-Dobrze do widzenia.-Powiedziałam i zamknęłam za sobą drzwi.
Do domu miałam niedaleko od razu zamierzałam się tam znaleźć i zamknąć w pokoju, poukładać sobie to wszystko. Weszłam do tego wielkiego domu i znów byłam sama. Ojciec i matka ciągle przesiadują w pracy. Każdy w szkole uważa że jestem szczęśliwą osobą i mam wszystko, ale nie znają mnie w ogóle. Nie wiedzą jak to jest mając 17 lat i zostać ze wszystkim samym. Ja już nauczyłam się dawać radę od dziecka jestem sama w wielkim domu. Jedyne moje wsparcie to Sky moja przyjaciółka jest dla mnie jak siostra jej mogę powiedzieć wszystko ale nie to co dziś się dowiedziałam. Spędziłam ten dzień sama, porozmawiałam tylko z Sky i tak on minął. Położyłam się do łóżka i nagle usłyszałam dźwięk przychodzącej wiadomości, wzięłam telefon z komody.
Nieznajomy: Hej mam nadzieję że nie obudziłem Cię. Chciałem tylko przeprosić za dzisiaj. Przemyślałem sobie to i zrozumiałem że zrobiłem błąd.
Postanowiłam że mu odpiszę, teraz to i tak nie ma jakiegoś dużego znaczenia czy kogoś nowego poznam czy nie, ale czytając tą wiadomość widzę że to wcale nie jest skierowane do mnie bo z nikim się dziś nie widziałam.
Ja: Dobrze że zrozumiałeś że źle zrobiłeś. No ale ja nie wiem o co chodzi. Pomyliłeś numer.