MuYoungေဆးရံုရဲ႕
ဆရာဝန္မ်ားနားေနခန္းေလးထဲတြင္...
Ong Seong Wuဆိုသည့္
ဆရာဝန္ေလာင္းေလးခမ်ာ....
ဂ်ဴတီကုတ္ပင္ မခြၽတ္အားပဲ....
Kang Danielဆိုသည့္....
႒ာနမႈး၏ ခိုင္းစားမႈအရ....
စာရြက္စာတမ္းေပါင္းမ်ားစြာျဖင့္...
အလုပ္႐ႈပ္ေနေလရဲ႕....
"ဒါက...အစာအိမ္နဲ႔ အူလမ္းေၾကာင္းစာတမ္းျပဳစုမႈ
ဒါက...ဦးေႏွာက္နဲ႔ အာရံုေၾကာ....
ဒါက...ေက်ာ႐ိုးမႀကီးစာတမ္း.....
...
....
......အား....ၿပီးၿပီ...ခုမွပဲၿပီးေတာ့တယ္.."
ေသခ်ာခြဲျခားကာ Fileအလိုက္သိမ္းဆည္းၿပီးျဖစ္တဲ့ Fileတြဲေတြအား
စားပြဲေပၚ 'ဘန္း'ခနဲ ပစ္ခ်ကာ ျပင္းေၾကာဆန္႔ေန႐ွာတယ္....
ထို႔ေနာက္ Fileတြဲေတြအား တစ္ေပြ႔တစ္ပိုက္ မလိုက္ရင္း...စာတမ္းထိန္းသိမ္းေရးရံုးခန္းဆီ သြားပို႔ၿပီးတာနဲ႔ ဂ်ဴတီကုတ္ကိုခြၽတ္ကာ Lockerထဲ ထည့္သိမ္းရင္း အဝတ္အစားအျမန္လဲကာ....
နားေနခန္းထဲက ခံုတြင္ ခ်ိတ္ထားေသာ Coatအမည္းကြက္ေလးအား ဆြဲယူၿပီး....နံရံမွ နာရီဆီအၾကည့္ေရာက္မိေတာ့...ညေန6နာရီပင္ ခြဲေနေလၿပီ...
"Oh...God...ေသာက္အဖိုးႀကီး...
ဒင္းလုပ္လို႔ ေမြးေန႔မွာေတာင္ ဗ်ာမ်ားေနရတဲ့ဘဝ..
Seoulေဆးရံုမွာ လုပ္ေနရင္လည္း ေအးေဆးေနေပါ့...MuYoungက သူ႔အေဖပိုင္တိုင္း အလုပ္လာေျပာင္းၿပီး ငါ့ခိုင္းစားေနတဲ့
အဖိုးႀကီး...အဲ့ေမွးေနတဲ့မ်က္လံုးေတြ ပိုၿပီးေမွးပါေစ.."
အိတ္ထဲ ပစၥည္းေတြေကာက္ထည့္ရင္း...
Danielကိုလည္း ပ်စ္ပ်စ္ႏွစ္ႏွစ္ကို အတင္းတုပ္ေနေလရဲ႕....
"ဘာ...ဘာေျပာလိုက္တယ္...
ေသာက္အဖိုးႀကီးတဲ့လား...ဟမ္!"
႐ုတ္တရက္ႀကီး အခန္းထဲဝင္လာေသာ Danielေၾကာင့္ Seong Wuမွာ လိပ္ျပာလြင့္မတတ္...လန္႔သြားရတယ္...
"ဗ်ာ...ဟိုေလ...ဘာမွမဟုတ္ပါဘူးဗ်...
အဟဲ...သြားလိုက္အံုးမယ္ေနာ္"
ေဖာေသာေ႐ွာေသာျဖင့္ အခန္းအျပင္ ေျပးထြက္ရန္ ျပင္ေနေသာ Seong Wuကို လက္မွဆြဲကာ ဆြဲေခၚသြားေသာ Danielေၾကာင့္
Seong Wuမွာ အူေၾကာင္ေၾကာင္ျဖင့္ ပါသြားျပန္တယ္....
"တက္....သြားမယ္"
ေျမေအာက္ကားပါကင္ေရာက္ေတာ့....
Danielက သူ႔ရဲ႕ ကားတံခါးကို ဖြင့္ေပးၿပီးေတာ့...
တက္ရန္ေျပာေတာ့...Seong Wuက ပါးစပ္အေဟာင္းသားျဖင့္....
"Doctorႀကီးခင္ဗ်...ကြၽန္ေတာ္Doctorႀကီးနဲ႔ မလိုက္ႏိုင္ပါဘူး...ကြၽန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ သြားၿပီး ေမြးေန႔လုပ္မလို႔ပါ...."
Seong Wuက Danielစကားကို အျငင္းဝါက်လုပ္ၿပီး တစ္ဘက္ကို မ်က္ႏွာလွည့္ထားတယ္....
Seong Wuလုပ္ေနတဲ့ အမူအရာကိုၾကည့္ၿပီး
Danielခပ္ဟဟရယ္လိုက္ၿပီး....အက်ႌအိတ္ကပ္ထဲမွ Phoneကိုထုတ္လိုက္ကာ...
Phone Contactတစ္ခုကိုေခၚလိုက္ၿပီး....
"Hello....JinYoungလား?
ေအး....မင္းဆိုင္မွာ အကုန္လံုး႐ွိတယ္မလား..
Seong Wuက မင္းတို္႔နဲ႔ ေမြးေန႔မလုပ္ေတာ့ဘူးလို႔ သိထားလိုက္ပါေတာ့...ဒီတစ္ညေတာ့...ငါ့ကို သူနဲ႔ အခ်ိန္ေလးေပးစမ္းပါ...Ok...ေက်းဇူး"
"ခင္ဗ်ား...အဲ့တာဘာလုပ္တာလဲ?...
"ဘာလုပ္ရမွာလဲ...မင္းငါနဲ႔လိုက္လို႔ရေအာင္ေျပာေပးတာေလ"
Danielက ခပ္ေအးေအးျပန္ေျဖရင္း...
Seong Wuကို ကားေပၚအတင္းတက္ခိုင္းကာ...
သူပါကားေပၚတက္လိုက္ရင္း....
"ကဲ...သြားမယ္...အဲ့ေနရာေလးကို..."
"ဘယ္ေနရာေလးလဲ?"
"မင္းမိဘေတြ႐ွိတဲ့ေနရာ...."
Danielစကားေလးအဆံုး...
Seong Wuရဲ႕ မ်က္ႏွာဟာ...ျပံဳးသြားခဲ့တယ္...
ကားေလးျဖင့္ ခရီးႏွင္လာရင္း....1နာရီေလာက္ၾကာေတာ့...Seoulနဲ႔ သိပ္မေဝးလွတဲ့
.....ရြာေလးသို႔ ေရာက္လာခဲ့တယ္....
ထိုရြာေလးကေတာ့....အိမ္ေျခမ်ားစြာျဖင့္ ျပည့္ႏွက္လ်က္....လမ္းမီးတိုင္ေလးေတြရဲ႕ အလင္းေရာင္ေၾကာင့္ ရြာေလးရဲ႕အလွဟာ ပိုလို႔ပင္ လွပေနတယ္....
(AN/႐ုတ္တရက္ႀကီး...ခ်ေရးထားရတာမို႔...
ရြာနာမည္ကို မထည့္ထားပါဘူး...
ရြာေလးကို....Wanna One Go ep-1တုန္းက
PanWinkႏွစ္ေယာက္သြားတဲ့ ေနရာေလးကို ျမင္ေပးပါ....)
ကားေလးကို ရြာရဲ႕ လမ္းထိပ္နားေလာက္မွာပဲ...
ရပ္ထားခဲ့ၿပီး လမ္းေလးအတိုင္း ေလ်ွာက္လာကာ...
အိမ္ေလးတစ္အိမ္ေ႐ွ႕ေရာက္ေတာ့ Seong Wuေျပးဝင္သြားလိုက္ၿပီး ေအာ္ေခၚလိုက္တယ္..
"Appa..Omma...ကြၽန္ေတာ္လာတယ္"
Seong Wuေအာ္ေခၚသံေၾကာင့္ အိမ္ေလးထဲမွ
အေဖနဲ႔အေမဟာ ထြက္လာၿပီး ေျပးဖက္ၾကတယ္....
"အမယ္ေလး...ငါ့သားေလး အေမတို္႔ဆီလာလည္တယ္ေပါ့...အေမ..ေမ်ွာ္ေနတာ"
"ဟုတ္ပ...သားရယ္...အေဖေရာပဲ...လြမ္းေနတာ"
သားအား အလြမ္းသယ္ကာ ဖက္ေနၾကေသာ မိသားစုေလးကို Nielအိမ္အျပင္မွ ေငးၾကည့္ေနမိတယ္.....
"သား...အျပင္ကေကာင္ေလးကဘယ္သူေလးလဲ..
အိမ္ထဲေခၚေလကြယ္..."
အေဖျဖစ္သူက...ျခံေ႐ွ႕က Danielကို ျမင္ေတာ့
ေျပးလာကာ ႀကိဳဆိုတယ္...
"ေကာင္ေလး...အိမ္ထဲဝင္ေလကြယ္..လာပါ"
"ဟုတ္ကဲ့...arjushi"
Seong Wuက Danielကို လွမ္းၾကည့္ၿပီး..
"လာ..လာ..ဟိုလူ...အိမ္ထဲဝင္"
အမယ္...သူ႔အိမ္ဆိုေတာ့..ေလသံက တစ္မ်ိဳး...
ေဆးရံုမွာတုန္းက...ဒီေလသံမဟုတ္....
Danielလည္း အိမ္ထဲလိုက္ဝင္လာရင္း...
Seong Wuနဲ႔အတူ ေဘးမွာဝင္ထိုင္လိုက္တယ္...
"ဒီက ေကာင္ေလးက...ဘယ္သူလဲမသိဘူး"
Ommaျဖစ္သူရဲ႕ အေမးကို Nielက ျပန္ေျဖမည္အလုပ္...Seong Wuအေျပာေၾကာင့္ ေျပာမည့္စကားမ်ား လည္ေခ်ာင္းတြင္ တစ္႐ွသြားရတယ္...
"အာ..သူလား..ကြၽန္ေတာ္ဟိုတစ္ခါေျပာတဲ့ အမူးသမားေလ...omma"
"ေအာ္...အဲ့ေကာင္ေလးလား..."
အေဖျဖစ္သူေရာ အေမျဖစ္သူကပါ..ျပံဳးစိစိၾကည့္ရင္း ေျအာေနသည္မို႔...Daniel သိကၡာအက် မခံႏိုင္သျဖင့္ ၾကားျဖတ္ဝင္ေျပာလိုက္ရတယ္...
"ဟို..ကြၽန္ေတာ္က...သူ႔ရဲ႕ အလုပ္က sambaeပါ"
Danielေျပာေတာ့မွ...Appaျဖစ္သူက...
"ေအာ္...ဆရာဝန္ေလးေပါ့...ေတာင္းပန္ပါတယ္ ဆရာေလးရယ္...ဦးတို႔က မသိလို႔ပါ"
"ရပါတယ္ခင္ဗ်.."
Danielလူႀကီးေတြနဲ႔ စကားေျပာေနရင္း...
Seong Wuက ထသြားၿပီး အဝတ္အစားလဲၿပီး ျပန္ထြက္လာကာ....
"Omma...ထမင္းစားမယ္..
ဟိုလူ...ခင္ဗ်ားျပန္ေတာ့...."
ခပ္တည္တည္ျဖင့္ အိမ္ျပန္ရန္ေျပာေနေသာ...
Seong Wuကို Danielျပံဳးျပလိုက္ၿပီး...
"အေဒၚက....ဒီမွာပဲ အိပ္သြားပါလို႔ ေျပာတယ္..
အဟင္း..ဟင္း"
"ဘာ....! Omma..."
Seong Wuရဲ႕BDအတြက္...
သပ္သပ္ေရးေပးတာ...
မေန႔ကေရးေပးမလို႔ပဲ...
ခုမွေရးေပးလိုက္ရတယ္...😁
ခုမွ...ကိုယ္ေရးတာေတြကိုယ့္ဘာသာဖတ္မိတယ္..
ေတာ္ေတာ္မ်ားေပါေနသလားလို႔...ဇာတ္လမ္းက...😓😓😓
ေနာက္ပိုင္း...ဒီထက္ပိုေကာင္းေအာင္ေရးေပးပါ့မယ္
❤❤❤