဲ့လိုက္ေလသည္ လမ္းေပၚတြင္ အသင့္ေရာက္႐ွိေနၿပီျဖစ္တဲ့ အေရးေပၚကား႐ွိရာဆီသို႔ခပ္သြက္သြက္ေလွ်ာက္သြားလိုက္ကာ.....
အေရးေပၚကားေလးကေတာ့ျဖင့္.........
နီးစပ္ရာ ေဆးရံု႐ွိရာဆီသို႔သာ.......
....................6104....................
သူသာတစ္ခုခုျဖစ္သြားခဲ့ရင္.....
ကြၽန္ေတာ္အရမ္းလြန္သြားခဲ့ၿပီလား.
.
ဟင့္အင္း ကြၽန္ေတာ္မလြန္းဘူး
ကြၽန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္းသာ ထိေတြ႔ခြင့္႐ွိသည့္ သူ႔ခႏၶာကိုယ္
ဒါကို ဟိုမိန္းမက ဖက္တြယ္ေနခဲ့သည္မဟုတ္လား..
.
ဘာေၾကာင့္လဲ မသိေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ့ေဒါသအိုးေပါက္ကြဲမိခဲ့တယ္
အမည္မသိေဒါသတစ္ခ်ိဳ႕ကို သူ႔အေပၚပံုခ်မိခဲ့တယ္....
အရမ္းလြန္သြားခဲ့တယ္ဆိုရင္ေတာင္
...
ဒါ.သူ႔ေၾကာင့္ပဲမဟုတ္လား......
ၿပီးခဲ့ေသာ ၃နာရီခန္႔ဆီသို႔ အေတြးတစ္ခ်ိဳ႕လြင့္စင္မိေလ၏...
ကုမၸဏီ အတြင္းသို႔၀င္လိုက္သည္ႏွင့္အတူ သူႏွင့္နံနက္စာအတူစားရမည္ဟူေသာအေတြးကဦးစြာ၀င္ေရာက္ေလခဲ့သည္....
ကြၽန္ေတာ့၏တစ္ေန႔တာတြက္ သူမပါမျဖစ္ကိုပါလို႔ေနခဲ့ၿပီ...
နံနက္ခင္းလဲ သူနဲ႔စတင္သလို ညအိပ္ယာ၀င္ခ်ိန္တြင္လဲ သူနဲ႔သာအဆံုးသက္ျဖစ္ခဲ့ေလသည္မွာ နာရီေပါင္းမ်ားစြာပင္ျဖစ္လို႔ေနခဲ့ၿပီ......
ကြၽန္ေတာ္သူ႔ကိုပိုင္ဆိုင္ခ်င္တယ္....အပိုင္သိမ္းျပစ္လိုက္ခ်င္တယ္.
ဘာေၾကာင့္လဲ ?
သူ႔ခႏၶာကိုယ္ကိုမက္ေမာတာလား
သူ႔ကို စြဲလမ္း တာလား..
ကြၽန္ေတာ္သူ႔ကိုမခ်စ္ပါဘူး.....
ဘာလို႔လဲ ကြၽန္ေတာ္မွအခ်စ္ဆိုတဲ့အရာႀကီးကိုအယုံအၾကည္မ႐ွိတာ....
မလိုအပ္ဘူး အခ်စ္ဆိုတဲ့အရာက ဘ၀အတြက္မ႐ွိမျဖစ္႐ွိေနရမယ့္အရာတစ္ခုလဲမဟုတ္ဘူးမဟုတ္လား?
ကြၽန္ေတာ့အတြက္ အခ်စ္ဆိုတဲ့အရာႀကီးကမလိုအပ္ေပမယ့္...
Byun Baek Hyun ဆိုတဲ့လူသားေလးကေတာ့ မ႐ွိမျဖစ္လိုအပ္လို႔ေနသည္.....
ဘာေၾကာင့္လိုအပ္ေနသည္လဲ ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္လဲမသိ
ကြၽန္ေတာ္ မွအပ မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ သူ႔နံေဘးမွာမ႐ွ္ိေစလို.....
" Byun BaekHyun အဲ့တာဘာျဖစ္ေနၾကတာလဲ"
ကြၽန္ေတာ္ထံမွ ေဒါသသံစြတ္ေနသည့္ အေမးစကားသံေၾကာင့္ သူ႔ကိုယ္ေလးတုန္လႈပ္သြားသည္ကို ျမင္ျဖစ္ေအာင္ျမင္လိုက္ရေသးသည္....
ဘာေၾကာင့္ တုန္လႈပ္ေနရတာလဲ
"C..CEO ဟို ဒီ Noona ကအကူအညီေတာင္းလို႔ ကူညီေပးေနတာပါ"
ဒါ ကူညီေပးတဲ့အေနအထားတဲ့လား
..?
ကြၽန္ေတာ့ကိုေက်ာေပးထားတဲ့သူရဲ႕အေ႐ွ႕တြင္ ကြၽန္ေတာ္စိတ္ေျဖေနသည့္ မိန္းမကရပ္ေနသည္ေလ....
လည္ပင္းကိုေစာင္းၿပီး ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းထိလုမတက္ျဖစ္ပ်က္ေနသည္က ကူညီျခင္းတဲ့လား ?
ကြၽန္ေတာ္သေဘာက်ရတဲ့ သူ႔လက္ေခ်ာင္းသြယ္သြယ္ကေလးေတြက ဟိုမိန္းမ၏ ဂုတ္သားေဖြးေဖြးထပ္သို႔ေရြ႔လ်ားေနခဲ့သည္ေလ.....
ခံျပင္းလိုက္တာကြာ
ေျဗာင္လိမ္လိုက္တာပဲမဟုတ္လား ?
"BaekHyun !!! ရံုးခန္းထဲကေစာင့္ေနပါ Z.Yi မင္းငါနဲ႔လိုက္ခဲ့"
Z.Yi လက္အားခပ္ၾကမ္းၾကမ္းဆြဲ၍ သူ႔ေ႐ွ႕မွထြက္ခဲ့လိုက္သည္....
ဦးတည္ခ်က္တို႔သည္လဲ ကားပါကင္သို႔....
"မင္းမ်က္ႏွာကို ငါ့ေ႐ွ႕မွာထပ္ေပၚလာတာမျမင္ခ်င္ဘူး Z.Yi "
ကြၽန္ေတာ့မ်က္လံုးထဲမွာ ေဖ်ာက္ဖ်က္မရသည့္ထိုျမင္ကြင္းက ယခုတိုင္စြဲကပ္လို႔ေနဆဲ....
ထပ္ခါထပ္ခါျပန္ျမင္ေယာင္ဆဲ.....
"ဘာလို႔လဲ Oppa Yi ဘာအမွားလုပ္မိလို႔လဲ ခုနက ကိစၥေၾကာင့္ဆိုရင္ေတာ့ Yi ႐ွင္းျပပါရေစဦး Oppa ၀န္ထမ္းေကာင္ေလးကို Yi အကူအညီေတာင္းယုုံပါ...Yi ဆံပင္နဲ႔ ဆြဲၾကိဳး ညႇိ့ေနလို႔ ျဖဳတ္ခိုင္းလိုက္တာပါ "
မလိုခ်င္ဘူး....
ဘယ္လိုအေျခအေနပဲ ျဖစ္ျဖစ္...
Byun Baek Hyun အနားကိုကပ္လာတဲ့ မိန္းမ Arnyi ေယာက်ာ္းေလးဆိုရင္ေတာင္ ႐ွင္းျပစ္မွာပဲ...
သူ႔အနားမွာ ငါကလြဲၿပီးဘယ္သူမွ႐ွိမေနရဘူး...
"႐ွင္းျပမေနနဲ႔ အပိုပဲ...ငါမင္းမ်က္ႏွာကိုမျမင္ခ်င္ဘူး မင္းလိုအပ္သေလာက္ေငြကို ငါ့အတြင္းေရးမွဴးဆီကထုပ္ယူၿပီး ငါ့ေ႐ွ႕ကေနထာ၀ရေပ်ာက္ကြယ္သြားေတာ့ ထပ္ေပၚလာရင္ေတာ့မင္းအသက္အတြက္အာမခံခ်က္မ႐ွိဘူးေနာ္ "
စကားအျပတ္ေျပာကာ လွည့္ထြက္ခဲ့လိုက္မိေတာ့...
"အဆင့္အတန္းမ႐ွိတဲ့ ၀န္ထမ္းတစ္ေယာက္ေၾကာင့္နဲ႔ အခုလိုဇာတ္သိမ္းလိုက္ရမွာလား ?"
"ေျဖာင္း!!!!!"
"မင္းလိုမိန္းမကမွ သိပ္ကိုေအာက္တန္းက်လြန္းေနတာ မင္းနဲ႔ငါ နမ္းယုံအျပင္ဘာအကန္႔မွမ႐ွိခဲ့ဘူးေနာ္ မင္းအေတြးေတြသိပ္လြန္မလာနဲ႔ ၿပီးေတာ့ Byun Baek hyun ကိုစကားလံုးေလးနဲ႔ေတာင္မထိခိုက္ပါနဲ႔ ငါ့ဘက္ကသိခံေနမွာမဟုတ္ဘူး"
ညာဘက္လက္တို႔က သူမပါးျပင္ထပ္သို႔ အလုိေလ်ာက္ခစားသြားခဲ့သည္....
ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္မသိလိုက္ခင္အခ်ိန္အတြင္းမွာေပါ့...
သူ႔အားေဒါသေတြပံုကာ ေျပာခဲ့လုပ္ခဲ့ၿပီးေလေတာ့...
ေျပးထြက္သြားသည့္သူ႔ေနာက္သို႔ ထပ္ၾကပ္မခြာေျပးလိုက္ခဲ့မိေလျပန္သည္....
စိုးရိမ္စိတ္တို႔႐ွိေနခဲ့ၿပီပဲ...
ကြၽန္ေတာ္
........
သူႏွင့္ပတ္သက္ရင္ စိတ္ပူတက္လာခဲ့ၿပီပဲ......
-------------6104-------------
2018.9.5
ေနာက္က်ခဲ့ရင္ Miyanhae ဒီေန႔ေတာင္ TAXI ေပၚမွာအေျပးအလႊား ေရးလိုက္ရတာ အေရးအသားေတြညံသြားခဲ့ရင္ Miyanhae...
Saranghae Yawdowbom 😍😍😍😍