* Ακολουθεί αρκετό ντερτυ οπότε όποιον δεν του αρέσει καλύτερα να προσπεράσει το κεφάλαιο. Ευχαριστώ*
Νιώθω κάτι να πιέζει τον μηρό μου και το τρίβω λίγο... Με κοιτάει στα μάτια και γελάει...
Λ- Σίγουρα?
Κ- Σίγουρα
Συνεχίζουμε να φιλιωμαστε και με σηκώνει. Τυλίγω τα πόδια μου γύρω από την μέση του και προχωράει προς τις σκάλες. Ανεβαίνουμε πάνω και πηγαίνει προς το κρεβάτι του...
Με αφήνει απαλά κάτω, μαζί κι αυτός από πάνω μου. Του βγάζω τη μπλούζα κι αυτός τη δικιά μου. Το φιλί μας συνεχίστηκε, αλλά διακόπηκε σύντομα για να μου βγάλει το παντελόνι...
Το ίδιο έκανα κι εγώ. Έχουμε μείνει μόνο με τα εσώρουχα... Ξεκίνησε να μου χαϊδεύει τα μπούτια και όσο πήγαινε ανέβαινε προς τα εκεί...
Άρχισε να με φιλάει πάνω στο τατουάζ και γενικά κοντά στο λάστιχο του εσώρουχου μου... Με αργές κινήσεις μου το αφαίρεσε. Έβαλε τα χέρια του γύρω από την μέση μου και πήγε κοντά στο κούμπωμα του σουτιέν μου...
Έγνεψα καταφατικά, μου το έβγαλε και το πέταξε στο πάτωμα... Έσκυψε πάνω στο στήθος μου ξεκίνησε να με φιλάει... Έπειτα συνέχισε προς τη κοιλιά μου...
Με σχετικά αργούς ρυθμούς έφτασε λίγο πιο πάνω από την περιοχή μου... Η ανάσα μου γίνεται γρηγορότερη... Με φιλάει γύρω εκεί, μέχρι που έβαλε τη γλώσσα του μέσα μου...
Νομίζω πως θα πεθάνω από την ευχαρίστηση!... Μετά από λίγο έβγαλε τη γλώσσα του και με κοίταξε... Άνοιξε λίγο παραπάνω τα πόδια μου και έβγαλε το εσώρουχο του...
Πήρε ένα προφυλακτικό και το φόρεσε... Μπήκε αργά μέσα μου... Συνέχισε αργά και σταθερά τις διεισδύσεις... Μετά από λίγο αύξησε ταχύτητα... Αναστενάζω όπως κι αυτός...
Αυτό συνεχίστηκε για λίγη ώρα μέχρι που το σώμα μου έχει αρχίσει να τρέμει και τραβάω τα σεντόνια...
Κ- Λέων!....
Με κοίταξε και βγήκε από μέσα μου... Έβαλε το στόμα του εκεί μέχρι που του αφέθηκα...
Λ- Μμμ... Τόσο νόστιμη...
Αφαίρεσε το προφυλακτικό και τον πήρα στο στόμα μου, ώσπου τελείωσε... Ξάπλωσε δίπλα μου, μέχρι να βρούμε τις ανάσες μας... Έπειτα μου έδωσε ένα φιλί...
Λ- Σαγαπω
Κ- Κι εγώ σαγαπω.
Μου έδωσε άλλο ένα φιλί και σηκώθηκε από το κρεβάτι... Φόρεσε το μποξεράκι του και βγήκε στο μπαλκόνι... Εγώ ξαπλώνω στο κρεβάτι σκεπασμένη με το πάπλωμα...
Στρίβει το τσιγάρο του... Τον κοιτάω χωρίς να μιλάω. Έχει βάλει το φιλτράκι ανάμεσα στα τέλεια χείλη του. Με κοίταξε. Είδε ότι τον παρατηρώ. Χαμογέλασε... Δεν θέλω πολλά... Μονάχα να τον κοιτάω... Μα κι αυτό μου φαίνεται λίγο...
{...}
Ακούγεται το διαβολομηχάνημα-ξυπνητήρι... Μα γιατί δεν το κλείνει ο Λέων?! Ανοίγω τα μάτια μου και τον βλέπω να κοιμάται...
Αααα καλαααα!! Αναισθησία στο φουλ!!
Σκάσε βρε... Τεντώνομαι και το κλεινω επιτέλους! Ο κύριος από δίπλα μου ούτε συγκινήθηκε να σηκωθεί.
Όταν λέω εγώ ότι είναι φουλ αναίσθητος εσύ δεν με ακούς!
Με τον καλό λόγο στο στόμα είσαι πρωί πρωί! Ξαπλώνει μπρούμυτα και ολόκληρη η πλάτη του είναι ξεσκέπαστη... Του χαϊδεύω λίγο τη πλάτη και μετά τα μαλλιά.
Λ- Μμμμ...
Κ- Μπα?! Ξυπνήσαμε?!
Λ- Καλημέρα λέει ο κόσμος το πρωί...
Κ- Καλημέρα.
Γύρισε ανάσκελα και με τράβηξε κοντά του για να μου δώσει ένα φιλί... Ανταποκρίθηκα...
Λ- Ήσουν τέλεια χθες....
Κ- Κι εσύ καλός ήσουν...
Λ- Καλός?
Είπε με απορία και ειρωνία ταυτόχρονα...
Κ- Ε ναι..
Ξαφνικά βρέθηκα από κάτω του... Ξεκίνησε να με φιλάει από το στόμα, στον λαιμό, στο στέρνο, στο στήθος, στη κοιλιά, μέχρι που έφτασε εκεί...
Ξεκίνησε να με γλύφει... Όλο και πιο γρήγορα... Νομίζω πως μου κόβεται η ανάσα από την ευχαρίστηση!... Ξαφνικά εκεί που με γλύφει, βάζει 2 δάχτυλα...
Μπορώ να πω πως δεν το περίμενα και αναστεναξα λίγο από αυτή του την ξαφνική κίνηση. Χαμογελάει. Αρχίζει να τα κουνά ρυθμικά με τη γλώσσα του...
Αναστενάζω το όνομα του... Ξαφνικά βάζει και 3ο! Αυτό πόνεσε λίγο... Ήταν πολύ ξαφνικό... Το συνέχισε για λίγη ώρα μέχρι που έφτασα στην αποκορύφωση μου...
Έβγαλε τα δάχτυλα του από μέσα μου και τα έγλυψε ένα ένα... Ανέβηκε στο πρόσωπο μου και με φίλησε...
Λ- Μόνο καλός?
Κ- Τέλειος
Λ- Έτσι μπράβο
Είπε και με ξαναφίλησε... Είμαστε σκεπασμένοι με το πάπλωμα... Είναι τόσο ζεστός ο Λέων...
Μωρέ λες να είναι λυκάνθρωπος?!
Ναι σίγουρα...
{...}
Είμαστε στο μαγαζί... Εγώ,ο Λέων, ο Άρης,η Άννα,ο Δήμος,ο Τεό και ο Ιάσων... Εγώ και η κολλητή μου καθόμαστε στο γραφείο και τα αγόρια δουλεύουν...
Της τα είπα όλα!!
Α- Συγχαρητήρια!!!
Κ- Έχει αλλάξει λίγο η συμπεριφορά του από εχθές το βράδυ... Δηλαδή μου φέρεται περισσότερο σαν κοπέλα του...
Α- Αυτό είναι καλό!
Λέων POV ❤🔫
Είμαστε όλοι στο μαγαζί... Η Κρίστη και η Άννα κάθονται στο γραφείο και εγώ με τα αγόρια δουλεύουμε....
Λ- Θυμάστε που σας είπα πως με το που γυρίσουμε θα το κάνω με τη Κρίστη?
Ι- Αμέ
Αρ- Μη μου πεις πως...
Δ- Χθες το βράδυ?
Λ- Ναι! Και οφείλω να ομολογήσω πως ήταν τέλειο... Πρέπει να ήταν το καλύτερο σεξ που έχω κάνει ποτέ μου...
Τ- Τυχερέ...
Λ- Ααα και δεν τελείωσε το όλο πράγμα μόνο το βράδυ... Σήμερα το πρωί έφαγε 3 δαχτυλάκια...
Δ+Τ- Ωωωωω!
Ι- Και δεν της το'χα...
Αρ- Κι όμως...
Λ- Βασικά ξέρετε κάτι... Χθές έκανα για πρώτη φορά έρωτα...
Κρίστη POV ❤🌹
Η ώρα είναι 14:00 μ.μ... Καθίσαμε να φάμε... Έχουμε μακαρόνια με κιμά... Τα αγόρια με κοιτάνε παράξενα... Ωχχ... Λες να τους το είπε?
Εσύ τι λες?!
Εγώ λέω πως ναι... Γιατί Θεέ μου?!! Γιατί?! Σκουντάω λίγο την Άννα μπας και βοηθήσει με την κατάσταση... Νομίζω πως κατάλαβε...
Α- Εεμ... Τι λέει παιδιά? Όλα καλά?
Τ+Δ- Αμέ
Ι+Αρ- Μια χαρά
Κ- Ωραία...
Είναι λίγο άβολη η στιγμή... Τέλος πάντων... Φάγαμε, συμμαζέψαμε και τα αγόρια γύρισαν στη δουλειά...
{...}
Η ώρα είναι 6:00μ.μ... Τα παιδιά σχόλασαν από τη δουλειά... Με τον Λέων πήγαμε σπίτι... Παρκάραμε τις μηχανές μας και μπήκαμε μέσα...
Άφησα το κράνος,το μπουφάν και τα κλειδιά της μηχανής... Το ίδιο έκανε και ο Λέων... Του έχω θυμώσει λίγο... Πήγε στη κουζίνα για να φτιάξει κάτι να φάει... Τον ακολούθησα...
Έφτιαξε ένα τοστ και κάθισε στο τραπέζι να φάει... Εγώ λέω να φτιάξω έναν καφέ να πιω...
Κ- Τι έπαθαν τα αγόρια σήμερα?
Λ- Τι εννοείς?
Κ- Γιατί μας κοιτούσαν λίγο περίεργα?
Λ- Εμμ...
Κ- Άσε κατάλαβα.
Είπα και συνέχισα να φτιάχνω τον καφέ μου... Χωρίς να τον καταλάβω, τύλιξε τα χέρια του γύρω από την μέση μου, αγκαλιάζοντας με από πίσω...
Λ- Σόρρυ ρε μωρό μου... Δεν ήθελα να σε κάνω να νιώσεις άβολα...
Κ- Το έκανες όμως...
Λ- Συγγνώμη...
Είπε και με γύρισε ώρες να τον κοιτάω...
Λ- Ειλικρινά συγγνώμη...
Είπε και με φίλησε... Νομίζω πως πρέπει να τον συγχωρήσω...
Λ- Με συγχωρείς??
Κ- Μμμ... Νομίζω ναι... Αλλά υπό έναν όρο... Ότι γίνεται στο κρεβάτι μας μένει στο κρεβάτι μας...
Λ- Σύμφωνοι...
{...}
4:30 π.μ...
Νιώθω μια πείνα να επικρατεί στο στομάχι μου... Για βραδινό έφαγα μόνο 3 ριζογκοφρέτες... Προσπαθώ να σηκωθώ από το κρεβάτι χωρίς να ξυπνήσω τον Λέων...
Κατεβαίνω τις σκάλες και πηγαίνω στην κουζίνα... Ανάβω το φως και σκέφτομαι τι να φάω... Μερέντα, κορν φλειξ ή τοστ... Ααχχχ δεν ξέρω 😖😩...
Θα κάνω αμπε μπα μπλομ... Έτυχαν τα κορν φλειξ!! Έβγαλα ένα μπολακι, έβαλα μέσα τα δημητριακά και έπειτα το γάλα... Πήρα ένα κουτάλι και κάθισα πάνω στον πάγκο να φάω...
Το χρειαζόμουν αυτό το "βραδινό"... Ξαφνικά η πόρτα της κουζίνας ανοίγει και μπαίνει μέσα ο Λέων...
Κ- Ααα!! Πας καλά?! Με κατατρόμαξες!
Λ- Εγώ αν πάω καλά ή εσύ που τρως μες τη μέση της νύχτας πάνω στον πάγκο της κουζίνας?!
Κ- Εεμμ... Μάλλον εγώ αλλά δεν έχει σημασία! Θα μου πεις γιατί ξύπνησες?
Λ- Δίψασα ρε Κρίστη... Δεν σε είδα δίπλα μου και φαντάστηκα πως θα είσαι στο μπάνιο όχι στη κουζίνα!
Κ- Πείνασα... Θέλεις λίγα κορν φλειξ?
Λ- Δώσε...
Έβαλα το κουτάλι μέσα στο μπολ και του έδωσα να φάει...
Κ- Δεν σου δίνω άλλο... Πεινάω...
Λ- Καλά...
Έβγαλε ένα ποτήρι και έβαλε να πιει νερό...
Λ- Πάω πάνω... Μόλις φας έλα...
Κ- Εντάξει...
Έφυγε και ανέβηκε πάνω... Συνεχίζω να τρώω αμέριμνη πάνω στον πάγκο της κουζίνας τα απολαυστικά κορν φλειξ... Μέχρι που μια στιγμή τα έφαγα όλα...
Έβαλα το μπολακι στον νεροχύτη, έσβησα το φως και ανέβηκα πάνω... Άνοιξα την πόρτα του δωματίου όσο πιο σιγά μπορώ... Μπήκα μέσα και ξάπλωσα στο κρεβάτι...
Ο Λέων κοιμάται... Μπήκα κάτω από το πάπλωμα και του γύρισα πλάτη... Μετά από λίγο με αγκάλιασε... Ο ύπνος δεν άργησε να έρθει...
{...}
10:00 π.μ...
Μια δυνατή βροντή με ξύπνησε... Άνοιξα τα μάτια μου, κοίταξα από το παράθυρο και αντίκρισα έναν σκοτεινιασμένο ουρανό...
Δεν μου αρέσει η βροχή...😔
Ούτε εμένα αλλά τι κάνουμε... Δεν μπορούμε να σταματήσουμε την βροχή... Ο Λέων κουνιέται... Λογικά ξύπνησε...
Λ- Καλημέρα πριγκίπισσα μου...
Κ- Που την είδες?
Είπα και έδειξα προς το παράθυρο...
Λ- Δεν πειράζει που βρέχει... Μόνο που είμαι μαζί σου, είναι καλή η μέρα...
Κ- Ααωωω...
Με φίλησε... Ξαφνικά ακούστηκε ένας κεραυνός και από την τρομάρα μου μπήκα ολόκληρη κάτω από το πάπλωμα...
Λ- Χαχαχα! Μη μου πεις ότι φοβάσαι...
Κ- Εε λίγο... *Συνεχίζω να είμαι κάτω από το πάπλωμα*
Είμαι γυρισμένη προς την πλευρά του Λέων κι αυτός γυρισμένος προς εμένα... Ωωω... Βλέπω τους κοιλιακούς του... Τους ακούμπησα και ξεκίνησα να τους μετράω...
Λ- Κρίστη τι κάνεις?
Κ- Σσσ! 2-4-6-8... 8! Έχεις οχτώ κοιλιακούς!
Λ- Σωπαα...
Κ- Τι το ήξερες?!
Τράβηξε το πάπλωμα και με ξεσκέπασε....
Λ- Ναι το ήξερα πριγκίπισσα...
Κ- Αχά... Έχω κι εγώ κοιλιακούς!
Λ- Ααα ναι? Και που είναι?
Σήκωσα τη μπλούζα και του έδειξα...
Λ- 4... Έχεις τέσσερις κοιλιακούς...
Κ- Μόνο?!
Λ- Εμμ ναι...
Κ- Αποκλείεται...
Σηκώθηκα από το κρεβάτι και πλησίασα τον καθρέφτη του δωματίου... Ανέβασα τη μπλούζα μου και ξεκίνησα να μετράω...
Κ- Έξι έχω ρε ηλίθιο...
Λ- Ηλίθιος εγώ?
Είπε και σηκώθηκε από το κρεβάτι πλησιάζοντας με απειλητικά... Έκανα μερικά βήματα πίσω, μέχρι που ακούμπησα πάνω στην ντουλάπα...
Ήρθε κοντά μου, έβαλε τα χέρια του δεξιά και αριστερά από το κεφάλι μου και έριξε το βάρος του επάνω μου...
Λ- Περιμένω μια συγγνώμη...
Κ- Για πιο πράγμα?
Λ- Με είπες ηλίθιο...
Κ- Ε και? Σε έχω αποκαλέσει και χειρότερα στο παρελθόν...
Λ- Αα ναι? Δηλαδή?
Κ- Εεμ... Μαλάκα, ανώμαλο και πολλά άλλα...
Λ- Τότε πρέπει να ζητήσεις συγγνώμη και για αυτά...
Κ- Μπαα... Δεν το νομίζω...
Είπα με ειρωνεία... Έριξε περισσότερο το βάρος του επάνω μου... Και άρχισε να με γαργαλάει...
Λ- Τώρα θα ζητήσεις συγγνώμη?
Κ- Χαχαχα... Ναι... Χαχαχα!!
Λ- Πολύ γρήγορα τα παράτησες...
Κ- Ναι γιατί πεινάω...
Λ- Μα... Τέσσερις η ώρα το πρωί έτρωγες!
Κ- Και?
Λ- Αα καλααα...
Κατεβήκαμε κάτω και πήγαμε στην κουζίνα...
Λ- Θα φτιάξω εγώ πρωινό σήμερα... Πάνε στο σαλόνι και θα σε φωνάξω...
Κ- Εντάξει...
Πήγα στο σαλόνι και έβαλα να δω παιδικά... Πολύ παράξενο αυτό που γίνεται... Ο Λέων να φτιάξει πρωινό? Περίεργο...
Λίγη ώρα αργότερα με φώναξε να πάω στη κουζίνα... Μπήκα μέσα και πάνω στο τραπέζι υπήρχαν διάφορα κομμένα φρούτα, φρυγανιές, μέλι και μερέντα!!!
Κ- Θα φάμε μερέντα?!?!
Λ- Επειδή είναι έτσι ο καιρός... Μόνο για αυτό το λόγο...
Κ- Σαγαπω!!
____________________________________________
Τριτοπρόσωπη αφήγηση
Οι μέρες πέρασαν γρήγορα... Μέχρι που έγιναν μήνες... Ήρθε πλέον ο Ιούνιος... Η Άννα είναι 5 μηνών έγκυος... Ο Άρης είναι πιο ευτυχισμένος από ποτέ άλλοτε...
Η Κρίστη και ο Λέων τα πηγαίνουν υπέροχα... Έχουν την τέλεια σχέση... Ταιριάζουν σαν το καρπούζι και τη φέτα 😂😂*όπως καταλάβατε πεινάω 😁*
Που λέτε να πάνε διακοπές τα παιδιά? Τι δυσάρεστο θα συμβεί? Θα έχουμε περιπέτειες?
____________________________________________
Κρίστη POV ❤🌹
23 Ιουνίου. 10:00 π.μ..
Σήμερα είναι τα γενέθλια μου!! Κλείνω τα 21! Μόλις ξύπνησα... Δεν έχω ανοίξει καν τα μάτια μου... Τα ανοίγω και δεν βλέπω τον Λέων δίπλα μου...
Σηκώνομαι από το κρεβάτι και βγαίνω από το δωμάτιο... Δεν τον βλέπω πουθενά... Κατεβαίνω κάτω και δεν είναι κανείς στο σαλόνι...
Υπάρχει ένα σημείωμα στο τραπεζάκι με τα πράγματα για τις μηχανές... Λέει:
«Καλημερα αγάπη μου... Έφυγα νωρίς σήμερα γιατί με πήραν τα αγόρια τηλέφωνο... Θα ανοίξουν το μαγαζί νωρίτερα επειδή έχουμε πολύ δουλειά... Αν θέλεις έλα, αν δεν θέλεις τότε Οκκ... Πάρε τηλέφωνο όμως»
Παράξενο μου φαίνεται... Τέλος πάντων... Έκανα πρωινό, έφαγα, ντύθηκα, πλύθηκα... Φόρεσα αυτά:
Λέω να πάω στο μαγαζί αλλά από την άλλη βαριέμαιιι... Θα πάω! Πήρα το τηλέφωνο μου και κάλεσα τον Λέων...
Κ- Καλημέρα
Λ- Καλημέρα πριγκίπισσα. Τι κάνεις??
Κ- Πριν λίγο ξύπνησα... Στο μαγαζί είσαι??
Λ- Ναι... Θα έρθεις??
Κ- Έτσι λέω..
Λ- Εντάξει... Τα λέμε μάτια μου...
Κ- Τα λέμε αλητάκο...
Φόρεσα το μπουφάν, τα γάντια, πήρα το κράνος και τα κλειδιά και βγήκα έξω... Έβγαλα την *υπέροχη* μηχανή μου από το γκαράζ και ξεκίνησα για το μαγαζί...
Μετά από 15 λεπτά είμαι εκεί... Παρκάρω τη μηχανή μου από έξω και μπαίνω στο μαγαζί... Τους καλημεριζω αλλά δεν βλέπω πουθενά τον Λέων...
Κ- Ο Λέων?
Δ- Θα έρθει σε λίγο...
Κ- Γιατί που είναι?
Τ- Είχε μια δουλειά...
Ι- Κι έπρεπε να φύγει...
Κ- Αα... Οκ...
Πήγα στο γραφείο και έκατσα με την Άννα... Πέρασε η ώρα και ο Λέων άφαντος... Ξαφνικά χτυπάει το τηλέφωνο μου... Είναι ο Λέων!
Κ- Λέων? Τι έγινε? Όλα καλά?
Λ- Όχι και τόσο... Τράκαρα...
Κ- Τι?!
Λ- Μην αγχώνεσαι καλά είμαι...
Κ- Που βρίσκεσαι?
Λ- Στον Λευκό Πύργο...
Κ- Περίμενε εκεί... Έρχομαι...
Πήρα τα κλειδιά, φόρεσα το μπουφάν,τα γάντια και έφυγα... Ανέβηκα στη μηχανή μου και ξεκίνησα... Μετά από 25 λεπτά περίπου ήμουν εκεί...
Πάρκαρα δίπλα από την μηχανή του... Είναι άθικτη!... Πως γίνεται αυτό? Δεν μου είπε ότι τράκαρε? Δεν τον βλέπω κάπου... Θα τον πάρω τηλέφωνο...
Κ- Που είσαι?
Λ- Πίσω από τον Λευκό Πύργο...
Κ- Οκ έρχομαι...
Κατέβηκα από τη μηχανή μου και πήγα πίσω από τον Λευκό Πύργο... Ωω Θεέ μου! Αποκλείεται!
Κ- Λέων!?!
-----------------------------------------------------------------
Χευυυ aliens 👽 👽
Τι μου κάνετε??
Ελπίζω καλά!
Πως σας φάνηκε???
Η πρώτη τους φορά!!!!
Πολύ διακριτικά τα αγόρια 😂
Λιγούρες ξημερώματα 😁
Επιτέλους Ιούνιος!!*για το βιβλίο*
Η Κρίστη γίνεται 21!
Τι λέτε να έπαθε ο Λέων??
Είναι σοβαρό?
Θα μάθετε στο επόμενο!!
Φιλιά 💋💋
Υ.Γ. Αν σας άρεσε πατήστε το 🌟 και γράψτε ένα 💬