ჰერმიონი.
როდესაც ლიფტი დაიხურა მე და ოლივიამ ერთმანეთს გადავხედეთ და სიცილი დავიწყეთ.
- სახეები დაინახე? - მკითხა მან.
- ეგრე მოუხდებათ. ჯერ ნახონ ჩემი ქმარი და მერე იქნება გართობა.
- ისე რა გეგმა გაქვს? - მე გეგმა მოვუყევი. - აუ გამახსენე ვინ ვიზეა დაქორწინებული და ვის რა ზედმეტსახელი აქვს.
- კარგი
წყვილები:
მე/დრაკო
ჰარი/ჯინი
ბლეიზი/პენსი
რონი/ასტორია
თეო/დაფნე
ნევილი/ლუნა
ზედმეტსახელები:
მე-წიგნისჭია
დრაკო-ferret
ჰარი-scarhead
ჯინი- wisellety
რრონი- wisel
ასტორია-მწვანე
ბლეიზი-ბლიბები
პენსი-გველი
თეო-ტედი
დაფნე-ბალახა
ნევილი-გომბეშო
ლუნა-loony
- ფანტაზია არ გიჭირთ. ისე ვინ იფიქრებდა რომ ჰერმიონ გრეინჯერი, ომის გმირი, გრიფინდორის პრინცესა, ერთი მესამედი გოლდენ ტრიო და მისი ტვინი, ჰოგვორტსის და ჯადოქრული სამყაროს გადამრჩენელი, რეივენქლოელზე ჭკვიანი, ჰაფლეფაფელზე მოწყალე, გრიფინდორელთა შორის უმამაცესი და სლიზერინელზე უფრო ამბიციური ცოლად დრაკო მალფოის, ყოფილ სიკვდილის მხვრელს, სლიზერინის პრინცს, ამ წლის sexgod-ს გაყვებოდა?
- ამის მოსაფიქრებლად რამდენი ხანი იწვალე?
- ეჰ გველი გახდი ამ სლოზერინელების ხელში. - მითხრა მან და სიცილი დავიწყეთ დანარჩემი საღამო სიცილში გავატარეთ.
ბრიტნი.
- წარმოგიდგენია? მას პენტჰაუსი აქვს და მსოფლიოში დრაკოს შემდეგ ყველაზე მდიდარ ხალხს იცნობს! თექვსმეტი წლის შემდეგ მოდის და აცხადებს რომ დრაკოს საუკეთესო მეგობარია და MALFOY INTERPRISE- ის თანამმართველია. სამი შვილი ყავს, ძვირიანი მანქანა, პრადას ყველაზე ძვირი ჩანთა. HGM FASHION-ის ყველაზე ძვირი კაბა! და სულაც არ გამოიყურება ისე როგორც ადრე! და ბავშვებიც ბრენდებში ჩაცმული. ლამაზები. - ვერ ვცხრებოდი. თახვმა ყველაფერი მიიღო რაც უნდოდა. რაც ჩემი უნდა ყოფილიყო! - არ ვაპატიებ. ეს ყველაფერი ჩემი უნდა ყოფილიყო. ორი მშობიარობის შემდეგ ისევ სუპერმოდელივით გამოიყურება.
- იცი, მგონი ბოდიში უნდა მოვუხადოთ. - თქვა დაიმონდმა.
- რა თქვი?!
- რა და ამდენი წელი დავცინოდით. დღეს ყველაფრისთვის სამაგიერო გადაგვიხადა. არა მარტო დღეს. იცოდი რომ ნიტა, ალექსი, ოლივია და ბენი ქორწილში იყვნენ. ჩვენ არ დაგვპატიჟეს. რატომ?! იმიტომ რომ ასე ვექცეოდით.
- ის ხომ წიგნისჭიაა!
- და ახლა მდიდარი და ლამაზია ყველაზე ერთგული მეგობრებით და უსაყვარლესი შვილებით! - არც მან დააკლო ყვირილი. - შენი არ ვიცი მაგრამ მე ხვალ ბოდიშს მოვუხდი!
- მაშინ დაივიწყე რომ ჩემი მეგობარი ხარ.
- კარგი. - მას მერე ხმა არ ამოგვიღია. მე არავინ არ მჭირდება დრაკოს ხელში ჩასაგდებად. იყოს ეგრე.
არაუშავს. გადავიტან.
უკვე იცით და გიმეორებთ, სიტყვაზე ნუ მენდობით💜💜💜💜