Ενώ περπατούσα προς το σχολείο είδα ότι μπροστά μου ήταν ο Άλεξ, γι'αυτό άλλαξα κατεύθυνση για να μην με δει. Μόλις έφτασα στο σχολείο μπήκα μέσα και προχώρησα στο προαύλιο. Είδα την Αγγελική με της φίλες της, αλλά δεν πήγα να της μιλήσω και έκανα να φύγω. Μετά τα πέντε βήματα ένιωσα ένα χέρι να μου χτυπάει απαλά την πλάτη. Γύρισα να κοιτάξω και ήταν η Αγγελική.
Αγγελική: Καλημέρα δεν λέει ο κόσμος;
Είπε με παράπονο.
Seo: Κα-λη-μέρα
Είπα τραβλίζοντας.
Ύστερα ήρθαν οι φίλες της. Με το που μας πλησίασαν, εγώ έφυγα. Όμως οι φωνές των κοριτσιών ακουγόντουσαν ακόμα, λες και ήταν κοντά μου. Γύρισα το κεφάλι μου και ήταν πίσω μου. Άλλαξα κατεύθυνση νομίζοντας πώς τις εμποδίζω το δρόμο, αλλά όταν ξανά γύρισα ήταν πάλι από πίσω μου.
Σταμάτησα και τις κοίταξα με γουρλωμένα μάτια. Τότε σταμάτησαν και αυτές. Δεν μιλούσαν άλλο μεταξύ τους καί με κοίταξαν. Είχα ξαφνιάστει και δεν ήξερα τι να τους πω. Κοιταζόμασταν για λίγο, μέχρι που η Αγγελική διέκοψε την ησυχία που υπήρξε μεταξύ μας.
Αγγελική: Τι έπαθες.... Είσαι καλά.
Με ρώτησε ανησυχεί και με πλησίασε.
Seo: Καλά είμαι...... Αλλά... έχω την εντύπωση πως(έκανα μια παύση) με ακολουθείται.
Αγγελική: Αυτό κάνουμε.
Είπε και με κοίταξε με τρόπο λες και μου έλεγε <τώρα το κατάλαβες>, ενώ οι φίλες της απλός χαμογέλασαν.
Για κάποιο λόγο νομίζω ότι θέλει να μου κάνει καμιά πλάκα. Μήπως είπε ψέματα πως είμαστε φίλοι, στην μητέρα μου; Αφού λέει άνετα ψέματα... Σίγουρα θα είπε ψέματα. Ύστερα χτύπησε το κουδούνι και έφυγα από αυτές στην τάξη μου. Έκατσα στην θέση μου και τότε ήρθε ένας συμμαθητής μου.
Συμμαθητής: Θα μου κανείς την άσκηση της λογοτεχνίας;
Seo: Όχι!
Λέω απλά και σκύβω το κεφάλι μου.
Συμμαθητής: Τι είπες.... όχι...
Είπε και με τράβηξε από την μπλούζα. Δεν θέλω να με ξανά χτυπήσει η Αγγελική. Είπε πως την έχω άσχημα αν την ξανά αμφισβητήσω.
Ο συμμαθητής ακόμα μου κρατάει την μπλούζα και με κουνάει με δύναμη, ενώ επιμένει να του κάνω την λογοτεχνία. Αλλά εγώ συνεχίζω να αρνούμαι χωρίς να του μιλάω. Μπαίνει η καθηγήτρια στην τάξη και τότε με αφήνει. Τα πηγαίνω εξαιρετικά στο μάθημα της, μας κάνει χημεία.
Όταν χτύπησε το κουδούνι βγήκα αμέσως έξω στο προαύλιο. Ένιωσα κάποιο να με ακολουθεί και όταν κοίταξα τριγύρω μου, είδα τον συμμαθητή μου να με κυνηγάει. Άρχισα να περπατάω πιο γρήγορα και έβλεπα κάθε τρείς και λίγο πίσω. Σε μια φάση δεν έβλεπα μπροστά μου και έπεσα πάνω σε ένα άτομο.
Άνοιξα τα μάτια μου για να δω ποιος είναι και τότε συνάντησα το σοκαρισμένο πρόσωπο της Αγγελικής. Βρισκόμασταν σε απόσταση αναπνοής. Εκείνη βρισκόταν ανάμεσα στα πόδια και στα χέρια μου και με κοιτούσε με γουρλωμένα μάτια.
Άκουσα κάποια χαχανητά και τότε κατάλαβα την κατάσταση που βρισκόμαστε. Σηκώθηκα από πάνω της και έσκυψα για να της ζητήσω συγγνώμη. Πήγα να την βοηθήσω να σηκωθεί, αλλά το έκανε μόνη της. Της ξανα ζήτησα συγγνώμη και έκανα να φύγω, αλλά με έπιασε από το μπράτσο. Είναι αρκετά σοβαρή και δεν μου μιλάει. Μάλλον θα θύμωσε. Σήκωσε το χέρι της στον αέρα και έκλεισα αυτόματα τα μάτια μου, νομίζοντας ότι θα με χτυπήσει. Αλλά αντί για πόνο ένιωσα να μου χαϊδεύει τα μαλλιά. Ξαφνικά ακούστηκαν από τα παιδιά γύρω μας <οοοοοοο>. Σίγουρα εγώ τώρα είμαι κατά κόκκινος, αλλά αυτή παραμένει σοβαρή λες και δεν έγινε τίποτα.
Αγγελική: Τι έπαθες;; Είσαι καλά;
Πριν προλάβω να απαντήσω εμφανίζετε ο συμμαθητής μου.
Συμμαθητής: Φυτοκορεατη... Εμένα δεν θα μου λες όχι. Θα κάνεις τις εργασίες μου.... θέλεις ή δεν θέλεις.
Τα μάτια της Αγγελικής άνοιξα διάπλατα και τον πλησίασε
Αγγελική: Να τα κάνεις μόνος σου.
Είπε και του έριξε μία μπούνια στην κοιλιά. Όταν ο συμμαθητής μου κατάλαβε ποια ήταν, φάνηκε που τρόμαξε.
Αγγελική: Από εδώ και πέρα θα κάνεις τα μαθήματα σου μόνος σου. Και δεν θα ξανά πειράξεις το Seo ούτε ένα άλλον παιδί από το σχολείο... Άλλως θα σε κάνω για τα κρεμμυδάκια.... Κατανοητό;
Συμμαθητής: Ε-ντά-ξει
Είπε συλλαβιστά και έφυγε.
Ύστερα τα παιδιά που είχαν μαζευτεί γύρω μας, ψιθύριζαν μεταξύ τους και λέγανε παράξενα πράγματα, πως η Αγγελική με γουστάρει ή ότι τα έχουμε. Νιώθω αρκετά άβολα και με το ζόρι αναμένω. Φοβάμαι να αντικρίσω το βλέμμα της Αγγελικής. Σίγουρα θα έχει θυμώσει.
Μετά από λίγο η Αγγελική μου άρπαξε το χέρι και γύρισε να κοιτάξει τα παιδιά. Εγώ μένω σοκαρισμένος και το χέρι μου τρέμει.
Αγγελική: Θέλω να καταλάβετε πως ο Kim Seo Jun, είναι φίλος μου. Και αν τον πειράξετε... Θα έχετε να κάνετε με εμένα.
Στην συνέχεια με τράβηξε και φύγαμε τρέχοντας, ενώ κάποιοι μας ακολουθούν. Πήγαμε πίσω από το σχολείο και κρυφτήκαμε πίσω σε ένα μεγάλο δέντρο. Την στιγμή που τα παιδιά πέρασαν από δίπλα μας η Αγγελική μου έκλεισε το στόμα με το χέρι της.
Ευτυχώς δεν μας είδαν και έφυγαν. Τότε για να ησυχάσουμε καθίσαμε και οι δύο στο κορμό του δέντρου.
Δεν μιλούσαμε. Στα αυτιά μου μπορώ ακόμα να ακούσω τα λόγια της
<Ο Kim Seo Jun, είναι φίλος μου>. Το εννοούσε αυτό που είπε ή απλός το είπε για να μην νομίζουν οι άλλοι πως με γουστάρει; Μάλλον δεν θα το εννοεί... Δηλαδή ποιος θα ήθελε να ήταν φίλος μου;.... Ακόμα και εγώ με μισώ!
Από τις σκέψεις μου, βούρκωσαν τα μάτια μου και ένα δάκρυ κόλλησε στο μάγουλο μου. Δεν μπορώ να σταματήσω τα μάτια μου στο να μην κλάψουν.
Αγγελική: Seo;
Όταν την άκουσα, προσπάθησα να κρύψω το πρόσωπο μου, για να μην με δει. Σηκώθηκα για να φύγω, αλλά δεν με αφήνει και με κρατάει δυνατά.
Αγγελική: Seo... Seo; Τι έπαθες;... Καλά είσαι; Περίμενε που πας;.... Seo... μιλά μου.
Είπε και εγώ τραβιώμουν για να φύγω. Όμως πέρα από τις προσπάθειες μου, είναι αδύνατον να την αποφύγω.
____________________________
Γειά σας😄
Τι κάνατε παίδες;
Ελπίζω να περνάτε καλά και να σας άρεσε το κεφάλαιο. Πείτε μου στα σχόλια την γνώμη σας.
Επίσης σας παρακαλώ πείτε μου κάτι αν σας αρέσει η ιστορία και αν θέλετε να την συνεχίσω.😐
Έπειτα συγγνώμη που δεν ανέβασα Κεφάλαιο πιο πριν, άλλα γύρισα από τις διακοπές μου ακριβώς την ημέρα των γενεθλίων μου.😁
Στις 20/7 και τώρα είμαι 17 χρόνον.🎂
Ποτέ πρόλαβα και έφτασα τα 17, δεν το κατάλαβα.😅
Τέλος πάντων αν θέλετε μπορείτε να μου προτείνετε για το πως θα θέλατε να συνεχίσει η ιστορία.
Τσάγια❤