.
Αισθάνομαι ζεστή.. προσπαθώ να κουνηθώ αλλά κατι με εμποδίζει.. τα χερια μου αγγιζουν κατι μαλακο ...Ένα χέρι... ανοίγω τα μάτια καθώς σκέψεις απο χθες μου ερχονται στο μυαλό...
Το χέρι του είναι περασμένο γύρω μου .. Ενώ ανασαίνει κυριολεκτικά στο λαιμό μου...Ο ΧΡΙΣΤΌΣ!!!
Με έχει μετατρέψει σε μαξιλάρι..οχι πως με χαλάει αλλά νιώθω περίεργα... Έχουμε κοιμηθεί μαζί άπειρες φορές αλλά συνήθως το πρωί ο ένας ειναι δεξιά και ο άλλος αριστερά... Δεν έχω ξύπνησει ποτέ σε αυτή τη κατάσταση..
Κοκκινίζω... του χαϊδεύω απαλά την μύτη .
Άρης:"μμμμμμ"
Μουγκριζει και με σφίγγει επάνω του..
Νεφελη:"εμ ... Άρη??"
Άρης:"μμμμμμμμ"απλωνει πιο πολύ και το πόδι...
Νεφελη:"εμ ... "
Δε γαμιεται.. Τον αγκαλιάζω κι εγώ και κλείνω πάλι τα μάτια... το κορμί και η καρδιά μου μίλησαν... απολαμβάνω το άγγιγμα του ...
Ξαφνικά αισθάνομαι το χέρι του κατεβαίνει... ΏΠΑ ΩΠΑΑΑΑ ΠΟΥ ΠΆΕΙ ΤΟ ΧΈΡΙ ΟΕΟ ????
Κατεβαίνει απαλά και καταλήγει στον ... Ωωω ΘΕΈ!!!!!! Με φουντώνει κανονικότατα!!!!! Έχω γίνει κατακόκκινη...Και εκτός αυτού νιώθω ακόμα πιο περίεργα.. αισθάνομαι μια αίσθηση χαμηλά στην περιοχή μου που απλά... απλά είναι τέλεια... περνάει το χέρι του μέσα από το σορτς και πραγματικά το δέρμα του χεριού του έρχεται σε επαφή με το δικό μου ...
Άρης:"μμμμμμ"λεει πάλι στον υπνο του και με πιέζει επάνω του ... ζουλαει τον κωλο μου !!!! Γελάει μέσα στον υπνο του και αισθάνομαι κάτι σκληρό να με πιέζει ακριβώς πάνω στην περιοχή μου ... ΚΡΑΤΉΣΤΕ ΜΕ !!!
Δεν γίνεται όμως.. Δεν μπορώ.. Ίσως.. Ίσως νομίζει πως κοιμάται με τη Φωτεινη... Αυτό είναι.. σιχτίρ!!!
Νεφελη:"Αρη!!" Λέω δυνατά και ανοίγει τα μάτια... με κοιταζει για λιγο .... συνειδητοποιεί ομως που είναι το χέρι του...σε τι κατασταση βρισκομαστε ...και το πιο σημαντικο??? Σε τι κατασταση βρισκεται το μοριο του !!! πετάγεται προς τα πίσω και παραλίγο να πέσει από το κρεβατι ! Κατακοκκινος ... Πρώτη φορά τον βλέπω να κοκκινίζει... τραβάει το σεντόνι πάνω στη βερμούδα του .. Ναι ναι .. Δεν το είδα ούτε το ένιωσα... κρυψου τώρα!!!
Άρης:"εμ ... sorry λουλουκο .. Εγώ... "
Νεφελη:" άντε ρε βλάκα... σιγά συμβαίνουν κι αυτά.. "λέω αλλά μέσα μου βράζω .. Δεν ήθελα να τελειώσει η στιγμή αλλα ειλικρινά στη σκέψη πως ίσως με μπερδεύει με εκείνη αναγουλιαζω !!!
"Πάω να φτιάξω καφέ..."του λέω και σηκώνομαι από το κρεβατι .. κάνω ένα βήμα αλλά καταλαβαίνω πως το σορτς μου στο σημείο που με άγγιζε έχει ανέβει υπερβολικά... το κατεβάζω αλλά καταλαβαίνω πως κοιτούσε..
ΤΙ έχει πάθει αυτό το παιδί??
Δεν προλαβαίνω να ανοίξω την πόρτα του δωματίου όταν το κουδούνι αρχίζει και χτυπάει σαν τρελό... κοιταζόμαστε για λίγο χωρίς να καταλαβαίνουμε...
Άρης:"ποιος διάολος χτυπάει έτσι πρωί πρωί γαμω??"λεει και σηκώνεται..
Νεφελη:"πάμε να δούμε.."
Βγαίνουμε από το δωμάτιο αλλά η αμηχανία ανάμεσα μας είναι αισθητή... φτάνουμε στη πόρτα και ανοίγει...
ΤΙ ΣΚΑΤΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!
ΌΧΙ ΌΧΙ ΌΧΙ ΌΧΙ!!!!!
ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΊ!!!ΤΙ ΘΈΛΕΙ ΑΥΤΉ ΕΔΏ????
Μας κοιτάζει καλά καλά και ανοίγει το γαμημένο στόμα της ...
Φωτεινή:" εμ .. ήρθα να ζητήσω συγνωμη .... "λέει και με κοιτάζει... κάνω την ανήξερη και βλέπω τον Άρη να φουντώνει δίπλα μου ...
"Νεφελη ... Εγώ.. Εγώ είπα για σενα κάποια άσχημα πράγματα.. Και .. απλά δεν το ήθελα.. Άρη?? Μπορούμε να μιλήσουμε λίγο??"
Νεφελη:"Δεν ξέρω τι είπες και δεν με νοιάζει Φωτεινή ειλικρινά.. πάω στη κουζίνα.. όλος δικός σου !!" Λέω και απομακρύνομαι πριν ορμηξω επάνω της και δεν αφήσω τρίχα... Στο φινάλε είναι δική του ζωή και δική του απόφαση...
Κάτι λένε στη πόρτα και μετά πηγαίνουν στο δωμάτιο...
Φτιάχνω έναν καφέ και κάθομαι... ξαφνικά εκεί που υπήρχε ησυχία στο σπίτι...ακούω....
"Δεν μπορεί!!! Με γελάνε τα αυτια μου σιγουρα ...
ΣΥΝΕΛΘΕ Νεφελη δεν υπάρχει περίπτωση... "μιλάω μόνη μου όταν παγώνω.... βογγητά πλεον δυνατα ακούγονται από το δωμάτιο του ...
Βουρκωνω ...
"Ηλίθια... "λέω στον εαυτό μου..
Παίρνω το καφέ και βγαίνω έξω στη βεράντα κλείνω τη μπαλκονόπορτα για να μην ακούω .. βυθίζομαι στο λευκό καναπέ και απλά αφήνω τον εαυτό ελεύθερο..
"Πώς πίστεψες ΓΑΜΩ πως κάτι θα άλλαζε... "μουρμουριζω ...
Κλείνω τα μάτια και ξαπλώνω... τα ανοίγω να δω τον ουρανό..
"Κι εσυ συννεφιασμένος σαν εμένα ε ??"παραμιλαω...
Κλείνω τα μάτια.. ξανά... ακούω την πόρτα να κλείνει με δύναμη έξω... Δεν με ενδιαφέρει όμως.. βασικά χεστηκα !! Να πάει να γαμηθει κι αυτός και αυτή και όλοι....
Η μπαλκονόπορτα ανοίγει.. Καλώς τα δεχτήκαμε...
Νεφελη:"τελείωσε το πήδημα και είπαμε να βγούμε για καθαρο αέρα?"
Πραγματικά δεν ειμαι άνθρωπος που μιλάω έτσι.. Και το ξέρει κι εκείνος καλά.. Αλλά αυτή τη στιγμή αισθάνομαι να με πνίγει ένας κόμπος.. αισθάνομαι πως θα σκάσω...
Άρης:"πως μιλάς έτσι?? Και όσο γι αυτό. Συγνωμη .. να .. τα βρήκαμε... Και... "
Νεφελη:"Ωωωω δεν χρειάζομαι και λεπτομέριες.. άκουσα πολύ καλά!!"Λέω και σηκώνομαι περνάω από δίπλα του τον σκουνταω και μπαίνω μέσα...
Άρης:"ρε Νεφελη κάτσε να σου πω ΓΑΜΩ!"
Νεφελη:"μπορούμε απλά να μη μιλάμε γι αυτό το θέμα..??τα βρήκατε... Τέλος δεν θα μου δώσεις και αναφορά..." φεύγω αλλά με προλαβαίνει..
Άρης:" απλά ήθελα να σου πω πως .."
Νεφελη:"δεν με ενδιαφέρει Άρη... απλά κάνε οτι σκατα θες ... λοιπόν πάω να κάνω ένα μπάνιο.. μιλάμε μετά "του λέω και εξαφανίζομαι μέσα..
Μπαίνω στο δωμάτιο και παίρνω το τηλέφωνο...
"ΆΝΤΕ ΓΑΜΗΣΟΥ ΡΕ ΆΡΗ..."" λέω καθώς πληκτρολογώ τον αριθμό της Δωροθέας...
Δωροθέα:"δεν το πιστεύω!! Αποφάσισες να ζήσεις????"
Νεφελη:"πφφφ κόψε το δούλεμα ρε ... σε μισή ώρα μπορείς για καφέ??"
Δωροθέα:"και το Ρωτάς?? Στο γνωστό.. θα πω και την Όλγα "
Νεφελη:"ωωω ναι... άντε φιλιά..'
Κλείνω και κάνω ένα ντουζ στα γρήγορα.. βάζω ένα τζιν σορτς με ένα λευκό τοπ .. Γενικά δεν ντύνομαι έτσι αλλά μου την έχει βαρέσει αυτή τη στιγμή...
Βάζω παπούτσια και βγαίνω έξω..
Εκείνος κάθεται στο σαλόνι.. γυρίζει και με βλέπει..
Άρης:"ΠΟΥ ΠΑΣ ΈΤΣΙ ΝΤΥΝΕΝΗ ????"
Είναι σοβαρός τώρα???
Νεφελη:"πας καλά??Τι είναι αυτά που με Ρωτάς??" Εκείνος Κοίταει πάλι την τηλεόραση..
Άρης:" έχεις δίκιο.. Που πας ??"
Νεφελη:"για καφέ.."
Άρης:"με ποιον ??"
Νεφελη:"Άρη έχεις πιει τίποτα??
Πραγματικά δεν τον καταλαβαίνω..
"Τέλος πάντων δεν έχω ώρα για κουβέντα θα βγω με την Δωροθέα.. Δεν ξέρω τι ώρα θα έρθω άντε γεια .."
Λέω και βγαίνω από το σπίτι... Δεν φτάνει που τα ξαναβρήκε μαζί της δηλαδή με τί μούτρα τολμάει και με ρωτάει τέτοια πράγματα...
Μπαίνω στο αμάξι και ξεκινάω ... τα νεύρα μου είναι πάνω από το κεφάλι.. Όσο σκέφτομαι τι έγινε πριν σπίτι.. τα βογγητά.. τη συμπεριφορά του..
Τα χέρια του πάνω μου το πρωί...
"Τελείωσες αγόρι μου...."
Λέω φωναχτά .. πάει.. Δεν μπορώ να αναλωνομαι άλλο σε αυτή τη κατάσταση... θα βγαίνω θα διασκεδάζω και θα ξεκόλλησω επιτέλους..
Φτάνω στο καφέ και μπαίνω μέσα.. παίρνω μια βαθειά ανάσα θα μιλήσω στα κορίτσια σήμερα.. θα τους πω τα πάντα.. Ίσως αυτό φταίει .. Πρέπει να τα βγάλω όλα από μέσα μου..
Ίσως σύντομα να έχουμε και pov Άρη... θα δουμεεεεεεεε
Kisses ;)