A/N: Aloha. XD Feeling nasa Hawaii lang eh noh? He-he-he, so tawa na tayo. =__="
Oo nga pala.. Ung magiging Update ko ay Every Week na ah? Para maayos. :3 So. Yun lang. May character na ren pala si Carlos De Leon! Thank you sa person na yun. Sorry, I forgot HER account here. XD
Ahm.. About sa ibang Chapters, inedit edit ko sila. So yung mga ibang chapters, maiiba ung POV. So yun. Gulo ko mag explain. XD HAHAHAHA.
- Enjoy Reading -
READ. VOTE. COMMENT. and FAN
==============================================================
Ryan's POV
"Nakakaawa naman si Angel. Dapat nirerespeto ang babae, hindi ginagamit para makamit ang gusto ng isang lalaki" - Loreine
"Oo nga eh. Matanong lang.. Ganyan ba ako?" - Micheal
"Di mo na kelangang tanongin. Alam mo namang ganyan ka talaga. Ang gusto mo lang naman sakanila is ung tinatago nila eh. Tama o Mali?" - Loreine
"Oo na. Tama na ang sagot. Tch" - Micheal
Nandito kami ngayon sa Kwarto ko, tinitignan si Angel habang tulog. Nakatulog siya kakaiyak kanina. Haggard looking nga eh, kahit tulog..
"Carlos.."
"AY BUTIKEE--"
"Nahimik ka nga jan Loreine!" - Micheal
"Sorry naman. T.T" - Loreine
"Carlos.. Bat mo ko niloko? Bakit ganon ang paraan mo?" - Angel
"Ryan si Ange--" - Loreine
"Oo alam ko. Naririnig ko. Nahimik ka lang muna jan." - Ako
"HMP. Sunget. *walk out*" - Loreine
"Bat kelangan mo pa akong lokohin?! Para lang kay Nicole?! Dapat sinabi mo nalang sakin para natulungan kita! DAPAT DI MO GINAMIT ANG PUSO KO! ANG SAMA MO! *sniff* *sniff* SAMA SAMA MO!" - Angel
Binabangungot si Angel.. Nilapitan ko si Angel, ganun ren si Micheal.
"ANGEL! HUY! GISING! BINABANGUNGOT K--"
"YOU BROKE MY HEART CARLOS! ANG SAMA MO! * sniff sniff* *sob* MAG SAMA KAYO NI NICOLE! WAAAAAAAH!"
*PAK!*
"Aray kuu. Fvck. Namumula ba dude?" - Micheal
"G*go. Wag ka ngang mag inarte jan. Sinapak ka lang dude."
"G*go ka ren. Kaw kaya ang sapakin ng pagkalakas lakas? Ewan ko sayo. Tsk"
"OI ANGEL! ANOBAA-"
"Layas muna kayo jan!" Napatalon nalang kame ni Micheal sa kinatatayuan namin ng biglang sumulpot na parang kabute si Loreine. May dala dala siyang isang tabo ng tubig. Ano naman gagawin niya doon?
"Anong gagawin mo sa Tubig?" Pagtatakang tanong ko.
"Bubuhusan si Angel. Ano pa ba?"
"At bakit mo naman siya bubuhusan? Para namang magigising ren siya jan?" Naiiritang tanong ni Micheal.
"Ikaw nalang kaya buhusan ko? Dameng satsat eh. LAYAS NA KASEE!"
"Oo na! Eto na nga oh!"
Nang maka alis na kami sa kinatatayuan namin, may narinig nalang kami na nabuhos na tubig. At narinig naming si Angel ay sumisigaw ng "SHET! ANLAMEEEEEG! WAAAAAH! LAMEG LAMEG LAMEG!". Lumingon kame, kita namin siya na nanginginig sa lamig.
"LAMEEEEEG! UWAAA!"
"Di talaga siya nagising noh? Micheal? Harhar"
"Psh"
"Angel! Dumerecho ka na ng banyo at magpalit ka na, mas lalo ka pang lalamigin niyan sa itchura mo" Pagiging concern citizen ko. :)
"O-ok" Dali dali siyang tumayo at tumakbo papunta sa C.R. Grabeng lamig naman ung tubig na tinapon ni Loreine!
"Loreine, saang galing yung tubig na kinuhanan mo?"
"Sa gripo. Alangan sa Mineral Water? Duh?"
"Tsk tsk tsk"
Lahat kame naghintay kay Angel para lumabas.
***
Carlos' POV
"I'm glad you remember me now beybe"
Oh sh*t. Oh sh*t. This cannot be happening! Bat nakita ko nanaman tong babaeng toh?! Fvck that sh*t!
"Go away from me! I dont want to see you again!"
"Bakit ba?! What the hell is wrong with me para sabihan mo ko ng ganyan?!"
"Eeeeh! BASTA! LEAVE ME ALONE! UMALIS KA NA NGAA!"
"B-but beyyb--"
"NO BUTS CHRISTINA! UMALIS KA NA DITO! PLEASE LAANG! LUBAYAN MO NA BUHAY KOO!"
"Tch. Your so dramatic. K fine, bye"
Umalis na si Chrisitina ng padabog. Kainis.
Now what?! Galit na sakin ang buong mundo! Kakabwisit naman!
*TING*
Inom nalang kaya ulit ako? Tawagin ko sila Bryan. Ayos!
***
Third Person's POV
Tinawag na ni Carlos ang mga kabarkada niya, pumayag naman ka agad ito. Habang si Nicole, pumunta sa bahay nila Angel para ipaalam niya sa magulang niya tungkol nga duon sa nangyari kanina.
"Nicole, ano na? Nakita mo na anak ko?" Saad ng nanay ni Angel
"Ahm. Opo Tita pero--"
"Pero ano?"
"Ayaw niya po sumama sake--"
"Asan ang anak ko? Nasan siya ngayon? Asa mabuting kalagayan ba siya ngayon? Ano? Bat ayaw niya sumama sayo?" Sunod sunod ang tanong ng mga magulang ni Angel, ni hindi na maisagot ni Nicole ang mga simple nilang tanong kahit isa.
"Wait lang po ha? Your daughter is in good hands. Angel doesn't want to come with me be'coz of the pain she is experiencing right now. Sorry po pero I can't tell you where is Angel now, kelangan po daw ng privacy--"
"Kailangan ng privacy?! Are you out of your mind?! Kami nga itong mga parents niya eh! Tapos sasabihin mong kailangan ng privacy?! Please, just tell us where she is" Tila, nanlumo si Nicole sa kanyang narinig. Ayaw niyang ipaalam sa magulang nito kung saan si Angel. Alam niya kasi na baka sumugod ang mga magulang niya kung saan naroroon si Angel ngayon.
"I'm sorry po Tita, Tito. But Angel have made her decision. She needs privacy daw po" Nabuo ang isang malaking katahimikan sa loob ng sala, mga ilang minuto lang ren, nabasag ang katahimikan na iyon dahil sa iyak ng nanay ni Angel. Walang magawa si Nicole kundi ay yumuko na lamang.
---
"Pare. Ano ba ang problema natin? Bat anlakas mo uminom ngayon? Meron ka na bang Girlfriend kaya ka nagkakaganyan?" Nasa isang Bar ang magbarkada ngayon. Si Carlos ang pinakamalakas na uminom sa kanila. Halos mag pipitong alak na si Carlos pero wala paren siyang tigil kakainom. Lasing na lasing na siya.
"Preeh.. Thagghaay tahyooo! WOOOH! PAKHASHAHYAA!"
"Pare. Tama na yan, mag pipitong alak na toh pag inubos mo pa. Ikaw talaga, ano ba ang problema? Sabihin mo nalang kase" Pilit na inaawat nila Bryan ang kanilang kaibigan. Pero hindi parin ito tumitigil sa pag inom ng alak.
"Shi Angeel at Nekhoool kasheeh eeeh.."
"Huh? Si Angel at Nicole? Ano meron sa kanila? Anong nangyari Carlos?" Pagtatakang tanong ni Brandon sa kanya. Ngunit, hindi na ito makasagot dahil sa nararamdaman niyang pagikot ng kanyang mundo. Masusuka na ito.
"Oi pare, tinatanong kita. Wag mang isna--"
"PUCHAA! Damit koo! Langya ka Carlos! Malalagot ako kay Dad neto eh!" Pagrereklamo ni Bryan. Huli na ang lahat ng masukahan ni Carlos ang damit na ibinigay ng Dad ni Bryan, importanteng importante ito sa kanya.
"Uuugggh. Ineeet" Iyon ang mga huling katagang sinabi ni Carlos, bago pa ito mawalan ng malay.
***
Angel's POV
"Mmmm! Sarap naman neto Micheal! Galing mo pala magluto aah! Simula ngayon, tatawagin na kitang CHEF MICHEAL!" Hindi ko maintindihan sina Ryan at Loreine sa kanilang reaksyon sa sinabi ko, hindi maipinta ang kanilang mukha.
"Problema niyo guyz? Di ko alam na may hidden talent pala ako--"
"Oo na ikaw na may talent! Kumain nalang tayo nang matapos na tayo dito. Aalis pa tayo"
"Saan tayo pupunta?"
"Malling tayo. Gusto mo Angel?"
Hindi na ako nag dalawang isip kundi tumango tango. Siyempre, maxadong boring dito sa apartment. Feeling ko, preso na ako.
"Mabuti naman. Gusto kasi sana kitang isama sa birthday celebration ng ate ko."
"WOW NAMAN! May Ate ka pala? Ano name?"
"Trisha, Trisha Montenegro. Hehehe"
"Nice name!"
Mga ilang minuto ren nang matapos na kaming kumain. Nagbihis na ren kami ng pang alis at dumerecho na ng mall. Nasa isang shop sina Micheal at Ryan habang kami ni Loreine ay nakaupo lamang sa isang bench. Nang may tinanong siya bigla sa akin.
"Nakakapag move on ka na Angel?" Nagulat ako sa kanyang tanong. Di ako makasagot. Hindi ko alam kung nakakapag move on na ako.
"H-hindi ko alam. Teka nga, bat mo naman naitanong yan?"
"Unti unti mo na ba siyang nakakalimutan?"
"Ha? Ah eeh--"
"O di ka parin maka move on at nasa puso mo parin siya?"
"Hindi. Hindi ko alam kung kaya kong makapag move on. Oo, nasa puso ko parin siya"
"Angel, may sasabihin ako sayo..."
"A-ano yun?"
"Kilala ko ang lalaking yon"
=============================================================
A/N: Sorry at medyo natagalan. HEHEHE. ^_________^V
Sa tingin niyo, pano nakilala ni Loreine si Carlos? May clue kayoo? Answer please? Btw. Sorry kung may Wrong Grammar. I'm not that gewd in Ingles. XD
READ.VOTE.COMMENT. and FAN
Marshmallow67