တိတ္ဆိတ္လြန္းလွတဲ့ပတ္ဝန္းက်င္ကိုမွအားမနာမိဘဲက်ေနာ္အသံကရုတ္တရက္က်ယ္ေလာင္သြားတယ္
"မယူႏိုင္ဘူးဗ်ာက်ေနာ့္ကိုအဲ့ကိစၥေျပာမယ္ဆိုရင္ထပ္ပီးအိမ္ကိုမေခၚပါနဲ႔"
က်ေနာ့္စကားအဆံုးမွာက်ေနာ့္မ်က္ႏွာဆီကိုလက္သီးတခ်က္ကတန္းခနဲ
"ခြပ္"
က်ေနာ့္ကိုစိတ္ပူပီးဝင္တားလိုက္တဲ့က်ေနာ့္အေမ
"ေဖႀကီးမလုပ္ပါနဲ႔ေတာ့ေဖႀကီးသားအေၾကာင္းေဖ
ႀကီးသိသားနဲ႔"
"ဟ!ဒီတိုင္းထားရမွာလားဒီေကာင့္အသက္ကမငယ္ေတာ့ဘူးအခုဆိုအလုပ္နဲ႔အကိုင္နဲ႔ျဖစ္ေနပီေလမင္းသားေတာင္းဆိုထားလို႔သူ႔သူငယ္ခ်င္းနဲ႔အတူစားေသာက္ဆိုင္ဖြင့္မယ္ဆိုလို႔အရင္းအႏွီးကိုလဲငါထုတ္ေပးပီးပီအိမ္မွာထက္ဆိုင္နဲ႔နီးေအာင္လို႔တိုက္ခန္းလဲငွားေပးပီးပီဒါေတာင္...ေတာက္"
က်ေနာ့္ကိုထပ္ပီးထိုးေတာ့မဲ့က်ေနာ့္အေဖထိုးေလထိုးစမ္းပါရဲရဲႀကီးအထိုးခံမယ္က်ေနာ္မိန္းမေတာ့မယူႏိုင္ဘူးက်ေနာ့္ႏွလံုးသားကjoonေလးကလြဲလိုဘယ္သူ႔ကိုမွလက္မခံႏိုင္ဘူး
"သားရယ္ဒီတခါမင္းအေဖေျပာတာလက္ခံလိုက္ပါေနာ္အေမေတာင္းဆိုတာပါသားရယ္"
မ်က္ရည္ေတြက်ကာေျပာေနတဲ့အေမဟင့္အင္းက်ေနာ္အေမ့ကိုလဲမသနားႏိုင္ဘူးေတာင္းပန္ပါတယ္က်ေနာ္joonေလးကိုပဲခ်စ္တယ္
"က်ေနာ့္ႏွလံုးသားကိစၥက်ေနာ္ပဲဆံုးျဖတ္မယ္ဘယ္သူမွဝင္မပါၾကပါနဲ႔ပီးေတာ့အေဖ့ကုမၼဏီအတြက္သားကိုေပးရဲတဲ့သတၱိကိုေလးစားပါတယ္က်ေနာ္သြားပီ"
"သားမင္းသူ႔ကိုမေမ့ေသးဘူးလား"
က်ေနာ္သြားခါနီးက်ေနာ့္ေျခလွမ္းေတြကိုတန္႔သြားေစတဲ့အေမရဲ႕စကားေမးရက္လိုက္တာအေမရာ
"ဟင့္အင္းမေမ့ဘူးဘယ္ေတာ့မွမေမ့ဘူး"
က်ေနာ့္ရဲ႕ခပ္ျပတ္ျပတ္စကားေၾကာင့္ဘယ္သူမွဘာမွမေျပာႏိုင္ေတာ့ဘူးေလအင္းေလက်ေနာ္ဆိုတဲ့ေကာင္ကjoonကိုေမ့ဖို႔ဘယ္သူေျပာေျပာရမဲ့ေကာင္မွမဟုတ္တာက်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္းhoseokေတာင္ေျပာလို႔မရတာ
"စိတ္ခ်ပါjoonရာမင္းကိုhyungအျမဲခ်စ္ေနမွာပါ"
စကားနဲ႔အတူက်ေနာ့္ပါးျပင္ကမ်က္ရည္တစ္စက္ပီးေတာ့က်ေနာ့္စိတ္ေတြကဟိုးအတိတ္ဆီသို႔
Joonဆိုတဲ့သူကတျခားသူမဟုတ္ပါဘူးက်ေနာ္အရမ္းခ်စ္ရတဲ့ခ်စ္သူေကာင္ေလးဒါေပမဲ့က်ေနာ္သူ႔ကိုငယ္ငယ္ေလးမွာကတည္းကစေတြ႕တာေနရာကေတာ့သိပ္နိမိတ္မေကာင္းဘူးလို႔ေျပာရမွာပဲ
"ေဆးရံု"
ေဆးရံုမွာေတြ႕ရတဲ့အေၾကာင္းကဒီလိုရွိတယ္က်ေနာ့္အေဖနဲ႔အေမကအလုပ္ကလြဲလို႔က်န္တာသိပ္ဂရုမစိုက္ဘူးက်ေနာ္အပါအဝင္ေပါ့တေန႔က်ေနာ္ဖ်ားတယ္သူတို႔မသိဘူးက်ေနာ္ေျပာပါတယ္"သားေနမေကာင္းဘူးလို႔"သူတို႔ေပါ့ေပါ့ေလးဘဲေျပာတယ္"ဖ်ားခ်င္သလိုျဖစ္တာပါမဖ်ားေသးဘူး"တဲ့တရက္မဟုတ္ႏွစ္ရက္မဟုတ္က်ေနာ့္ကိုဂရုမစိုက္ဘူးတပတ္ေလာက္ၾကာေတာ့က်ေနာ္အဖ်ားတတ္ပီးသတိေမ့သြားတယ္အဲ့က်မွက်ေနာ့္ကိုေဆးရံုပို႔ပီးစိုးရိမ္လိုက္ၾကတာ
"ခင္ဗ်ားတို႔ဗ်ာမိဘေတြေရာဟုတ္ရဲ႕လားကိုယ့္သားဖ်ားေနတာေတာင္သတိေမ့မွသိရတယ္လို႔ဗ်ာကေလးကတျခားေရာဂါေတြမရွိတာကံေကာင္းတယ္မွတ္"
"ဆရာရယ္က်မတို႔မွားပါတယ္သားေလးကအရမ္းစိုးရိမ္ရလားဟင္"
"မၾကာခင္သတိရလာမွာပါဒါေပမဲ့အဖ်ားႀကီးပီးေမ့တာဆိုေတာ့အာရံုေၾကာေတြဘာေတြထိမထိေစာင့္ၾကည့္ရမွာမို႔တစ္ပတ္ႏွစ္ပတ္ေတာ့ေဆးရံုတတ္ရလိမ့္မယ္"
"ဟုတ္ကဲ့ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဆရာ"
က်ေနာ္သတိရလာေတာ့က်ေနာ့္ကိုဂရုမစိုက္မိလို႔မွားသြားပါတယ္က်ေနာ့္ကိုဂရုစိုက္ပါ့မယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္းေတြေျပာတယ္ကေလးဆိုေတာ့အဲ့စကားေတြကိုယံုခဲ့မိတယ္တရက္ႏွစ္ရက္ပါပဲပီးေတာ့လဲသူတို႔အလုပ္နဲ႔သူတို႔ရူပ္ပီးက်ေနာ့္ကိုေမ့သြားတာပါပဲက်ေနာ္အိပ္တဲ့အခ်ိန္မွျပန္လာတယ္က်ေနာ္ႏိုးေတာ့မရွိေတာ့ဘူးေန႔လည္စာကိုကမန္းကတန္းလာပို႔တယ္ပီးရင္ျပန္သြားတယ္အင္းေလဒါလဲက်ေနာ့္ဘဝပဲေပါ့
"သားညေနခင္းဆိုရင္ပန္းျခံထဲမွာလမ္းေလၽွာက္ထြက္ရမယ္ေနာ္"
"ဟုတ္"
ဆရာဝန္ရဲ႕စကားေၾကာင့္သာေပါ့စိတ္ကေတာ့မပါဘူးအခန္းထဲမွာပဲေအးေအးေဆးေဆးေနခ်င္တာဒါေပမဲ့ကေလးဆိုေတာ့လဲအဲ့တုန္းကအျပင္ထြက္ရရင္ေပ်ာ္ေနတာပဲ
က်ေနာ္ပန္းျခံထဲဝင္လိုက္ေတာ့အရမ္းလွပတဲ့အရာတခုက်ေနာ့္ရင္ေတြကိုခုန္ေစတယ္က်ေနာ့္အၾကည့္ေတြကိုခြာမရေအာင္ဆြဲထားတယ္က်ေနာ့္ကိုေက်ာက္ရုပ္တရုပ္လိုမင္သက္သြားေစတယ္
သူ႔ရဲ႕အျပံဳး~~~
ဟုတ္တယ္သိပ္ေတာက္ပလြန္းတယ္ရိုးသားလြန္းတယ္ျဖဴစင္လြန္းတယ္ပါးႏွစ္ဖက္ကပါးခ်ိဳင့္ေလးေတြနဲ႔ဒါေပမဲ့သူကမိန္းကေလးမဟုတ္ဘူးေယာက်္ားေလးဟုတ္တယ္က်ေနာ့္ကိုရင္ခုန္ေအာင္လုပ္တာေကာင္ေလးဗ်ေကာင္ေလး
က်ေနာ့္အၾကည့္ေတြအခုထိသူ႔ဆီကလႊဲလို႔မရေသးဘူးေနဦးအခုသူက်ေနာ့္ဆီလာေနတာလား
"စားခ်င္လို႔လား"
က်ေနာ့္ေရွ႕ကိုသူစားေနတဲ့ေခ်ာကလက္ေလးထိုးေပးတယ္
"ဘာ"
ရုတ္တရက္က်ေနာ္ေအာ္လိုက္လို႔သူလန္႔သြားတယ္ထင္လားဟင့္အင္းမလန္႔ဘူးေနာ္
"ဟုတ္တယ္ေလစားခ်င္လို႔က်ေနာ့္ကိုၾကည့္ေနတာမဟုတ္ဘူးလား"
"မစားခ်င္ပါဘူး"
"စားလို႔ရပါတယ္က်ေနာ့္မွာအမ်ားႀကီးရွိတယ္"
သူေျပာခ်င္ရာေျပာပီးထြက္သြားေတာ့မယ္
"yarကေလးငါမစားပါဘူးဆို"
"ကေလး?က်ေနာ္နဲ႔ဆိုရင္1ႏွစ္2ႏွစ္ပဲကြာမွာကို"
"ဟင္"
"က်ေနာ္ကေလးဆိုသူကကေလးမဟုတ္တာက်ေနတာပဲ"
"ဘာ"
က်ေနာ္ဘာမွျပန္မေျပာႏိုင္ေအာင္စကားတတ္လြန္းတဲ့ကေလး
"က်ေနာ့္မွာနာမည္ရွိတယ္ဗ်Kim Namjoon"
"ငါကမင္းကိုKim Namjoonလို႔မွမသိတာပီးေတာ့
နာမည္အျပည့္အစံုမေခၚခ်င္ဘူး"
"ဘယ္သူအဲ့လိုေခၚခိုင္းလို႔လဲ"
"ဟင္"
"က်ေနာ့္ကိုJoonေလးလို႔ေခၚhyung"
အခုသူက်ေနာ့္ကိုhyungလို႔ေခၚလိုက္တာလား
"က်ေနာ္သြားေတာ့မယ္hyung arrrေခ်ာကလက္
ကိုစားလိုက္ေတာ့ေနာ္bye"
က်ေနာ့္ကိုႏႈတ္ဆက္ပီးသူထြက္သြားတယ္က်ေနာ္ဘာမွမေျပာလိုက္ရဘဲဒီတိုင္းႀကီးက်န္ခဲ့တယ္တကယ္ဘယ္လိုကေလးလဲ
အဲ့ကစပီးသူနဲ႔က်ေနာ္ခင္သြားတာထူးေတာ့ထူးဆန္းတယ္က်ေနာ္ဆိုတဲ့ေကာင္ကေက်ာင္းမွာလဲhoseokကလြဲလို႔ဘယ္သူနဲ႔မွမခင္ဘူးအဲ့ေလာက္ရြယ္တူေပါတဲ့ေက်ာင္းမွာေတာင္ခင္တဲ့သူကတစ္ေယာက္ထဲအခုေဆးရံုမွာက်ေနာ္ကKim Namjoonဆိုတဲ့ကေလးကို
ခင္သြားရတာစဥ္းစားစရာႀကီး
သူကတကယ္ခင္ဖို႔arnyခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္ဗ်က်ေနာ္သူနဲ႔စကားေျပာရတာတကယ္ေပ်ာ္တယ္သူကတကယ္ပြင့္လင္းတယ္ကေလးမို႔ပြင္းလင္းတာထက္သူ႔ပံုစံကိုကအဲ့လိုမ်ိဳးက်ေနာ္ေဆးရံုတတ္ေနတဲ့တပတ္အတြင္းမွာသူ႔အက်င့္ေလးေတြကိုေတာ္ေတာ္ေလးသိခဲ့ရတယ္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတဲ့အက်င့္ေလးေတြေလက်ေနာ့္အခန္းကိုလဲလာလည္တယ္စာလဲႀကိဳးစားသလားမေမးနဲ႔ေဆးရံုတတ္ေနတာေတာင္စာအုပ္ဖတ္တုန္းပဲ
"hyungကေက်ာင္းမွာစာေတာ္လား"
"ဘာလို႔လဲဘာလဲjoonေလးကhyungစာမေတာ္ရင္မခင္ခ်င္ေတာ့လို႔လား"
"မဟုတ္ပါဘူးhyungကလဲ😁"
"Engကလြဲလို႔က်န္တာရတယ္"
"က်ေနာ္ကengေတာ္တယ္hyungက်ေနာ္သင္ေပးမယ္ေလ"
"ငါကမင္းဆီကေန"
"ဘာလဲhyungထက္ငယ္လို႔လားhyungကအသက္ကိုၾကည့္တယ္ေပါ့hyungမေကာင္းဘူး"
ၾကည့္ပါဦးကေလးပီပီစိတ္ဆိုးတာလဲျမန္ပါ့ခ်စ္တာ
"hyungကေနာက္တာပါjoonေလးကလဲ"
"မေခၚဘူးhyungကို"
"ကဲသင္ေပးengကိုjoonေလးကပဲသင္ေပးေနာ္"
"မသင္ေပးဘူး"
"Joonေလးကလဲစိတ္မဆိုးပါနဲ႔ေနာ္hyungကအဲ့လိုသေဘာမ်ိဳးေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး"
"ဟီးးးတကယ္ေနာ္"
"အင္း"
"အာ့ဆိုသင္ေပးမယ္😁"
ပီးေတာ့ေခ်ာ့လိုက္ရင္လဲတခါထဲေပ်ာ့သြားေရာခ်စ္စရာေကာင္းခ်က္
အခ်စ္?ဟုတ္တယ္က်ေနာ္တို႔ကအဲ့တုန္းကငယ္ေသးလို႔အခ်စ္ဆိုတာဘာမွန္းမသိပါဘူးဒါေပမဲ့အဲ့အခ်စ္ကိုမသိတဲ့သူကခ်စ္ခြင့္မရွိေတာ့ဘူးလား?က်ေနာ္ကေတာ့ခ်စ္ခြင့္ရွိတယ္လို႔ထင္တာပဲ
သူနဲ႔က်ေနာ္နဲ႔ခဏေလးအတြင္းမွာတကယ္ခင္သြား
ၾကတယ္ဒါေပမဲ့က်ေနာ္ေဆးရံုဆင္းရမဲ့ရက္ေရာက္လာပီက်ေနာ္သူနဲ႔မေတြ႕ရေတာ့ဘူး
"Joonကိုလြမ္းေနေတာ့မွာ"
"အတူတူပဲဒါေပမဲ့joonဖုန္းဆက္မယ္ေလ"
"Innကိုယ့္ကိုယ္ကိုဂရုစိုက္ေနာ္"
"Nae hyungေရာပဲbye"
သူကေတာ့အျပံဳးေလးနဲ႔ႏႈတ္ဆက္ရွာတယ္က်ေနာ္ကေတာ့ရံူ႔မဲ့လို႔ခ်စ္ရတဲ့သူနဲ႔ခြဲရတာျပံဳးၿဖီးေနရမွာလား
"အင္းပါjoonေလးbye"
"Nae hyung"
က်ေနာ္တို႔ေတြေန႔တိုင္းဖုန္းေျပာျဖစ္ၾကတယ္ဒါေပမဲ့သူက်ေနာ့္ဆီဖုန္းမဆက္တာေတာ္ေတာ္ၾကာပီက်ေနာ္ဆက္ေတာ့လဲမကိုင္ဘူးစိတ္ရွိတိုင္းဆိုအခုခ်က္ခ်င္းေဆးရံုလိုက္သြားခ်င္တာမျဖစ္လို႔သာ
"Hello Seokjinလားသား"
"Naeဘယ္သူလဲ"
"Joonေလးommaပါသူကသားနဲ႔ေတြ႕ခ်င္လို႔တဲ့ေဆးရံုကိုလာေပးလို႔ရလားဟင္သားအေမကိုအန္တီ
ေျပာေပးပါ့မယ္"
"Naeသားလာခဲ့ပါမယ္အန္တီgomawo"
ေပ်ာ္တာေပါ့သူကေတြ႕ခ်င္တယ္လို႔ေျပာတာေလသူကိုယ္တိုင္မေျပာတာေတာ့စိတ္ဆိုးခ်င္တယ္ဒါေပမဲ့က်ေနာ့္အေမကိုေျပာရေသးတယ္ဆိုေတာ့လူႀကီးမွအဆင္ေျပမွာေလမသိဘူးေပ်ာ္တာပဲသိတယ္joonနဲ႔ေတြ႕ရေတာ့မယ္ေလ
မထင္မွတ္ထားတဲ့အရာႀကီးမၾကံဳခင္အထိက်ေနာ္
ဟာအရမ္းေပ်ာ္ခဲ့မိတယ္~~
2346
ㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡ
ပထမဆံုးyaoi ficေလးပါnamjin short storyေလးပါလို႔အဆံုးထိဖတ္ပီးေဝဖန္ေပးၾကပါေနာ္😁😁😘😘