- Άρια, πας καλά; Γιατί κάνεις παρέα με τον Αχιλλέα;
- Δεν κάνω παρέα μαζί του, απλά με βοηθάει!
- Σε τι σε βοηθάει Άρια;
- Σε κάτι...
- Άκου Άρια, το ξέρω ότι θέλεις να αποκτήσεις φίλους... Nα φλερτάρεις, να διασκεδάσεις, αλλά ο Αχιλλέας δεν είναι αυτός που θα σου τα προσφέρει όλα αυτά!
- Μα...
- Άκου μικρή, ο Αχιλλέας ζει μόνο για την πάρτη του. Όποτε του καπνίσει έρχεται στο σχολείο, αλλάζει της γυναίκες κάθε μέρα, και μια μέρα θα έρθει ξαφνικά και θα αρχίσει ξύλο μαζί σου, γιατί; Γιατί έτσι! Γιατί αυτός είναι ο Αχιλλέας...
- Μα-
- Οκ, εντάξει, είναι καλός φίλος και μάλιστα ο καλύτερος, θα σου σταθεί στα δύσκολα θα σε βοηθήσει κτλ, αλλά σαν άντρας, αγόρι ή ό,τι άλλο. Δεν θέλεις να τον έχεις!
- Μα-
- Και δεν θα αφήσω την αδερφή μου, την μονάκριβη αδερφούλα μου στα χέρια του.
Είπε, με έβαλε στην αγκαλιά του, με έσφιξε δυνατά και μου είπε.
- Είσαι όλη μου η ζωή. Δεν θα αφήσω κανέναν να σε πληγώσει. Σ'αγαπάω αδερφούλα μου.
- Και εγώ.
Είπα και βολεύτηκα καλύτερα στην αγκαλιά του.
Ίσως να έχει δίκιο, μάλλον ήταν βλακεία μου να ζητήσω βοήθεια από έναν που τον τρέμουν ακόμα και οι πέτρες, αλλά αυτός ήταν ο ιδανικός για να με βοηθήσει με τον πρώην μου και τον Οδυσσέα, τι θα κάνω;
ΑχιλλέαςΠΟΒ:
Έφυγα από τα κάτω γήπεδα που ήταν ο Μάριος με την αδερφή του και πήγα στα πάνω.
Εκεί είδα τους δύο μαλάκες, τον Οδυσσέα και αυτόν τον Θάνο, Θανάση; Η όπως στο διάολο τον λένε... να είναι σε μια γωνιά να καπνίζουν και να γελάνε.
Μωρέ θα τους κοπεί το γέλιο μαχαίρι.
Σκέφτηκα και άρχισα να τους πλησιάζω. Μόλις με αντιλήφθηκε ο Θέμης, του κόπηκε το γέλιο και του έπεσε το τσιγάρο από τα χέρια.
Όπως το είχα προβλέψει... βλέπω ο Στρουθοκάμηλος έχει ενημερωθεί...
Εκείνη την στιγμή γύρισε και ο Οδυσσέας και με κοίταξε αλαζονικά.
- Μπα, τι έγινε δεν χρειάζεστε άλλο την βοήθεια σου το μπάζο και είπες να μας κάνεις την τιμή να έρθεις;
Είπε και εκείνη την στιγμή τα νεύρα μου χτύπησαν κόκκινο.
Έσφιξα τις γροθιές μου και το σαγόνι μου και είμαι σίγουρος πως αυτή τη στιγμή, τα μάτια μου θα γυαλίζουν.
Τον έπιασα από το λαιμό τόσο σφιχτά που θα μπορούσα να τον στραγγαλίσω.
- Άκουσε με καλά... Πρώτον εμένα θα μου κόψεις αυτό το ειρωνικό υφάκι γιατί δεν το έχω σε τίποτα να σε σκοτώσω και δεύτερον, μην τολμήσεις και την ξαναπείς μπάζο γιατί στο ορκίζομαι θα σε θάψω ζωντανό δέκα μέτρα κάτω από το χώμα... ΤΟ ΚΑΤΆΛΑΒΕΣ;
Του είπα ενώ στο τέλος του φώναξα.
- Σε παρακαλώ αστον.
- Και γιατί παρακαλώ;
- Γιατί δεν φταίει αυτός αλλά εγώ. Επιπλέον, θα τον στραγγαλίσεις. Σε παρακαλώ;"
Είπε και άφησα απότομα τον λαιμό του με αποτέλεσμα να πέσει κάτω και να προσπαθεί να πάρει ανάσες για να συνέλθει.
Έσκυψα στον Οδυσσέα και του είπα.
- Αυτό για να καταλάβεις ότι δεν παίζω και αυτή ήταν μόνο η αρχή!
- Τέλος πάντων. Είπα και γύρισα στον στρουθοκάμηλο.
Επειδή εδώ δεν έχω έρθει για να σας σκοτώσω, αν δεν με προκαλέσετε βέβαια. Θέλω εσύ, έδειξα με το βλέμμα μου τον στρουθοκάμηλο, να σταματήσεις να ασχολείσαι με την πρώην σου. Γιατί αν δεν το κάνεις θα με βρεις μπροστά σου και θα πάθεις χειρότερα από τον φίλο σου. Είπα και έδειξα με το βλέμμα μου τον Οδυσσέα που προσπαθούσε ακόμα να πάρει ανάσα. Θέλω να μείνεις δέκα μέτρα μακριά της και να μην τολμήσεις να ξανά απλώσεις χέρι πάνω της. Ξέρεις στην θέση σου θα με άκουγα... ελπίζω εσύ και ο φίλος σου να κάνετε το σωστό γιατί δεν με θες για εχθρό σου πίστεψε με...
Του είπα και έγνεψε φοβισμένος, του γύρισα την πλάτη και περπάτησα προς τα κάτω γήπεδα, με ένα στραβό χαμόγελο να κυριαρχεί στα χείλη μου.
Ήταν πιο εύκολο απ' ότι πίστευα!
.....................................