Από την ώρα που τον είδα η καρδιά μου άρχισε να πεταριζει. Προφανώς και δεν ήξερε για την εγκυμοσύνη, τα παιδιά δεν του είχαν πει κάτι και ήμουν χαρουμενη νομίζω για αυτό..
Είχα πάει πάνω στο δωμάτιο και προσπαθούσα να ηρεμήσω καθώς η κοιλιά μου είχε αρχίσει να με ενοχλει κάπως.. Το ξέρω ότι ήταν από το άγχος το είχα πάθει άλλες 2 φορές αλλα δεν θα πει ότι επειδή ήξερα τι ήταν ότι θα έβαζα το μωρό σε όλη αυτή την ταραχή..
Ξαφνικά η πόρτα ανοίγει και μπουκάρει μέσα ο Τάιλερ και μπορώ να διακρίνω ότι είναι εκνευρισμένος..
-τι θέλεις Τάιλερ "λέω και πιάνω την κοιλιά μου καθώς φοβάμαι ότι θα το καταλάβει με κάποιον τρόπο.
-Με δουλεύεις έτσι? Έγινε ότι έγινε το κάναμε για να δεις αν νιώθεις τίποτα για μένα και τώρα θες να μου βγεις και από πάνω? Λέει με τρομερά νεύρα αλλά δεν φωνάζει γιατί να τον ακούσουν κάτω.. Η φλέβα στο λαιμό του έχει πεταχτεί. Αυτό δεν είναι καλό αν σε λίγο αρχίσει να φαίνεται και η φλέβα στο μέτωπο τότε σίγουρα την έχω άσχημα..
-Τάιλερ δεν είναι έτσι! "λέω τι άλλο να πω ότι έχει απόλυτο δίκιο? Ότι έκανα την μεγαλύτερη μαλάκια της ζωής μου? Ότι έπρεπε να μείνω και να το παλέψουμε? Ότι και να πω άδικο θα εχω και θα τον εκνευρίσω ακόμα περισσότερα και θα έχει και όλο το δίκιο του κόσμου.. Τότε χωρίς να το καταλάβω και αρχίζω και του λέω τα πάντα, ότι ακόμα τον θέλω ότι σκεφτόμουν τόση ώρα βγαίνουν απο μέσα μου και νιώθω μια ηρεμία.. Εκείνος απλά με κοιτάει στα μάτια και κοιτάει και τα χέρια μου είναι στην κοιλιά μου και έρχεται και με αρπάζει και με φιλάει. Τότε τα πάντα διαλύθηκαν. Αυτό δεν το περίμενα για κανένα λόγο.. Ακόμα έκλαιγα όταν τραβήχτηκε
-σήκω φύγε σε παρακαλώ! "λέω αλλά εκείνος
-τι? Μόλις είπες ότι με αγαπάς και ισχύει το ίδιο και για μένα!" λέει μέσα στην ταραχή.. Τον άκουγα να λέει διαφορα για να με πείσει ότι έχει δίκιο
-με αγαπάς? Με ρωτάει και τον κοιτάω πως μπορεί να ρωτήσει κάτι τέτοιο
-σαφώς και σε αγαπάω πάντα σε αγαπούσα έπρεπε να το ξέρεις αυτό" απαντάω κάπως περίεργα που με ρώτησε κάτι τέτοιο..
-τότε γιατί γαμω την πουτανα μου δεν θες να είμαστε μαζί? Για το παιδί? Θα το έχω σαν δικό μου" λέει και νιώθω κάτι σαν ρεύμα να με χτυπάει και κλαίω ακόμα πιο εντονα.. Αχ Τάιλερ που να ήξερες, το μωράκι αυτό είναι δικό σου, είναι το μωράκι μας σκέφτομαι όταν ξανά νιώθω αυτόν τον περίεργο πόνο και νιωθω να τρέχει κάτι ανεσα στα πόδια μου..
-Ται..? Λέω και κρατάω την κοιλιά μου
-πες το"λεει και πετάμε τα χέρια του μέσα από τα μαλλιά του
-νομίζω πρέπει να καλέσουμε ασθενοφόρο.. Νομίζω σπάσανε τα νερά" του λέω και κοιτάει ανεσα στα πόδια μου..
-τι? Τώρα? Γαμω την πουτανα μου "λέει και με αρπάζει από τ χέρι
-τα πράγματα σου που είναι? Με ρωτάει.
-εδώ εδώ εκείνος ο σάκος "απαντάω ήρεμα καθώς είμαι μαζί του.
-Μυριαμ" φωνάζει και τρέχει στη σκάλα
Και εγω ακολουθώ από πίσω σιγά σιγά
-τιιιι τωτα? Την ακούω να λέει και να τρέχει σε μένα
-ο μαλακας που είναι? Ρωτάει εκείνος και τότε προσέχω ότι ο Μάρκος δεν είναι στο σαλόνι
-έχει πάει να πάρει της πίτσες να φάμε" λέει ο jc
-Τώρα τι θα κανουμε? Ρωτάει η Μυριαμ
-έχω αμάξι θα την πάω εγώ" απαντάει ο Τάιλερ και με πιάνει από το χέρι
-είσαι καλά? Πονάς? Ρωτάει και βλέπω πόσο ανήσυχος είναι..
-είναι καλά σχετικά "απαντάω και του χαμογελάω και ο jc μου χαμογελάει ήρεμος..
-ωραία πάμε τότε "μου λέει και γυρνάει προς τα παιδιά μέσα" όταν γυρίσει ο μαλακας πες του ότι θα γίνει και πατερας αν δεν βιάζεται η αν δεν έχει κάτι άλλο να κάνει ας έρθει" λέει και ο Jc γελάει
-ωραία ωραία" μου λέει φανερά τρομαγμένος
-είσαι εντάξει "? Τον ρωτάω και γελάω
-με βλέπεις να ειμαι οκ? "λέειε νεύρα
-εντάξει απλά αν θες λίγο πιο γρήγορα γιατί τώρα όντως άρχισα και πονάω αρκετά.. "του λέω
-γαμω τον μπελά σου μωρό μου "! Λέει και περνάει ανάμεσα από τα αξία και κορναρει.. "αντε γαμω την τρέλα μου αντε "λέει και τρέχει σαν τρελός..
Έχουμε παρκάρει έξω από το νοσοκομείο και μπαίνουμε μέσα, δίνω τα απαραίτητα στοιχεία που χρειάζεται και ο Τάιλερ είναι πάρα διπλα και μιλάει στο κινητό του..
-πολύ ωραία Οφηλία έχεις κάποιον μαζί σου εδώ η είσαι μόνη σου? Με ρωτάει η νοσοκόμα
-είμαι με τον πατέρα "απαντάω και εκείνη μ γελάει
-πολύ ωραία έλα μαζί μου να σε ετοιμάσουμε
-εντάξει.. Λέω και είμαι απόλυτα ήρεμη εκείνη την ώρα έρχεται ο Τάιλερ και με κοιτάζει
-όλα καλά;" ρωτάει
-ναι παμε στο δωμάτιο.. "του λέω και με ακολουθεί..
Μπαίνουμε μέσα και μαζί μας μπαίνει και η νοσοκόμα.
-μπορείς να αλλάξεις και σε λίγο έρχεται η γιατρός για τον υπέρηχο "λέει εκείνη και βγαίνει από το δωμάτιο
Εκείνος με κοιτάει ενώ εγώ κάθομαι στο κρεβάτι και εκείνος πάει πάνω κάτω μέσα στην ταραχή..
-μπορεις να με βοηθήσεις σε παρακαλάω? Τον ρωτάω
-εεε? Ναι ναι πες μου τι θες να κάνω? Λέει και έρχεται μπροστά μου
-μέσα στο σάκο εχω ένα σορτσάκι και ένα φανελάκι αν μπορείς να με βοηθήσεις να βάλω τ παντελόνι "του λέω.
-ναι σαφώς" λέει και βγάζει τα ρούχα από τον σάκο ενω εγω εχω βγάλει τα παπούτσια μου και το κολάν μου.. Εκείνος με κοιτάει στα μάτια και βάζει το σορτσ αναμεσα από τα πόδια μου και μου το ανεβάζει. Όταν φτάνει στην κοιλιά μου πιάνω το χέρι του και το ακουμπάω εκεί που νιώθω το μωρό..
-θεε μου! "λέει και νομίζω πως είναι συγκινημένος και κλαίω και εγω τωρα πλέον.. Εκείνη την ώρα μπαίνει μέσα μια κυρία
-γειά σου Οφηλία είμαι η γιατρός σου για ξάπλωσε σε παρακαλώ να δούμε σε τι κατάσταση ειμαστε.." λέει και ο Τάιλερ με βοηθάει να ξαπλώσω και κάθεται δίπλα μου
-για να δούμε λοιπόν τι θα δούμε" λέει εκείνη και βάζει το τζελ στην κοιλιά μου και αμέσως ακούμε τον χτυπο της καρδιά.. Ο Τάιλερ με κοιτάει και μου πιάνει το χέρι και κοιτάει την οθόνη..
-λοιπόν όντως η μικρή θέλει να έρθει στον κόσμο σήμερα" λέει και κλαίω με αναφιλιτο
-τι έγινε? "ρωτάει ο ται
-δεν ήξερα ότι είναι κορίτσι δεν είχαμε μπορέσει να το δούμε μέχρι τώρα "λέω και σκουπιζω τα μάτια μου
-τότε λοιπόν αυτά είναι ευχάριστα νέα.. Άνοιξε τα πόδια λίγο γλυκιά μου να δούμε πόσο διαστολή έχεις "μου λέει και το κάνω νιώθω μια μικρή ενόχληση και παίρνω μια βαθιά ανάσα και κρατάω το χέρι του Τάιλερ δυνατά..
-πολύ ωραία είσαι σχεδόν έτοιμη.. Τελειώνουμε και μπαίνεις χειρουργείο ίσα ίσα προλαβαίνουμε" λέει γελώντας
-τι? "λέει ο Τάιλερ" τόσο γρήγορα?"
-συμβαίνει καμια φορά "λέει εκείνη" ο μπαμπάς θα μπει μέσα στον τοκετό? Λέει με ένα χαμόγελο και κοιτάει τον Τάιλερ.. Εκείνος τρομαγμένος με κοιτάει και κουνάει το κεφάλι του αρνητικά
-ο Τάιλερ δεν είναι ο πατέρας αλλά είναι ο μόνος που έχω εδώ οπότε θα ήθελα να μπει "λέω και κοιτάω την γιατρό..
-τότε θα πούμε ότι είναι ο πατέρας" λέει μου χαμογελάει και βγαίνει από το δωμάτιό..
-Οφηλία δεν υπάρχει περίπτωση "ξεκιναει να λέει και μπαίνουν μέσα για να με πάρουν για το χειρουργείο..
-εσείς ελάτε μαζί μου" λέει στον Τάιλερ μια κοπέλα...
Είμαστε σχεδόν μια ώρα μέσα στο δωμάτιο και περιμένουμε. Λογικά θα έχουμ έρθει και οι άλλοι και τα περιμένουν έξω.. Ο Τάιλερ ασπρίζει
Κάθε φορά που ανεβαίνουν οι παλμοί μου... Εγώ τον κοιτάω και του χαμογελάω όταν η γιατρός μου λέει να σπρωξω και το κάνω..
Λίγη αργότερα μετά από μερικά σπρωξηματα και σχεδον ένα ξερό Τάιλερ ακούμε το κλάμα.. Ο Τάιλερ με κοιτάει και κλαίει όπως κάνω και εγώ.. Η γιατρός μας βάζει το μωρό στην αγκαλιά μου και το κοιτάμε με αγάπη.. Ο Τάιλερ με διαλύει στο μέτωπο και μετά στο κεφάλι και χαϊδεύει το χεράκι από το μωρό.. Είναι ήδη χαρούμενος πόσο μάλλον αν ήξερε και την αλήθεια... Ξανά σκύβει να με αγκαλιάσει και τον αγκαλιάζω και κλαίμε αγκάλιασμενα με το μωρο στην αγκαλιά μου..
-σε παρακαλώ σκέψου το να είμαστε μαζί "λέει και με κοιτάει..
Εγώ απο την άλλη κοιτάω το μωρό και δεν λέω κάτι.. Η γιατρός την παίρνει να την καθαρίσει και σε λίγο την δίνει στον Τάιλερ και εκείνος βγαίνει από το δωμάτιο και την δείχνει έξω.. Ακούω της τσιριδες της Μυριαμ και ακουμπάω πίσω για να ξεκουράσω τον εαυτό μου...
Όταν ανοίγω τα μάτια μου είμαι στο δωμάτιο και ο Μάρκος είναι δίπλα μου και έχει στην αγκαλιά το μωρό..
Μολις καταλάβει ότι εχω ξυπνήσει με κοιτάει και μου χαμογελάει
-γειά σου μαμά! "μου λέει και σηκώνεται με το μωρό και έρχεται και την αφήνει στην αγκαλιά μου..
Εγω κοιτάω την μικρή και βλέπω ότι τα μάτια της είναι ίδια με εκείνα του Τάιλερ..Κοιτάω τον μάρκο και ξανά κοιτάω το μωρό...
-Μάρκο πρέπει να σου πω κάτι!!! Του λέω και εκείνος κάθεται ξανά στην πολυθρόνα και κουνάει θετικά το κεφάλι του....
Ορίστε βρε.. Έγινε και αυτό..Λοιπόν αγάπες αυτό κανονικά θα ήταν το κεφάλαιο του Σάββατο. Απλά το Σάββατο δεν θα μπορέσω να ανεβάσω το ανεβάσω σήμερα.. Ελπίζω να σας αρέσει και να το απολαύσετε.. Μέχρι το επόμενο λοιπόν ♥️🧡♥️