My boyfriend from the star🌠🌠
အပိုင္း ( ၁၇ )
ကိုကို မ႐ွိေတာ့ဘူး....။ေခါင္းထဲဝင္လာေသာအ
ေတြးတစ္ခ်ိဳ႕ေၾကာင့္လြန္းလွဲေနရာမွဆတ္ခနဲထလိုက္
ေတာ့သည္...။လြန္း ေရာက္ေနတဲ့ေနရာကအခန္းတစ္ခု
ထဲတြင္ျဖစ္ေလသည္...။ႏွာေခါင္းထဲဝင္လာေသာပိုးသတ္ေဆးအနံ႔ေၾကာင့္ဒါေဆးရံုတစ္ခုရဲ႕အခန္းတစ္ခုထဲတြင္ေရာက္ေနမွန္းလြန္းသိရေလသည္...။
"လြန္း သတိရၿပီလား...."
လြန္း အနားသို႔ေရာက္လာကာစိုးရိမ္တႀကီးေရာ
က္လာေသာမ်ိဳးကို...။သူကေရာ လြန္းဆီဘယ္လိုေရာ
က္ေနတာလဲ....။
"ငါ ဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ...."
"မင္းအခုေဆးရံုမွာေလ ဒါနဲ႔မင္းကဘယ္လိုလုပ္
ၿပီး ပဲခူးသြားတဲ့လမ္းမွာသတိေမ့လဲက်ေနရတာလဲေတာ္
ေသးတာေပါ့ ပဲခူးကျပန္လာတဲ့ကားတစ္စီးမင္းကိုလမ္း
မွာလဲေနတာေတြ႔လို႔ေဆးရံုတင္ေပးထားတာ..."
ဟင္....။လြန္း အခုမွသတိရေတာ့သည္...။ဟုတ္
တယ္...ကိုကို ထြက္သြားၿပီးလြန္းငိုရင္းလဲက်သြားခဲ့တာ
ပဲေလ...။
"ၿပီးေတာ့ မင္းလူႀကီးေရာ ဘာလို႔မင္းနဲ႔အတူ႐ွိမ
ေနတာလဲ ငါအိမ္ကိုသြားၾကည့္ေတာ့လည္းဘယ္သူမွမ
႐ွိဘူး...."
မ်ိဳးကိုရဲ႕အေမးေၾကာင့္ လြန္းရင္ထဲဆစ္ခနဲျဖစ္
သြားရေလသည္...။ဝမ္းနည္းစိတ္ေၾကာင့္ မ်က္ရည္ေတြ
အလိုလိုရစ္ဝိုင္းလာေလေတာ့သည္...။
"လြန္း ဘာျဖစ္လို႔...."
"ကိုကိုက ထြက္သြားၿပီ မ်ိဳးကို....."
"ဘာ ဒါဆိုသူမင္းကိုထားသြားတာေပါ့ ေတာက္
ဒါ ဒီေကာင္သက္သက္လူပါးဝတာ..."
မ်ိဳးကို ေဒါသတႀကီးထေအာ္ေလသည္...။လြန္း
ကေတာ့ေခါင္းတယမ္းယမ္းခါကာငိုမိေလေတာ့သည္...။
"မဟုတ္ဘူး ကိုကိုကငါ့ကိုထားသြားတာမဟုတ္
ဘူး သူျပန္လာမယ္တဲ့ သူငါ့ကိုကတိေပးခဲ့တယ္..."
"အဲ့ေတာ့ မင္းကယံုတယ္ေပါ့...."
"ယံုတယ္ ငါကိုကို႔ကိုယံုတယ္ ငါေစာင့္ေနမွာ
ကိုကို ျပန္လာတဲ့အခ်ိန္ထိ..."
လြန္း စိတ္ထဲခံစားေနရတာကိုသိရေတာ့သူ
လြန္းကိုအျပစ္မတင္ရက္ေပ...။လြန္းကိုဘယ္လိုႏွစ္သိမ့္
ေပးရမလဲဆိုတာကိုလည္းမ်ိဳးကိုမသိေပ...။
"ခဏေန အန္တီလာလိမ့္မယ္...."
"ဟင္ မင္း ေမေမ့ကိုေခၚလိုက္တာလား...."
"သားငယ္ လြန္းေလး...."
အခန္းထဲသို႔ေျပးဝင္လာေသာ လြန္းရဲ႕ေမေမ...။
အနားသို႔အေျပးေရာက္လာၿပီးစိုးရိမ္တႀကီးေမးလာေလ
သည္...။
"ေမေမ...."
"သားငယ္ ဘယ္လိုျဖစ္ရတာလဲကြယ္ ေမေမ့မွာ
ျဖင့္ရင္ေတြကိုပူသြားတာပဲ ကဲ ျပပါဦး ဘယ္နားေတြထိ
ခိုက္သြားေသးလဲ...."
"အရမ္းႀကီးမစိုးရိမ္ပါနဲ႔ အန္တီ လြန္းကအားနည္း
ၿပီးမူးလဲသြားတာပါ...."
မ်ိဳးကို ေဘးကေနဝင္ေျပာလိုက္ျခင္းျဖစ္ေလသည္
ၾကည့္ရတာေမေမကလြန္းနဲ႔ကိုကိုအေၾကာင္းမသိေသး
ဘူးထင္သည္...။မ်ိဳးကိုလည္းေမေမ့ကိုဘာမွေျပာမထား
ဘူးထင္ေပသည္...။
"ေမေမ....."
လြန္း ေမေမ့ရင္ခြင္ထဲတိုးဝင္ကာငိုခ်လိုက္ေတာ့
သည္....။
"သားငယ္ ဘာျဖစ္လို႔လဲ....."
ေမေမ့ေမးသည္ကိုလြန္းမေျဖဘဲငိုျမဲသာငိုေနမိ
ေလသည္...။လြန္းရင္ထဲမွာဘာျဖစ္ေနသည္ဆိုတာကို
ေမေမကမသိေပမဲ့လြန္းတစ္စံုတစ္ခုကိုခံစားေနရမွန္းသိ
၍ဘာမွမေျပာပဲေက်ာေလးအသာပုတ္ကာသာႏွစ္သိမ့္
ေပးေနေလေတာ့သည္....။
( ၅ ) ႏွစ္ခန္႔ၾကာေသာ္....
ငါးႏွစ္ေတာင္ၾကာခဲ့ၿပီျဖစ္ေလသည္...။ျပန္လာမ
ည္ဆိုေသာကိုကို႔ရဲ႕ကတိကိုလြန္းယံုၾကည္စြာေစာင့္ဆိုင္း
ေနမိတုန္းပင္....။ႏွစ္ေတြလေတြရက္ေတြအလီလီေျပာင္း
သြားခဲ့ေပမဲ့လြန္းႏွလံုးသားထဲကကိုကို႔အေပၚခ်စ္သည့္
စိတ္ကေတာ့ေျပာင္းလဲျခင္းမ႐ွိေပ...။အခ်ိန္ေတြေျပာင္း
လဲသြားသည္ႏွင့္အၿပိဳင္လြန္းရဲ႕ပံုစံကလည္းေျပာင္းလဲ
သြားတာေၾကာင့္လြန္းအေပၚစိတ္ဝင္စားတဲ့သူေတြ႐ွိလာ
ေလသည္...။သို့ေပမဲ့လြန္းကိုခ်စ္ေရးဆိုလာတဲ့သူေတြ႐ွိ
ေပမဲ့အားလံုးကိုလြန္းျငင္းပယ္ကာကိုကို႔အေပၚသၥစာမ
ျပတ္ေစာင့္ေနမိေတာ့သည္....။
"လြန္းသံစဥ္....."
ကြန္ပ်ဴတာေ႐ွ႕ထိုင္ကာအေတြးပြားေနမိေသာ
လြန္း.....ေဘးနားကမမႏြယ္ခံုေခါက္သတိေပးမွလြန္း
သတိျပန္ဝင္လာရေတာ့သည္....။
"ဟင္ ဘာလဲ မမႏြယ္...."
"ဘာေတြဒီေလာက္အေတြးမ်ားေနတာလဲ လြန္း
ေခၚမၾကားေအာ္မၾကားကိုျဖစ္လို႔..."
"ဟုတ္ပ ကိုလြန္း ဘာေတြေတြးေနတာလဲ...."
ေဘးနားကေကာင္မေလးေတြကပါျပံဳးစိစိႏွင့္ေမး
လာတာေၾကာင့္လြန္း႐ွက္ရမ္းရမ္းကာရယ္မိေတာ့သည္။
"ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး ဟိုဟိုဒီဒီအေၾကာင္းေလးေတြ
ေတြးေနမိတာပါ....."
"ဟုတ္လို႔လား ခ်စ္ရမယ့္သူေတြဘာေတြေတြ႔ေန
ၿပီမလား အဲ့ဒါေၾကာင့္ေခၚမၾကားေအာ္မၾကားခ်စ္သူအ
ေၾကာင္းေတြးေနတာမလား ဟိ...."
"ဟုတ္မယ္ ဟုတ္မယ္......"
"ဟာ ဘာေတြေျပာေနၾကတာလဲမသိဘူး...."
လြန္း ႐ွက္ရမ္းရမ္းေနသည့္ပံုစံေၾကာင့္တစ္ရံုးလံုး
ကလူေတြတဟားဟားႏွင့္ရယ္ၾကေလေတာ့သည္....။
"အဲ့ဒါဘာျဖစ္ေနၾကတာလဲ...."
ဟိန္းထြက္လာေသာအသံေၾကာင့္တစ္ရံုးလံုးက
လူေတြရယ္သံတိခနဲရပ္သြားေလေတာ့သည္....။မရပ္လို႔
လဲမရေပ....သူတို႔အားျပသနာ႐ွာေနက်မန္ေနဂ်ာလူပု
ေရာက္လာသည္မဟုတ္ေပလား....။
"ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္ေနၾကတယ္ေပါ့....."
"မဟုတ္ပါဘူး ဂ်ာႀကီးရဲ႕....."
"လြန္းသံစဥ္....."
"ဗ်ာ ဂ်ာႀကီး...."
မန္ေနဂ်ာႀကီးရဲ႕ေခၚသံေၾကာင့္ လြန္း အလန္႔တ
ၾကားထရပ္မိေတာ့သည္....။
"ဒီေန႔ငါတုိ႔ရံုးကို MDအသစ္လာလိမ့္မယ္ သူ႔အ
တြက္ရံုးခန္းကိုေသေသခ်ာခ်ာလုပ္ထား ၿပီးေတာ့ၿပီးခဲ့တဲ့
ႏွစ္ကုန္ကစာရင္းနဲ႔စာရြက္စာတမ္းေတြယူလာခဲ့...."
"ဟုတ္ကဲ့ ဂ်ာႀကီး..."
"ကဲ ကိုယ့္အလုပ္ကိုယ္ဆက္လုပ္ၾက..."
မန္ေနဂ်ာႀကီးထြက္သြားေတာ့မွအားလံုးသက္
ျပင္းခ်ႏိုင္ၾကေတာ့သည္....။လြန္းကေတာ့စိတ္ညစ္ညစ္
နဲ႔ႏႈတ္ခမ္းဆူထားမိေတာ့သည္....။တကယ္ဆိုဂ်ာႀကီး
ခိုင္းထားတဲ့အလုပ္ေတြကိုသူႏွင့္မ်ိဳးကိုႏွစ္ေယာက္လုပ္
ရမွာျဖစ္ေလသည္...။အခုေတာ့အဲ့ဝက္မ...အယ္အခု
ေတာ့ဝက္မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး...အဲ့မိ်ဳးကိုေမာင္ကဒီေန႔အ
လုပ္ကေနခြင့္ယူထားတာေၾကာင့္မလာေပ...။အစုတ္ပ
လုတ္မ်ိဳးကို....သူက်ေတာ့ရည္းစားနဲ႔ေလ်ွာက္လည္ၿပီး
ေပ်ာ္ပါးေနတယ္...ငါ့မွာေတာ့ ဟြန္း....။လြန္း မ်ိဳးကို ကို
အမိ်ဳးမ်ိဳးက်ိန္ဆဲရင္းဂ်ာႀကီးခိုင္းထားသည္မ်ားကိုလုပ္ေန
မိေတာ့သည္....။
"MD လာၿပီတဲ့....."
ေဟာ MD လာၿပီဆိုပဲ....ေတာ္ေသးတာေပါ့...
အားလံုးလည္းၿပီးၿပီ....။လြန္း အျပင္သို႔ထြက္လာခဲ့ေတာ့
သည္....။အေရးထဲ အထြက္ဝင္ေပါက္နားကခံုတြင္တင္
ထားေသာဖိုင္တြဲေတြကိုတိုက္မိ၍ေအာက္တြင္ထိုင္
ေကာက္ေနရေသးသည္....။
"အားလံုးပဲ ဒါငါတို႔ရဲ႕ MD အသစ္ ေနမင္းမာန္တဲ့
MD အထဲကိုႂကြပါ....."
အရမ္းကုိခ်ိဳသာေနေသာဂ်ာႀကီးရဲ႕ေလသံေၾကာင့္
လြန္း ဖိုင္တြဲေတြကိုေကာက္ကာစီေနရင္းႏႈတ္ခမ္းကို
မဲ့ပစ္လိုက္မိသည္...။ထို႔ေနာက္ထကာဂ်ာႀကီးမိတ္ဆက္
ေပးေသာMDဆိုတဲ့လူကိုၾကည့္လိုက္မိေတာ့သည္....။
ထိုလူ႔ရဲ႕မ်က္ႏွာျမင္လိုက္ရသည့္ခဏအတြင္းလြန္းရင္ထဲ
ဝုန္းဒိုင္းၾကဲသြားကာအသက္႐ွဴဖို႔ပင္ေမ့သြားမတတ္ျဖစ္
သြားရေတာ့သည္....။
"ကိုကို......."
အပိုင္း၁၈ ဇာတ္သိမ္းပိုင္းဆက္ရန္