Kakais POV
Hinawakan Niya ang wrist ko ang higpit nga Ng hawak Niya eh parang bang ayaw niya ajong bibitawan (a/n: parang Tali sa buhok may lakas pa pero pag matagalan na ubos na walang Ng pag asa nyahah) Kaya ayun nagtatanong ang aking mukha say kanya dahil Hindi niya na talaga tatanggalin ang paghawak Niya sa wrist ko ako na ang magtanong nagtatanong na Sana ako Ng kaladkarin Niya ako wahhhhhh kuya! Kuya!kuya!kuya! Saan mo ko dadalhin Wala po akong pera kuya!mahirap lang po kame! Wahhhhhh kanina pa ako sumigaw sigaw sa palengke pero kahit ang mga tao ay Hindi nalang nila pinansin waahuhuhu huhu kuya saan mo ko dalhin iiyak na Sana ako Ng marinig ko ang baritone byang boses he said , can u pls help me at humarap na sya sa akin kahit walang galang ang pagkasabi Niya tinignan ko ang Mata Niya at ang una Kong napansin ay nagsasabi ang kanyang Mata na parang nalulungkot sya ay!Ewan ko! At nag snap back na ako sa reality I asked him , ambakit mo gusto kitang tulongan eh Hindi nga tayo magkilala at saka ngayon ko lang nalamn na nandto na pla kame sa kakahuyan
Continuation~~
A/n: parang nababagok na tlga ang ulo ko sa kasakit geh muna guyz mga weeks pa ako mag ud hehe hemwe hemwe guys pls vote and comment on my story