JOB HUNT
Someone's POV
Plano ko lang naman na makabawi ako sayo. Pero bakit parang ako ang nahuhuli sa sarili kong bitag?
--------------------
Christine's POV
Hindi talaga ako makapaniwala sa nangyari kanina.
Ako? Mahalaga sa kanya?
Ba't ayaw niya akong mapahamak?
At ano daw? Ako sa kanya? Paano yun?
Aish.. minsan di ko talaga siya maintindihan. Noong una masungit , tapos ngayon ? Sweet ?
Argh! Ewan ko ba!
Bakit ba siya nakikidag-dag sa problema ko?
Siya na nga ang may dahilan kung ba't nasisanti ako eh , tapos ngayon nang-gugulo na naman siya sa YOU.ARE.MINE, YOU.ARE.MINE na yan.
Haist nakaka-stress.
Nandito ako ngayon sa isang office na a-applyan ko ng isang janitress, kahit anong trabaho basta marangal at legal hinding-hindi ko papalampasin. Kasi hindi naman na ako makaka-asa kay nanaynat tatay kasi matatanda na sila, hindi na nila kayang magtrabaho pa.
"NEXT!" sigaw nung sekretarya ata toh.
Pagkapasok ko palang, isang babaeng nakasalamin na medyo 40+ ang nakatingin sa application form ko na nakasalubong ang kilay . Maya-maya tumingin siya sa direksyon ko.
"So..." Panimula niya in maldita tone. "... you are Ms. Christine Marie Mendoza." Dagdag niya at nakataas pa ang isang kilay na nakatingin sa akin.
Agad akong tumango. "Opo ako po."
"You are not qualified." Sabi niya at bumaliksa trabaho niya .
"Ma'am puwede po bang kahit ano na alang kahit taga-timpla lang ng kape niyo? Kailangan ko po talaga ng trabaho ngayon eh." Mangiyak-ngiyak kong sabi sa kanya.
"No." Madiin niyang sabi kaya wala na akong nagawa.
Haist Nakakagago na talaga. Eh paano ba naman ika-lima ko na tong inapplyan pero ito, NGA-NGA pa rin. Wala pa akong sapat na pera para ipagamot si nanay. Yung last date kasi namin ni Mark 150,000 lang ang binayad niya, hindi pa toh sapat. Tsaka himdi lang naman pang-papaopera kay nanay ang pinoproblema ko eh. Yung gamot niya pa pagkatapos operahan, maintainance pa ni tatay, bayad sa ospital bill, pagkain pa namin at tsaka mga school projects ko.
Luminga-linga ako kung saan pa ako makaka-apply ng ganitong oras, eh ala-singko na ng gabi kaya pala nagugutom na ako. Oo nagugutom na ako kasi wala naman akong pera eh, pagtingin ko kanina sa maliit kong wallet beinte pesos na alang ang laman, tsaka wala na akong pamasahe papunta ng ospital para bisitahin si nanay.
Nakaramdama ako ng hilo kaya napahawak ako sa sintido at tiyan kong masakit na rin.
Napasmo siguro ako dahil hindi ako kumain kanina ng pananghalian at tsaka ngayon hindi na naman ako kakain ng hapunan. Eh anong magagawa ko eh wala naman akong pera.
Napa-upo ako sa kalsada ng dahil sa sakit. Maya-maya naramadaman kong may humawak sa akin pero pagtingin ko hindi ko na siya naaninag.
"Tin, Tin okay ka lang ba?"-sabi niya pero hindi ko na siya nasagot dahil sa sakit na nararamdaman ko.
"Tin, Tin kapit lang. Nandito nako." -yan ang huling narinig ko.
Then, everything went black.
--------