Sana anlatmıştım sevgilim. ''Eğer bir gün ayrılırsak gel beni orada bul'' demiştim, hayalini kurduğum hani hep o açmak istediğim kitap kafede. Anlatıyordum, diyordum ya hep sana...
''Renkli bir kapısı olacak ve bir gün yolun düştüğünde o kapıdan girmek isteyeceksin çünkü hissedeceksin. Çekecek seni kendine. İçeriden sızan loş ışığın büyüsüne kapılacaksın. Kapıyı çektiğin an kendine güzel bir koku gelecek burnuna. Belki vanilya, belki lavanta, belki de mimoza çiçeği kokusu. Sanki orasının benim olduğunu hissetmişsin gibi gireceksin kapıdan. Öyle bir girişin olacak ki, kalpleri titreyecek görenlerin. Kaldırımdaki çiçek titreyecek yalnız başına durması gerektiğini unutarak. Bir gün kopup gideceğini ve solacağını unutarak titreyecek çiçekler, yapraklar, ağaçlar..''
''Kapının girişinde hemen önünde upuzun bir koridor uzanacak '' dedim sana. ''İşte orası bahçeye çıkıyor'' demiştim sevgilim. ''Bahçeye çıktığında serilecek önüne manzara, sereceğim önüne şu hep görmek istediğin manzarayı. Mimozalar, lavantalar sarmış olacak dört bir yanını. Bahçeyi süsleyen ağaçların dallarından ampuller sarkacak gece karanlık bastırdığında bahçeyi aydınlatması için.'' Gözlerim dolmuştu işte o sıra sana anlatırken, hatırlıyor musun sevgilim? ''Ama başka tarafından bakarsak tabi olaya, kitaplar raflarında senin dokunmanı bekliyor olacaklar. Belki beni bulursun orada bir gün. Belki yazdığım kitaplardan birini istemsizce alırsın avuçlarına. Belki okursun.''
Gülmüştün bana, ağlarken. ''Ah, çok güzelsin. Bu hayal çok güzel. Ağlatıyorsun beni..'' demiştin fısıltıyla. ''Ne olsun adı oranın?'' gülerek cevap vermiştim gözlerine bakarak, gözyaşlarını silerek yavaşça. Dudaklarıma ''Ütopya'' diye fısıldamıştın sevgilim.
Biliyor musun bir tanem, ben şu an Ütopya'nın sınırında, seni bekliyorum. Elimde kalan son birkaç kitap yerleştiriyorum yerlerine. Son kitabı koyamıyorum ama kalan boşluğa, sana yazdığım son şiir kitabını. Sanki sıkıştırırsam onu yerine, Ütopya yok olacakmış gibi geliyor. Saklıyorum onu yastığımın arkasına her gece. Bekliyorum her sabah seni, sen kapıdan hiç girmiyorsun.