Wat er vooraf gebeurde
Hayat el......' zei hij zachtjes. En keek me met betraande ogen aan en ik hem ook.
P.p Hayat
'Kennen jullie elkaar' vroeg yousef. Ik schudde snel me hoofd 'n-nee' zei ik zachtjes. 'Emir ken je der?' Vroeg yousef dit keer aan Emir. 'Nee man,...... dus je hebt vrouw van Samir dit keer als zaak?' Vroeg hij hem. Hoe kent iedereen mij wllh ik vraag het me echt af is Samir zo bekend..? En wat voor zaak... zijn zijn zaken mensen vermoorden...? 'Yep,niemand nam de zaak en ik wilde het eerst ook niet doen,maar zie je deze oog' zei yousef en wees naar zijn blauwe oog. 'Dat heeft Samir gedaan...hij verdiend pijn te voelen' zei yousef met een vuile glimlach. Verafschuwend keek ik hem aan. Ik zeg Emir hem begrijpend aan kijken....Oohja wie Emir is misschien weten jullie het nog, ik leg het uit.
(In deel 19,20 kwam emir "voor" en ik had het toen uitgelegd maar ik heb die deel laatste een beetje veranderd dus mensen die dit boek lezen zullen het dan niet begrijpen dus hier onder staat ff een stukje van die deel xx)
3,5 jaar geleden
Na al me klussen gedaan te hebben liep ik de kamer van Emir binnen. Die ik opgeruimd zag. Waardoor ik even schrok. 'Emir zijn kamer,zelf opgeruimd?' Dacht ik. Ik negeerde me gedachtes en liep verder naar binnen waar ik een brief aantrof. 'HAYAT' stond er op met hoofdletters. Ik pakte de brief en ging op zijn bed liggen en opende het
-Hayat...als je dit zien ben ik vertrokken waarheen? Ik weet het niet...maar ik hou het hier niet meer vol. Ik kan het niet aan zien dat ze je pijn en doen. Ik weet het echt een sukkel ben ik dat ik je allen laat,kan je het me vergeven?
Ik hou van je -emir-
Yep echt een sukkel dus. Hij heeft me bijna 4 jaar alleen gelaten. 3 jaar bij me ouders en bijna 1 jaar nu ik getrouwd ben. WoW ik ben bijna een jaar getrouwd bedacht ik me nu met een man die ik betrapte met me "beste vriendin" ik voelde de woedde weer opkomen.
Emir was echt anders dan Saloua en me ouders. Hij kwam altijd voor me op. Maar toen hij weg ging walgde ik van hem. Klinkt een beetje egoïstisch dat ik aan me zelf denk alleen en niet aan hem,maar hij had me beloofd me voor altijd te beschermen en als hij weg zou gaan kon hij te minste afscheid nemen... ik geloof al helemaal niet dat de reden is dat hij is vertrokken omdat hij me zag pijn lijden etc het is iets anders maar wat idk.
———
Ik zag dat emir een hand gebaar maakte dat yousef moest komen en ik hoorde ze wat praten
P.p Emir
Na bijna 4 jaar zag ik Hayat en wat is ze mooi geworden een echte vrouw. Ik hoorde dat ze was getrouwd met Samir. Ik wilde op der bruiloft komen. Maar toen hoorde ik dat het Samir el...... was. Mooi niet dat ik daar kom dus. Waarom? Daar komen jullie later achter ik heb al genoeg info met jullie gedeeld voor 1 dag.
Ik deed net als of ik Hayat niet kende anders komt er meer drama enz. Ik riep yousef mij kant op. 'Ewa Wats er ik moet haar ff afhandelen duurt me al te lang' zei hij. 'Eyy luister..' ik moest even iets verzinnen dat het langer zou duren zodat ik tijd kan rekken en daar Hayat hier weg kan halen. 'Ja wat praat dan' zei hij. 'Zijn er nog anderen' vroeg ik. Even was hij stil 'ja maar hun ga ik niet killen' 'hzo' 'Amira het zusje van Samir...maar wij houden van elkaar ik ga vluchten met der naar Frankrijk' zei hij. Geshockeerd keek ik hem aan.
Ik zou jullie geen info meer geven maar oke Amira is de reden dat ik niet naar de bruiloft ben gekomen. Toen we allebei 19 waren hadden we met elkaar. Maar opeens verdween Amira uit me leven. Ze zei dat ze zwanger was va mij...wat niet waar was. Ze loog. En dat wist ik zeker. Ze deed het met andere jongens en raakte zwanger en toen kwam ze bjj mij aan poepen. Ik maakte het uit toen ik dat hoorde en heb der daarna niet meer gezien Noujah 1 x dan.
3,5 jaar gelden de dag dat ik vertrok
Ik kwam thuis en zag me vader Hayat slaan. Snel liep ik er op af. 'Wollah ik breek als je der nu liet los laat...ik zei wollah' zei ik boos tegen hem. Hij duwde Hayat op de grond en liep weg. 'Doe de afwas' schreeuwde me moeder der achteraan. Ik hielp Hayat op staan. 'Dankje wel broer' zei ze met een zwak glimlachje en liep naar de keuken ik liep snel achter der aan. 'Hayat je weet dat ik van je hou toch?' Zei ik tegen der. Ze knikte. 'Dat weet ik en ik hou ook van jou' zei ze en glimlachte kort en ging de afwas dien en ik hielp der mee.
(Ff om verwarring te verkopen, toen Amira zwanger raakte van iemand waren emir en Amira 19, en dit in dit dikgedrukte deeltje zijn ze 23 en Hayat is dan 18 en Samir 19/20... snappen jullie vast wel x)
Even later ging ik ff met vrienden naar buiten en hoorde me telefoon afgaan. Een onbekend nummer. Ik nam op en hoorde een huilend meisje. 'Emir waarom?' Hoorde ik 'a-Amira' verlaatte me mond. 'Ik ben door me vader naar Marokko gestuurd toen hij hoorde dat ik zwanger was,ik woon hier alleen met ons dochtertje van 4. Zonder geld niks. En wist je dat allemaal door jou...jij bent de man waar ik me eer aan heb gegeven op mijn 19 jarige leeftijd. Ik was zo smoor verliefd op jou dat ik zo een domme fout heb gemaakt. Ik heb geen spijt dat ik een kind heb want ze is het beste wat me overkomen is maar ik heb spijt dat de vader zo een Sukkel is als jij...je geloofde me niet toen ik zei dat Wafa van jou was...en waarom ik je nu bel. Ik wil je ff meedelen dat. JIJ het recht niet hebt om Wafa OOIT Maar dan ook OOIT te zien. Voor het geval dat je je bedenkt. IK HAAT JE EMIR IK HAAT JE' waren der laatste woorden en daarna hing ze op
En toen vertrok ik ik vond het erg om Hayat allen te laten maar ik hield het niet meer het werd me allemaal te veel. Veel te veel.
———-
'Oohw alleen Amira?' Vroeg ik. 'Nee ze heeft nog een dochter Wafa ik neem haar ook mee ik heb haar ook hier gevangen' zei hij. Ik kreeg een steek door me hard. Als Wafa wel mijn dochter zou zijn...dan zou ik der nooit kunnen zien. Maar Amira heeft me toch al vervangen ze gaat naar Frankrijk maar der man van der dromen Yousef. Ooit droomde ik die man te zijn...en soms droom ik er nog over. Ik ben Amira nooit vergeten en dat zal ik ook nooit doen.
'Maar Uhmm als ik jou was zou ik nog een dag wachten' zei ik snel. 'Hzo ik heb der toch voor dat Samir en zaka enzo der komen zoeken' zei hij. Shit hij heeft een punt. Ik moet komen met wat goeds. 'Ik weet niet man,ik heb gehoord dat ze lekker in bed is,miss wil ik der wel ff proberen' zei ik hem. Uggh ik walg van mezelf dat over je zusje zeggen,maar ik kon niks anders bedenken. 'Aiii saff morgen kan ook,Sinan wilde der ook al,maar ik zei nee tegen hem dat gaat hij eerst daarna jij dan houden we het eerlijk a mattie' zei hij. Wollah meh sinan mag dromen. Hij komt niet aan der met zijn vieze handen ik hak die der zo af. Ik keek naar Hayat en zag der huilen. En ze probeerde der handen los te maken die zaten vast gebonden. Ik wilde nog wat zeggen maar zag dat Sinan al Hayat der kant op liep.
P.p Hayat
Emir en yousef zaten nu al best wel lang te praten het goeie moment om te vluchten. Daar iets van 800m naast mij staat een tafel er is 1 gun als ik mezelf los krijg en die gun pak ren ik naar Amira en Wafa en vluchten we. staat er iemand in me weg ja sorry maar dan ben je dede. Ik was nu al ruim 10 min bezig met het proberen los te maken maar het was kansloos. Bye bye mooie plan. Oeff ik krijg stress. Er liep een jongen naar me toe en maakte zonder wat te zeggen de touw om me polsen en om me enkels los. 'Opstaan' zei hij. Ik deed wat hij zei en hij pakte me arm beet en trok me een kamer in. 'Zitten' zei hij. Bang ging ik zitten. 'Doe je shirt uit sgatje' begon hij te zeggen met een vies lachje op zijn gezicht. Snel schudde ik me hoofd. 'In je dromen' zei ik.
Hij hield een pistool tegen me slaap en zei het nog een keer. Ik bleef staan en deed niks. Hij ging voor me staan en hurkte. Opeens duwde hij me met zijn hand naar achter zodat ik op het bed lag. 'Als jij het niet doet doe ik het toch' zei hij. En hield 1 hand nog steeds met de pistool tegen me slaap en met de andere hand trok hij me shirt uit. Ik begon te huilen en hem helemaal uitgescholden en van me af te duwen.
Daar stond ik dat in me bh. 'Doe je broek uit of ik doe het' zei hij. 'Ga van me af viezerik' zei ik en duwde hem weg wat weer niet lukte. Met moeite trok hij ook me broek uit. Toen opeens de deur In ge trapt werd door Samir. En 'BOEM' kogel door zijn hoofd. De man viel met een plas bloed om zich heen neer op de grond. 'Hayat' zei hij. Ik kon me niet in houden en stormde op hem af en knuffelde hem stevig. 'I-ik ben bang' zei ik met een trillende stem. 'Heeft die kkr hond wat gedaan bij je' zei Samir. Ik schudde me hoofd. Hij knikte en gaf me een kus op me voorhoofd. 'Ewa Samir hier ben je' zei Anas (een vriend van Samir die hem helpt). Snel ging ik achter Samir staan zodat je me niet zag want ewaa ik stond NOg steeds in me lingerie. 'Wat kom je zo maar binnen' schreeuwde Samir boos. Snel liep hij de deur uit. 'Sorry' mompelde hij nog. Omgg gênante dit. 'Hier doe dit aan' zei Samir en gaf een grote vest aan me. Hij was tot net iets over me kont. Nog steeds TE kort maar beter dan zowat helemaal naakt. Ik deed hem snel aan en keek of ik me broek nog aan kon doen maar die was helemaal gescheurd zo ook de shirt.
Samir pakte me hand en we liepen de kamer snel uit. 'Wafa en Amira' zei ik snel. Ja Emir heeft hun opgehaald...
P.p Amira
Het is al 4 uur gelden en Hayat is nog steeds niet terug waarom duurt het zo lang. Opeens werd de deur ingetrapt en ik zag Emir staan. DE EMIR de vader van Wafa,de man van me dromen. Een paar tranen verlieten ogen 'amira' zei hij buitenadem en een beetje verdrietig/beschaamd. 'Emir wat doe je hier' zei ik bot. 'Thee kransje houden' zei hij. Ik gaf hem een dodelijke blik. 'Wat denkje yallah rennen' zei hij. Ik probeerde op te staan wat moeilijk ging.
Emir keek Wafa even aan en ik zag dat er een klein glimlachje op zijn gezicht vormde. Die snel verdween. Hij pakte Wafa snel op en hielp mij met op staan en snel verlieten we de kamer. Toen we daar Samir en Hayat al zagen staan. Omggg hmdl ze leeft nog. 'Hayat' schreeuwde ik en rende op der af en knuffelde der stevig. Wrm heeft ze geen kleren aan. Omgg is ze..is ze verkracht. 'Omgg' zei ik en sloeg me handen voor me mond. 'Hebben ze...' ik kom me zin niet afmaken. 'Ik leg je het later uit' zie ze. Ik knikte en zag dat Hayat Emir dodelijk aan keek. Kennen ze elkaar..? Hmmm waarom kijken ze elkaar zo aan
'ZE ZIJN BINNEN' hoorde ik yousef roepen. 'Jullie' zei Emir en wees 3 jongens aan. 'Breng ze naar de auto en blijf bij ze' maakte hij zijn zin af en gaf Wafa aan mij. Ik nam Wafa en we werden naar de auto gebracht.
P.p Samir
Ik was thuis de heletijd aan het na denken waar ze konden zijn toen me telefoon ging een onbekend nummer belde. Het was blijkbaar de broer van Hayat emir. Ze had me der eerder over verteld (in deel 19/20 dus x). En hij zei dat hij wist waar ze waren dus ik pakte wat jongens van de Lounge op en gingen daar heen enz. En... zaka hij reageerde niet meer op me telefoontjes. Wat ik begrijp als hij Hayat had gekust wjw...ik wil der niet eens aan denken.
——
'GO,GO,GO' schreeuwde Anas. We gingen op ze af. Ze waren maar met 10 man ofz echt weinig dus het zo veel tijd koste het niet. En BAM. yousef ook "dood". 'Emir' zei hij moeilijk. Emir liep naar hem toe. 'Verrader' zei hij nog. En BOEM. Een kogel door zijn hoofd.
Onder weg naar huis. Ik Amira,Wafa,Hayat en Emir. Zaten in de auto. De andere jongens gingen. Idk ergens anders heen wij gaan naar huis. Er werd geen woord gedeeld. Waarschijnlijk is Hayat nog boos op me.
'Hayat,schatje' zei ik en legde me hand op die van haar terwijl ik me nog concentreerde op de weg. Snel trok ze der hand weg. 'Samir niet nu' zei ze bot. 'Het spijt me wollah maar zeynep had wat in me drinken gedaan ik wist niet wat ik deed' zei ik. 'SAMIR NIET NU ZEI IK' herhaalde ze nog een keer. 'Yo Wat gebeurd hiero' zei emir. 'Hij ging vreemd' zei Hayat droog.
Ik zag Emir zijn blik via de achteruitkijkspiegel. 'Wollah meh echt niet..ewa bro zit anders ik leg wel uit' zei ik. Hij mompelde nog wat en keek naar Amira. Hun zijn ook raar ze kijken elkaar de hele tijd akword aan maar ewajah. 'Hoe kennen jullie elkaar' vroeg Amira Zachtjes. 'Ik ben broer van Hayat' zei hij. Geshockeerd keek ze ons aan. 'Oohw' zei ze alleen. 'Maamaamaaaa' vroeg Wafa. 'Ja Schatje' antwoorde Amira terug. 'Ik zei toch dat papa ons zou redden' zei wafa. Iedereen moest lachen behalve Emir. Ligt het aan mij of is hij beetje apart gevalletje. 'Maar echte papa heeft ons ook gered' zei Wafa en keek de kant van emir op. 'WAT' zeiden ik en Hayat tegelijkertijd. 'Echte papa' wat heeft dat te betekenen. Is Emir de vader van Wafa??
Omgg jullie willen niet weten heb te veel getypt me vingers doen echt pijn ahhaha
Prc 2550 woorden 🎊
Stemmen en rea zou lief zijn❤️❤️