Naglalakad akong naka kunot ang mga noo, kasi hanggang ngaun yun parin ang nasa isip ko. May mga studyante na ring naglalakad lakad sa paligid. 6:30 pa kasi at 7:00 pa klase ko.
habang naglalakad nakita ko si Colleen na kumakain ng cotton candy
"Oy kamusta na ang ikakasal?" salubong nya sakin habang punong puno ng cotton candy ang bibig nya.
"Ayoko na Colleen, masyado silang nagmamadali" sabi ko sa kanya saka umupo sa may bench sabay face palm.
" bakit di ka nalang maghanap ng kunwaring boyfriend mo? ng sa ganun hindi ka na nila pilitin" sabi ni colleen
i just stared at her.
"ay wag na pala, kawawa lang yung lalaki" dagdag pa niya saka nag iba ang expression sa mukha nya.
Hindi naman sa pagmamayabang pero ligawin talaga ako noon pa man, pero wala ng may gustong magtry manligaw dahil sa mga past na nangyare.
FLASHBACK
first Scene
"Iyah my loves, allow me to court you " sabi ni jay ata name at may pa luhod luhod epek pa. at talagang nag effort kasi may dalang flowers. A bunch of flowers.
i just smiled at him.
"no thanks, sakin nalang tong flowers ah, bibisita kasi ako sa puntod ng mommy ko eh, thanks" i answered saka iniwan yung lalaki.
second scene
"Iyah, Manliligaw ako sayu sa ayaw at sa gusto mo" sabi naman ni Ram daw ang pangalan.
"ligawan mo muna daddy ko " abot langit ang ngiti ko. hehe
at nugmiti din ang tanga.
"Pag Pumayag siya? " excited niyang tanong.
"Eh di kayu na! " sagot ko, sabay tawa
End of Flashback
tumayu ako saka nag walk out kay colleen, i need some peace environment
"hoy! anu problema non?" sigaw naman sakin ni colleen, dahil alam kong lumapit rin si grey sa kanya.
hindi ito ang oras para kiligin ako. basta, naiinis ako na na iiyak ako, i dont know how to react.
hindi ko na alam kong saan ako dinadala ng mga paa ko, i found my self sitting at the seaside. Sa likod kasi nung building namin may bridge dun para pwedeng magstay sa seaside.
all i knew is my innocent tears falling with full of hatred and loneliness. and all of sudden, i felt a warm hand at my back, nilingon ko ito and it was grey.
agad ko namang pinunasan yung mga luha ko ko.
"You're Crying?" he asked.
"Obvious ba?" tipid kong sagot.
"Colleen is finishing our slides for our report later, she will not be with you right now" explain nya kahit na hindi ko naman tinanong.
"Masaya ka ba?" nabigla nalang ako sa tanong nya, bakitpa nya tinanung yan? nakikita na nga niyang umiiyak yung tao, how ironic people is.
"May umiiyak bang masaya? " pilosopo kong sagot
"Malay mo tears of joy lang yan" tapos nagsmile lang siya.
sino kaya ang ma tetears of joy kapag nalaman niyang ikakasal na siya bukas sa taong hindi naman niya nakita o nakilala?
"Tears of joy? how i wish na tears of joy nga ito" mahina kong sagot
"So why are you here? " Grey asked.
"Nah, i was supposed to see and witness the beauty of the sun while setting" i replied.
"well you're late, anong oras na kanina pa nag set yung araw" he said tapos narinig kong natatawa siya.
"Nagbabaka- sakali lang, favorite ko kasi makita sunset nakakawala ng stress" sabi ko.
"Sunset is still my favorite color too" sabi nya. ni hindi man lang niya ako nililingon, ang gwapo talaga nya. kung siya lang ang mapapangasawa ko baka tears of joy na talaga ako.
"Ayaw mo ng colorful?" i asked.
"Hindi naman sa ayaw ko, but i more prefer the precious Gold on earth." he explained.
at alam kong yung kulay ng sunset ang tinutukoy nya, ang cute ng pagkasabi nya nun.
"Sana wag munang mag umaga" from then, tumulo na ang mga luha ko hindi ko na pinansin na nandito si grey, basta hindi ko lang talaga mapigilang umiyak.
I know, magbabago na ang ikot ng mundo ko bukas
hindi rin kumikibo si grey, hindi rin niya ako tinitingnan, baka pinagbibigyan nya ako sa moment ko.
5 mins pa bago siya magsalita.
"The sun set for a reason, It'll Rise for something" he said calmly, and maybe that something will change everything about me.
I look at my watch at mag 7 na i need to go na.
"Tara, pasok na tayu" sabi ko sa kanya, pero hindi ko na siya tiningnan. pero mabilis siyang maglakad kaya nauna siya sakin, naglalakad siya habang naka pamulsa.
This man in front of me is the dream i want to reach, but i realize na hindi pala lahat ng dream ay nakakamit.
Pagpasok na pagpasok ko sa room umupo na rin ako sa umupuan ko, wala akong kinakausap dahil rin sa one seat apart ang layu namin sa isa't isa, wala rin ako sa mood para makipag daldalan. Hanggang ngaun wala paring nakaka alam na ikakasal ako dahil sa naki usap ako kina Tito R na wag ipaalam sa mga classmates ko.
nakakahiya, baka sabihin nila pang Company lang beauty ko.
"Okay class, your task is to make your own house, All measurements must be shown to your planned house i'll be collecting it after our quarter exam" explain ng prof namin. naka pasok na pala,
tulala lang kasi ako buong discussion, at yun lang ang narinig ko. pag karinig ko sa task na yun agad naman akong naglabas ng scratch paper para mag practice na , dito kasi ako magaling, sa kaka drawing ng sample house with measurments na yun.
nagsimula na rin akong magdrawing, mejo hindi ko na rin na iisip yung mangyayari bukas.
*RINGGGGG*
Kahit ayoko munang umuwi, wala akong magagawa dahil oras na ng uwian, and i guess i'll just finish this at home
palabas ko nakita ko si grey na nakasandal sa may gate, hindi ko alam kung sino ang hinihintay niya, i was expecting colleen though.
ang cool niya talaga,
"Nauna ng umuwi si Colleen" sabi niya, pero naka pamulsa pa rin habang nakasandal sa pader.
I was thinking na baka nagtatampo si colleen dahil nag walk out ako sa kaniya kanina.
"dont worry hindi siya galit, Importante lang daw lakad niya" he explained.
Mind reader ba siya?
"O-okay" yan lang nasagot ko.
Maglalakad na sana ako pa uwi pero biglang naglakad rin si grey, sinasabayan niya akong maglakad ngayon, well he's going home too though i guess.
Pero habang nag lalakad kami, nadaanan na namin yung direksyon pauwi sa kanila pero hindi siya lumiko.
"Lumipat ka na ba ng tinitirahan?" bigla akong napahinto
"Nope" sabi nya, pero naka pamulsa parin. Typical Grey.
"May lakad ka bang iba? ang alam ko doon pa yung pauwi sa inyo diba?" I asked innocently.
"Nah, I'll go walk with you" He said na nakatingin padin sa kawalan.
gusto kong kiligin but this is not the right time.
"I dont need a bodyguard anyway" Sagot ko.
"Who says im your bodyguard" sabi niya saka nagsmirk.
"Ehh Ganun na din yun eh" i said while pouting.
"It's different, Im your Prince right now that will protect you wherever you go until makauwi ka na and lessen the pain you have right now" sabi niya.
I appreciate him, sana ikaw nalang.
"Dont get me wrong, wag ka munang kiligin" dagdag pa niya.
Hindi ko alam kung maasar ba ako o anu
"Now your safe, goodnight and goodluck" sabi niya
Para saan naman yung pa goodluck niya?
And then i saw him walking away na
Lalakarin parin ba niya? hindi ata siya napapagod.
"Blame me anak, i didn't tell you about the schedule" sabi ni papa, baka siguro iniisip niya siya ang sinisisi ko or may galit ako sa kanya.
tumabi ako sa kanya at hinawakan ang kamay niya.
"It's my choice daddy, i'll never blame you whatever happen" then make a fake smile.
pumasok na ako ng kwarto ko saka naligo. hindi na ako nagisip isip ng kung anu anu. hindi ko na rin inisip yung mangyayari bukas, bahala na. I just turned on my mp3 and put my headset on.
Now Playing: Better with you by kris allen.
♪♪ Wherever I go
Whatever I do
Stay by my side ♫
Cuz baby it's always better with you ♫
In the middle of the pouring rain ♫
On a crowded subway train
When I'm just about to go insane ♫
You make it go away
Monday morning in a traffic jam ♫
And I'm going to be late again
The world is getting underneath my skin ♫
I see you smiling
And know that it's going to be okay ♫
TIME CHECK: 1:44 am
hindi parin ako makatulog, bakit ba? all i want is peaceful night kahit ngaun lang please lang.
♪♪ You make a bad day better than good ♫
♪♪ You make me feel better than I should
♪♪ You understand when I'm misunderstood ♫
♪♪ Like no one else ever could
♪♪ And girl you show me things I never see ♫
♪♪ If you were never there to see them with me
♪♪ And when I get a little too crazy ♫
♪♪ You are my sanity
♪♪ And everything will be okay ♫
As i look at the time, it's already 5:16 already umaga na pala at feeling ko 5 mins lang ang tulog ko, hindi ko na alam.
Ayoko pa sanang tumayo pero narinig ko na si yaya na tinatawag ako, at alam kong yan ang sign para magayos na ako.
Naligo na ako and it took me 30 minutes bago matapos, i was planning not to go outside dahil sa kung anu anu na ang pumapasok sa isipan ko.
"Ma'am, pupunta na daw po kayu sa reception ng kasal, dun na daw po kayu aayusan" sabi ng yaya, naka crop top at denim shorts lang muna ako.
bumaba na ako pero wala si papa
"Nauna na po papa niyo sa simbahan" dagdag pa ni yaya, i just shrug my shoulder at dumeretso na sa parking lot namin.
nakita kong may nakaparadang kotse sa labas ng gate kaya tiningnan ko kung sino yun, and it was George back then.
"Let's Go?" sabi niya matapos niyang ibaba ang salamin. as usual, still cool
sumakay na din ako agad ng ma confirm kong si george ito.
"Why are you wearing that?" sabi niya.
"anu yun? itong shorts ba or itong top ko? mali ba? Nagtataka kong tanong, baka kasi pangit tignan.
"N-nope" sabi nya saka umiwas ng tingin, kanina kasi nakatingin sa front mirror para makita ako.
dumating na kami sa reception at inalalayan ako ni george na pumunta sa room kung saan daw ako aayusan, and i was shocked kasi sa 14th floor pa daw yung dressing room.
paanu kaya pag pupunta na kami ng simbahan? ma hahaggard na ako neto.
Ito na, pag pasok ko sa dressing room ay bumungad sa akin mga mag aayos sa akin and they were like 6 of them, masyado naman atang maraming mag aayos sakin? ako kasi i can fix myself alone.
After 2hrs of preparation sa akin, finally tapos na din and pagtingin ko sa mirror, it was stunning and beautiful.
Yung highlights sa hair ko, naging blonde na talaga siya totally pero mas darker yung sa may skull part ng head, and yung lashes, eyebrows, eyeshadow, everything is perfect, my lipstick is not red, nude siya pero light lang, there's a shimering keme sa muka ko na kumikinang, they crowned me like a queen tapos may veil, pinasuot na rin sa akin yung mga alahas.
Pag labas ko ng dressing room, there is george na nakasandal sa while nagaantay.
"What make y-------" napatigil siya sa sasabihin niya ng makita niya ako, at hinead to toe talaga niya ako. He then smile
"anung nginingiti ngiti mo jan?" tanong ko.
"Nothing, you're adorable ma'm" sabi niya, pero, ang hina ng pagkasabi nya nun, medyo mahina sa part na 'you're adorable'
Sumakay na kami ng elevator, buti wala masyadong tao sa building na to and btw hotel pala ito na pag mamay-ari din ng Radford Corp. nakakahiya lang kasi bakit nasa 14th floor
Nagtataka lang ako kasi nakikita ko si george sa elevator, diba mirror yung sa loob nb elevator, i can see him staring at me sa likod and ang awkward.
I can see my mother in myself right now.