Ήμασταν στον δρόμο για το σπίτι μου ακόμα αφού η δεξιωση ήταν κάπως μακριά.Για κάποιο λόγο είχα πολλά νεύρα. Μα να συμφωνήσει ότι δεν σημαινε τίποτα το φιλί μας? Εγώ φυσικά και δεν το εννοούσα! Δηλαδή πως γίνεται να μην το καταλάβει? Ήταν ΞΕΚΆΘΑΡΟ!
Που να το ξέρει ο άνθρωπος αυτό μωρή τρελάρα? Να μυρίσει τα νύχια του?
Ππφφ σκατά τα έκανα...
Αλλα αφού είστε φίλοι εσύ γιατί δυσανασχετεις? Εσύ δεν είχες προτείνει να μείνετε φίλοι? Λούσου τα τώρα μικρό ξετσιπωτο ανεγκεφαλο βλακωϊδες σκατό!
"Σκατό είσαι και φαίνεσαι ηλίθια"
Είπα θυμωμένα.
" Γουατ? Δάφνη είσαι καλά?" Γύρισε ο Κώστας απορημένος.
" Ε.. εμ.. ναι πως! Μια χαρά απλά ξες... Κάτι σκεφτόμουν..."
" και τι σκεφτόσουν?"
Τι να πω κι εγώ τώρα....
" α φτάσαμε ρε συ! "
Είπα ενώ με είχε λούσει κρύος ιδρώτας... Άντε να του ξεφύγεις τώρα...
" καλαααα αυτή τη φορά δεν θα το συνεχίσω την προσπαθεια να σε κάνω να μου πεις "
" δεν καταλαβαίνω για πιο πράγμα μιλάς, ξέχασα κιόλας τι σκεφτόμουν οπότε πουφ! Τελείωσε! "
" οκευυ "
Ω ναι νομίζω ότι θύμωσε. ΜΑ ΈΛΑ ΤΏΡΑ ΟΙ ΣΚΈΨΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΌ ΠΡΆΓΜΑ ΚΙ ΑΣ ΤΟΝ ΑΦΟΡΟΎΣΑΝ ΔΕΝ ΘΑ ΤΑ ΜΑΘΑΊΝΕΙ ΚΙ ΟΛΑ! ΑΠΟ ΠΟΥ ΚΙ ΩΣ ΠΟΎ?
Ωραία τώρα ήμασταν και οι δύο θυμωμένοι... Μια ωραία ατμόσφαιρα που λένε...
Πάντα αυτό γινόταν, θύμωνε, θυμωνα κι εγώ και όταν μας περνούσε μετρούσαμε μέχρι το 3 και ζητούσαμε ταυτόχρονα συγγνώμη γιατί είχαμε μεγάλο εγωισμό για να πούμε ότι υποχωρησαμε πρώτος.
~Φλασμπακ~
*τρίτη δημοτικού εγώ , τετάρτη ο Κώστας*
" Δεν το πιστεύω! Έφαγες τη σοκολάτα μου?"
Φώναξα θυμωμένη όπως άνοιγα το ντουλάπι που όταν ερχεται η γιαγιά το γεμίζει με γλυκά και η μαμά εκνευρίζεται.
"όχι!"
Απάντησε ο Κώστας μπουκωμενος με σοκολάτα.
" Μα τη βλέπω, έχεις πασαλειφτει παντού! Γιατί μου λες ψέματα? "
" Δεν μου είπες ότι ήταν δική σου , εγώ απλά τη βρήκα στο ντουλάπι "
" ναι αλλά την έφερε η γιαγιά για ΕΜΈΝΑ!"
" Δεν γράφει το όνομα σου επάνω"
Μου έβγαλε τη γλώσσα και μετά άρχισε να σκουπίζει τις σοκολάτες από το πρόσωπο του.
" είσαι χαζό! "
Του φώναξα.
" Ιιιιι μην βρίζεις! Θα σε ακούσει η μαμά!"
Τρόμαξε και μου έκλεισε το στόμα. Η μαμά μας έχει απαγορεύσει τις κακές λέξεις.
" Την ήθελα αυτή τη σοκολάτα"
Είπα γκρινιάζοντας.
"3" είπα και ξεφυσηξα. Δεν μου αρέσει να είμαστε τσακωμένοι.
"2" απάντησε ντροπαλά.
"1"
"Συγγνώμη"
είπαμε και οι δύο μαζί και με αγκάλιασε.
" έπρεπε να σε ρωτήσω πρώτα για να τη φαω"
" δεν έπρεπε να σου φωνάξω και να σε βρίσω"
" θα σου αγοράσω 1000 σοκολάτες αν θέλεις...*
Είπε και γέλασα. Φυσικά και θα το έκανε. Ο Κώστας με λατρεύει.
~τελος φλασμπακ~
Τον κοιτούσα καθώς οδηγούσε χωρίς να με κοιτάει και να λέει τίποτα. Μου ήρθαν αναμνήσεις στο μυαλό από τότε που ήμασταν μικρά και χαμογέλασα αχνά.
"εντάξει? Με καρφωσες αρκετά?"
" Ρε Κώστα!"
"ππφφ... Είσαι πολύ εκνευριστικη" ξεφυσηξε θυμωμένος και έμεινε προσηλωμένος στον δρόμο.
" είσαι και φαίνεσαι!"
Άφησε ένα χαχανητο μιας και τον "ταπωσα" με ατάκα δημοτικού ΟΛΝΤ ΜΠΑΤ ΓΚΟΛΝΤ.
Σταύρωσα τα χέρια μου θυμωμένη και κοίταξα έξω από το παράθυρο. Με κοροϊδεύει κι από πάνω.
" 3"
Τον κοίταξα με ενθουσιασμό μιας και περίμενα τοση ώρα για να το πει , να μου δείξει ότι είμαστε πάλι καλά όπως παλιά κι ας έχουν αλλάξει τόσα πολλά.
" 2 "
" 1 "
"Συγγνώμη"
Τον κοίταξα και μου χαμογέλασε... Δεν χαλάνε οι παραδόσεις μας όσα χρόνια κι αν περάσουν.
Ωχ όχι όχι όχι όχι όχι όχι όχι όχι!!!!!!
Ξεχασα μια τοοοοοοσο μικρή λεπτομέρεια...
ΠΩΣ ΣΤΟ ΚΑΛΌ ΘΑ ΜΠΩ ΈΤΣΙ ΣΤΟ ΣΠΊΤΙ? ΘΑ ΜΕ ΔΟΥΝ ΟΙ ΓΟΝΕΊΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΛΙΠΟΘΥΜΗΣΟΥΝ!
" Δάφνη τι έγινε? Είσαι καλά?"
Είχα ασπρίσει ολόκληρη.
" Εμ... Κώστα? Πώς θα μπω στο σπίτι μου έτσι?"
" χμ... Καλή ερώτηση...θες να μείνεις στο δικό μου?"
" Και να με δουν οι δικοί σου έτσι? Το προτιμάς?"
" Κάτι θα σκεφτουμε μέχρι να φτάσουμε "
" να κοιμούνται δεν πρόκειται άρα σίγουρα θα με προσέξουν όταν μπω"
"εκτός κι αν..."
Φαινόταν σκεπτικός. Να δούμε τι σχέδιο καταστρώνει παλι...
"Εκτός κι αν?"
"Αν τους αποσπάσω την προσοχή και ανέβεις γρήγορα επάνω?"
"ΝΑΙ! Ω ΘΕΈ ΜΟΥ ΕΊΣΑΙ ΠΑΝΟΥΡΓΟΣ!"
Φώναξα ενθουσιασμένα.
"Ε, εντάξει το ξέρω ότι είμαι ακαταμάχητος και πανέμορφος αλλά το «θεός» νομίζω ότι είναι λίγο υπερβολ- "
"Απλά σκάσε και οδήγα " ανυπόφορος.
~Κώστας ποβ~
Φτάσαμε έξω από το σπίτι της και άρχισα να της εξηγώ το σχέδιο που είχα σκεφτεί.
"Το κατάλαβες?
" Μα φυσικά! Τι νομίζεις , ότι είμαι καμιά χαζή?"
" θα σου λεγα τώρα αλλά έχε χάρη..."
Με χτύπησε στο μπράτσο και μετά άνοιξε τη πόρτα για να βγει. Κρύφτηκε όπως της είπα πίσω από έναν μεγάλο θάμνο μεσα στον κήπο του σπιτιού της και εγώ παρκαρα το αμάξι στο γκαράζ του σπιτιού μου απέναντι. Βγήκα στον δρόμο και πρόσεξα μην με δει καμία κουτσομπολα γειτόνισσα, ξέρετε από αυτές που κάθονται στο μπαλκόνι τους, πίνουν το καφεδάκι τους και παρατηρούν μέχρι και τι χρώμα κάλτσα φοράει η κόρη της θείας της εγγονής της γιαγιάς του μπατζανακη της ανιψιάς του γιου της άλλης γειτόνισσας δηλαδή ΗΜΑΡΤΟΝ!
Αφού τσεκαρα ότι δεν με βλέπει κανείς φορεσα τη κουκούλα μου και πήγα κοντά στο αμάξι του πατέρα της Δάφνης. Προσπάθησα να το ανοίξω με τα χέρια μου και όπως περίμενα χτύπησε ο συναγερμός. Έτρεξα στο σπίτι της και χτύπησα τη πόρτα.
"Γεια σας , ο συναγερμός του αυτοκινήτου σας είναι που χτυπάει?"
Ρώτησα τον πατέρα της και καλά ανηξερος.
Εκείνος έτρεξε έξω να δει τι γίνεται μιας και το χε παρκάρει στη γωνία και δεν το έβλεπε καλά.
Χαμογέλασα σατανικά αφού πέτυχα τον πρώτο στοχο.
Στο σαλόνι βρήκα τη μητέρα της και τη χαιρέτησα. Μετά από λίγο άρχισα να τρίβω λίγο τη πλάτη μου και πήρα ένα βλέμμα πόνου.
"Αγόρι μου είσαι εντάξει?" Ρώτησε με ενδιαφέρον.
"Εμ.. βασικά με πονάει λίγο η πλάτη μου, μπορείτε να δείτε αν έχω κάτι? Καμιά πληγή? "
Είπα και εκείνη σηκώθηκε ανήσυχη.
" Δεν βλέπω εδώ, πάμε στη κουζίνα που έχει καλό φωτισμό"
Και...........
....
....
....
....
....
ΌΣΚΑΡ ΠΡΏΤΟΥ ΑΝΤΡΙΚΟΎ ΡΌΛΟΥ ΣΤΟΝ ΚΏΣΤΑ! ΓΙΕΥΥΥΥ!
Θέλω να ευχαριστήσω την μαμά μου και τον μπαμπά μου που με έκαναν τόσο κούκλο και τέλειο , την γιαγιά μου τη Μαριγούλα,την θεία μου τη Ευτέρπη , τον ξάδερφο μου τον Μάκη, τη- ναι τέλος πάντων και οοοοολες εσάς κούκλες
*κλείνει το μάτι στις αναγνωστριες*
*Παθαίνουν όλες πολιτισμικό σοκ από την τελειότητα του*
*Δημοσιογράφοι παντού και μανιακες θαυμάστριες με τυπωμένα μπλουζάκια με τη φατσα του εκληπαρουν για ένα αυτόγραφο*
Και......... ΚΑΑΑΤΤΤΤΤΤ🎬
Εμ ναι ,που είχαμε μείνει? ΑΑΑ ΝΑΙ!
Ειδα την Δάφνη από το παράθυρο ενώ πήγαινα στη κουζίνα και της έκλεισα το μάτι για να μπει μέσα. Αφού σήκωσα λίγο την μπλούζα μου για να δει και καλά η μητέρα της αν έχω κάτι , με διαβεβαίωσε ότι δεν είχα τίποτα και ήμουν μια χαρά.
Ευχαριστώ για τη γνωμάτευση γιατρέ μου, ΧΊΛΙΑ ευχαριστώ , έβλεπα την ζωή μου να περνάει μπροστά απ' τα μάτια μου, ΤΟ ΦΩΣ ΣΤΟ ΤΟΎΝΕΛ ΗΤΑΝ ΤΡΈΝΟ! *Δραματική φωνή*
" ΓΎΡΙΣΑΑΑΑ "
Φώναξε από το χολ και ανέβηκε γρήγορα στο δωμάτιο της.
" ΚΑΛΩΣ ΤΗ"
Της απάντησε φωναχτα κι η μητέρα της που ήμασταν ακόμα στη κουζίνα.
ΓΙΑΣ ΜΠΙΤΣ ΑΠΟΣΤΟΛΉ ΕΞΕΤΕΛΈΣΤΕΙ! έχω και γαμώ τα σχέδια όμως έτσι? Παραδεχτείτε το.
" Κάνα κωλόπαιδο θα πέταξε καμιά πέτρα στο αμάξι και άνοιξε ο συναγερμός φαίνεται... Αν το πιάσω στα χέρια μου θα το κάνω ΚΙΜΆ "
Είπε θυμωμένα καθώς έμπαινε στο σπίτι.
Ουψ...
" εμ.... Θα πάω πάνω στη Δάφνη, νομίζω με φώναξε"
Ανέβηκα τρεχοντας πάνω και άνοιξα την πόρτα απότομα.
Ε όχι και να πεθάνουμε για ένα γαμημένο σχέδιο.
Την είδα να προσπαθεί να ανοίξει το φερμουάρ από το φορεμα της και μου πέρασαν απ' το μυαλό πολλές πονηρές σκέψεις. Πήγα πίσω της καθώς ήταν τόσο απορροφημένη στη προσπάθεια που δεν κατάλαβε καν ότι μπήκα στο δωμάτιο.
~Δάφνης Ποβ~
ΚΑΤΑΡΑΜΈΝΟ ΦΌΡΕΜΑ! ΚΑΤΑΡΑΜΈΝΗ ΕΛΈΝΗ ΠΟΥ ΜΕ ΈΒΑΛΕΣ ΝΑ ΤΟ ΦΟΡΈΣΩ! ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΕ ΚΏΣΤΑ ΕΣΥ ΚΑΙ ΤΑ ΣΧΈΔΙΑ ΣΟΥ! ΚΑΤΑΡΑΜΈΝΗ ΜΕΡΈΝΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΟΥΛΙΕΣΑΙ ΣΕ ΒΑΡΈΛΙΑ ΤΩΝ 100 ΚΙΛΩΝ!
Ξέφυγα από το θέμα ε? ΣΤΑ......
....ΦΡΥΔΙΑ ΜΟΥ! ΕΔΩ ΕΧΩ ΣΟΒΑΡΌ ΘΈΜΑ!
" ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΒΙΑΣΤΗΗΗΣΣΣΣΣΣΣ ΦΎΓΕ ΠΟΡΝΟΓΕΡΕ ΤΗΣ ΚΟΛΆΣΕΩΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣ"
Φώναξα καθώς ένιωσα ένα ζεστο χέρι στη πλάτη μου.
" Αχ ναι πες μου κι άλλα" είπε γελώντας ο Κώστας.
"Φύγε από πίσω μου ηλίθιε με κατατρομαξες!"
"ναι γιατί ήταν ΟΤΙ ΠΙΟ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΌ να έρθει κάποιος βιαστής μέσα στο δωμάτιο σου και να σε παρενοχλήσει"
"κι εσύ τι είσαι δηλαδή? Οφθαλμαπάτη? *
ΩΩΩ ΤΙ ΤΟΥ 'ΠΑΑΑ
ΑΝΤΕ ΓΕΙΑΑΑΑΑΑΑ
" δεν είναι βιασμός άμα το θέλουν και οι δύο μωρό μου..."
" ποσο κλισέ αγάπη μου τς τς τς πόσες ώρες καίγεσαι στο Wattpad? "
" Ε? τι στο καλό είναι αυτο το φατμαντ πως το πες? τρώγεται? "
Έσκασα στα γέλια και τον χτύπησα «φιλικα» στην πλάτη
" αθώο παιδί..."
Με το φόρεμα τι θα γίνει?
"ΆΝΤΕ ΒΟΉΘΑ ΜΕ ΤΟ ΦΕΡΜΟΥΆΡ ΡΕ ΆΧΡΗΣΤΟ ΤΙ ΚΆΘΕΣΑΙ ΚΑΙ ΜΕ ΚΟΙΤΆΣ ΛΕΣ ΚΑΙ ΕΊΔΕΣ ΠΙΤΟΓΥΡΟ? "
Ήρθε και πάλι κοντά μου και έκανε στην άκρη τα μακριά μαλλιά μου *χωρίς τα μπλε εξτενσιονς που είχα αγοράσει από τα τζάμπο σε μία συσκευασία που είχε χτένες αξεσουάρ ΜΕ ΤΗ ΠΑΤΤΥ !!!!!!
Παραδεξου το , κι εσύ έβλεπες Πάττυ όταν ήσουν 7 και σου άρεσε και ο Ματίας.
ΑΤΙΜΟΥΤΣΙΚΟ .
Δεν ήμουν η μόνη ε? Ε?
Σαν πολύ κοντά δεν ήρθε ο άλλος? ΑΧ ΝΑΙ!
- εννοώ - Ε ΟΧΙ ΡΕ ΦΊΛΕ!
Ναι αυτό.
•
•
•
•
•
Αλοχαααα🎆❤️
Πωπω 28 Αυγούστου σήμερα και πραγματικά δεν κατάλαβα πως πέρασε τόσο γρήγορα αυτό το καλοκαίρι.
Δυστυχώς άλλη μία σχολική χρονιά αρχίζει σε λίγες μέρες. Εύχομαι σε όλους σας να περνάτε όμορφα και να είστε ευτυχισμένοι γιατί η ζωή είναι πολύ μικρή για να 'ναι θλιβερή.
Μακάρι όλοι να περάσατε ένα αξέχαστο καλοκαίρι και η νεα χρονιά που έρχεται να είναι όμορφη για όλους ❤️
Επίσης όποιος έχει ινσταγκραμ αν θέλει μπορεί να με ακολουθήσει λέγομαι @annaa__lts 💋
Φιλιά πολλά και τα λέμε στο επόμενο κεφάλαιο αγάπες!!😙