Pagkalipas ng 3 oras, naging magaan-gaan na ang pakiramdam nito kaya tumayo na si K at pumunta sa kusina upang kumuha ng maiinom. Habang iniubos nya ang isang basong tubig, nagtext naman sa kanya si Vice na nasa labas na daw ito ng pintuan ng unit nya. Nanghihina si Karylle sa mga nangyayari, hindi nya alam kung kaya ba nyang pagbuksan si Vice. Hindi nya alam kung ano ba ang sasabihin nya at kung ano ba ang gagawin nya. Pero desidido na siyang tapusin ang gulong to. Kaya kahit labag sa loob nyang pagbuksan si Vice ng pinto, wala siyang magawa kung hindi pagbuksan ito.
Vice: Hi! (with a huge smile)
Bakas sa mukha ni Vice ang kasayahan pero nginitian lang siya ng pilit na ngiti ni Karylle. Kaya nagulat si Vice sa naging bungad ng mukha ni K sa kanya. Pinapasok siya ni K sa unit nya at hinila papunta sa veranda. Kasi gusto ni K na don sila mag-usap. Hindi kaya ni K na kausapin si Vice in eye contact kaya tumalikod siya kay Vice. Nagugulohan naman si Vice sa mga kinikilos ni Karylle, pero hindi nalang nya ito pinansin.
K: (cross arms at nakatalikod parin) Ano ba ang paguusapan natin?
Vice: Tayo.... MAHAL KITA KARYLLE! (with a huge smile)
Napa-look down si K at tumulo nalang bigla ang mga luha nya. Akala nya kaya na nya, pero hindi pa pala. Pero pinilit parin nyang magtigas-tigasan.
K: Tumigil ka na Vice!!!
Ang lakas ng empact ng pagkasigaw ni K kay Vice kaya yung malaking ngiti na baka't sa mukha ni Vice turns to gulat na gulat at nanlalaki pa ang mga mata nito dahil hindi parin siya makapaniwala sa sinabi ni K.
Vice: Ha-ha? Hi-hindi kita maintindihan?
K: *napalunok* Wag mo nang ipagsiksikan ang sarili mo sa akin... *pumikit* Hi..hindi kita mahal..
Parang binuhusan ng isang balding yelo si Vice sa sinabi ni K sa kanya. Akala kasi nya na mahal din siya nito, dahil sa nangyari sa Hawaii. Pero nabigo siya dahil tinutulak pa siya nito palayo.
K: You must learn to let go and open your heart to someone else. It's not easy to do but sometimes we just have to.
Vice: A-ano bang pinagsasabi mo? Akala ko ba mahal mo ko?! (napalakas ang boses) Ginagawa mo naman akong tanga, Karylle!
K: (humarap na kay Vice) Vice, hindi mo na intindihan...
Vice: (galit na galit) PANO AKO MAKAKAINTINDI?! EH HINDI MO NAMAN PINAPAINTINDI SA AKIN!
K: If an angle fell in love with the devil, could they live together? Could one fly with fire and remove it's wings? How pathetic! LOVE CAN'T CHANGE WHAT'S NOT MEANT TO BE! (emphasizing the last sentence)
Vice: But we didn't even try?!
K: *sigh* It hurts when we risk our hearts and end it up getting broken. But what hurts more is when we still hold on when we already knew that nothings gonna happen no matter how hard we try.
Napasandal nalang si Vice sa may glass door at napahawak sa batok nito. Naiinis siya kay K sa mga sinasabi nito, sa mga kinikilos nito at sa mga naging desisyon nito. Nagugulohan siya kung bakit bigla nalang nag-bago ang isip ni K. Gusto nyang suntukin ang pader pero nanghihina siya kaya hindi nya ito nagawa. Hinayaan nalang nyang tumulo ang mga luha sa mga mata nya at sinubukang magsalita ulit. Pero salitang walang halong pag-sigaw.
Vice: Hindi mo ba talaga ako minahal?
K: (tumalikod ulit) Di lahat kayang ipaglaban at ipagpilitan, Vice.
Vice: (pinilit nyang tumayo ng matuwid kahit nanginginig ang mga tuhod nito pati ang mga labi nito dahil sa kaiiyak) Ayaw kitang iwan.... pero.. pero dahil sa ginawa mo...... ma-mapipilitan akong gawin. (walks away)
Pagkaalis ni Vice, napasandal si K sa pader at unti-unting napa-upo sa sahig. At don na siya nag breakdown ng bonggang-bonga.
[FLASHBACK]
KARYLLE'S POV
Nagising lang ako ng may kumatok sa pintuan ng unit ko. Tinignan ko naman sa wrist watch ko kung anong oras na, laking gulat ko dahil 3:11 pm pa. Ang aga naman ni Vice. Nagmamadali na akong mag-ayos at pinagbuksan siya. Ng biglang......
Kaye: (cross arms with matching head to foot na tingin kay K) Nagulat ka?
K: Ka-Kaye? Hindi.. halika pasok ka.
Bakit nandito si Kaye? Anong sadya nya dito? Kahit nagugulohan ako, pinapasok ko parin siya at pinaupo sa sofa. Tinanong ko naman sa kanya kung ano ang gusto nyang makakain o maiinom, pero tinangihan nya ang alok ko. Tumayo siya at nagsimulang magsalita.
Kaye: Mahal mo pa ba si Vice?
Nagulat ako sa pagkaprangka ni Kaye, kaya hindi ako nakasagot agad. At hindi ko rin naman alam kung ano ang isasagot ko.
Kaye: Bakit hindi ka makasagot?! Dahil mahal mo pa siya? Pwes! Ako na ang magsasabi sayong tigilan mo na yang kahibangan mo, dahil wala ding patutunguhan yang pagmamahal mo!
K: Bakit mo naman nasabi yan?
Kaye: Dahil BUNTIS AKO! I'm 3 weeks pregnant at si Vice ang ama!
Para akong binuhusan ng isang tangking malamig na tubig, sinagasaan ng 10 wheelers truck at nahulog sa isang Eiffel Tower dahil sa natuklasan ko. Gusto kung magsalita pero hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko. Hindi ko rin magalaw ang bibig ko kaya napatulala nalang ako bigla. Pinagpatuloy naman nya ang kanyang pagsasalita.
Kaye: Habang buhay may pag-asa. Sa sitwasyon mo? Wala ng pag-asa kaya wag kanang umasa!
Naiirita na ako sa mga sinasabi nya. Gusto ko siyang sigawan, sampalin, sabunutan pero kahit ganyan siya may natitira parin akong respeto sa kanya kaya hindi ko kaya yun gawin. Hindi ko din siya kayang saktan dahil alam ko naman kung gaano ka sensitibo ang buntis. 'Di ba? Papaalis na sana siya ng hindi ko mapigilan ang bibig kong magsalita. Nagsasalita nga ako pero tulala.
K: Pweding lahat ng taong darating sayo marunong umunawa, magpahalaga at matutunan kang mahalin. Sa mga yun, piliin mo yung 'di marunong magsawa ha. Kasi lahat marunong magmahal pero 'di lahat pang-habang panahon.
Nanginginig pa ako noong sinabi ko yung mga salitang yun. Noong marinig ko na ang lagapak ng pintuan, napaluhod ako. Don na ako umiyak ng todo. Umiyak ng umiyak, nilabas ko lahat ng hinanakit sa puso ko. Bigo na naman ako, akala ko pwede na. Mas lumaki pa ang naging harang sa amin ni Vice. At sa harang na to, dapat ko na siyang bitawan...
++++++++++++++
ABANGARRRN...
(A/N): Heavy drama yun ah! Pinagpawisan tuloy ako. Hahaha Weeeell, umepal na naman ang EPAL QUEEN na si Kaye. Tsk3x!