Previously on 《Bad attitude》...
|Πρόστυχα όνειρα βλέπει η Νίνα|
|Ελπίζω όλοι να μιλάτε με την συνείδηση σας|
|Η Αλίκη είναι τόσο κάρχια που Ρακέλ (εχθρός της Barbie) φαίνεται άγγελος|
Now....
Περπατούσα και περπατούσα και περπατούσα καλά στου διαόλου την μάνα είναι.
Το πιο απομακρυσμένο σπίτι της γειτονιά είναι πια.
Επιτέλους έφτασα.
Χτύπησα την πόρτα και μία Ιωάννα με πιτζάμες unicorn που μόλις είχε ξυπνήσει βρέθηκε μπροστά μου.
"Ποιος είναι πρωί πρωί?"ρώτησε και μόλις με είδε άρχισε να τσιρίζει.
"Σιγά ρε. Ηρέμησε λίγο, κάνεις λες και έχεις να με δεις χρόνια."της είπα γελώντας.
"Πας καλά? Έχω να σε δω 5 μήνες. Νιώθω σαν να έχω να σε δω 5 χρόνια."είπε και με έσυρε μέσα στο σπίτι της.
"Κουκλί το έχεις πάντως το σπίτι."είπα και γέλασε.
"Τι έγινε? Πώς και έτσι από εδώ? Γιατί για να έχεις έρθει εδώ εσύ,κάτι έχει γίνει."είπε. Αυτή η κοπέλα διαβάζει την σκέψη μου.
"Ναι,η αλήθεια είναι ότι έχουν γίνει πολλά. Κάτσε να στα πω."της είπα και της εξιστόρησα όλα τα γεγονότα από τον Άρη,μέχρι τα σημερινά.
"Ήξερα ότι η Αλίκη είναι κάρχια αλλά όχι και τόσο. Μα καλά να θέλει να σε κλείσει σε τρελοκομείο επειδή είδες ένα ακατάλληλο όνειρο?"είπε μεταξύ σοβαρού και αστείου.
"Δεν ήξερε ότι έκανα έτσι για ένα όνειρο. Αλλά και να ήξερε θα έκανε τα πάντα για να γλιτώσει από την παρουσία μου. Να σου πω τώρα....θες παρέα μέχρι το τέλος της σχολικής χρονιάς?"την ρώτησα και της έκανα τα γλυκά ματάκια.
"Πες μου ότι δεν θες αυτό που φαντάζομαι."είπε και πισωπάτησε.
"Έλα ρε Ιωαννούκο μου....σε παρακαλώ....θέλω να μείνω εδώ μέχρι να τελειώσουν τα σχολεία. Σπίτι δεν πάω μετά από αυτά που έγιναν. Έχει πάρει και τον μπαμπά στο μέρος της αυτή η κάρχια."της είπα ψευτοκλαίγοντας.
"Ωραία,ωραία, ΜΕΊΝΕ!"φώναξε και έπεσα πάνω της τσιρίζοντας.
"Σιγά θα με πνίξεις."είπε και γελάσαμε μαζί.
"Θα κοιμηθείς στον ξενώνα. Είναι δίπλα από το δωμάτιο μου. Ότι χρειαστείς φώναξε."
"Καλά μωρή ακόμα μεσημέρι είναι."της είπα.
"Να σου πω....θέλεις το βράδυ να βγούμε?"με ρώτησε και δεν ήξερα αν ήθελα.
Η ζωή μου έχει πάρει την κατρακύλα.
Ο μπαμπάς μου με θεωρεί τρελή.
Βλέπω σεξουαλικά όνειρα με τον εχθρό μου.
Καταστρέφομαι.
"Θέλω να πάμε."της είπα με ένα δαιμόνιο χαμόγελο.
°°°
Είναι 20:00 η ώρα και η Ιωάννα έτρεχε σαν την τρελή για να ετοιμαστεί.
"Άντε μωρή ετοιμάσου δεν θα προλάβουμε τρέχα,ντύσου,πλύσου,στολίσου να φύγουμε γιατί δεν θα προλάβουμε και δεν θα προλάβουμε οπότε γρήγορα."είπε η Ιωάννα και εγώ γέλασα.
Μετα απο λίγο,που πήρε μπρος το μυαλό μου,κατάλαβα ότι,δεν έχω ρούχα εδώ.
"Εμ,Ιωάννα?"
"Πες το."
"Δεν έχω ρούχα εδώ."
"Και γιατί δεν το λες μωρή? Έλα να σου δώσω κάτι από τα δικά μου."είπε και με έσυρε στην ντουλάπα της.
"Αυτό?"είπε δείχνοντάς μου ένα πρόστυχο φόρεμα.
"Όχι μωρή είναι πρόστυχο."
"Πφφφ, αυτό?"
"Δεν θα πάω στην εκκλησία."της είπα με σηκωμένο το φρύδι.
"Αυτό?"είπε αγανακτισμένη.
"Είναι ελάχιστα πρόστυχο αλλά ωραίο. Άντε φέρτο."της είπα και πήγα να το βάλω.⬇️⬇️
Η Ιωάννα έβαλε αυτό⬇️.
"Άντε πάμε μας περιμένουν."είπε καθώς έβαζε τα παπούτσια της.
"Κάτσε κάτσε κάτσε,ποιοι μας περιμένουν?"την ρώτησα.
"Η παρέα μου ντε. Τι νόμιζες ότι θα πάμε μόνες μας?"είπε με ένα ύφος που έδειχνε ότι αυτό που έλεγε είναι λογικό.
"Και ποτέ θα μου το έλεγες? Όταν μου τους γνωρίσεις?"την ρώτησα.
"Βασικά....Ναι....Έλα ρε κουτσουνιτσικάκι μου....μην μου κρατάς μούτρα."είπε και έκανε puppy face.
"Πώς να κρατήσω μούτρα σε τέτοιο μουτράκι μου λες?"της είπα και της τσίμπησα τα μάγουλα.
°°°
Είμασταν στο κλάμπ με την Ιωάννα και ψάχναμε την παρέα της. Ξαφνικά καθώς ήμουν στον κόσμο μου-
Όπως πάντα.
Τι έγινε? Βγαίνει ο πραγματικός σου εαυτός έξω?
Όχι αγάπη μου. Έτσι ήμουν πάντα απλά το πρωί σε λυπήθηκα και είπα να μην σε χτυπήσω εκεί που πονάει.
Άσε ρε σιγανοπαπαδιά.
Δεν θα δώσω σημασία για να μην σπάσει η μάσκα.
Ναι σωστά,έτσι όπως είναι η μούρη σου την χρειάζεσαι τη μάσκα.
Γκχμ,Γκχμ!
Σσσς,θα σπάσει η μάσκα.
Μετα απο την τάπα που της έριξα εισακούστηκαν οι προσευχές μου και δεν ξανά ακούστηκε.
"Λοιπόν Νίνα από εδώ ο Δημήτρης,η Ελεονώρα,ο Γιάννης, ο Αχιλλέας και η Εύα. Παιδιά από εδώ η Νίνα η αγαπημένη μου ξαδέρφη."είπε η Ιωάννα και όλοι μου χαμογέλασαν.
"Γεια σου."είπε η Ελεονώρα νομίζω και μου χαμογέλασε.
"Το χει το σόι βλέπω. Όλες κούκλες είστε."είπε ένα από τα αγόρια. Συγκεκριμένα ο Αχιλλέας.
"Αχιλλέα κόψε τα κοπλιμέντα γιατί η Νίνα δεν είναι σε φάση για σχέση."είπε η Ιωάννα αλλά διαφώνησα.
"Έλα βρε Ιωάννα μην τον αποπαίρνεις."είπε και γέλασαν όλοι.
°°°
Η ώρα είχε πάει δύο πάρα και εγώ χόρευα με τα κορίτσια.
Ξαφνικά ο Αχιλλέας μας πλησίασε και έβαλε τα χέρια του γύρω από την μέση μου.
Ίζι μπόι...
"Και δηλαδή μια κοπέλα σαν και εσένα είναι ελεύθερη?"με ρώτησε.
"Ναι είδες?"του είπα κάπως αδιάφορα.
"Μα....είναι παράξενο."προσθέτει.
"Μπα...το έχω συνηθίσει."του είπα και πήγα στην Ιωάννα.
"Θες να φύγουμε?"με ρώτησε και έγνεψα.
°°°
"Νίνα? Είσαι ξύπνια? Μ'ακούς? Άντε ξύπνα πήγε δώδεκα και μισή!"άκουσα μια φωνή στον ύπνο μου αλλά δεν έδωσα σημασία.
"ΝΊΝΑ ΕΊΠΑ ΌΤΙ ΠΉΓΕ ΔΏΔΕΚΑ ΚΑΙ ΜΙΣΉ!ΆΝΤΕ ΣΉΚΩ ΡΕ ΚΟΠΈΛΑ ΜΟΥ.!"φώναξε η Ιωάννα και πετάχτηκα μέχρι πάνω.
"ΣΕ ΒΑΡΆΕΙ Η ΜΆΝΑ ΣΟΥ ΚΟΠΈΛΑ ΜΟΥ? ΤΙ ΦΩΝΆΖΕΙΣ ΈΤΣΙ?"
"Έπρεπε να σε ξυπνήσω. Άντε κατέβα για πρωινό τώρα!"είπε και έφυγε τρέχοντας.
Αυτή δεν είναι καλά.
Νομίζω ότι η θεία Μαίρη την βαράει.
Δεν εξηγείτε αλλιώς.
Κατέβηκα κάτω στην κουζίνα και έβαλα να φάω δημητριακά.
Καθώς έτρωγα έφαγα μια φλασιά.
ΠΑΝΑΓΊΑ ΜΟΥ ΕΧΩ ΞΕΧΆΣΕΙ ΤΟΝ ΡΌΝΙ ΣΠΊΤΙ!
Μάλλον και εσένα σε βαράνε στο σπίτι.
Σκάσε σαφρακιασμένη Πεπίτα. Χα,θα σε λέω Πεπίτα.
I'm out of this shit...
"ΙΩΆΝΝΑΑΑΑ! ΦΕΎΓΩ. ΠΆΩ ΣΠΊΤΙ. ΞΈΧΑΣΑ ΤΟΝ ΡΌΝΙ. ΔΕΝ ΞΈΡΩ ΑΝ ΓΥΡΊΣΩ!"φώναξα στην Ιωάννα και ντύθηκα υπερβολικά γρήγορα.
"Εεεεεεε? Εμ,καλά πάρε με τηλέφωνο!"μου είπε και πήρα ένα μήλο από την φρουτιέρα και έκατσε στον καναπέ...
Αυτή η κοπέλα είναι αφασία.
Έφτασα μετά από μισή ώρα έξω από το σπίτι μου που με περίμενε μια έκπληξη.
Feelings:NIGGA WHAT?😱