Here's an update for y'all! Hope you'll like it! :DD
Enjoy :3
-----------------------------
"I'll be there for you.. when the rain starts to pour.. I'll be there for you.. like I've been there before."
Mikay's POV
"ASHLEY!!!??"
"Omg."
napailing ako. "Pano?" bulong ko.
"Mikay!" sigaw nya sabay lapit sakin at yakap ng mahigpit.
"Oh my gosh.." bulong ko.
"Hey!" sabi nya sabay snap ng fingers nya sa muka ko.
"Excuse me, Mommy Ley, magkakilala po kayo?" tanong ni Kristel.
"Mommy Ley!?" nagtataka kong bulong.
"Yeah.. and, there you are! Mikki!" at parang hindi narinig ni Ash ung sinabi ko. Lumapit sya kay Mikki at niyakap sya.
"Ang laki mo na huh!" sabi nya sabay hawak sa balikat ni Mikki.
"Hihi. Of course Tita!" nahihiyang sagot ni Mikki.
"Ahh Mikay! Heller? Coffee shop tayo?" tanong ni Ash.
"S-sige..." napapailing pa din ako. Hindi ako makapaniwala.
"Anyare sayo?" tanong nya.
"W-wala. Confused." pero parang hindi nya naman narinig.
"Tara na." sabi nya.
"We have a lot to talk about!" excited nyang sabi.
"Yeah.. We have A LOT to talk about." hinawakan ko si Mikki at pumunta na kami ng coffee shop.
...............................
"PFFT! HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA! Wooh! Grabe ka talaga Mikay! Woooh! Ahhckk! Ang sakit na ng tiyan ko! HAHAHAHAHAHAHAH! Joker ka na pala ngayon!? Wooh! Kakaloka ka girl!"
Si Ashley yan. Tawa ng tawa. Teka wait.. Yung dalawang bata, pinasamahan namin sa yaya nila Ashley.
Okay back to topic.
Yun na nga. Tawa ng tawa si Ashley pagtapos kong tanungin kung pano sya nagkaanak na halos kasing edad lang ni Mikki.
Alangan namang maitago nya yun sa tagal ng pinagsamahan namin diba?
"What's funny?" seryoso kong tanong. Agad naman din siyang naging seryoso.
"You're funny! Utak mo talaga eh no?" napailing na lang sya.
"So, what? What's the story behind you and Kristel?"
"Geez. Ayoko na ngang inuulit to eh."
"Spill it."
"Okay." bumuntong hininga sya.
"Kristel is an orphan." nakita kong malungkot ung mata nya. "Ilang months simula ng umalis ako sa kompanya ni Gino, eh napag-alaman ko na ung kapitbahay namin eh may anak na inaabuso nila. So, to make the long story short, pinaglaban ko ung kaso tapos ako ung kumupkop sakanya."
"So, that's the reason she's calling you Mommy Ley?"
"Actually, no. Si Mama naman talaga kasi ung Mama nya dapat, pero isang araw tinawag nya kong Mommy Ley, kasi hindi nya pa mabanggit ung name ni Mama so, ayun, pumayag na ko." sabi nya ng nakangiti.
"Ugh. Sorry sa wrong impression!" I buried my head in my hands.
"Okay lang yun. Everyone does. Syempre naman no! Tawagin ka ba namang Mommy."
"Basta sorry.. hahaha"
"Okay lang. By the way, how's Mikki and you and Gino?" nakangiti nyang tanong.
"We're.... good."
"Good? Should it be better?"
"Ewan ko.." nagkibit balikat lang ako.
"Hey hey hey! Magkwento ka naman!"
"Magulo eh."
"Huh? Bakit!? Babae?" siga nyang tanong.
"Nope."
"Mikki?"
"Nope."
"Money?"
"Nope."
"Oh my! You're.... preggy!?"
"NO!"
"Hmm.."
"Yeah?"
"Time?"
Yumuko ako at muka naman na nagets nya.
Hindi ko man sinasabi kay Gino, pero nahihirapan din ako.
Selfish ba? Selfish ba na gusto ko lang na magkaron naman kami ng time para sa isa't-isa? Selfish ba na kailangan ko pa gumawa ng eksena o magtampo para lang magspend sya ng time with me? Selfish ba na kailangan ko pang alamin ung schedule nya para lang malaman ko kung meron pa bang natitirang oras para samin?
"I know.. things are running in your mind again." simula ni Ashley.
"Alam mo.. that's why I don't want to get married yet.. I mean.. wala akong boyfriend.. pero kung meron man, ayokong magpakasal agad. Kasi when you get married, time is the worst problem. Lalo na kung yung asawa mo eh pinamanahan ng napakalaking kompanya.."
"Anong sinasabi mo?"
"Mikay.. You know Gino's responsibility, right?" nagnod ako.
"Alam mo na sakanya lang ipapamana yun dahil nag-iisa syang anak, diba?" nagnod ako.
"Tinanggap mo yun diba? Kaya ka nagpakasal sakanya?" nagnod ako.
"Oh! Eh alam mo na pala eh. Tapos ngayon, nag-eemote ka jan!?"
Minsan talaga, ang sarap batukan ng mga kaibigan eh no? Yung tipong seryoso ka na, akala mo seryoso din sya tapos biglang may pahabol na nakakabwisit na punchline sa huli?
"Ash.. pasapak nga! Isa lang!"
"Mikay.. ang sinasabi ko lang naman, when you marry Gino, you accepted everything. And by means of EVERYTHING, hindi lang ung pangalan nya, ung apelyido nya, ung katauhan nya, ung kagwapuhan nya, Mikay.. tinanggap mo pati ung posibilidad na balang araw, hindi lang puro kayo, kasi may pamilya na kayo at lalong-lalo na dahil alam mo na anak siya ng may-ari ng isa sa pinakamalaking kompanya dito sa Pilipinas.."
"Nakakainis ka.."
"Bakit?"
"Dahil tama ka.."
"Oh. kaya tama na emote! Magfocus ka na lang muna kay Mikki! Tsaka si Gino, kilala ko na din yan, kahit walang time, gagawa yan ng paraan lalo na kung para sayo at para kay Mikki.
Napangiti ako. "Nakakainis ka. Pero sige na nga! Tara mag-enjoy naman tayo!"
"That's the spirit!"
"And..."
"Since sabi mo wala kang boyfie.." I smiled. An EVIL smile.
"What?"
"Hahanap tayo ng boylet mo!!!!"