ASH'S POV
ILANG araw na ang lumipas simula noong maalala ko na ang nakaraang namin ni Akisha. Ang pinagtataka ko lang talaga ay kung paano naging ganun ang itsura niya. She used to be beautiful. I don't know what happened to her when I was gone. Hindi na din kami nag-aaway ni Akisha dahil di naman kami nagpapansinan. Nararamdaman ko din ang awkwardness sa paligid kapag kami na lang dalawa.
Gusto ko siyang kausapin. Gusto kong tanungin kung ano ba talagang nangyari sa kanya noong panahon na wala ako at nagkaganyan siya. Pero wala akong lakas ng loob na kausapin ni tignan siya dahil sa ginawa ko. Naging mahina ako. Kung sana naging malakas lang sana ako noong mga panahong iyon edi sana di siya di nagkaganito. Di ko alam kung anong pinag-usapan nila nung pekeng ako dati. Ang nabutan ko na lang kasi ay yung umiiyak si akisha habang nakatingin sa pekeng ako.
"May problema ba? Zach? Raven? Hindi ata kayo nagbabangayan ngayon? Anong nakain niyo? Noong nakaraang araw pa kayo ganyan. Meron bang nangyari na di namin alam?" tanong ni Chloe pero di ko siya sinagot nandito kami kasi nakatambay sa dorm ni Lia wala kasing klase ngayon.
"It's nothing chloe" sabi ni Akisha at ngumiti
Nothing? That's just not nothing! For petes sake! Halos mabaliw na nga ako sa kakaisip kung pano ko siya pakikitunguhan eh tas siya parang wala lang! How can she smile like that after what happened the other day? Kahit noong kinabukasan pagkatapos nung naganap sa abandonadong building umakto siya na para bang walang nangyari. Ako nga lang ata ang apektado saming dalawa. Mukha ngang wala siyang pakialam at di siya apektado ng malaman niyang ako ang kababata niya at ang king of darkness eh. Saka isa sa mga pinagtataka ko bakit hanggang ngayon di niya parin ako sinusuplong sa mga nakatataas o di naman kaya kila lia. Di ko alam kung ano ba talagang tumatakbo sa isip ni Akisha. Napakahirap niyang basahin. Kung sana nababasa ko lang siya katulad ng ginagawa niya sakin edi sana di na ko nahihirapang manghula kung ano ba talaga tumatakbo sa utak niya.
"Nothing? Seriously Raven? Nararamdaman naming may nangyaring kakaiba sa inyo ni Zach kaya ganyan na lang ang kilos niyo. Kung wala talagang nangyari edi sana nag-aaway na kayo ngayon. Edi sana inuutusan o di naman kaya pagsasalitaan ka ni Zach ng di maganda! Pero hindi! Ni hindi nga kayo makatingin sa isa't-isa eh! Kaya sabihin niyo na ano ba talagang nangyari? Kaibigan niyo din naman kami eh. Baka malay niyo matulungan namin kayo sa problema niyo" pangungulit na sabi ni Chloe
Napakakulit talaga!
"Enough chloe! Sinabi na ni Raven diba? It's nothing. And kung may nangyari nga wala ka ng pakialam dun. Mind your own business. You have nothing to do with our problem. So stop meddling. It's just between me and akisha. Stop trying to pry" malamig na sabi ko
Nakita kong nasaktan si chloe sa sinabi ko but I don't care. I was just saying the truth. Kung ayaw niya palang masabihan ng masakit na salita edi sana di na siya naging pakialamera pa.
"Zach! Watch your mouth! Don't be so rude! She's not meddling nor trying to pry! Chloe's just concern for the two of you! We're just worried because we're all friends here!" sabi ni lia habang niyayakap si chloe na kasalukuyan ng umiiyak
"I don't need any of your concerns" malamig na sabi ko saka naglakad paalis
Nakita ko na lang na nandun ako garden kung saan unang beses kong hinalikan si akisha. Hanggang ngayon nga sariwang-sariwa sa utak ko ang pakiramdam ng malambot na labi ni akisha. It feels so right. Piling ko nga kaya kong halikan siya ng buong araw. It's just that her lips was addicting and it's making me insane.
That ugly nerd! Meron sigurong gayuma ang labi niya!
Nakatayo lang ako at pinagmamasdan ang araw. Naramdaman kong may tumabi sakin. Pagtingin ko si Akisha pala.
"You haven't changed a bit. You're still the grumpy little boy that I met 11 years ago. Don't act like you don't care about their feelings as if you didn't even consider them as a friend because we both knew that you do. I know they are important to you just like you're to them. That's why you trying to keep me away from them, right? Because you didn't trust me. I know that you are just afraid that they might not accept you when they find out who you really are. You just have to believe in them. You just have to believe in the friendship you have with them. If they really consider you a friend they will accept you." sabi niya
Her words hit me. Isa talaga yun sa mga bumabagabag sakin pagkatapos ng nangyari samin ni akisha sa abandonadong building.
"Shut up! Don't act like you understand what I'm feeling right now! Because you don't know how it felt! Not even a bit! Palibhasa kasi masaya at maganda ang buhay mo!" sigaw ko sa kanya pero di ko inaasahan ang sunod na nangyari
Napahawak ako sa pisngi ko na sinampal ni Akisha. Ito ang unang beses na sinampal niya ako. Kadalasan kasi iniirapan o di naman kaya titignan niya lang ako ng masama kapag may masasama akong nasasabi sa kanya. Kahit nga nung nalaman niya na ako yung kababata niya na iniwan siya di niya ako sinaktan.
Tinignan ko ang mata niya at nakita kong walang bakas ng kahit anong reaksyon. Walang sakit o galit as in blangko lang talaga. As if I'm looking into an emotionless doll. It looks like I'm looking into death itself. Ngayon ko lang siya nakitang ganito. Noong mga bata pa kami kundi siya nakangiti ay umiiyak siya. Iyakin kasi siya eh.
Pero ngayon piling ko ibang Akisha na ang kaharap ko. Ang dami na talagang nagbago sa kanya.
"Not because we used to be childhood friends for 2 years it doesn't mean you really know me that much. You don't know me that well ash. You don't know what I've been through even on those times that we're still together. You don't know anything about me" sabi ni Akisha
Tama siya. Kahit noong mga panahong magkasama kami may mga pagkakataon na napapaisip ako na di ko parin pala talaga siya ganun kakilala. Hindi kasi siya nagsasabi ng mga personal na bagay tungkol sa kanya. Ako nga lang ang nag-oopen up saming dalawa eh.
Naglakad siya palayo. Huminto siya sa paglalakad kaya napatitig ako sa kanya.
"You should be thankful that you have them Ash. Maybe you lost me when you leave me but you have them in exchange. You're still lucky that you have them when you're in the pit of darkness. They serves as your light. You should treasure them because not everyone can have true friends like them. Everyone wishes to have people that they can call true friends. People that they can rely on. Magpasalamat ka dahil nandyan parin sila sa tabi mo kahit na pinagtatabuyan mo sila. Kahit nasasaktan mo na ang mga damdamin nila na sa totoo lang di naman nila kailangan danasin kung iiwan kana lang nila. Pero hindi. Pinili nilang manatili sa tabi mo at tiisin ang mga masasakit na salita mo. Pahalagahan mo sila habang nandiyan pa sila sa tabi mo dahil marunong din silang mapagod. Hindi sa lahat ng oras maiintindihan ka nila darating at darating ang panahon na mapupuno din sila. Kapag nangyari yun maiiwan ka ng mag-isa. Yun ba talaga ang gusto mo Ash? Nandiyan na sa harap mo Ash oh. Ang gagawin mo na lang pahalagahan sila. Yun na lang. Wag mo naman sanang hayaang masira ang pagkakaibigan niyo katulad ng nangyari sa pagkakaibigan nating dalawa na sinira mo" sabi niya
Pinagpatuloy niya ang paglalakad niya. Gusto ko siyang pigilan. Gusto ko siyang yakapin. Gusto kong humingi ng tawad sa sinabi ko. Pero tulad ng dati naduwag na naman ako
Tinitigan ko lang siyang maglakad palayo sakin. Parang katulad ng kung paanong tinitigan ko lang siya noon habang umiiyak siya samantalang ako walang ginawa kundi panuorin lang siya sa isang tabi at magtago.
She's right I still haven't change. I'm still the spineless boy back then.
-----
NANDITO pa din ako sa lugar kung saan ako iniwan ni akisha. Napaisip din ako sa sinabi ni akisha sakin. May punto siya. Kahit saang anggulo ko tignan tama talaga ang sinabi niya.
Kaso di ko alam kung pano ko sila kakausapin. Ako kasi yung tipo ng taong di vocal sa nararamdaman ko. Madalas kasi sinasarili ko lang yung mga nararamdaman ko. Wala akong pakialam sa nararamdaman ng iba. Wala akong paki kahit may masaktan man akong iba. Sabi nga ng iba pusong bato daw ako.
Maybe I should really talk to them. Oo wala akong pakialam sa nararamdaman ng iba pero nung kay Akisha nanggaling may nag-uudyok sakin na gawin ang sinabi niya. Mangkukulam siguro talaga ang babaeng iyon. Paalis na sana ako ng biglang may magsalita.
"Hindi mo naman kailangan matakot Zach"
Paglingon ko sila lia pala. Teka? Paanong napunta sila dito? Shit! Edi ibig sabihin narinig nila yung mga sinabi ni Akisha? Alam niya! Alam ni Akisha na nandito sila Lia kaya niya sinabi ang mga yun!
"Matagal na naming alam ang tungkol sa pagkatao mo. Since we're kids we already know about you being the King Of Darkness. It took us so long before we able to know. Gusto kasi naming makilala ka ng mabuti pero ayaw mo naman kaming kausapin kaya kami na lang ang gumawa ng paraan" sabi ni Brent
"No matter what happen. Whoever you are. You're still my cousin. My bestfriend" sabi ni chloe
"Matagal niyo ng alam? Bakit di niyo pa ko sinusuplan sa mga nakatataas?" tanong ko ng magsink-in sakin lahat ng sinabi nila
"Because you're our bestfriend. Also you didn't meant to hurt others. It was all king of darkness' fault not yours" sabi ni troy
"Don't you understand? King of darkness and I was just one. It means if it was his faults then it's also mine." sabi ko
"For us you're different. You're innocent and he's not. Because the Zach we know was just stone hearted but he's not a killer. You don't know what the king of darkness did when he took over your body. It's not your fault to be the son of the Demon King." sabi ni chloe
"Kaibigan mo kami. Tanggap namin kahit maging sino o ano kapa zach. Nandito lang kami lagi para sayo." sabi ni Brent
"Salamat. Maraming salamat." sabi ko tas ngumiti. Alam kong nagulat sila na nagpasalamat ako at higit sa lahat ay ngumiti ako sa kanila.
Saka naman ako dinamba ni lia at chloe ng yakap sumunod sila brent at troy.
Akisha is right. They accepted me. I should be thankful that I have someone like them.
Pagkatapos ng naging pag-uusap namin nila lia naging mas malapit kami sa isa't-isa. Pero ganoon parin ako. Di parin ako ngumingiti.
Nandito kami ngayon nila Chloe sa cafeteria kumakain. Pansin niyo yun lagi na lang kaming nasa cafeteria? Patay gutom kasi si troy eh akala mo di pinapakain sa kanila.
Napatingin ako kay brent nakita kong may tinitignan siya kaya tinignan ko kung ano iyon. Pagtingin ko si Akisha pala tahimik na kumakain.
Why brent is staring at her? Did he like her? Napakuyom ako ng kamao dahil sa mga naiisip ko. I would not let him get akisha from me! Akisha is only mine! I don't to share her to anyone even in a friend. Biglang nag-angat ng tingin si akisha at tumingin sakin.
"Why are you staring at me?" tanong niya. Tama kayo diyan balik na ulit kami ni akisha sa pagiging aso't-pusa. Mas maganda na ang ganito kaysa di kami nag-uusap. Nalaman na din nila chloe na dati kaming magkaibigan ni akisha.
"You wish. I'm not staring at you. Why would I stare to an ugly nerd like you?" nang-aasar na sabi ko
"How would I know? Maybe you have a hidden desire to me?" sabi niya saka ngumisi
Napanganga naman ako sa sobrang lakas ng tiwala sa sarili ng babaeng ito. Tinignan ko siya mula ulo hanggang paa
"Manalamin ka nga panget. Baka kasi nakakalimutan mo kung anong itsura mo. I have standards. You're not even my type" sabi ko
"You'll eat your words" sabi niya
"You wish" sabi ko saka siya inirapan
Nagkibit balikat lang siya at di na sumagot.
"Ang sweet niyo talaga kahit kailan" sabi ni Lia kaya napatingin ako sa kanila at nakita kong nakatingin na pala sila samin maliban lang kay brent na tahimik na kumakain
"Duh! As if namang papatulan ko yang abo na yan" sabi ni akisha saka inirapan ako
"Well same here. Hinding-hindi ako papatol sa isang panget na tulad mo hindi pa ko baliw para gawin yun" sabi ko sa kanya
"Hahahahaha baka kainin niyo yang sinabi niyo" sabi ni chloe habang tumatawa
"Never" sabay naming sabi ni Akisha kaya sinamaan namin ng tingin ang isa't-isa
"See? Hahaha" sabi ni lia habang tumatawa
Sasabat pa sana ako ng biglang may magsalita.
"Mukhang nagkakatuwaan kayo ah"
Napatingin kami sa nagsalita maliban kay Raven. Nasa likod niya kasi yung nagsalita.
Nakita kong nanlaki ang mga mata nila Lia ng makita siya. Matagal-tagal din kasi simula ng huli namin siyang makita. Ang sabi niya samin may misyon daw siya pero di naman niya sinasabi kung ano iyon. He has sky blue hair same color with his eyes pale skin proud nose red lips. If you will look at him you will thought that he is a playboy but no. He is not. Ang sabi niya dati meron na siyang babaeng mahal yun nga lang lagi siya nitong binubusted. Sabi nga namin siguro bulag yung babaeng mahal niya. Yvo was almost perfect. Handsome, gentleman, wealthy, strong and kind. Halos nasa kanya na lahat. Walang dahilan para di siya mahalin ng babaeng mahal niya. Ang lagi lang niyang sinasabi. Gagawin niya ang lahat mapasakanya lang daw ang babaeng mahal niya kahit ang ibig sabihin pa nun ay maging masama siya at kailanganin niyang pumatay. Hanga kami sa pagmamahal ni Yvo dun sa babae eh. That girl was lucky because Yvo really loves her.
"Yvo!!" sigaw nila Lia at chloe saka dinamba ng yakap si Yvo
"Woah! Girls easy! You really miss me that much huh? Well ang gwapo ko kasi eh" sabi ni Yvo kaya kumalas sila lia at saka binatukan si Yvo
"Hmph!"
"I'm happy that you're back with us Chloe" sabi ni Yvo
"Well I'm happy too" sabi ni chloe
"Welcome back Yvo" sabi ni Troy saka nakipagfist bump kay Yvo
"Bro! Long time no see" sabi ni brent saka sila nag man to man hug
"Hindi mo ba ako iwewelcome Zach? Wala ka parin talagang pinagbago" sabi niya
"Welcome back" sabi ko
"Well? Its good to be back" sabi ni Yvo tas bigla siyang napatingin sakin
Tapos bigla siyang napatingin kay Akisha. Bigla siyang ngumiti. I don't know but there is something strange about his smile and I hate it. I don't like the way he looks and smiles at Akisha.
"Hi! I'm Yvo Dane Wesley. I came from the Water Kingdom. My power is Ice." sabi ni Yvo at inilahad niya ang kamay niya kay Akisha
"Akisha Raven Scott" maiksing sabi ni Akisha saka inabot ang kamay ni Yvo akala ko magshashake hands lang sila ng biglang halikan ni Yvo ang likod ng kamay ni Akisha na siyang nagpakulo lalo sa dugo ko. I want to wring his neck for touching Akisha. No one touches my property!
Napakuyom ako ng kamao dahil sa ginawa ni Yvo. Damn him! Nakita kong nagbago din ang ekspresyon ni Brent. Yung kaninang nakangiti ngayon nakaseryoso na siya. Mabilis kong hinatak si Akisha papunta sa likod dahil nasa tabi ko lang naman siya. No one dares to touch nor kiss my property!!
"You don't need to kiss her hand Yvo" sabi ko
"My bad. I'm sorry Raven." sabi ni Yvo
"Don't mind it. Just don't repeat it again." sabi ni Akisha
Lumapit si Yvo kay Akisha at akmang yayakapin niya sana si Akisha ng humarang ako.
"Sorry is enough Yvo you don't need to hug her" sabi ko
"Why so possesive Zach? This is so not you. Ang kilala kong Zach walang pakielam sa iba. Nawala lang ako nagbago kana? Do you like her?" tanong niya na nakakuha ng atensyon ko
Do I like her? Napailing naman ako sa isip ko. No! Impossible! Yes I wanted her for myself but it doesn't mean that I like her. Right?
"No. I don't like her. But she's only mine because she's my slave" sabi ko
Yeah. Thats all. I don't like her. I don't. I shouldn't. But she's still mine. Only mine.
-------
Yvo Dane Wesley as Lee Jong Suk. See the picture of Yvo on the multimedia.