My fake gay best friend ۵
𝙫𝙞𝙜𝙞𝙣𝙩𝙞 𝙦𝙪𝙖𝙩𝙩𝙪𝙤𝙧
༄
Η λέξη πέθανε παίζει σαν κάποιο τραγούδι στο μυαλό μου μα γιατί
Έσωσαν το μωρό και οχι την ιδια
Μου πήραν ότι πολυτιμότερο είχα
Νιωθω ότι ολα καταρρέουν δεν γίνεται να πέθανε
Ας μου κάποιος ότι είναι ψέματα και ότι απλά θα ξυονησει και θα μου χαμογελάσει
Ότι θα έρθει να με πάρει αγκαλιά και θα μου πει « Σε αγαπαω »
Δεν γίνεται να μην ξανακούσω τη φωνή της να μην ξανα νιώσω το άγγιγμα της
Προχωράω προς την έξοδο του νοσοκομείου ενώ όλοι είναι εκεί
Ο Νίκος κάνει να έρθει δίπλα μου μα τον διώχνω
Είμαι μόνος και έχω ένα μικρό άγγελο να προστατεύσω
Πάω σπιτι μας και ανοίγοντας αναμνήσεις με πλημμυρίζουν κλείνω αργά τη πόρτα και πάω στο δωματιο μας
Κάθομαι στη μεριά από το κρεβάτι και βλέπω τις πιτζάμες της τις παίρνω στην αγκαλιά μου ενώ χαμογελάω στην θέα της φωτογραφίας μας από το ταξίδι μας στη Σύρο
Τι θα κάνω εγώ χωρίς εσένα; Να παραπονιέσαι συνέχεια ότι πεινάς και να φωνάζεις και να με αναστατώνεις συνέχεια για να φάμε. Να ξυπνάω το πρωί και να παίρνω από εσένα ένα πανέμορφο καλημέρα. Να έχεις πολλές μέρες να με δεις και να με γεμίζεις φιλία και αγκαλιές. Να έχεις βαριεσαι να κάνεις μπάνιο και να μπαινουμε μαζί στη μπανιέρα κανοντας χαζομαρες . Να σου φωνάζω αν μου πειράξεις τα πράγματα. Να θες συνέχεια να πηγαίνουμε βόλτες και να εντυπωσιάζεσαι όταν πάμε κάπου που δεν έχεις ξαναπάει. Να μην σου αρέσουν τα μεγάλα ταξίδια και να ανακατεύεσαι στο αμάξι, αναγκάζοντάς μας να κάνουμε συνέχεια στάσεις. Να μένω άγρυπνος όταν είσαι πολύ άρρωστη και να φοβάσαι ότι "μπορεί να κάνεις εγχείρηση". Να σε γνωρίζω στους νέους μου φίλους και να είσαι καλη με όλους. Να με βλέπεις στεναχωρημένο ή να κλαίω και να με κοιτάς στα μάτια, να μην φεύγεις από δίπλα μου μέχρι να μου περάσει. Να θυμώνεις όταν μου μιλάει κάποιος άσχημα. Να μπαίνεις κρυφά στο δωμάτιο μου το βράδυ. Να με ακολουθείς συνέχεια από πίσω όταν βρέχει και ακούγονται αστραπές. Να μην σου αρέσει το κολύμπι. Να γκρινιάζεις όταν σε αφήνουμε μόνη σου.
Τι θα κάνω Στέλλα χωρίς εσένα πες μου τι
Αφήνω τα ρούχα στο κρεβάτι και κοιτάω τη φωτογραφία μας
Μου λείπεις ήδη το καταλαβαίνεις
22:35
είμαι γονατισμένος στο πάτωμα με το κεφάλι μου γυρμενο στο κομοδίνο που έχω αφήσει το κινητό. Είσαι καλά απόψε;
Τα μάτια μου ανοιχτά , υγρά , μισόκλειστα , κόκκινα κοιτάνε την οθόνη. Άραγε είσαι καλά απόψε;
Έπρεπε να είχες γυρίσει σπίτι μα δε μου έστειλες. Νιώθω πως είσαι έξω. Τώρα το βλέπω.Μα γιατί
Άραγε θα μου στείλεις ότι είσαι καλά;
Το στομάχι μου σφίγγεται τόσο & ο χώρος που ήταν η καρδια μου μικραίνει όσο περνάει η ώρα . Τα δάχτυλα μου σφίγγουν τόσο τα σεντόνια που άρχισαν να ματώνουν χωρίς να νιώθω τίποτα . Αλλου πονάω αλλά δε τρέχει αίμα εκεί.
Η φλόγα που άναψες μέσα μου άρχισε να μου καίει όλο το σώμα .
Σε θέλω πιο πολύ όταν σε χάνω;
Θα σου στείλω αν είσαι καλά όμως .
Αλήθεια όταν δε μου απάνταγες δε καταλάβαινα γιατί ξανά έστελνα . Η καρδια μου σπάει κάθε φορά που φεύγεις μακρια . Αλήθεια κουράστηκα να ανησυχώ μα..
Σε θέλω ακόμα .
Διάρκεια που ξεκίνησε στο παρελθον.
Παρελθόν
Είμαι ακόμα στο πάτωμα .
Παρόν
Εσυ ομως που είσαι
Έπρεπε να είχαν φτιάξει τα πράγματα .
Γιατρεύει ο χρόνος αλλά μάλλον με εμένα δεν έκανε καλή δουλειά .
Αναρωτιέμαι αν είσαι καλά απόψε .
Αναρωτιέμαι αν είμαι καλά απόψε.
Το πρώτο το ξέρω ήδη.
Για το δεύτερο αμφιβάλω .
Σηκώνομαι από το πάτωμα και αφήνω τη φωτογράφια στο κομοδίνο
Κλείνω αργά τη πόρτα του σπιτιού και πάω στο νοσοκομείο
Βρίσκομαι έξω από τη θερμοκοιτίδα και κοιτάω τη μικρή μου ηλιαχτίδα
Της μοιάζει τοσο πολύ
Δεν ξέρω καν πόσες ωρες είμαι έδω
Νιωθω ένα χέρι στον ώμο γυρνάω και βλέπω την Μαρκελλα
Την αγκαλιάζω και της εκμυστηρεύομαι
" Μου λείπει μαρκελλα την αγαπαω " λέει και καταλαβαίνω ότι κλαίει
" Σε λίγες μέρες η μικρή μπορεί να πάει σπιτι και η ημέρα που θα πάει σπιτι πέφτει με τη κηδεία της μας ειπαν " λέει χωρίς να το συνεχίσει
" Δεν θα έρθω να μείνω με τη Στέλλα " λέω και κοιτάμε και οι δυο τη μικρή που μόλις ξύπνησε
Μακάρι να ήσουν εδώ να μπορέσεις να τη δεις
Έσωσες το παιδί μας και διέλυσες όλους τους άλλους μαζί και εμένα
Γαιτι ρε Στέλλα ;
Ένα έχω να πω. Το ότι αντέχουμε τον πόνο, δεν σημαίνει πως τον αξίζουμε.
Φτάνω σπιτι μαζί με το μικρό μου άγγελο και την αφήνω προσεκτικά στη κούνια της ενώ κάθομαι και τη χαζεύω
Όλοι τωρα είναι εκεί
Εγώ ομως οχι
Θα πάω και θα περάσω λίγο χρόνο μαζί της
☾ ☾
💫🖊
❤️