N: χαρρυ πρεπει να σου πω κατι..
Χ: Τι?... (ρωτησε με ενα περιεργο υφος)
Ν: Εμ... να θυμασε τοτε που ειχαμε παει για καφε?...
Χ: Ναι..?
Ν: Δεν ξερω πως να στο πω, ε,ε-γω
Χ: Νικολετα πες μου τι εγινε.. (ειπε χαλαρα)
Ν: Εε... να ε-εστηλα ενα μηνυμα.
Χ: Τι ! σε ποιον? (ειπε και πεταχτηκε ορθιος)
Ν: Στη Λινα..
Χ: Γιατι γαμωτο? τι της εστηλες
Ν: Ε τιποτα απλα οτι ειμαι καλα
Χ: Μονο αυτο?
Ν: Βασικα...
Χ: Μιλα!!!
Ν: Της ειπα που ειμαστε
Χ: Γιατι??
Ν: Συγνωμη
Χ: Τωρα θα το μαθει και ο μπαμπας σου και...
Ν: Το εχει μαθει (ειπε μεσα απο τα δοντια της)
Χ:Τι? Πες μου απλα οτι κανεις πλακα. Δεν μπορει μετα απο ολα αυτα που περασαμε να στελνεις αυτο το κωλογραμμα και να τα καταστρεφεις ολα!!!
Ν: Ε-εγω δεν...
Χ: Τι δεν !? τι δεν?! Ουφφφφ. Τι ελεγε το γραμμα?
Ν: Μονο οτι ειμαστε Ιταλια
Χ: Μονο το λες εσυ αυτο? Και τωρα τι θα κανουμε μου λες? Πρεπει παλι να φυγουμε ,να βρουμε αλλο σπιτι ,αλλη χωρα και ολα αυτα γιατι ηθελες να γραψεις στην φιλεναδα σου!!
Ν: Χαρρυ ηρεμησε λιγο
Χ: Να ηρεμησω? μου κανεις πλακα ,μπορει να μας εχουν ηδη βρει και μου λες να ηρεμησω?
Ν: Ναι
Χ: Μου φαινεται δεν εχεις καταλαβει ακομα τι γινεται ετσι? Μας ψαχνουν και εσυ στελνεις μηνυματακια στις φιλες σου και κανεις σαν να μην υπαρχει κανενα προβλημα. Μου λες τι εχεις παθει?
Ν: Βαρεθηκα Χαρρυ! αυτο επαθα, κουραστηκα πια να τρεχουμε απο εδω και απο εκει προσπαθωντας να ξεφυγουμε
Χ: Ωραια λοιπον εσυ τι προτεινεις να κανουμε, να καθομαστε και να περιμενουμε να μας βρουν και να μας σκοτωσουν?
Ν: Οχι θα γυρισουμε πισω
Χ: Μου κανεις πλακα??!!!
Ν: Οχι Χαρρυ το εννοω, γυρναμε πισω. Θα παμε και θα τα ξεκαθαρισουμε ολα
Χ: Το μονο που θα καθαρισουν θα εισαι εσυ
Ν: Χαρρυ τελειωσε εγω γυριζω πισω
Χ: Δεν προκειται να πας πουθενα.
Ν: Κι ομως, κοιτα με! (ειπε και εφυγε κλεινοντας την πορτα πισω της)
Nικολετας pov
Εφυγα απο το διαμερισμα ,πηρα ενα ταξι και πηγα στο αεροδρομιο. Απο εκει πηρα την πρωτη πτηση για αγγλια.
Ημουν μονη μου δεν ειχα τιποτα, ουτε ρουχα ,ουτε καπου να μεινω.... Αποφασισα να κανω αυτο που ειπα θα πηγαινα πισω στο σπιτι μου οτι συνεπεια και να ειχε αυτο
(...)
Εφτασα εξω απο το σπιτι μου πηρα μια βαθεια αναπνοη και ανοιξα την πορτα, ευτυχως δεν εχει αλλαξει την κλειδαρια. Προχωρησα προς τα μεσα ολα ηταν οπως πριν ,δεν ειχε αλλαξει τιποτα . Φωναξα τον πατερα μου αλλα δεν πηρα απαντηση μαλλον θα λειπει. Ανεβηκα αργα αργα τις σκαλες και πηγα στο δωματιο μου ,μπηκα μεσα και κοιταξα τον χωρο οι αναμνησεις απο τα παιδικα μου χρονια ηρθαν στο μυαλο μου. Εκατσα στο γραφειο μου και σκεφτομουν πως κατεληξα ετσι με τον πατερα μου να θελει να με σκοτωσει , με εμενα να ερωτευομαι τον Harry ο οποιος θα με σκοτωνε και τωρα να ειμαι παλι εδω μη ξεροντας τι να κανω.
Πηγα να σηκωθω αλλα ενας φακελος πανω στο γραφειο τραβηξε την προσοχη μου. Τον πηρα στα χερια μου και τον ανοιξα. Καθως διαβαζα αυτα που ελεγε μεσα δακρυα αρχισαν να κυλανε απο τα ματια μου, οταν εφτασα στο τελος του το πεταξα κατω και ετρεξα στο γραφειο του. Ανοιξα την πορτα και αυτο που αντικρισα με εκανε να μεινω ακινητη στην θεση μου. Τοτε δυο χερια με αγκαλιασαν και ακουσα μια γνωστη φωνη να λεει το ονομα μου, ηταν ο Harry
*flashback*
Harry's pov
Δεν επρεπε να την αφησω να φυγει και να γυρισει πισω, ποιος ξερει τι θα της συμβει ,πρεπει να την βρω.
(...)
Ειμαι εξω απο το σπιτι της, κατεβαινω απο το ταξι που με εφερε μεχρι εδω. Διασχιζω αγχωμενος το δρομο και πλεον βρισκομαι μπροστα στην πορτα η οποια ειναι ανοιχτη. Την σπρωχνω και μπαινω μεσα, δεν ακουγεται τιποτα. Αποφασιζω να παω στον πανω ορορφο μιας και στον κατω δεν υπηρχε τιποτα, προχωραω ευθεια προς το γραφειο του και μπαινω μεσα.
Αυτο που αντικρισα με εκανε να σαστισω για λιγο. Ειδα την Νικολετα να ειναι απεναντι απο το γραφειο του πατερα της, πανω στο οποιο βρισκοταν ο ιδιος νεκρος και αιματα τριγυρο. Μολις συνειδητοποίησα τι γινοταν πηγα και την αγκαλιασα. Δεν προκειτε να την ξαναφησω να φυγει μετα απο ολα αυτα που περασαμε μαζι...
(Λοιπον μπηκε και αυτο το παρτ, ελπιζω να σας αρεσει γιατι ειμαστε σχεδον στο τελος...)