Geraldine's POV
"Ehhh sa ayoko nga ehh kulit!"-saad KO sabay walk out
Bwesit na lalaking to,mas nakaka inis sya keysa Kay ulopong yabang ehh
Ikaw ba namn papasukatin ng dress
TSS mamatay na gumawa non bwesit
" huyyy Geraldine sorry na!"-saad nong bwesit
Sumunod pa ang gago
"Uuwi nako bye"-sabi KO at agad pumara ng taxi
Haystt salamat at agad akong nakasakay bahala sya
Ringtone:Count on me by: Bruno Mars
Pagkatingin KO sa phone KO
Calling:Crushie.....
I-noff KO ang phone KO
" manigas Ka ungas"-saad KO at binulsa ang phone KO
"Mukhang may away kayo ng boypren mo miss"-sabi ni manong driver
Boypren daw??
Mas OK pa kung si Keifer ehh pero kung si Reymart pfftttt
Teka bat napasok si Keifer dito??
Crush KO namn talaga yung ungas na yun pero ang kulit lang talaga non ehh kaasar
"naku manong di KO boypren yun"-depensa KO
" lam mo miss ganyan din kami nagsimula ng missis KO"-panimula ni manong
Nag lean ako para mas narinig ang kwento nya
"High school kami nong una kaming nagkilala,ang taray kasi non palibhasa laking mayaman,ayun kada magkikita kami titi-tigan agad ako non yung titig na parang kinakatay ako ng buhay *chuckled* tapos sasabihan pa ako na 'naasiwa ako sa mukha mo,wag Ka nga magpakita sakin'ako namn tong si gago inaasar KO pa lalo,palagi KO talagang sinasadya na magpakita ako sakanya,hanggang sa pinagsalitaan na nya ako ng mga below the belt,aaminin KO nagalit talaga ako sakanya non kaya Simula non dumistansya na ako sakanya.."-kwento ni manong
" ehh pano kaya nagkatuluyan manong?"usisa KO
Habang nakikinig ako sa kwento ni manong si Keifer ang naisip KO agad
Nakaka-relate ako
"Haha namiss namin ang isat isa,isang araw kasi nag-cross kasi ang landas namin,lalampasan KO na Sana sya nang tawagin nya ako ,humingi sya ng sorry Sakin at nagpaliwanag sya,hindi nya raw maintindihan ang nararamdaman nya narealize nya lang ang lahat when her mother enlighten it all,she confessed that she likes me and that time I feel the same way kaya ayun niligawan KO then ayunn nagkapamilya'-dagdag kwento ni manong
Pero pansin KO lang Hindi sya mukhang tipikal na taxi driver
" manong taxi driver PO ba talaga kayo?dont get me wrong ahh pero seryoso may accent pa kasi English nyo ehh"-manghang saad KO
"I'm the owner of this taxi company miss,nagdad-rive lang ako minsan pangpawala ng stress"-saad nya
" sabi na ehh"-saad KO
...
...
..
..
..
Nakahiga na ako ngayon sa Kama KO at ginugulo parin ako sa kwento ni Manong taxi owner
Magiging ganoon kaya kami ni ulopong yabang???
Erase.erase.eraseeeeeeee
"Urghhhhhhhhh!!!!!!!!"-sigaw ko
*knock knock*
" Dine tawag ka ni mom sa baba"-si ate ash
Tinamad man ay bumangon ako at lumabas ng kwarto
..
..
..
"San Ka galing kanina?"-ma authoridad na tanong ni....
MOMMY
" ahh sa p-park lang mom"-saad KO
"Sinong kasama mo?"-usisa ni mommy insert taas ng isang kilay
Omyyyy ayoko sabihin na si Reymart baka mapatay ako Neto
" a-ako l-lang PO"-na uutal Kong saad
Tumalab Ka plsssss
"Sabi ni Ash Ka date mo raw si Reymart Rivera"-sabi ni mommy
Agad Kong nilingon si ate ash sa gilid KO at nag peace sign lang sya
Its definitely not my day
Yumuko lang ako
" tsk tsk tsk silence means yes.....how could you Geraldine Denise nakuha mo pang makipag date habang yung grado mo Hindi na gaya ng dati....alam mo di KO alam kung tanga Ka ba talaga o ayaw mo lang talaga makinig,ilang beses KO bang sasabihin sayo na unahin mo ang Pag aaral mo bago ang iba lalo na yang Pag lalandi"-sigaw ni mommy Sakin
Naiyak na ako
Naiyak ako Hindi dahil tinawag nya akong tanga,o tingin nya inuuna ko ang kalandian keysa sa Pag aaral..
Naiyak ako dahil hanggang ngayon wla parin talaga akong silbi sa pamilyang ito,na hanggang ngayon failure parin ako ,a big mess in our family indeed
..
..
..
Matapos yung diskusyong iyon ay pumasok na ako sa kwarto at doon umiyak ng umiyak
"Sabi KO namn sayo ehhh,you don't deserve to be happy,your on a curse your happiness is a big no no to them your a freak Geraldine"-Pag kakausap KO sa sarili KO
Iyak lang ako ng iyak hanggang sa naisipan Kong kailangan ko ng makakausap, Kailangan KO ng ma-bahagian ng problema ko
Tumayo ako at kinuha ang journal KO sa may drawer ng study table KO
Umupo ako sa study table KO at binuklat ang journal KO
The Happiness That She don't Deserve
She's scared to smile
Cause maybe someone will point it out from a mile
She just want to be happy
But its not easy cause you need to cost penny
Every person in this society
Wants a life to live happily
But hers is a great coarse
Like its not available
Bawat titik na sinusulat ko ay katumbas ng mga butil ng luha na duma-daos-dos sa pisngi KO
Nothing in this world,that she can count on
Cause she thinks its all of them who doesn't love her
No one knows that shes hurt
Cause everyone just think of her as nothing
Sinara KO ang journal KO at inub-ob ang mukha KO sa table
"How I wish I could just disappear..may maghahanap kaya sakin??"-tanong KO sa sarili KO
And hours passed I'm still stuck of that thought.......
..............