Sabah gözümü koltukta açmıştım. Yanımda Jiwoo yatıyordu. 🐇
O kadar tatlı görünüyordu ki kendimi zor tutuyordum çünkü onu öpersem uyanırdı. 🐬
Gözüm Suga'yı arıyordu. Mutfaktan tıkırtılar gelince korkmuştum. Koşarak mutfağa gittim. O kadar hızlı kosmustum ki yeri öptüm resmen. 😑
Yoongi bu halime gülerken ben ağlamaya başlamıştım.
MH; Çok korktum! Hırsız var sandım yaptığına bak! -,-
MY; Benim suçum değil yeri öpen ben miydim asdfghjkl 😂
MH; Öküz *fısıldayarak*
MY; Duydum.
Yerden kalkıp banyoya gittim. Banyo yaptıktan sonra hemen giyindim ve mutfağa indim. Jiwoo yemek yiyordu. Yoongi'de öyle. 😍
Çok tatlılardi. Kapı çaldı.
X; Yoongi aşkım açsana kapıyı.
Açtım ve kadına baktım.
X; Sen kimsin be?!
MH; Asıl sen kimsin?! Yoongi buraya gel çabuk! 😡
X; Yoongi bu aptal kızla beni a-aldatiyor musun?!
MY; Eun git buradan!
Mh; Eun mu?
MY; Min Hee karışma.
MH; Ben yokken bunlarla mi fingirdestin?!
MY; Kes sesini bu seni ilgilendirmez!
MH; Beni ilgilendirmese de kızımı ilgilendirir! Aynı evde yaşıyorsunuz emanet ettiğim kişiye bak! Her gün farklı biri mi geliyor ha?!
MY; İçeri geç çabuk! Jiwooyuda odasına götür!
İçeri gidip Jiwooyu götürdüm. Yoongi kapıyı kapattı ve yanıma geldi.
MY; büyük bir cezaya ihtiyacın var!
MH; Bodrum'a mi kilitleyeceksin yoksa?
MY; iyi fikir yürü gidiyoruz!
Kolundan tutup bodrum katına getirdi beni. Fırlatıp burda duracaksın diye bağırıp gitti. Karanlıktan Korkmazdim. Sabaha kadar şarkı söylemiştim. Ağlıyordum da. Uykum gelmişti orası coook sıcaktı. Bu yüzden terliyordum kapı sesi geldi kilit açıldı gelen kişiyi göremiyorum çünkü gözlerim buhulanmisti.
MY; yürü!
MH; yürüyecek halim yok her kimsen
MY; Yoongi ben
MH; Fikrim değişmedi
MY; öyle mi ?
Kucağına alıp götürdü beni.
MY;toplan evine gideceksin birde telefonuna mesaj geldi görmedim bak istersen. Jiwooyuda bakıcısina götürdüm.
Telefona baktım mesajda şunlar yazıyordu.
"Sayın Min Hee,
İşten memnun değil gibi görünüyorsunuz. Üstelik staj görmeden direk çıkış yaptınız. İşi aksattiginiz için şirketimizde artik yer alamayacaksiniz. Başka bir iş bulursanız bizi mutlu etmiş olursunuz. İyi günler! 😏" Ne yani mutlu muydu bunlar? Sinirlenip elimdeki telefonumu duvara attım. Yazdığım sarkiya telif attım ve kaldırdım . Bavulumu alıp evden hızlıca çıktım artık kalacak yerim yoktu. Evime ne olduğunu sorarsanız parasını veremiyordum evet benim gibi ünlü biri para yetistiremeyecek komik değil. Zor bir şeydi bunlar. Bir deniz kenarında oturmuştum. Yaşamak zor geliyordu. Dayanamadım ve köprüye çıktım. Kendimi tam aşağı arıyordum ki bir kol beni kucağına aldı... Arkamı dönüp baktığımda bu kişi oydu... Yıllardır görmediğim o karşımda duruyordu.