Chapter 12
BAKIT PARANG WALA LANG?
Parang wala lang na sinabi ko sa kanya na may anak na ako. Na anak ko nga si Aki. Samantalang ako, pati yata talampakan ko, pinapawisan na. Kinakabahan ako. Natatakot ako sa magiging reaksyon niya pero heto at kalmante si Wolf.
Prenteng umupo sa sofa si Wolf. Nakadi-quatro ang mga binti niya. Ang mga kamay niya ay nasa bulsa ng suot niyang jeans habang kaswal na nakatingin sa akin.
Napalunok ako habang nakamasid sa kanya. He's heart-stoppingly gorgeous. And he was sitting on the sofa like he owned the world. Nakakalungkot na posibleng mawala sa akin ang lalaking ito.
"W-wala ka bang sasabihin?" naluluhang tanong ko.
Umiling siya at pinagpag ang tabi niya, pinapaupo niya ako ron. Marahan akong lumakad papunta sa kanya.
"H-hindi ito alam ni Aki..." mahinang sabi ko. "W-walang may alam... maliban sa'yo ngayon... at sa akin..."
Ngayon lang may nakaalam nito maliban sa amin nina Daddy. Kahit ako, ngayon ko lang binanggit ang tungkol dito. Pakiramdam ko, nanginginig pati mga lamang loob ko. Para akong hihimatayin.
Naramdaman ko ang pag-akbay sa akin ni Wolf, ang marahang pagpisil niya sa braso ko at paghalik niya sa gilid ng ulo ko. Gumaan lalo ang loob ko na sabihin sa kanya ang lahat.
"Nakarehistro siya sa parents ko. Kinailangan. Malaking eskandalo kasi para sa pamilya namin ang pagiging single mother ko sa batang edad..." masikip sa dibdib na kwento ko sa kanya. "Ang bata ko pa noon..."
Pinahid ko ang luhang pumatak sa pisngi ko. Tiningala ko si Wolf. Nakatitig lang siya sa akin. Nakaabang sa mga sasabihin ko pa.
"H-hindi ko gusto... hindi ko alam ang gusto ko nong time na iyon, Wolf. Inayos nina Daddy ang tungkol kay Aki, nakikinig lang ako sa kanila. Nong mga time na iyon, wala akong lakas. Takot ako, pakiramdam ko, wala akong magagawang tama... pakiramdam ko, lalo lang gugulo ang lahat kung magsasalita ako..."
Hindi ko alam bakit kung magkwento ako sa kanya, parang matagal ko na siyang kilala at nauunawaan niya ang pinagdaanan ko.
"Mahal ko si Aki, maniwala ka. Hindi ako masamang tao."
"I know."
"Hindi ko naman siya gustong isekreto habang-buhay. Pero ito lang iyong paraan ko para protektahan siya sa katotohanan na wala siyang daddy. Ayoko na masaktan siya 'pag nalaman niya na wala siyang daddy. Ayokong isipin niyang kulang siya, Wolf."
"I understand." Hinalikan niya ako sa noo.
Ang plano ko, sabihin lang sa kanya na anak ko si Aki. Ngayon kung ano ang desisyon niya, bahala siya. Tatanggapin ko ang magiging desisyon niya. Pero heto at nagpapaliwanag ako sa kanya. Natatakot ako na pag-isipan niya ako nang masama.
"H-hindi ka ba galit na niloko kita?"
Umiling siya at ngumiti ang natural na mapulang mga labi.
"Wolf..." natulala ako ng makita ang ngiti niya. Siguro kasi hindi ako sanay na nginingitian niya ako nang ganito.
"Kung iyon lang ang ikinababahala mo, I'm not mad, Ingrid."
Hinawakan ko siya sa kamay. "Pakiusap ko sa'yo, ayoko sanang malaman ni Aki ang totoo..."
Hindi ko alam kung guni-guni ko lang ba iyong biglang paglungkot ng mga mata niya.
Tumango si Wolf at niyakap ako. "Mamasyal tayo bukas."
Tuluyan nang gumaan ang pakiramdam ko.
Tanggap ako ni Wolf. Tanggap niya kaming dalawa ni Aki.
Gumanti ako ng yakap sa kanya at isinubsob ko ang mukha ko sa matigas niyang dibdib. Hinayaan ko ang sarili ko na malunod sa nakaka-adik na mabango niyang amoy. "Sige, mamasyal tayo bukas. Saan nga pala?"
"Kahit saan mo gusto. Ikaw ang masusunod, Ingrid."
...
"PUPUNTA KANG TAGAYTAY?"
"Oo, 'Te. Sunday naman, ipapasyal namin si Aki," sagot ko kay Ate Helen. Doon kasi ang request ni Aki.
Binitbit ko na ang bag na pinaglalagyan ng bihisang damit at bimpo ni Aki. Pati mga baon niyang chips. Ipinatong ko iyon sa sofa. Mayamaya ay lumabas na ng kuwarto ang batang lalaki. Nakabihis na, shorts at T-shirt na may print ng Justice League. Naka-gel ang buhok at may suot na shades kahit wala pang araw.
Lumapit siya sa akin. "San na ba si Wolf?!"
"Kuya," saway ko sa kanya.
"Nasaan na si Kuya Wolf?" Nakakunot ang noo niya.
"Nasa labas, kausap si Ate Helen."
"Hindi sasama sila Ate Helen, Ate?" Kinusot niya ang matangos niyang ilong. Sinisipon kasi, paano nagpaambon kahapon.
"'Di raw, e." Kinuha ko ang bimpo at pinasinga siya.
"'Yoko na!" Tinabig niya ang bimpo saka nanakbo sa banyo. Suminga siya ron at paglabas ay basa na ng tubig ang ibabaw ng damit.
Napailing ako. Wala akong choice kundi palitan ulit siya ng t-shirt. Pinulbuhan ko rin ang likod niya.
Sumilip si Ate Helen sa bintana. "Pogi ni Kulet, ah."
Kandahaba ang nguso ni Ate Helen ng malaman niya na aalis kami ni Aki kasama si Wolf. Niyaya ko naman siya, pero ayaw naman nilang sumamang pamilya. Nagtataka ako kung bakit ayaw niya gayong halata naman sa itsura nila na gusto talaga nilang sumama.
"'Wag ka papasaway ron, Aki, ha!" bilin ni Ate Helen bago umalis.
Pumasok si Wolf sa pinto. Denim jeans, red v-necked shirt, white sneakers ang suot. At ang bangu-bango niya. Tanging relo na kulay itim ang suot niyang accessory.
"Ready?" Sa akin siya nakatingin.
Tumango ako.
Lumapit siya sa akin at hinalikan ako sa pisngi. He smelled of soap and aftershave. Yayakap sana ako sa kanya nang biglang may kumalabog. Sabay kaming napalingon ni Wolf.
"Ang tagal!"
Tinadyakan pala ni Aki ang pinto!
"Aki!" Pinandilatan ko ang paslit.
"Alis na kasi tayo! Traffic na, e!"
"Sorry," hinging paumanhin ko kay Wolf. Pero mukha namang hindi siya affected sa pagmamaldito ni Aki.
Lumabas na kami, inilock ko ang pinto. Si Wolf ang nagbitbit ng bag ni Aki. Natuwa naman ako ng marinig kong nag-thank you si Aki sa kanya. Nahiya siguro sa inasal kanina.
"Anong kakainin natin don, Kuya Wolf?" tanong ni Aki ng nasa sasakyan na.
Sa backseat nakaupo si Aki, ako naman ay sa tabi ni Wolf sa unahan.
"Anything you like," Sagot ni Wolf saka kumindat sa akin.
Hindi ko na napigilan ang pamumula ng pisngi ko. Sinaway ko si Aki na 'wag ng maging madaldal. Mahirap na kasi dahil magmamaneho si Wolf tapos tanung siya nang tanong.
Mabuti sana kung simpleng tanong lang, ang kaso walang kwenta ang mga tanong ni Aki. Parang nambubwisit lang.
"'You okay?" ang kaliwang kamay ni Wolf ay salitan sa ibabaw ng kamay ko at sa manibela.
"Pasensiya ka na, Wolf, hindi kami pwede ng overnight. Monday na kasi bukas, may pasok na si Aki."
"Di ako papasok bukas!" sabat ni Aki mula sa likod.
"Aki, hindi pwede." Tiningnan ko nang masama ang bata sa rearview mirror.
"Alam ko naman na ituturo ni Teacher e," nakalabing sagot niya sa akin.
"Maniniwala akong alam mo kung bibigyan mo ako ng line of nine sa susunod na grading."
"Come on, 'wag mong i-pressure ang bata," nangingiting saway ni Wolf sa akin habang ang mga mata niya ay nakatutok sa kalsada.
Lumabi ako. "Ang luwag ko na kaya sa bubwit na 'yan."
"He's just a kid. Let him enjoy." Nakangiti pa rin siya. At kahit may shades siya sa mata, alam ko na pati ang mga mata niya ay naka-smile.
Ang gaan sa pakiramdam na makitang maaliwalas ang mukha ni Wolf. Nakakataba ng puso na makita siyang masaya at nakangiti.
And speaking of shades, bagay sa kanilang dalawa ang shades kahit wala pa namang araw. Pareho kasing super tangos ang ilong nila. Di gaya nitong ilong ko, cute lang. Matangos nga ito pero hindi kagaya ng sa kanila, ang yayabang ng ilong nila, e.
Nakangiti pa rin si Wolf. Panaka-naka niyang pinipisil ang kamay ko. Nahuhuli ko rin na sinisilip niya si Aki mula sa rearview mirror.
Ang sarap mangarap na ang dahilan ng pagngiti niya ay kaming dalawa ni Aki.
Sino bang mag-aakala na kaya niyang ngumiti nang ganito? Na kaya niyang maging masaya na para bang normal nga talaga siya. Siguro hindi masaya ang childhood niya kaya masyado siyang seryoso.
Ngayon na boyfriend ko na siya, sisiguraduhin ko na magiging masaya si Wolf. Kahit pa hindi ko alam kung paano magpasaya ng boyfriend.
At iintindihin ko ang mga kakulangan niya, katulad ng pag-intindi niya sa mga kasobrahan ko.
Sa Sky Ranch kami pumunta pagkatapos sa Picnic Grove. Enjoy na enjoy si Aki sa mga rides at pagkain. Wala siyang kapaguran. At kami rin ni Wolf, walang kapaguran sa pagsama-sama kay Aki.
Bumili rin kami ng jacket na may nakasulat na Tagaytay, iisa ang kulay, maroon. Feeling ko tuloy isang buong pamilya kami.
Umarkila ng kabayo si Wolf pagsapit ng hapon. Magkasama silang dalawa ni Aki sa isang kabayo, ako naman, taga-picture lang.
Ang ligaya ng bubwit. Sana tuloy-tuloy na. Sana magustuhan na nang tuluyan ni Aki si Wolf.
Ginabi na kami pabalik ng Rizal. Tulog na si Aki sa backseat nang makauwi samin. Pagkapark ni Wolf ng sasakyan sa tapat ng gate ay kinarga niya na si Aki papasok sa apartment.
"Pakipasok na lang sa kuwarto." Inayos ko ang kama para sa paghiga ni Aki.
Inilapag ni Wolf sa gitna ng kama si Aki at tinanggalan ng sapatos. Ang sarap lang tingnan.
"Salamat, Wolf. Pasensiya ka na, ang bigat ni Aki."
"It's okay." Namulsa at ngumiti na naman.
"Pagud na pagod. Ang likot kasi."
Lumabas na kami ng kuwarto nang settled na si Aki. Dumeretso ako sa kusina, in-on ko ang ilaw ron, naghugas ako ng kamay at ikinuha ng maiinom na cold water si Wolf. Pagbalik ko sa sala ay nasa sofa na siya.
"Tubig ka muna." Inabot ko sa kanya ang baso.
Tinanggap niya iyon at ininom. Mukhang nauhaw siya sa pagda-drive.
"Saan ka ngayon?"
"Pahinga lang nang konti." Inilapag niya ang baso sa ibabaw ng center table.
Ala-dose na ng hating gabi. Tulog na rin si Ate Helen, nakakahiya ng mang-istorbo.
"Uhm, kung gusto mo dito ka na lang matulog?"
Tumingin siya sa akin, nakataas ang isa sa makakapal na kilay.
"I mean, dito sa sofa. Kasi baka di mo na kayang magdrive e. Saka mamaya lang naman, madaling araw na—" Natigil ako sa pagsasalita nang bigla siyang lumapit at halikan ako sa noo.
"Wolf..."
"You're worried about me?" Maliit na nakangiti ang mga labi niya.
"Bakit napapadalas yata ang ngiti mo ngayon?"
"Because you're making me happy."
"Talaga?"
"Yeah." Hinila niya ako palapit sa kanya. "Napapasaya rin ba kita, Ingrid?"
Tumango ako.
"'Glad to know that."
"Kiss me, Wolf." Biglang utos ko sa kanya.
Naningkit ang kulay abo niyang mga mata.
"Please, Wolf, halikan mo ako." Hinawakan ko ang pisngi niya.
Hindi naman ako lasing, pero malakas ang loob ko. I miss his kisses, gusto kong maramdaman ulit ang mga labi niya.
"You know what you're asking, right?"
Ang pagtango ko ngayon, dahan-dahan na lang. Nakatitig si Wolf sa mukha ko, at kahit against the light siya, nasisinag ko pa rin ang pagliliyab ng mga mata niya.
May mali ba ako? Gusto ko lang naman humingi ng halik mula sa kanya.
"Ayaw mo ba akong halikan?"
Napahingal siya at niyakap ako nang mahigpit.
"Wolf, bakit?"
"Oh, Ingrid. You're going to be the death of me."
Humiwalay ako sa kanya at ikinulong ang mukha niya sa mga palad ko. "Ako na lang ang hahalik sa'yo."
Pero bago ko ilapit ang mukha ko sa kanya, nauna na siyang tumungo para pagdikitin ang mga labi naming dalawa.
Ang tagal ng halik. Hihinto lang kami saglit para lumanghap ng hangin at pagkatapos, magsasalo ulit sa labi ng isat-isa.
Ang mga kamay ni Wolf na nasa leeg ko ay bumaba sa ibabaw ng aking dibdib. Marahang dumadama. I shivered right away. Humiwalay ako sa kanya.
"Wolf..." Tahimik siya habang nakatingin sa reaksyon ko.
Alam ko na ang kasunod.
He kissed me again and lied me down to the sofa. He pressed his hardness against my stomach as we kissed. At ramdam ko ang paghihirap ni Wolf.
I didn't know what to do. This was crazy, but I didn't want him to stop. Even I was confused, I wanted him.
"I should stop," he rasped.
"Please, no." Inabot ko siya. "I want you to take away my fears and doubts." I wanted Wolf to erase all the bad memories in the past.
"Ingrid..." I could hear the hoarseness in his voice. He kissed me again.
He unbuttoned my blouse and pulled it over my head. Isinunod niya ang suot kong bra. Mabilis niya lang nahanap ang clasp niyon hanggang sa malaglag sa sahig ang undergarment.
"Beautiful..." His kisses went down to my neck. "You're so beautiful..."
He pinched my nipples between his fingers and a throbbing desire pulsed between my legs.
"Oh, Wolf..." sambit ko.
He pressed his lips to my neck. "Would you mind if I tell you that I want to be inside you?"
"I won't mind..." hibang na sagot ko.
He moved his hand from my shoulder to my hip. Then he reached for my jeans. Mabilis niya na lang nahubad sa akin ang pantalon ko at ang suot kong panties. Bumagsak lahat iyon sa sahig.
Hinaplos niya ang mga hita ko saka marahang pinaghiwalay. Nang damahin niya ng palad niya ang aking gitna ay biglang gusto kong manulak, manipa at mangalmot. Pakiramdam ko, nauulit ang nangyari noon. Pero tuwing ididilat ko ang mga mata ko, nawawala ang takot ko dahil alam kong si Wolf ang kasama ko.
Nawala ang takot ko at napalitan ng kaiga-igayang pakiramdam. His fingers began stroking me, rubbing my most sensitive area, demanding an entry inside of me.
"Do you like this, Ingrid?"
Our eyes locked for a moment. Tumango ako.
Hindi ko na maalala kung paano ko sinambit ang pangalan niya ng labasan ako sa palad niya. Tumayo si Wolf at naghubad sa harapan ko.
He's like a sex god in my eyes. His tattoos looked so good against his muscular and body.
Wala siyang itinira kaya kitang-kita ko ang lahat sa kanya. Kung gaano kakinis at kapantay ang kulay ng balat niya. Kung gaano kaperpekto ang lahat ng meron siya. At kung gaano siya pinagpala. He really was beautiful.
"I love you Ingrid, you are my everything."
Anong nagawa ko para ipagkaloob siya sa akin? Bakit sa dinami-rami ako ang minahal ng lalaking ito?
I touched his perfect skin and stared at his beautiful face. "I love you, too, Wolf."
Hinalikan niya ako sa noo. "Last chance..." hirap na sambit niya. "Pwede ka pang umatras..."
Umiling ako. Niyakap ko siya. I wanted him inside me. Sigurado ako. Hindi ako magsisisi.
Pinatagilid niya ako paharap sa sandalan ng sofa habang nasa likuran ko siya. Inilagay niya ang mga kamay sandalan habang ang isang palad niya ay nakatakip sa bibig ko.
"Ingrid..." anas niya sa batok ko. Inangat ni Wolf ang isang binti ko pasaklang sa sandalan.
Kahit hindi ako sigurado ay may idea ako sa mangyayari. Ipinikit ko ang mga mata ko ng maramdaman ko ang paghahanda niya sa likuran ko.
At hindi pala ako nagkamali. Wolf slammed his full length inside of me, and I shuddered with the goodness of it. Muntik na akong mapatili mabuti at nakatakip ang palad niya sa bibig ko.
"Uhmpp..." halos kagatin ko ang kamay ni Wolf sa pagpipigil ko na wag sumigaw. Natatakot akong magising si Aki sa kuwarto, ayokong matigil ang sandaling ito.
Hindi ko akalain na mararanasan ko ulit ito, sa ganitong pakiramdam. Para akong mababaliw sa bawat paghugot at pagbaon ni Wolf sa kaloob-looban ko. Kung matalas lang ang kuko ko, baka nasira ko na ang sandalan ng sofa.
Hinalikan ni Wolf ang batok ko, ang tainga, ang leeg pababa sa hubad kong balikat. Pabilis nang pabilis ang pag-iisa namin.
"Ingrid... My Ingrid..." kulang na lang ay pigain niya ang balakang ko sa pagkakapisil niya. Gigil ang bawat pagkilos ni Wolf.
He climaxed after my third orgasm. Paghiwalay niya sa akin ay halos malunod ang pagitan ng mga hita ko.
"Ingrid." His calloused hands trailed over my naked back, touching my skin. Hinila niya ako paharap at saka siniil ng halik sa labi.
"Wolf..." napapikit ako ng haplusin niya ang pagitan ng mga hita ko. Basa pa iyon.
Nang bitawan niya ako ay ngiting-ngiti si Wolf sa akin. "You just made me forget my own name."