Η μερα του διαγωνισνου
Ντριν ντριν...Ωρα 5:45
Αφου χασμουρήθηκα και τεντωθηκα ακουω την γλυκια μου φωνή (εννοείτε ειρωνικα λεω το γλυκιά) ...Ιουλιαααα ξυπναα σημερα ειναι ο διαγωνισμος!!!
Μολις το θυμήθηκα σηκωθηκα απο το κρεβατι με ενα χαμόγελο ως τα αυτια...αν και ειχα και αρκετο άγχος, αλλα τιποτα δεν μπορουσε να με σταματήσει και να σβήσει το χαμόγελο και τον ενθουσιασμό που νιωθω...έτσι συνεχισα να χαμογελάω σαν χαζοχαρουμενο και πηγα στο μπανιο για να πλύνω τα δόντια και το προσωπο μου και αφου τα εκανα αυτα πηγα κατω για να φάω...
Pov Πάολας
Ντριν ντριν....
Αφου ακουω το ξυπνητήρι, ανοίγω τα ματια μου σηκωνομαι απο το κρεβατι και τοτε μου ηρθε αμεσως στο μυαλό ο διαγωνισμός.
Η αληθεια ειναι πως απο την μια χαιρόμουν πολυ...ημουν ενθουσιασμένη αλλα απο την αλλη δεν μπορουσα να βγάλω απο μεσα μου το συναίσθημα του άγχους και του φοβου...και επειδη πρεπει σε 5 λεπτα να παω στο σπιτι της Ιουλιας οπως κανονίσαμε και με την Μαριαννα, σταματαώ καπου εδω της σκέψεις μου και παω να ετοιμαστώ.
[...]
Pov Ιουλίας
Ντιν ντον...
Μ: Ήρθαμεεε ειπε με ενθουσιασμο
Ι: Ωραία,πανω στην ωρα ηρθατε
Ειρήνη(μαμα Ιουλιας):Καλημερα κοριτσια,πως ειστε
Μ: Καλημερα Κ.Ειρηνη,καλα ειμαστε εσεις?
Ε: Καλα...αντε καλη επυτυχια,αν και ειμαι σιγουρη θα τα πατε υπέροχα ειπε με ενα σίγουρο και αποφασιστικό υφος
Π: Άντε πάμε πάνω να ετοιμαστούμε είπε προσπαθώντας να κρύψει το άγχος της
Ι: Ναι πάμε...είπα και ανεβήκαμε επάνω
Μ: Λοιπόν να μου κάνει κάποια λίγο τα μαλλιά γιατί είναι κάπως σγουρά?
Π: Ναι,θα στα κάνω εγώ!
Ι: Λοιπόν, λέω να βάλουμε όταν τελειώσουμε το μακιγιαζ τα ρούχα για να μην τα χαλάσουμε
Π: Ναι για αυτό δεν τα φόρεσαμε και εμεις απο το σπιτι!
Ι: Ωραία...και Παολα μην ανοίξεις το στόμα σου και πεις κάτι, είπα καταλαβαίνοντας απο το βλέμμα της πως κάτι θα έλεγε
Π: Μμμ καλαα...θα τα πάμε υπέροχα λοιπόν είπε περνώντας μια βαθιά ανάσα και κάνοντας τα μαλλιά της Μαριαννας...
...Συνεχίσαμε να μιλάμε, ξέρετε για κοριτσίστικα πράγματα, και για τον χορό και για κάτι κουτσομπολιά...αφού κορίτσια είμαστε δεν θα κουτσομπολέψουμε?
Αλιμονο!
Και αφου βρήκαμε το μακιγιαζ μας, στο οποίο είπαμε να τονίσουμε περισσότερο τα μάτια μας ως προς το μαύρο χρώμα και προσθέσαμε ενα απαλό και ωραίο ρόζ χρωμα στα χείλη μας, ωστε να κανει μια ωραία και μικρή αντίθεση με την μαυραδα που υπήρχε στα μάτια μας , καθώς και προσθέσαμε ενα μικρό σκουλαρίκι στην μυτη μας για να κάνουμε και κάτι ωστε να φανούμε πιο "cool", οπως πρέπει να είμαστε με το όνομα που αποφασίσαμε να έχουμε...
Ετσι ηταν το μακιγιαζ μας:
Τα ρούχα που με δυσκολία βρηκαμε και αποφασισαμε να βαλουμε ηταν αυτα,στα οποια η φουστα βγαινει και απο κατω εχει ενα shorts ετσι ωστε οταν χορεύουμε μπορουμε να την βγάζουμε και μενουνε με το shorts... το κανουνε για να κερδίσουμε περισσοτερο το κοινο μας
Και τα μαλλια μας ειπαμε να τα αφησουμε κατω ισια.
Οσο για τα παπουτσα φορεσαμε τα συνηθισμενα stan smith:
Και εφόσον περασε η ωρα και εγινε 8:00 ξεκινισαμε για το σχολειο
Τότε καθώς πηγαίναμε στο σπιτι της Μαριάννας είδαμε τον Γιώργο,τον Αλεξ και τον Αγγελο...
Α: Οπαα,αλλαξαμε και στυλ? ειπε με ενα ηλιθιο και ειρωνικό υφακι
Ι: Προβλημα? συνέχισα και απαντησα με το ιδιο ειρωνικό ύφος
Γ: Ε καλα τωρα δεν χρειάζεται να τσακωθητε παλιι...ειπε και αφου φυγαμε εμεις ηταν σε ολοι την διαδρομή λιγο πιο πισω μας...
Επισης φορούσαν αυτα,vans έπρεπε να λέγονται
[...]
Οσο κοντεύουαμε στο σχολειο τοσο πιο πολυ μεγάλωνε η αγωνια και ο ενθουσιασμός που ενιωθα μεσα μου!
Pov Πάολας
Ειμαι αρκετα ψύχραιμη,περισσοτερο απο οσο περιμενα,αλλα αυτο δεν σημαίνει πως δεν φοβάμαι
Μ: Εε Παολαα που ταξιδεύεις, γιατί έκατσες εκεί;
Π: Φου τωρα μιας και εχουμε λιγο χρόνο ειπα να καθίσουμε σε ενα παγκακι εξω απο το σχολειο για να σας πω
Ι: Αχαμ...λεγε λοιπον τι
Π: κοιτάξτε, μετά από αυτό που μου συνέβη τελευταία φορά όταν χόρεψα μπροστά σε κόσμο, έχω αγχωθεί παρά πολύ. Δεν ξερω τι θα γινει....
Ι: Παολα δεν θα γινει παλι το ιδιο. Ξερεις γιατι?? Γιατι τωρα μεγαλωσαμε, δεν είμαστε τα ιδια προσωπα που είμασταν πριν. Εχεις γινει πολυ καλύτερη χορευτρια απο τοτε. Για αυτο μην αγχωνεσαι!!!
Μ: Και να γινει το ιδιο να ξερεις πως εμεις θα ειμαστε διπλα σου ειναι.
Ι: Ακριβως! Αν χασουμε δεν θα ερθει το τελος του κοσμου.
Π: Εχετε δικιο. Λοιπον.... Ειμαι ετοιμη! Πάμε να τους διαλύσουμε είπα αποφασιστικά
Ι: Αυτη ειναι η Παολα που ξερω είπε και με αγκαλιασε
Μ: Εεε θελω και εγω ειπε και μας αγκαλιασε και αυτη
Αφου τελειωσαμε με την αγκαλια, μπήκαμε μέσα, τότε πολλά παιδια μαζεύτηκαν γύρω μας και μας ειπαν καλη επυτυχια.
Σχολίαζαν τα ρουχα μας και αλλα τέτοια μεχρι που χτυπησε το κουδουνι 3 φορες, που σημαινει συγκέντρωση τοτε μαζευτηκαν εξω στην αυλή όλα τα παιδια, εννοώ εμεις που παιρνουμε μερος, και μπηκαμε μεσα στην αιθουσα εκει βλεπω και την Ντανιελα
Ν: Βρε βρε βρε να που εχουμε και κοινο
Ι: Τι κοινο ρε? ειπε με ξυνισμενο προσωπο
Ν: Hallo, για τον χορό ειπε με το ηλιθιο υφακι της
Ι: Χαχα μας δουλευεις τωρα? Εμεις θα ειμαστε στο κοινο??
Φοιβη και Βικτωρια(Φιλες Ντανιελας): Ποιες ειναι αυτές ? ρωτησαν επισης με ηλιθιο υφος...(ναι τελευταια πολυ ηλιθιο υφακι κυκλοφορα, το προσέξατε και εσεις😕)
Μ: Σταματηστεεε ουτε λεπτο δεν μπορείτε μαζι εσεις,ελεος..
Π: Δευτερόλεπτο? Διόρθωση τι μου λες λεπτο, την βλεπουμε και μας ερχετε εμετος🤢!
Ι: Ναι αντε για αυτο παμε, γιατι δεν θα μπορουμε ουτε να χορέψουμε! ειπε και πήγαμε λίγο πιο πέρα...
Η Ντανιελα και η ομάδα της φορουσε αυτα: Πλιαχ,ειναι σκέτη αηδία και ταυτόχρονα αστειο,το ξερουμε:😂
Καλα για το μακιγιαζ δεν μπορώ να πω...εκανε καλη δουλεια
[...]
Αρχισε λοιπον ο διαγωνισμός ήρθανε οι 3 κριτές, και μαζεύτηκε ολο το σχολειο.
Ειχα αγχωθεί πολυυ η Μαριαννα και η Ιουλια μου ειπαν να χαλαρώσω και να περνώ βαθιές ανάσες και ολα θα πανε καλα.
Η αληθεια ειναι πως ειχα χαλαρωσει κάπως, και αφου οι κριτες ειπαν τους κανόνες φώναζαν τα ονόματα των 6 ομάδων που λάμβαναν μερος.
Μαντέψτε πως έλεγαν την ομαδα την Ταν-Ντανελας, ωχ θεε μου τι ψωνιο, "Super Stars" ετσι ονομαστηκάν και τελος πάντων....
Ο διαγωνισμος μολις ειχε ξεκινισει και οι κριτές ανακοίνωσαν πως θα ξεκινησουμε εγω και τα κοριτσια
Φφφφ τι ατυχία πρωτη επρεπε να ειμαστε?
Μ: Λοιπόν πάρτε μια βαθια ανασα και ξεκινάμε,και να θυμαστε ολα θα πανε καλα ειπε
Και αφου ανεβηκαμε επανω στην σκηνή, χαμηλωσα το βλεμμα μου προσπαθοντας να κρύψω την αμηχανία μου και ενώ με δυσκολία προσπαθούσε να συγκρατήσω τα χέρια και πόδια μου που έτρεμαν.
Δε μπορούσε με τίποτα να συνειδητοποιήσω πως μετά από τόσα χρόνια θα ανεβω πανω σε σκηνη για να ξανα χορεψω μπροστά απο τοσο κοσμο, μπροστά σε ολόκληρο το σχολειο μου, μπροστά στου κριτές και αλλα το πιο σημαντικο μπροστά απο τους φιλους και τους γονεις μου που βασίζονται και πιστεύουν σε εμενα...
______________________________________
Γεια σας!!!❤
Αυτο είναι το κεφαλαιο για σημερα .Ελπίζω να σας αρέσει,καναμε οτι καλυτετο μπορουσαμε.Σύντομα θα ανέβει και επόμενο κεφαλαιο!
Μην ξεχάσετε να σχολιάσετε και να πατήσετε το αστεράκι!
Επισης τι πιστευετε θα γινει,κατι με την Παολα η θα καταφερουν να χορέψουν οπως είχαν προγραμματιστή γραψτε μας στο σχολια λοιπον?
Αντιο...❤
Λοιπον τα λέμε στο επόμενο κεφαλαιοοοο guys❣❣❣