Alden's POV
Agad agad kung hinila si Maine papuntang kotche ko. Dahan dahan Muna kaming dumaan sa maraming tao para walang makakita saamin. At nagtagumpay nga kami.
"Alden....paano kung makita tayo?" Nangangambang tanong nya.
Hinawakan ko ang kamay nya at hinalikan.
"Just.......just trust me OK?."
Tumango naman sya at bahagyang ngumiti.
Pinaharurut ko na ang kotche no Hindi ko alam kung saan Muna kami tutuloy dahil new York 'to malayo sa manila.
Agad kung tinawagan si Benjie.
"Hello? Bro?, yeah yes yes thank you bro" agad ko naman yun binaba. Tumingin ako Kay Maine na ngayun mahimbing na ang tulog.
Alam lahat ni Benjie ang plano kung 'to kaya agad nyang sinabi saakin na pwede kami sa bahay nya.
Ng makarating na kami sa bahag nila Benjie ay dahan dahan kung ginising si Maine.
"Love...wake up....."
"Saan to Alden?" Tanong nya habng nakatingin sa bahay nila benjie.
"Kela Benjie." Tumango tango naman sya at pumasok na kami sa loob. Mag isa lang si Benjie dito dahil bata palang sya Hindi na nya nakilala ang kanyang mga magulng nagising nlang sya isang araw na nasa ampunan na sya.
"I'm sorry" basag ko sa katahimikan na ngayun ay naka upo sya sa sofa.
Tumingin sya saakin.
"Sorry??"
"Dahil pinilit kita" sabi ko sabay yuko.
"Alden Hindi mo ako pinilit OK? Kusa akong sumama sayo" sabi nya nakita ko syang ngumiti.
"Tulog kana uuwi tayo ng manila" nagulat sya sa sinabi ko.
"Waaa totoo?" Tumango ako.
//
Andito kami ngayun sa airport walang sino man ang may Alam sa pamilya ko na aalis kami.
Tumitingin lang ako Kay Maine habng tinatawagan nya si janeeva para mag paalam sya.
"Let's go" hinawakan ko ang kamay nya at nagsimula na kaming mag lakad habng nakangiti.
Don't worry my love ako ang bahala......