Argon's POV
"Good morning Students of Elysium Academy, Now this is the day that you've wait for, the Graduation, Everyone, Congratulations!" masiglang panimula ni Mr Principal at saka umupo na.
Nabalot naman ng palakpakan ang buong Elysium, Masaya ang lahat habang ginaganap ang ceremony, mabilis lang na natapos nag bigayan ng certificate, walang alam ang iba na sa oras na matapos na ito ay mag lalaho na sila sa mundong ito, maglalaho na sila sa Elysium Academy at ma rereincarnate na sa ibang pagkatao, bagong buhay at bagong simula.
"Before we end this ceremony, Let's hear the speech of our Ms President, Ms Argon Mendez"
Halos mabingi ako sa lakas ng palakpak ng mga estudyante. Nagsimula naman akong umakyat sa stage.
"Good morning, this is the day that we wait for, through our hard work and determination we reach the top of it, All of us has a mission on our life, sometimes we failed, but always keep it to your mind that every time that you'd try, don't ever give up because, winners never quit and quitters never win. That's the lesson of our life. Today is not the end, because I believe this is just a beginning of our journey, Congratulation everyone"
Pagkatapos na pagkatapos kong magsalita ay agad na nagpalakpakan ang lahat.
Beryl's POV
"Hahaha, Sige lang mag saya lang kayo ngayon, Enjoy every minute of it" nakangisng sabi ni Chlorie habang nakatingin sa mga nagsasayang estudyante.
Tulad nila espesyal ang araw na ito kay Chlorie, dahil ngayon ang araw na lulusob kami sa Elysium Academy, After 4 years hindi naglaho ang mga tauhan ni Neon, kung hindi mas lalong dumami dahil sa pamumuno ni Chlorie, gusto nilang mapa bagsak ang Elysium Academy dahil sa pagkamatay ni Neon.
Habang si Chlorie naman ay parang nabaliw na dahil sa nalaman niyang naglaho si Krypton. Mas lalong umigting ang hinanakit niya sa puso na alisin sa mundong ito si Argon.
"Chlorie, are you serious about this?" I asked.
Napatigil naman siya sa paglilinis ng kaniyang baril at matalim na tumingin sakin. "Why? Don't you see that I'm serious all this time? Ang akala mo ba laro lang sakin to Beryl?" nanlilisik na sabi niya, sa nakikita ko sa kaniya ay wala na siya sa katinuan.
"I'm not saying that—"
"and then why'd you asked that fucking question! Hindi ako mag hihintay ng apat na taon kung hindi ako seryoso na patayin ang malanding Argon na yon, She destroy everything I had! She make my Krypton vanished! She deserved an eternal death"galit na galit niyang sabi.
Hindi nalang ako sumagot. Afterall I'am nothing to do with this, she had a whole power to demand everything she wants.
****
Argon's POV
"Congratulations!"
"Congratulation Ms President!"
"Congrats Pres!"
Hindi ako magkamayaw dahil sa sunod sunod na bati sakin ng mga estudyante ng Elysium Academy, Tanging ngiti lang ang naiganti ko sa kanila dahil nag mamadali na akong pumunta sa Student Council Room.Finally natapos na nga ang Grauation namin ngunit nagtataka ako dahil hanggang ngayon ay hindi pa din ako naglalaho. What's happening? Hindi kaya may hindi pa ako nagagwang misyon dito? Ugh, I'm frustrated right now I need to go now para mahanap ko agad si Krypton.
"Argon! Mabuti naman at nandito ka na" sabi ni Arsenica. sa halip na tuwa ang nakita ko sa mga mukha nilay ay nabalot iyon ng pangamba.
Napakunot noo naman ako "Why? Bakit ganyang ang mga mukha ninyo?" naguguluhang tanong ko.
"May nakita kaming black envelope sa desk mo, and it seems something really weird" sabi naman ni Francy.
Agad na inabot naman ni Nickel ang itim na sobre, I flipped and they're was right, it's freaking weird.
"Happy Death Day?" I mouthed.
Pagka basa ko noon ay agad kong binuksan ang sobre. And I was right galing nga ito sa kaniya. Siya lang namna ang may ganong utak na magpapadala sakin ng ganito, she's really an insane.
"Galing kanino yan?" tanong ni Boron.
Napatingin ako sa kanila at saka nag salita. "Chlorie"
Pagka sabi ko non ay biglang may nagbukas ng pinto. "Yeah, it's me! Long time no see my dear" nakangising sabi ni Chlorie.
Lahat sila ay nabahala pwera nalang sakin at kay Xenon. Napatingin ako kay Xenon at ganon din siya.
"Long time no see, Chlorie" sagot ko naman
"Hindi mo ba tutulungan ang mga taga Elysium, kawawa naman sila tsk tsk unti unti na silang naglalaho dahil sa mga tauhan ko"
Lalo akong napakunot ng noo, tama nga hindi siya nag iisa dahil ngayon ay kasama niya ang mga Black dragons.
Agad na tumakbo sila Boron at Nickel sa labas para tulungan ang mga estudyanteng mga walang kalaban laban.
"You'd nothing to do with this Argon, Ito ang nakatakda kaya ito ang mangyayari" nababaliw na sabi niya.
Agad na sumugod ang lahat, pati na si Xenon at ang iba pa. There were so many bloods all around on the Elysium, ang dapat na masaya na araw ay nabalot ng sigaw at pagmamakaawa.
Ngayon magkaharap kami ni Chlorie habang sabay na magkatutok ang mga baril namin sa isa't isa. It's either me or her kung sino ang matitira.
"Come on Argon, you'd better die! Noong gabing iyon hinayaan mong maglaho si Krypton! You deserved an Eternal Death! " sigaw nito na lalong nagpahigpipt sa hawak kong baril.
"You're all wrong! Hindi mo alam kung gaano ako naghirap at nangulila dahil sa pagkawala niya" sigaw po din.
"Kung hindi ka sana niya niligtas ng araw ng aksidente na yon,sana ngayon ay buhay pa siya, sana ngayon magkasama pa kami! this is all your fault!"
Nangingini niyang sabi at saka mabilis na nagpaputok ng baril, hindi ako agad nakailag dahilan para matamaan ako sa braso. Nabitawan ko ang baril na hawak ko sa sbrang sakit ng nararamdaman ko, naghahalong lungkot at galit.
"Yeah, that's right dapat ka ngang mamatay!" napapikit nalang ako dahil baka ito na nga ang nakatadhana, Hindi ko talaga deserved ang isa pang buhay kung hindi ang panghabang buhay na kamatayan.
Ngunit ilang segundo pa ay wala akong naramdaman, nag mulat ako ng mata, kasabay non ang unti unting pagtulo ng aking mga luha...
Hindi nga ako mababaril dahil ngayon, nakayakap sakin ang kaisa isa kong bestfriend sa mundong ito. She saved me from eternal death.
"Beryl!" sigaw ko habang inaalog alog ang katawan niyang nakahandusay sa sahig. Maging si Chlorie din ay nagulat sa mga pangyayari.
"Walang hiya ka! Kasalanan mo ito, Lahat nalang kinuha mo sakin! Dapat ka talagang mamatay!" galit na sigaw niya at akmang babarilin ako ngunit hindi natuloy dahil naunahan na siya ni Xenon.
Agad kong dinaluhan si Beryl na ngayon ay puno na ng dugo. "A—Argon" hirap na sabi niya sakin.
Hinawakan ko siya sa kamay "Beryl, wag mo kaming iiwan hah? Kayanin mo nandito lang kami" umiiyak na sabi ko.
"P—Patawad, s-sa lahat ng mga kasalanan ko sa inyo...l—lalong lalo na sayo Argon" hirap niyang sabi, unti unti ng pumatak ang mga butil ng kaniyang luha.
"Wag kang mang hingi ng tawad, biktima ka lang... biktima lang tayong lahat Beryl, pakiusap wag kang maglalaho" nanginginig kong sabi habang hawak ang maputlang kamay niya.
Hindi ko na kayang mawalan pa ng isa pang mahal sa buhay, sobra sobra na ito.
"P—Paalam sa inyo, sana mapatawad ninyo akong lah---" hindi na niya naituloy ang sasabihin niya dahil tumuyan nasiyang naputulan ng hininga at unti unting naglaho.
"Beryl!Kasalan ko ang lahat ng ito."
Nagsimula na silang magiyakan.
"hindi mo kasalanan Argon" sabi sakin ni Arsenica habang umiiyak.
"Wag mong sisihin ang sarili mo" sabi naman ni Xenon.
"Wag na nga kayong umiyak! Group hug nalang tayo" sabi ni Francy habang umiiyak na din.
Nagsipuntahan sila sa gawi ko at samasama kaming nag yakapan.
"Mahal na mahal ko kayong lahat, hinding hindi ko kayo malilimutan" sabi ko ng makitang unti unti na din akong naglalaho.
"A—Argon, naglalaho ka!" natatarantang sabi ni Francy.
"Ikaw talaga Francy, ikaw din naman e" sabi ni Nickel.
"Whaaa! I love you all, magkita kita nalang tayo ulit hhuhu" iyak ni Arsenica.
"Honey, I love you, hinding hindi ko kayo malilimutan guys " sabi ni Boron.
Napangiti naman ako, ito na nga ang katapusan... Ngayon ay naiintindihan ko na, kaya hindi pa ako naglalaho ay may kaibigan pa akong hindi nakikita at napapatawad, si Beryl na nagtaya ng buhay para sakin, alam kong mabibigyan pa siya ng isa pang buhay...buhay na magagawa niya kung anong gusto niya, buhay na pwede niyang mahalin kahit na sinong mapusuan niya.
"Paalam sa inyong lahat" nakangiting sabi ko, sa huling pagkakataon nasilayan ko ang mga ngiti sa mga labi ng mga taong nagpaalala sakin kung paano mabuhay, pinaramdam nila sakin ang tunay na pagkakaibigan
Isang ngiti pa ang binitawan ko bago kami tuluyang malaho.
Farewell, Elysium Academy
***********************
A/N: Farewell Elysium Academy! Ano na kayang susunod na pangyayari sa buhay ni Argon?
Stay tuned! Dahil next chapter will be the last and then next na ang Epilogue!
Enjoy reading! Don't forget to vote and comment!