Tylu mężczyznom okazałaś już uczucia.
Swoich nie potrafię okiełznać, nie mam wyczucia.
Za każdym razem chodzisz uśmiechnięta, szczęśliwa.
Zauważyłem jednak przypadkiem, że twoje serce ból w środku skrywa.
Nie znam powodu, nie znam też ciebie.
Wiem, że gdy trzeba, nie ucieknę, a pomogę w potrzebie.
Spróbuję przełamać się, skruszyć lody, przezwyciężyć nieśmiałości kajdany.
Podejdę, wypowiem zdanie może dwa albo inaczej będzie? Nie wiemy przecież, jaki los nam będzie dany.
Wyraź choć małą tylko chęć, a zostanę przy tobie.
Powiedz mi słów o sobie więcej, a już nigdy więcej nastrój mój nie pogrąży się w żałobie.
Daj pomóc sobie, a ty pomóż mi.
W jaki sposób? Otwórz do swego serca drzwi.