Przyszła tak nagle jak wiosna
Wybuchem zieleni na łąkach
Czysta łagodna radosna
Cała w bzach i skowronkach
Frunących do Nieba bramy.
Już prawie była u szczytu
A tyle żaru z niej biło...
Na pustym Ołtarzu Bytu
Składam w ofierze Ci Miłość
Którejsobie nigdy nie wyznamy.