Sana's POV
"Ok kalang sana?"
Tumigil ako sa pagsusulat ko.
Kailangan kong sabihin sa kanila ang dapat kong sabihin.
"Ahm guys... may sasabihin ako sa inyo"
"Ano yun?" Tanong ni tzuyu
"Sorry di ko muna ngayon matatapos ang ginawa ko. Sa bahay ko nalang ito itutuloy ako na ang bahala"" sabi ko sa kanila dahilan ng pagkalito nila.
"Huh bakit naman?" Tanong ulit tzuyu.
"Haggang 8:00 lang kasi ang pinapaalam kong oras sa mom ko. Itetext ko sana siya para sabihan siya kaso nga lang naiwan ko phone ko at hindi ko pa alam cellphone number niya.. kaya kailangan ko nang umalis"
"Ahh sige ok lang uwumi kana sa inyo kami nang bahala ni jimin dito.. kami naren magaayos ng mga pages wag ka nang magalala pa kami na bahala dun" sabi ni tzuyu
"Sure kayo?"
"Oo naman payag kami ni jimin.. diba jimin?"
"..." *Jimin*
Siniko ni tzuyu si jimin sa may bandand tagiliran niya.
"Ahmm a-ano .... O-o p-payag ako.. S-sige m-mag iingat ka" sabi ni jimin na hawak hawak ang tagiliran niya. Napalaks ata ang pagsiko ni tzuyu sa kanya.
"Salamat sa inyo.. salamat narin sa pagkain jimin" nag bow ako bilang pasasalamat
"Sige wala lang yun" -tzuyu
Nginitian ko sila at nagtungo ako sa pintuan at lumabas.
Nakita ko ang madilim na paligid. Nakakatakot naman hindi ako sanay na maglakad pag gabi lalo na pag gantong oras na pwera nalang kung kasama ko si mama.
Hindi ko ata kayang umuwi... Natatakot ako . Baka may mangyari masama sakin dito.
Narinig kong may sinigaw si tzuyu mula sa sala na narinig ko.
"Sana! Sure kabang kaya mong umuwing mag isa ayaw mo bang magpahatid kay jimin?"
Ohh noo jimin?! No way nakakahiya eh.
Ayoko kong ihatid ako ni jimin nakakahiya eh . Ako na nga tong binigay ang gawain ko sa kanya tapos magpapahatid pako. No.
"Ok lang ako tzuyu wag na kaya kong umuwe!" sigaw ko. Hindi ko naman talaga kayang uwume
"Ohh sige magiingat ka ha" bilin sakin ni tzuyu
Nagsimula nakong umalis sa bahay ni jimin at nagstart nakong nagmadali ng lakad para makarating ako agad sa bahay ko.
Ohh my godd kaya mo to sana... Kailangan mo lang tapangan ang sarili mo kaya mo ito.
Sa hindi kalayuan may narinig akong tumatakbo papunta sakin.
Ohh my god?!! May sumusunod saken!!
Mas lalo kong binilisan ang lakad ko.
Nakarinig ako ng mga sigaw niya na familiar saken.
"Wait sana!! Hintayin moko ako to si jimin!"
Wth?!
Tumigil ako sa pagmamadali kong paglalakad at hininta siya.
Hingal na hingal ito.
"Ohh my godd ang bilis mo naman maglakad.*gasp*"
"Sorry di ko alam na susunod ka eh dapat hindi mo nalang ako sinamahan eh naistorbo pa kita" nahihiyang sabi ko.
"Ok Lang so... Which way ba yung bahay mo?"
Tinuro ko sa kanya ang daan at nagsimula na kaming maglakad.
Ang tahimik ... Sobrang tahimik..
Myy godd wag naman sana maging awkward ang magiging sitwasyon huhu. Sana marating na namin agad ang bahay ko.
Mga ilang minuto ay narating na namin ang bahay ko.
Yess finally nandito narin ako.
Dali dali akong pumunta sa may pintuan ng bahay ko pero natigilan ako.
Nalimutan kong magpasalamat sa kanya.
Dahan dahan akong lumingon sa kanya.
We made eye contact.
Oh no!! Shitt!! Calm sana Calm..
Huminga ako nang malalim at binuka ko ang bibig ko.
"Thank you jimin... I mean sa paghatid sa akin.. thank you sa lahat." Nahihiya kong sabi sa kanya
"Wala lang yun" sabi niya.
Nagpaalam nako sa kanya para hindi na humantong ito sa ka awkwardan.
"Gonna go na, Bye jimin" sabi sabay pasok sa bahay ko.
Ohh my god that was close.
Sumilip ako sa bintana at nakita ko siyang nakatayo pa at nakangiti parin ito.
Umalis narin ito at bumalik na sa niya.
Nararamdaman kong parang may nalimutan akong sabihin.
Kailangan ko pa bang sabihin ito.
Lumabas ako ng bahay at sumigaw.
"Mag iingat ka jimin!!"
Natigilan siyang maglakad.
Oh no..
Lumingon ito sa akin.
Oh my godd!! Nakakahiya naman to..
Nginitian niya lang ako.. nakikita ko ang sobrang tamis na ngiti niya..
Ohh shitt sana what the hell have u done?!!
Lumapit siya sakin ng dahan dahan.
Oh my gosh!!! Ano na ang gagawin ko?!?!
Sa sobrang pagpapanic ko di ko na namalayan na nasa harap ko na siya.
Tumingin siya saken.
Shit
"Oo maiingat ako huwag kang magalala~" sabi niya saken habang nakapatong ang isa niyang kamay sa kaliwang balikat ko.
Naging speechless ako sa ginawa niya. Nag blush ako dun.
Nakita ito ni jimin.
Oh my godd nakita niya!!!
Yumuko nako at dali daling pumasok sa bahay ko at dumiretso sa kwarto ko at nilock ang pinto.
What the fuck?!
"Oh my godd"
"Anong ginawa mo sana.. pinahamak mo lang sarili mo dun.. ano nang iisipan niya ngayon sa ginawa ko".
Sumilip ako sa bintana ko. Nakita kong nakatayo pa siya dun. Wala siyang kibo.
"What the hell sana.. nang iisipin niya sayo ngayon. Malamang nabastos siya sa ginawa mo.. pabo sana pabo!!!"
"What the fuckkkk!!!!!!"
Ohh my godd sana.. calma lang sana calmma lang..
*Deep breath*
"Ok ok ... Woohh..." "Yan tama lang sana maging kalma kalng dont overreact mali kanang iniisip hindi siya nadidisapoint sayo.. mali ka nang iniisip.."
Matapos kong pakalmahin ag sarili ko nahiga ako sa higaan ko at namahinga para mawala ang stress na nararamdaman ko.
"Yann good sana.. ganyan nga .. magaling.."
Buti nalang na pakalma ko ang sarili ko kasi pag hindi baka makasira pa ako nang gamit.
Kinuha ko ang phone ko at ginawa ko yung lagi kong ginawa pag gabi.
Tzuyu's POV
Ako ang nagpasama kay sana na samahan siya ni jimin. Kasi alam kong di kaya ni sana na uwumi nag magisa. Alam ko yun halata na sa kanya.
Medyo naging mahirap ang pagpipilit ko kay jimin na samahan si sana na uwume.
Muntik na nga kaming mag away eh pero naging cool lang siya kaya nagkasundo kami.
Di niya ako kayang talunin sa mga gantong labanan .
'Bish please im the savage queen'
'Hahaha so ano na kaya ang nagyare sa dalawang yun'
Nagpatuloy nalang ako sa pag gagawa ko nang project.
"Nakakatamad naman gumawa ng lintek nato, sino ba kasi nag imbemto nyan." Wika ko
Wala akong choice kundi tapusin ito. Wala rin kasing mangyayari kapag hindi ko ito ginawa, tsaka pa mawawalan ako ng grades ko sa subject ko or should i say kaming tatlo.
Fuck projects.
Pinagpatuloy ko ang ginagawa ko, kasi gusto ko nang matapos to at para makatulog nako.
Dumaan ang ilang mga minuto, di parin nakakabalik si jimin. Ang tagal naman ni jimin. Malayo ba yung bahay ni sana?
Nagugutom nako eh. Yea nagugutom nako kahit kakakain ko lang kanina.
Ako lang ang umubos ng pagkain na hinanda ni jimin.
Hahaha takaw ko diba.
Kahit kain ako ng kain, hindi ako nataba. Ewan ko kung baket abnormal ata yung katawan ko.
Nakarinig ako sa labas nang parang ulan. Oo at bigla itong lumakas.
Oh no si jimin . Hala naubutan sila ng ulan.
*Bang*
Narinig kong may tumama sa pinto. Nagbukas ito at nakita ko si jimin na hingal na hingal.
"Anong nangyare sayo bakit hingal na hingal ka?"
Nag gesture siya sakin sa kamay niya na parang 'wait lang'
*Gasp* *Gasp*
Hinintay ko siya bago makarecover sa lagay niya.
"Naabutan ako ng ulan sa daan, tinakbo ko mula dun haggang dito" sabi niya
"So magpahinga ka muna tzuyu alam kong pagod kana diyan, ahmm ano ba gusto mong kainin ngayon?"
OMG food.
"Kahit ano nalang ikaw bahala" pero talaga gusto ko ng pizza
Pumunta siya sa kusina, natigilan ito at humarap saken.
" nga pala tzuyu anong time kauuwe? Baka mag alala yung parents mo, anong oras ba pinaalam mosa kanila?"
"Huwag ka nang magalala dun. Pwede ako kahit anong oras.. wag kang magalala hindi naman magagalit yun eh. Tsaka pa busy yun sa mga gawain niya ."
Nakita ko ang pagkalito sa kanyang mukha dahil sa sinabi ko sa kanya. Hindi niya kasi alam ang buhay ko. Ang Lintek na buhay ko sa bahay.
"Sure kaba?? Baka naman mag alala sayo sila ah , alam mo naman ang mga parents naten . Maalalahanin yun pag dating sa mga ganto"
"Hahaha hindi lahat jiminie, iba naman yung saken."
"Huh??? Bakit?" Nalilitong tanong niya.
"I dont want to talk about it now. Bukas ko nalang sasabihin sayo. Wala ako sa mood ngayon para sa mga ganyan."
Srsly ayoko ko naman talaga pagusapan to ngayon. Nakakabwiset lang kasi pag naiisip ko yun.
Nakita ko na naman ang pagkalito sa kanyang mukha at umalis na ito papunta kusina para maghanda ng pagkain namin.
Finally makakapahinga nako. Salamat naman makakapahingi na ako.
Kinuha ko yung phone ko at nag fb ako. Stress reliever ko ang pagamit ko ng phone ko.
Wala masyadong maganda sa newsfeeds ko. Wala rin akong notification.
Pinatay ko na yung phone ko at nahiga ako sa sofa nila jimin.
Tumila na ang ulan. Hindi na masyado maingay.
Tumayo ako sa pagkakahiga ko sa sofa dahil naboboring ako.
Nag sneak ako papunta sa kusina at para makita ko kung ano ang ginagawa ni jimin.
Pagpunta ko dun napakadilim pero nakakakita pa ako ng onte. Patay ang ilaw.
Hinanapo ang switch ng ilaw nila pero hindi ko makita. Bumalik ako sa sala nila para kunin yung phone ko.
Binuksan ko yung flashlight ng phone ko.
Nakita ko ang mga gamit na pangluto na nakalagay sa table.
Hmm wheres jimin?
Tinignan ko ang bawat gilid ng lugar nato. Wala talaga siya dito.
Tatawagin ko sana siya pero may napansin akong isang anino ng tao malapit sa pinto sa labas.
Transparent ang pinto nako kaya nakita ko ang anino. Pinatay ko ang flashlight ng phone ko at dahan dahan lumapit sa may anino.
Baka si jimin ata to. Binuksan ko ang pinto ng dahan dahan at nakita ko si jimin na nakaupo sa may upuan.
Nakatingin lang siya sa baba. Hindi siya gumagalaw.
So syempre medyo kinabahan ako sa kinikilos niya.
Hindi ko alam kung ano ang meron sa kanya, kaya tinawag ko siya at lumingon ito sa akin.
Kitang kita ko sa mga mukha niya ang lungkot at gulat niya dahil sa biglang pagsulpot ko don.
"Ohh ..oh-h tzuyu.. nagugutom ka na ba? Bakit ka pumunta dito? Malamok dito pumasok ka na sa loob." Sabi niya sa malamig na boses niya at pumasok kami sa loob.
Why so cold jimin?
Binuksan niya ang ilaw at nag start na siyamg gumawa ng pagkain na ginagawa niya.
Nahahalata kong may may pinoproblema siya. Kasi bakit naman siya magkakaganto kung kanina panay kulit niya pa saken.
So ti nry ko siyang kausapin kung ano ang problema niya.
"Jimin...is there any problem?"
Tumigil siya sa ginagawa niya.tumigin siya saken.
" Ahh wala.. na i istress lang kasi ako, dont worry matatapus ko narin itong ginagawa ko. Doon ka nalang sa sala maghintay.. malapit ko narin ito matapos."
Alam kong hindi stress ang problema niya. Nararamdaman ko yun. Feel ko hindi siya pangkaraniwan na problema... Alam ko yun.
So tinry kong paaminin siya kung ano yung nararamdaman niyang yun.
"Jimin.... Alam kong hindi lang yun ang pinoproblema mo. Huwag kang mahiya saken sabihin mo yung nararamdaman mo malay mo matulungan kita. Nandito lang ako... Kami ni nayeon makakatulong kami sa problema mo"
This time nakita ko ang pagkaiba nang itsura niya. Bigla itong sumaya at ngumiti pa.
"Tzuyu..... Natotouch ako sa sinabi mo. Wala ka na dapat pang alalahanin sakin. May naalala lang kasi akong malungkot kanina kaya naapektuhan ako nito kaya ako nag kaganto.. so dont worry hahaha" sabi niya sabay tuloy sa pag gagawa niya ng food
"Ano bayung malungkot na naisip mo? Pwede mo bang sabihin saken?"
Ulet napatigil siya sa pagawa niya at hindi ito tumingin sakin nakatingin lang ito sa ginagawa niya.
"Maybe bukas ko nalang sasabihin sayo sa room nalng. Ayoko munang pagusapan ito ngayon"
Hindi nako naka imik kasi ginaya nya rin ako kanina.
"Hintayin mo nalang dun sa sala matatapos ko narin ito" sabay balik niya ulit sa paggawa.
Bumalik nako papunta sa sala at hinintay siya.
Hmm ano kaya yung malungkot nayun.. siguro sobrang lungkot nun kasi bigla siyang napalungkot nito ng sobrang dali.
Hayy jimin huwag kanang malungkot.
Biglang may nag pop out na message sa phone ko at si dad ito.
Tinignan ko ang message nayun at nakita ko ang reply niya sa text kanina..
"Tzuyu. Hindi ako makakauwi ngayon. Basta bumili ka nalang nang pagkain mo may pera ka naman eh bahala ka kung anong gusto mong gawin sa buhay mo."
Wow diba.ganyan ako kamahal ng dad ko.. o sa ibang words ang walang kwentang stepdad ko.
Hay nako wala na talagang naambag sakin yang tao yan.
Hindi ko na nireplyan siya at pinatay ko nalang ang phone ko.
Hmm ayoko na talagang makisama sa tatay kong yun. Muntik na nga akong mapatay nun.
Hay nako mabuti pa huwag ko nalang isipin yun ang mabuti pa tapisin ko nalang tong project nato para meron akong mapakanibagan.
Habang nagsusulat ako nakaramdam ako nang pagkaantok. Pinilit kong hindi makatulog pero hindi ko ito nalabanan so nakatulog ako habang gumagawa.
"Tzuyu....tzuyu.. gising kana..ready na yung food mo"
Nakita kong ginising ako ni jimin so agad akong gimising at nakita ko ang hinanda niyang pagkain.
Oh my gosh.. favorite ko tong hinanda niya.
Pancit canton!!
Kinuha ko agad yung hinanda niya sakin na pagkain at kinain ko ito ng walang alinlangan.
"Wow you must be really hungry.. sorry natagalan kasi ako. Nawawala kasi yang pagkain nayan sa kusina ehh so pagpasesnyahan mo na ang matagal kong pag handa ng pagkain mo"
Hindi ako nakaimik dahil punong puno ang bibig ko nang pancit.
Tumungo nalang ako bilang senyas sa kanya na 'ok lang'.
Ngumiti nalang ito at tinuloy gumawa ng project na ginagawa namin.
Pagkatapos kong kumain naramdaman ko ang tiyan ko na puno na.
My tank is full na.
Ininom ko ang binigay saking tubig ni jimin.
Nakita ko si jimin abalang abala sa ginagawa niya kaya binalik ko ang ginamit kong plato at nilagay ito sa kusina. Nilinis ko narin ito para wala nang linisin si jimin.
Bumalik ako sa aking office (sala) para tapusin ko na ang ginagawa ko.
Medyo kaya ko nang tapusin ito dahil wala nakong proproblemahin pa.
Busog na naman ako. So im ready to do some work. Tinignan ko yung time sa phone ko. "9:10 na"
Nagsimula nako ulit gumawa para matapos ko na ito.
Ilang mga minuto ang lumipas sa wakas natapos ko na ang project na gusto ko nang matapos.
Tapos narin si jimin, sabay lang kami natapos.
"Yess!!! Natapos rin" masayang sabi ko.
"Hahaha yeah tapos na tayo!" Tuwang tuwa niya rin sambit.
Yes makakauwi narin ako at makakapagpahinga.
Biglang bumuhos ang malakas na ulan.
Nyeta naman. Kung kailan ako mamamahinga tsaka pa sumulpot kang ulan ka. Nyeta ka.
Hay nako pano nako makakauwi. Ano bayan kailngan ko pang hintayin ito bago tumila.
"Tzuyu pano yan. Pano ka makakuwi?"
"Kailangan ko tong hintayin tumila😑"
"Ahh oo nga no. Saglit lang naman yang ulan nayan eh. Sige mahiga ka muna dyan sa sofa kukuha lang ako ng unan."
Hay nako bakit ngayon pa. Bwiset naman kang ulan ka. Napaka bobo mo naman ngayon kapa nagbigay ng libreng tubeg
Dumating si jimin dala dala ang unan na kinuha niya sa kwarto niya.
"Here" bigay niya sakin ng unan.
Sana naman hindi ito magtagal. Pero alam kong hindi ito magtatagal kasi kanina yung malakas ng ulan hindi rin nagtagal.
Well saglit lang naman to hindi karin magtatagal nyetang ulan..
*TBC*
***
I suck on this part.
Sorry sa mga wrong typo
P.s
2-0 GSW pa nauuna huhu
Ano bayan Cleveland... Napakasionejqoswqk
Pero solid CAVS PAREN LOLOL
MAGDASAL KANA LEBRON!
ILLUMINATI CONFIRM?