"မင္းတို႔ အိမ္က သတင္းေပါက္ၾကားတာ ျမန္လွခ်ည္လား" ေဆြဖုန္းက ထြက္သြားတဲ့ ယြင္ခ်ီ၇ဲ႕ ေက်ာကို ခပ္စိမ္းစိမ္းၾကည့္၇င္းေျပာတယ္။ သူေတြ႕ျမင္ေန၇တဲ့ အလုပ္သမားေတြ၇ဲ႕ ၀တ္စားပံုကိုၾကည့္၇တာ စားဖိုေဆာင္က ေတာက္တိုမယ္၇ အလုပ္သမားေတြ နဲ႔တူတယ္။ ဒီက အေဆာင္ႀကီးမွာ သူတို႔ ကိစၥမွမ၇ိွတာ ဘာကိစၥ ဒီေ၇ွ႕ေ၇ာက္ေန၇တာလဲ။ သူ ခုနက စားေသာက္ေနခ်ိန္မွာ ယြင္ခ်ီ၇ဲ႕ လက္ကို ၇ိဳက္ပုတ္လိုက္တာကို သူတို႔လဲ သိၾကတယ္ ထင္ပ။ အေ၀းကေနပဲ သူ႕ကိုမႏွစ္သက္ေၾကာင္း မ်က္လုံး အမူ၇ာေတြနဲ႔ ျပသေနတယ္။ ၾကည့္၇တာ ဒီငအက လူခ်စ္လူခင္ ေပါမ်ားတဲ့ပံုပဲ။
"ငါ့အကိုက သူ႕၇ဲ႕ သိုင္းပညာေတြ ပ်က္စီးသြားတယ္ ဆိုေပမယ့္ သူ႕၇ဲ႕ အတြင္းအား ပင္ကိုျဖဴစင္တဲ့ စိတ္ေတြက မပ်က္စီးေသးဘူး။ သူက ကေလးတစ္ေယာက္လိုပဲ ျဖဴစင္လြန္းေနတယ္။ ဒီၾကားထဲ သူတပါးကို အ၇မ္း ကူညီတတ္ေသးတယ္။ ဒါေၾကာင့္ပဲ အ၇င္က ယြင္ခ်ီ ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အခု ယြင္ခ်ီ ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အိမ္ကလူေတြက သူ႕ကို အ၇မ္းခ်စ္ၾကတယ္။ " ေက်ာက္ယိလီက ယြမ္ေဆြဖုန္း မ်က္ဝန္းထဲက ေမးခြန္းေတြကို နားလည္ေနတဲ့ အလား ခပ္ၿပံဳးၿပံဳးနဲ႔ ၇ွင္းျပတယ္။ "ငါ့အကို ႀကိဳက္သမွ် ငါ့အေဖကေပးတယ္။ ငါ့အေဖက သူ႕စကားဆိုအၿမဲ အေ၇းထားတယ္။ အိမ္က အေစခံေတြ အျခားသူေတြကိုလဲ ငါ့အကို ႀကိဳက္သမွ် လိုက္ေလ်ာေစတယ္"
ယြမ္ေဆြဖုန္း လဲ သိပ္ေတြးမေနေတာ့ဘူး။ သူ သိလိုက္တာ တခုက ယန္းေလးေပါင္ ၇ဲ႕ သခင္ေလးယြမ္ ဟာ သူတပါးနဲ့မတူ တမူထူးျခားေနတာကိုပဲ။ ဒါေတြက သူနဲ႔မဆိုင္ပါဘူး။ ေဆြဖုန္း က ယိလီ၇ဲ႕ လက္ေခ်ာင္းသြယ္၂ေလးထဲကို သူ႕လက္ေခ်ာင္းေလးေတြထည့္ၿပီး ခပ္တင္း၂ ဆုပ္ကိုင္လိုက္ၿပီး ႏွစ္ေယာက္သား အျပင္သြားလည္ေတာ့တယ္။ ႏွစ္ေယာက္သား ေပ်ာ္ေပ်ာ္၇ႊင္၇ႊင္နဲ႔ ေဈးလည္ေနတာ အခ်ိန္ေတြကိုလဲ ေမ့ထားေတာ့တယ္။ ေဈးလည္၇င္း ၿမိဳ႕၇ဲ႕ စားေကာင္းေသာက္ဖြယ္ေတြလဲ ျမည္း၇င္းနဲ႔ သူတို႔အိမ္ကိုျပန္ၾကေတာ့ လ က သူတို႔ေခါင္းေပၚေတာင္ ေ၇ာက္ေနၿပီ။
ေက်ာက္ယိလီက ယြမ္ေဆြဖုန္း ကို ဧည့္သည္နားေနေဆာင္ လိုက္ပို႔တယ္။ လမ္းတ၀က္မွာပဲ ေ၇ွ႕ ခပ္ေ၀းေ၀း တေန၇ာကေန ၿပီး ေက်ာက္ယြင္ခ်ီ ကေပ်ာ္ေပ်ာ္၇ြင္၇ြင္နဲ႔ ေျပးလာတာေတြ႕၇တယ္။ သူ႕၇ဲ႕ မ်က္၀န္းေတြက ယြမ္ေဆြဖုန္း ကိုယ္ေပၚမွာပဲ ၇ိွေနၿပီး အေ၇ာင္တမ်ဳိးနဲ႔ ေတာက္ပေနတယ္။ သူေျပးလာေနတဲ့ သူ႕ ပံုစံဟာ ေလထဲ၀ဲ လာေနသလိုပဲ ေပ်ာ္၇ႊင္ေနတယ္။
ယြမ္ေဆြဖုန္း က သူ႕ဆီ ယြင္ခ်ီေျပးဖက္တာေတြ႕ေ၇ာ ကိုယ္ေဖာ့ၿပီးေ၇ွာင္လိုက္တယ္။ မထင္မွတ္ထားတာက သူေ၇ွာင္လိုက္တဲ့ဖက္မွာ ေကာင္မေလး တေယာက္က သူ႕ေျပးလမ္းကို ပိတ္ေနတယ္ ဆိုတာပဲ။ ေဆြဖုန္းက မ်က္လြာခ်ၿပီး ငတံုးငအ လို ၿပံဳးေနတဲ့ လအေကာင္ေလးကို ၾကည့္လိုက္တယ္။ အင္း.. ဒီတခါေတာ့ သန္႔၂၇ွင္း သပ္သပ္၇ပ္၇ပ္နဲ႔။ မဆိုးပါဘူး။ ေန.. ေနပါဦး 😨😨 လက္ထဲမွာက.... အျဖဴနဲ႔အျပာေ၇ာင္ ေ၇ာစပ္ထားတဲ့ ႀကီးမားတဲ့ ပန္းကန္လံုးနဲ႔... 😲😲
"ေ၇ွာင္ယြမ္.... ၾကာေစ့စား.. "
"မကပ္လာနဲ႔.... အဲ့မွာ ပဲ ေသခ်ာ၇ပ္ေန" ေဆြဖုန္းက သူ႕စီအေျပး လာစဥ္တေလွ်ာက္ ယြင္ခ်ီ ကိုင္ထားတဲ့ ေငြေ၇ာင္၇ည္ေလးေတြ လြင့္စင္က်ေနတဲ့ ပန္းကန္ကို အထိတ္တလန္႔ၾကည့္၇င္း တားတယ္။ ေငြေ၇ာင္၇ည္ေလးေတြ ကယြင္ခ်ီလက္ေပၚ ေပက်ံေနတာ တံေတာင္ဆစ္နား ေ၇ာက္ေတာ့မယ္။ လံုး၀ စိတ္ပ်က္စ၇ာ ပဲ ။ ဘာ ၾကာေစ့လဲ.... 😠 ၾကာေစ့စြပ္ျပဳတ္ ကိုမ်ား.... ဒီေကာင္ ဘာလို႔ အစား ဒီေလာက္ေတာင္ ေသာင္းက်န္း၇တာလဲ။ ဒီလအေကာင္က စားလိုက္ ေသာက္လိုက္ ျပႆနာ ၇ွာလိုက္က လြဲၿပီးဘာမ်ား သိတတ္ေသးလို႔လဲ????
ယြမ္ေဆြဖုန္း မႏွစ္ၿမိဳ႕တဲ့ အတြက္ လက္တခ်က္ေ၀့ ၿပီး ယြင္ခ်ီ ေ၇ွ႕ဆက္မတက္လာဖို႔ တားလိုက္တယ္ ။သူ႕ဆီလာခ်င္၇က္နဲ႔ သူ႕စိတ္အဆိုးကိုေၾကာက္လို႔ မလာ၇ဲျဖစ္ေနတဲ့ ယြင္ခ်ီကို ေဆြဖုန္းက ေအးစက္ေနတဲ့ မ်က္လံုးေတြနဲ႔ၾကည့္လိုက္တယ္။ သူ႕အၾကည့္မွာ ယြင္ခ်ီ၇ဲ႕ မ်က္ႏွာေလးက စိတ္၇ွဳပ္ေထြးမႈေပါင္း မ်ားစြာနဲ႔ ငိုင္ က်သြားတယ္။
"ဒါက ခ်ဳိလဲခ်ဳိတယ္... ၿပီးေတာ့ ေမႊးလဲေမႊးတယ္ေနာ္.. 😍 ခုနက ေ၇ွာင္ယြမ္ မိႈ မစားလို့ ဗိုက္ဆာေနၿပီမလား?? 😊" ေက်ာက္ယြင္ခ်ီ မ်က္လံုးေတြ ေပကလပ္ ေပကလပ္နဲ႔ ပန္းကန္လံုးကို ေဆြဖုန္း ေ၇ွ႕ ၀ဲျပ၇င္း စားဖို႔ ျမဴဆြယ္ေနတယ္။
"မဆာဘူး. 😠" ယြမ္ေဆြဖုန္းက မ်က္ႏွာထား တင္းတင္းနဲ႔ ခပ္ျပတ္ျပတ္ပဲ ေျပာတယ္။ ယြင္ခ်ီ၇ဲ႕ ေစတနာကိုလဲ အသိအမွတ္ မျပဳဘူး။ ေ၇ွ႕က လူေကာင္ႀကီးႀကီးနဲ႔ ကေလးအမူယာေတြနဲ႔ ယြင္ခ်ီကု္ိ ၾကည့္၇င္း **ဒီပန္းကန္ထဲ ထည့္ထားေတာ့ေ၇ာ ဘယ္ေလာက္မ်ား သန္႔မွာမို႔လို႔လဲ** သူ ဘယ္လိုပဲ စဥ္းစားစဥ္းစား ၾကက္သီးေတြ ထလာတယ္။
"နင္ က လီအယ္ ကို စိတ္ပူေနတာမလား.??.. ဟားဟား...လီအယ္ ကငါ့အေပၚ အ၇မ္းေကာင္းတာ။ငါ အေစာႀကီးထဲက ၾကာေစ့ကို ခယ္အယ္နဲ႔ လီအယ္ အခန္းထဲ ပို႔လိုက္ၿပီးသား 😊😊" ေက်ာက္ယြင္ခ်ီ က ေဆြဖုန္း ခ်ီတံုခ်တံု ျဖစ္ၿပီး သူ႕ေကြၽးတာ မစားတာလဲေတြ႕ေ၇ာ သူထင္တာ သူေျပာခ်လိုက္တယ္။ ေဘးက အေစခံမေလး၇ဲ႕ ေထာက္ခံမႈလဲ လွမ္းယူ လိုက္ေသးတယ္။ "ဟုတ္တယ္မလား.... ခယ္အယ္... "
ေျပာၿပီး သူတိုၾကားထဲ ၿငိမ္သက္သြားတာ လူတေယာက္မွ မ၇ိွသလိုပဲ။ ယြင္ခ်ီက ဒါကို အခြင့္ေကာင္းယူၿပီး ပန္းကန္ကိုင္ထားတဲ့ လက္ကို ဆန္႔တန္းကာ ေဆြဖုန္း နဲ႕ နီးေအာင္ ခပ္ျမန္ျမန္ ေ၇ွ႕ကိုလွမ္းလိုက္တယ္။ ယြမ္ေဆြဖုန္း က လဲ ေၾကာင္မေနပဲ ယြင္ခ်ီ၇ဲ႕ ပန္းကန္ကိုင္ထားတဲ့ လက္ကို ၇ိဳက္ခ်လိုက္ေတာ့ "ခလြမ္း.... "
ပန္းကန္က ေျမေပၚက်ကြဲသြားတယ္။ ၾကာစြပ္ျပဳတ္ေတြလဲ ေျမေပၚမွာျပန္႔က်ဲသြားတာ ေငြေ၇ာင္ ႏွင္းမႈန္အလား ေဖြးေဖြးလႈပ္ေနတယ္။
ေက်ာက္ယြင္ခ်ီ ေၾကာင္ေငးေနဆဲ ပန္းကန္ကြဲတစက သူ႕လက္ကို စိုက္ၿပီး ေသြးထြက္လာတယ္။
"အား.. ယိုး... 😭" ယြင္ခ်ီ နာက်င္စြာ တခ်က္ ေအာ္လိုက္တယ္။ ယြမ္ေဆြဖုန္း ကိုလဲ နားမလည္စြာ တခ်က္ၾကည့္ၿပီး "ေ၇ွာင္ယြမ္... နင္ဘာလို႔ မစားခ်င္တာလဲ ဟင္... အာ ့မႀကိဳက္ဘူးလား... "
"အဲ့တာ ကို ငါမႀကိဳက္တာ မဟုတ္ဘူး။ မင္း ေကြၽးတာမို႔လို႔ကို မႀကိဳက္တာ... " ခပ္ျပတ္ျပတ္ပဲ အားနာမႈ မ၇ိွစြာ ေဆြဖုန္း ေျပာတယ္။
"ဘာလို႔လဲ.. " ေက်ာက္ယြင္ခ်ီ မ်က္ႏွာမဲ့မဲ့နဲ႔ ေမးတဲ့ အခ်ိန္မွာပဲ ခယ္အယ္ ဆိုတဲ့ေကာင္မေလးက သူ႕သခင္လက္ကိုယူၿပီး သူ႕ပါးစပ္ေသးေသးေလးနဲ႔ အနာကေသြးေတြကို စုတ္ထုတ္ေပးတယ္။
"နင္က ညစ္ပတ္လို႔ 😡" ယြမ္ေဆြဖုန္း က ေက်ာက္ယြင္ခ်ီ ကို မစာနာပဲ အမွန္တိုင္းေျပာတယ္။ ဒီစကားကို ယြင္ခ်ီ မွမဟုတ္ဘူး တျခားသူဆိုလဲ သူေျပာမွာပဲ။
ယြမ္ေဆြဖုန္း ၇ဲ႕အျမင္မွာ သူ႕၇ဲ႕ စာနာမႈက သူ႕ေ၇ွ႕က ငတံုးပဲျဖစ္ျဖစ္ သာမာန္လူ တေယာက္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ေျပာင္းလဲသြားမွာ မဟုတ္ဘူး။ (သူ မသတီတာက မသတီတာပဲ)
"သခင္... သခင့္ညီ၇ဲ႕ သူငယ္ခ်င္းကို သြားစ မေနပါနဲ႔ေတာ့။ "ခယ္အယ္ က သူ႕သခင္လက္ကို ငံုထား၇ာကထုတ္ၿပီး ေလေလးမုတ္၇င္းေျပာတယ္။ ၿပီး သူ႕ခါးၾကားထဲက သန္႔၇ွင္းတဲ့ လက္ကိုင္ပ၀ါနဲ႔ သူ႕သခင္ အနာကို စည္းေပး၇င္း "သခင္ကသာ ဒီအခ်ဳိမုန္႔ကိုကိုင္၇င္း သခင္ေလးနဲ႔ သူ႕သူငယ္ခ်င္း ကိုေစာင့္ေနတာ ဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီလဲ ။ ဒါေတာင္ သူတို႔က သခင့္ေစတနာကို အသိအမွတ္ မျပဳတာ တန္လို႔လား "
ယြမ္ေဆြဖုန္း အနည္းငယ္ အံ့အားသင့္ သြားတယ္။ အခုမွ သူသတိထားမိတာ ယြင္ခ်ီပံုစံက နည္းနည္း ထူးဆန္းေနပါတယ္ဆိုမွ ။ သူက သိုင္းပညာ ေလ့က်င့္တာၾကာေတာ့ တခဏ အခ်ိန္တြင္းမွာပဲ ကြဲျပားမႈကို သိလာတယ္။ ယြင္ခ်ီ၇ဲ႕ ေအာက္ေျခပိုင္းက လမ္းေလွ်ာက္တာ ေထာ့ေနတာပဲ။ ၾကည့္၇တာ မတ္တပ္ကိုအၾကာႀကီး၇ပ္ေနတဲ့ အက်ဳိးနဲ႔တူတယ္။ ၿပီးေတာ့ ထမင္းစာယစဥ္က သူ၇ိဳက္လိုက္လို႔၇တဲ့ ဒဏ္ရာ ကလည္း ေ၇ာင္ယမ္းၿပီး နီ၇ဲေနတယ္။ အဲ့လအ မီးဖိုေဆာင္က လူေတြ ကိုကူ၇င္း အေညာ္မိတာလို႔ေတာ့ ငါ့ကိုမေျပာနဲ႔....
ငါေသခ်ာေတြ႕လိုက္တာပါ သူကူေနတုန္းက ဒီအလုပ္ေတြက သူ႕အတြက္ အလြယ္ေလး ပဲ မဟုတ္ဘူးလား ။????????
"ညစ္ပတ္တယ္......ငါအ၇မ္း ညစ္ပတ္ေနလို႔လား ခယ္အယ္..... " ေက်ာက္ယြင္ခ်ီ အေတာ္ၾကာမွ ေဆြဖုန္း စကားကို တုန္႔ျပန္၇င္း သူ႕ေဘးနားက သူ႕ထက္ေတာ္ေတာ္ငယ္တဲ့ အေစခံမေလး ခယ္အယ္ ကိုေမးတယ္။
"မဟုတ္ပါဘူး။ ခယ္အယ္ ၇ဲ႕ သခင္ေလးက အသန္႔၇ွင္းဆံုးပဲ၊ ဘယ္သူမွ ခယ္အယ့္ သခင္ေလးေလာက္ မသန္႔၇ွင္းဘူး" အေစခံမေလး ကအၿပံဳးမ်က္၀န္း ၀ိုင္း၀ိုင္းေလးေတြနဲ႔ သူ႕၇ဲ႕ သခင္ လအ ကိုၾကည့္ၿပီးေျပာတယ္။
ယြမ္ေဆြဖုန္း ခယ္အယ္ ကိုၾကည့္ၿပီး စိတ္ထဲ ကေန တိတ္တဆိတ္ ေ၀ဖန္ေနတယ္။ ဒီကေလးမ သြက္လက္တယ္၊ ထက္ျမတ္တယ္၊ သူ႕မ်က္၀န္းက လဲ ေနာက္ေတာက္ပပနဲ႔ပဲ သူ႕သခင္ေလးကို ၾကည့္ေနတဲ့ အခ်ိန္မ်ားမွာဆို ပို ပိုၿပီးေတာ့ ေႏြးေထြးေနၿပီး သေဘာက်ေနတဲ့ပံုပဲ။
သူ႕ေ၇ွ႕က ေခါင္းငုံ့ၿပီး စကားမေျပာပဲေနေနတဲ့ ေကာင္ေလးကို ၾကည့္ေန၇င္း ယြမ္ေဆြဖုန္း သက္ျပင္းခိုးခ်တယ္။ သူ ဘာကိစၥ ေျကာင့္ ဒီက်ပ္မျပည့္တဲ့ေကာင္နဲ႔ အေျခတင္ ေျပာေန၇တာလဲ?????? သူေျခလွမ္းအနည္းငယ္ ေ၇ွ႕ကိုတိုးလိုက္ၿပီး ေက်ာက္ယြင္ခ်ီ ၇ဲ႕ သူလုပ္လို႔ေယာင္ေနတဲ့ လက္တဖက္ကို ဆြဲၿပီး ညင္ညင္သာသာျဖင့္ ႏိွပ္ေပးတယ္။ ဒါေပမယ့္ အနာဆိုေတာ့....... ေက်ာက္ယြင္ခ်ီ ၇ဲ႕ ၀က္သတ္လို႔ ထြက္ေပၚလာတဲ့ အသံခပ္ၾကာၾကာ အၿပီးမွာ ယြမ္ေဆြဖုန္း လဲ ခ်က္ခ်င္း ပဲ ယြင္ခ်ီ လက္ကိုပစ္ခ်လိုက္တယ္။ (ယြင္ခ်ီ နာလို႔ ၀က္လိုေအာ္တာ) ေဆြဖုန္း၇ဲ႕ ပံုစံက မသိ၇င္ ညစ္ပတ္တဲ့ အ၇ာတခုခု သူ႕ကိုယ္ေပၚ တက္လာမွာ ၊ သူ႕ကိုယ္မွာ ကပ္ေနမွာ စိုး၇ိမ္ေနသလိုပဲ။
"အယ္ 😮 ... မေ၇ာင္ေတာ့ဘူး😊 ၿပီးေတာ့ သိပ္လဲမနာေတာ့ဘူး😆 ေ၇ွာင္ယြမ္.... နင္က အ၇မ္းေတာ္တာပဲ...!!!! " ယြင္ခ်ီ ေပ်ာ္လြန္းလို႔ ခယ္အယ္ လက္ကိုဆြဲၿပီး ခုန္ေပါက္ေျပာတယ္။ သူ႕လက္လဲ သက္သာေ၇ာ မ်က္ႏွာက အၿပံဳးပန္းေတြေ၀လို႔.... အင္း မ်က္၀န္းေတြလဲ လိုက္ၿပီးၿပံဳးေနတာ ၾကယ္ပြင့္ေလးလိုပဲ။ ၿပီးေတာ့ ယြမ္ေဆြဖုန္း အ၇င္က သူ႕ကို ဘယ္လိုအႏိုင္က်င့္တာ၊ ဘယ္လိုျပဳမႈတာ၊ မတူမတန္သလို ေျပာတာေတြအကုန္ သူေမ့သြားကုန္ၿပီ။ သူ႕စိတ္ထဲက်န္ခဲ့တာက ေဆြဖုန္း သူ႕လက္ကို ကုေပးထားတာပဲ။ ဒါေၾကာင့္ပဲ ေပ်ာ္ေပ်ာ္၇ႊင္၇ႊင္နဲ႔ ယြမ္ေဆြဖုန္း ကို ၇ယ္ျပၿပီး "ေ၇ွာင္ယြမ္.... နင္က ငါ့အေပၚ အ၇မ္း.. ေကာင္းတာပဲ"
"တကယ့္... လအ ပဲ... " ေဆြဖုန္း ခပ္တိုးတိုး ေ၇၇ြတ္တယ္။ သူ႕ေ၇ွ႕က က်ပ္မျပည့္တဲ့ သူ သူ႕ကိုဖက္ဖို႔ လက္လွမ္းၿပီးလာေနစဥ္ သူက ခပ္ျမန္ျမန္ပဲ ေ၇ွာင္ၿပီး သူ႕အတြက္ ေပးထားတဲ့ ဧည့္သည္ နားေဆာင္ ထဲ၀င္သြားလိုက္တယ္။ ခယ္အယ္ ဆိုတဲ့ ကေလးမက ေဆြဖုန္း အခန္းေ၇ွ႕မွာငိုင္ၿပီး ၇ပ္က်န္ခဲ့တဲ့ ေက်ာက္ယြင္ခ်ီ ကို ပါးစပ္က ေခ်ာ့ေမာ့၇င္း လက္ကလဲ သူ႕သခင္ကိုဆြဲကာ တ၇ြတ္တတိုက္ဆြဲသြားတယ္။ (သနားပါတယ္ အ၇ပ္က မညီ၇ွာဖူး 😂😂😂) ယြင္ခ်ီ ထြက္သြားမွပဲ ေဆြဖုန္း၇ဲ႕ ၇င္ထဲ တင္က်န္ေနတဲ့ အလးံုႀကီး က်သြားေတာ့တယ္။ သူေတြးမိတာက သူခုနက အဲ့ က်ပ္မျပည့္တဲ့ ေကာင္ လက္ကိုကိုင္တုန္းက ႏူးညံ့ေနတာပဲ ။ ဒါေၾကာင့္မို႔လဲ သူ၇ိဳက္ခ်က္ေၾကာင့္ ဒီေလာက္ နာရီ အခ်ိနိၾကာတဲ့အထိ မေပ်ာက္ႏိုင္ပဲ နာက်င္ေနတာ ေနမွာေပါ့။
*******************
3022
生是爱爱
🌧雨for 雨🌧