Chapter 23
NASAAN SI ALAMID?
Mabilis akong bumangon. Alas diez na ng gabi nang maalimpungatan ako. Nakatulog pala ako sa paghihintay na bumalik siya. At hindi pa yata siya bumabalik mula kaninang umalis siya? Saan siya pumunta?
Sumilip ako sa banyo, wala siya. Nagpasya na akong lumabas. Napangiti ako ng malamang hindi naka-lock ang pinto.
Paglabas ko ng kuwarto ay sumalubong sa akin ang madilim na paligid. Lumabas ako at tinantiya ang bawat kong hakbang. Bakit ba kasi ganito kadilim?
Ni wala man lang bukas na ilaw, kahit isang chandelier, wala. Nagtitipid ba si Alamid ng kuryente?
Saka saan nga ba banda ang hagdan? Baka kasi mahulog ako kakahakbang. Hindi ko alam kung saan ko banda kakapain ang switch. Kakapa-kapa ako ng tumama ang palad ko sa matigas na bagay.
Muntik na akong mapatili kung di ko lang napigilan agad ang sarili ko.
Mainit na kamay ang humawak sa magkabila kong balakang na sumuporta sa mabuwal kong pagkakatayo. "Are you okay?"
Napasinghap ako sa mainit at malagom na boses na aking narinig. Si Alamid!
"O-oo..." kandautal ako.
"Saan mo balak pumunta? Sana nagpasama ka, nasa kuwarto ko lang ako."
Kuwarto? Bakit nandon siya at wala sa kuwarto ko? Malay ko ba sa bahay na ito? Saka kinidnap niya ako, bakit hindi niya ako binabantayan? Paano kung tumakas ako?
Ah, oo nga pala, may guwardiya sa labas at maraming aso kaya kampante ang loko. Nakakahiya mang aminin pero naiinis ako.
"Where are you going, Ingrid?" May nakakapa akong amusement sa boses niya.
Pinagtatawanan niya ba ako?
Tumikhim ako. "Ah, kukuha lang ako ng t-tubig..." Marahan kong itinulak ang dibdib niya, iyon pala ang nakapa ko kanina.
"Really?" Hindi siya tuminag sa harapan ko. Mas lalo niya pa ngang idinikit ang sarili sa akin.
"Oo, uhm, nauhaw kasi ako—" Natigil ako nang bigla niya akong hapitin palapit.
"Galit ka pa rin ba sa akin?"
"Alamid, please, bukas na tayo mag-usap."
"I miss you..."
"Alamid, babalik na lang ako sa kuwarto—"
"Don't you miss me, Ingrid?" Parang hindi niya ako narinig.
"Alamid, babalik na sabi ako..." Pilit ko siyang itinutulak.
"Sandali lang..." Naramdaman ko ang mainit niyang paghinga sa aking punong-tainga.
"'Wag..." Umurong ako, pero ang init na hatid ng mabango niyang hininga na kinumbinahan ng tila alak na ininom niya ay nanatili sa balat ko.
"Ingrid..."
"Alamid, please... babalik na ako sa kuwarto....""
"I'm sorry..."
"Ha?" Ibinaba niya ang sarili upang magpantay kami.
"Just thinking of you, makes me hard. What more now that you're this close to me."
Napamulagat ako ng maramdaman ang sinasabi niya. Hayun ang matigas na tumutusok sa hita ko.
Gustuhin ko mang umiwas ay hindi ko na magagawa, sukol niya na ako. Hindi ako makawala sa matigas niyang mga braso, at kanang kamay ni Alamid ay ngayo'y nasa loob na ng blouse na suot ko. "I want you, Ingrid. I missed you..."
Lalong nanigas ang bagay na bumubundol sa hita ko.
He captured my lips, and. It was so gentle yet powerful, and I almost couldn't stand it. He entered his hot tongue inside my mouth as he massaged my waist with his hand.
Gusto kong lumayo pero hindi sumusunod ang katawan ko sa utos ng utak ko. Dumaan ang mainit niyang dila sa gilid ng mukha ko.
"Don't resist it."
"Wolf..." my voice came in a moan. Talong-talo pa rin ako ng aking damdamin.
"It's Alamid, my love."
Napaliyad ako ng bumaba sa leeg ko ang halik niya. Para akong nilagyan ng maliliit na apoy sa aking balat. "Ah..."
"Say my name, baby."
Napakapit ako terrace ng hagdan. "Alamid..."
Ibinaba niya ang damit ko hanggang sa aking bewang saka niya basta tinanggal sa pagkakahook ang bra ko mula sa likuran.
"Dammit." Halos hangin na lang ang lumabas sa bibig ni Alamid. Agad siyang tumungo at sumubsob sa dibdib ko.
He sucked the my left nipple into his hot mouth as if he couldn't get enough of it. Kulang na lang ay buong dibdib ko, kung kakayanin niya.
"B-baka may makakita sa atin..." kinakabahang sambit ko.
"Madilim." Tuloy siya sa pagsamba sa dibdib ko.
"K-kahit na... baka dumating si Manang—"
"All right." Bigla niya akong binuhat.
Napakapit ako sa leeg niya at segundo lang ay nasa loob na kami ng kuwarto ko. Nakatayo kami sa tabi ng kama habang nilalamas niya ang dibdib ko.
"Let me undress you, my love," maaligasgas ang tinig na anas niya.
Tinulungan ko siyang maalis ang lahat ng saplot ko sa katawan. Nang ihiga ako ni Alamid sa ibabaw ng kama ay wala na akong ibang inisip kung ako at siya.
Lahat ng pag-aalinlangan ko ay nawala at napalitan ng pag-ibig at pagnanasa. Dahil sa huli, iisa lang naman ang alam ko, mahal na mahal ko pa rin siya.
Naghubad siya ng ng damit, wala siyang itinira. Lumuhod siya sa harapan ko habang hawak ang kanya.
"Alamid..." Ako na ang kusang nagbuka sa mga hita ko. Hindi ko na rin mahintay na mag-isa ang aming mga katawan .
Imbes na pumatong sa akin ay inabot ng palad niya ang aking gitna at marahang hinaplos.
"Oh..." Nakakapaso ang mga daliri niya na gumuguhit sa aking laman.
His finger rub my clit again. Wala akong ibang ginawa kundi iliyad ang katawan ko habang pinapaligaya niya ako. Hindi pa siya nakontento, sumubsob siya sa gitna ko at pinalitan sa pagtatrabaho roon ang daliri niya gamit at kanyang dila.
Para akong masisiraan ng bait na pilit siyang pinapahinto kahit ayaw ko pa na tumigil siya. Nang maramdaman ni Alamid na handang-handa na ako ay saka lang siya pumuwesto sa ibabaw ko.
Ang naghuhumindig niyang ari ay iginuhit niya muna sa gitna ko bago niya iyon tuluyang ibinaon.
Our bodies joined together. I felt so full in an instant. "Oh... Alamid!"
"Ugh!" Hinawakan niya ang ulo ko para kumuha ng suporta at mas lalong ibaon ang sarili niya sa loob ko.
Parang unang beses, para akong hiniwa sa dalawa sa sobrang pagkasabik niya.
Muling nagsanib ang aming mga labi. Halos hindi niya na tigilan ang paghalik sa akin habang mabilis at marubdob ang
kilos niya sa ibabaw ko.
Wala akong nagawa kundi yumakap nang mahigpit kay Alamid. Ang mga hita ko ay magkahiwalay habang nasa gitna ko siya at ang mga binti ko ay nakapatong sa braso niya.
Tunog ng lumalangitngit na kama na lamang ang maririnig na ingay sa paligid.
Pakiramdam ko ay namamaga na ang labi ko sa tagal ng paghalik niya sa akin. Ubos na rin ang hininga ko, pero hindi ko magawang pigilan siya.
"Uhmnn..." sa pangalawang beses ay ubos na ang lakas ko pero patuloy pa rin si Alamid.
He was kissing me until I climaxed for the third time. We both reached the peak this time. Humihingal siya pero may ngiti ang natural na mapula niyang mga labi ng masdan niya ang mukha ko.
Muli niya akong hinalikan saka pabagsak siyang sumubsob sa leeg ko. "I love you, Ingrid..."
...
WALA siya sa tabi ko nang magising ako. Malalim na ang gabi, saan na naman siya pumunta?
Ah, baka nasa kuwarto na naman niya. Pero bakit niya ako iniwan? Bakit kailangan niya pang bumalik sa kuwarto niya?
May ilaw na sa hallway ng lumabas ako ng kuwarto. Ang una kong nakita ay ang katabing pinto ng pinanggalingan kong kuwarto. Hindi iyon naka-lock kaya agad kong napihit pabukas ang seradura.
Kulay baby blue ang dingding ng kuwarto, wala pang masyadong gamit maliban sa kama, aircon at cabinet. hindi ako makapag-decide kung guest room ba ito o may gumagamit dito.
Malinis na malinis kasi ang kuwartong ito. Mabango. Tila kakapalit lang din ng kulay asul ding kobre-kama, para bang ano mang araw ay may matutulog dito.
Pero tiyak kong hindi ito ang kuwarto ni Alamid. Lumabas ako dito at pumunta sa pangalawang kuwarto na nakita ko.
"Ito yata ang kuwarto niya." Marahan kong pinihit ang seradura.
Madilim, amoy musk at sandalwood ang kuwarto. Malamig na malamig ang buga ng aircon. Hinanap ko ang switch dahil nakakatiyan na ako na ito ang kuwarto ni Alamid.
Nang mahawakan ko ang switch ay pinindot ko agad ito. Bumaha ang liwanag sa paligid.
"Diyos ko..." Napasinghap ako sa aking nakita.
Napaatras ako sa pinaghalo-halong emosyon na pumaloob sa akin. Ang mga mata ko ay hindi ko maialis sa dingding ng kuwarto.
Walang tao sa kuwarto, wala si Alamid pero higit pa ang nakita ko.
Sa dingding ay nakadikit ang maraming pictures. Pictures na puro ako at si Aki!
Naroon ang simpleng debut ko, second birthday ni Aki, kuha nong nasa pedia kami ni Aki, noong pagkatapos ng lamay ng parents ko, noong naglilipat kami ng bahay, lahat ng birthday ni Aki, noong enrollment ni Aki sa nursery, unang araw sa school ni Aki, pangalawa, pangatlo and so on... hanggang sa sumunod na taon sa eskwela at iba pa.
Lahat ng pictures ay stolen. Lahat ay kinuhanan nang hindi ko alam!
Bakit kailangang hindi ko alam? Paano niya nakuha ang lahat ng ito nang walang nakakapansin sa kanya? This is sick!
Lahat ay nakaw na pictures sa lahat ng nangyayari sa buhay naming mag-ina. At ang gagawa lang nito ay isang taong wala sa matinong pag-iisip!
Isang taong obsessed!
Isang taong may sira sa tuktok, psycho, baliw. Ano pa ba ang kaya niyang gawin? O alam nga ba niya ang lahat ng ginagawa at gagawin niya?
Nanginig ako sa takot at muli akong napaatras. Sa pag-atras ko ay may natabig ako mula sa ibabaw ng lamesita sa gilid ng kama. Bumagsak iyon sa sahig.
Nang tingnan ko iyon ay makapal na kulay brown na envelope ang nakita ko. Dinampot ko iyon at wala sa sariling tiningnan ang laman.
Natutop ko ang aking bibig. "Diyos ko... Diyos ko..."
Nakalagay sa envelope ang titulo ng bahay namin sa bayan ng Dalisay, ang pagawaan namin ng hopia at maging ang power of attorney na nagsasaad ng mga nabiling assets ng pamilya Uytengsu. Lahat ay nakalagay sa pangalan ni Alamid Wolfgang!
Marami pang laman ang envelope, may scholarship papers pa mula sa pinasukan kong college school. Pero ang mas ikinalula ko ay ang titulo ng apartment na tinitirhan namin ngayon ni Aki.
Para akong mababaliw sa mga nalaman ko. At itong huling papel na hawak ko, ito ang papeles na nagsasabing ang kumpanyang pinagta-trabahuan ko sa online, ang home-based job, ay isa lamang dummy. Dahil ang nakasulat sa papeles na ito ay ang tunay na kumpanya na ginagawan ko ng paperworks, ang Voire Hotel and Casino sa Australia!
Ang establisyemento na pag-aari rin niya!
Parang sasabog ang ulo ko. Ano pa ba ang malalaman ko?
Kahit nanghihina ay lumabas ako ng kuwarto. Malakas ang kabog ng dibdib ko, pakiramdam ko ay hindi ako ligtas rito.
Alam ni Manang Tess ang lahat, natitiyak ko. Kasabwat siya ni Alamid.
Sa mga sinasabi pa lang sa akin ng matandang iyon, alam kong may alam siya. May inililihim sa akin. Binibilog nila ang ulo ko!
Kailangan ko nang makaalis dito!
Mabilis kong tinungo ang hagdan. Papunta na ako sa pinto ng matigilan ako sa pagdaan ng isang anino.
Ganoon na lang ang nerbiyos ko ng huminto ang anino sa harapan ko, at ang unang kumuha ng atensyon ko ay ang isang kamay nito na nakaangat sa gawi ko, meron itong hawak na mahabang bagay.
Akma akong tatakbo ng humampas iyon sa ulo ko. Nawalan ako ng malay-tao.
JF