pek bi' alışmışken varlığına,
yokluğunla süzülüyordum öylece.
seni, saat beş suları,
gülüşlerin ardınca, seviyorum yine.
ah, E...
nefretine susuyor bazen satırlarım,
bana kibirle gülümsediğin anları hatırlıyor.
hatıratından öpüyorum.
bana bir gün yine gel,
okulun ön bahçesinden,
sessizce adımı fısılda ve...
yine seni sevmeyeceğim de,
bakışlarınla.
ve biz elele tutuşalım,
kaçalım benim düşlerime.
orası çok güzel...