Vens’ POV
Maaga akong pumasok ngayon at kasama ko si Craise. I started yawning as we walked at the corridor.
“Napuyat ka ba?” Tanong niya.
“Yeah… Bwisit kasi yung boyfriend ‘ko’. I start waiting for his call or text na lagi niya namang ginagawa pero wala akong natanggap buong magdamag.” I said and furrowed my brows.
“Haha… baka naman nakalimutan niya lang?”
“Nakalimutan? Sabi niya, pupuntahan niya lang daw si Kuya Neil sa condo niya at pagpauwi na siya, tatawagan niya ako. Tinawagan ko si Kuya Neil at nakaalis na raw si Drache. G*gong yon! Nag-alala ako ng sobra. Kung hindi ko pa kinulit si JC, hindi ko malalaman na nakauwi na pala siya at mahimbing daw na natutulog. Nakakaasar siya. Pinaghintay niya ako at pinaasa. Bahala siya. Hindi ko siya kakausapin.” Sabi ko at natawa nalang si Craise.
Pagdating namin sa room, nakita ko silang lahat. Ang aga rin pala nila. Napatingin ako sa kanya pero inisnab ko lang siya at dirediretsong naupo sa upuan ko.
“Good morning---”
“What’s good in the morning kung mukha mo ang sasalubong sa akin?!” Asar kong tanong kay Lester. Napatingin naman lahat at tinaasan ko lang sila ng kilay.
“Anong tinitingin-tingin niyo? Gusto niyong dukutin ko yang mga mata niyo?” Pananakot ko sa kanila kaya umiwas lahat sila ng tingin.
“Ang sama yata ng gising mo Vens dahil ba sa natalo kita sa dota kagabi?” Tanong sakin ni Spare.
“Tsamba lang yung pagkakapanalo mo. At hindi pa ako natutulog Spare kaya malamang, kahapon pa ako gising. Maganda naman ang gising ko kahapon, hindi lang maganda ang kinahinatnan ngayon.” Sabi ko sabay tayo at lumabas ng classroom.
Ang sakit ng mga mata ko. Kayo kayang wag matulog ng isang araw, hindi sasakit ang mga mata niyo? Peste! Ang laki na ng eyesbags ko at halos bumigay na ang talukap ng mga mata ko.
Dumiretso ako sa canteen at bumili ng dalawang chuckie. Ininom ko yon hanggang maubos at naisipan kong pumunta sa clinic. Matutulog muna ako.
Naglalakad na ako papuntang clinic nang bigla kong maramdaman na nanginging ang mga paa ko at nanghihina ako. Letche! Sino bang hindi magkakaganito kung hindi ka na nga kumain, hindi ka pa natulog? Napahawak tuloy ako sa noo ko at pinilit na maglakad.
Muntik na akong matumba pero naramdaman kong may sumalo sa akin. Pagtingin ko, siya pala. Tumayo ako at umalis mula sa hawak niya at hindi na sana siya papansinin pero hinila niya ako pabalik. At dahil wala akong lakas, agad niya lang akong nahila.
“Ano bang problema mo?” Asar kong tanong sa kanya.
“Ikaw. Ikaw ang problema ko. Ano bang nangyayari sayo?” He asked coldly. Tiningnan ko siya sa mga mata pero umiwas lang siya. Ano bang problema?
“Bakit ako? Ano bang problema mo sakin?” Nagtataka kong tanong. He gave me sharp glance and I don’t know why but… I felt pain inside.
“Bakit hindi mo tanungin ang sarili mo?” Tanong niya sabay talikod. I hold his wrist but he yanked away and I was surprised by his sudden actions. Naglakad siya palayo pero sinigawan ko siya.
“ALAM MO, ANG LABO MO! WALA AKONG GINAWA SAYO! IKAW NGA ‘TONG MAY KASALANAN SAKIN PERO KUNG UMAKTO KA PARANG AKO PA ANG MAY KASALANAN! KUNG GANYAN ANG GUSTO MO, PWES! BAHALA KA!” I yelled and walked faster to the clinic.
Pagdating ko don, agad akong tinanong ng nurse, sabi ko, masama ang pakiramdam ko. Agad niya naman akong inalalayan pahiga at sinabihang magpahinga.
Pag-alis niya, naramdaman ko nalang na may tumulong mga luha mula sa mga mata ko. Ito ba ang tinatawag nilang LQ? O baka naman tampuhan lang ‘to? O baka nag-aaway na kami? Kasisimula palang namin ito agad? Bahala talaga siya. Basta ako, wala akong kasalanan. Ipinikit ko nalang ang mga mata ko dahil naramdaman kong pagod na ito. I felt my body is tired too… Nagtakip ako ng kumot at tuluyan ng pumikit.
Drache’s POV
“Nasan si Vens?” Tanong ni Craise pagdating ko sa room. Hindi ko lang siya pinansin at umupo.
“Hoy Drache! Tinatanong kita, nasan ang kaibigan ko?”
“Ewan ko. Malay ko.” Asar kong sagot at hindi siya pinansin.
“ARGH!!! D*MN YOU ASSHOLE! Kapag may nangyaring masama kay Vens, tandaan mong lalaki ka!” Sabi niya at lumabas kasabay nila Mitch at Geen. Hindi ko nalang pinansin yon at kunot noong tumingin sa kawalan.
“Bro, may problema ba kayo?” Napatingin ako kay Seth.
“Hindi ko alam. Baka siya ang may problema, hindi ako.” Sabi ko at lumabas nalang ng room. Hindi pa ako nakakalabas ay naramdaman kong may humatak sakin. Paglingon ko, si Spare, si Neil at James.
“Sandali, ano bang problema?” Naasar kong tanong at kumalas sa hawak nila.
“Anong problema niyo?” Tanong ni Spare. Umiwas lang ako ng tingin. Anong problema? Tsk. Siya dapat ang tinatanong, hindi ako.
“Tell us what’s wrong with you two, Alexander.” James said and I looked at him surprisedly.
“How did y---”
“SPARE!” I was cut by the sudden interuption of Geenee when she came to us gasply. We looked at her but she hold at Spare’s arm and pulled it.
“Anong problema Geen?” Tanong naming lahat.
“Vens…*gasp*”
“What about her?”
“She’s…” huminto siya saglit at huminga ng malalim.
“She’s… asleep.” She said and we furrowed our brows.
“Oh, anong problema don?” Tanong ni Neil
“D*MN IT! SHE’S ASLEEP AND SHE’S NOT WAKING UP!” She yelled and without saying a word, we all run fast.
“WHERE IS SHE?!” I asked yelling while were running.
“AT THE CLINIC!” Tumakbo pa ako ng mabilis at nakita kong buhat-buhat ni Kats si Vens. Napahinto ako at nakita kong halos wala siyang malay.
“Ako na.” Kukunin ko sana siya kay Kats pero pinigilan ako ni Craise.
“Don’t touch her. If anything bad happens to her, hindi ko alam kung anong magagawa ko sayo.” She said and leave me dumb founded. Tiningnan ko lang sila na nagmamadaling tumakbo patungong parking lot.
Anong nangyari? What have I done to her? Kasalanan ko bakit siya nagkaganon. Kasalanan ko. Bigla akong tumakbo kasunod nila at nakita kong umalis na yung mga kotse nila. Sumakay ako sa kotse ko at nagmadaling sundan sila.
Craise’s POV
Sinugod namin agad si Vens sa hospital. Ginigising namin siya kanina but she’s not waking up. We thought that she was just playing dead but, d*mn! Parang walang buhay ang katawan niya.
She’s breathing yet she’s not responding and won’t open her eyes. Kaya mabilis kong pinatakbo sina Mitch at Geen pabalik ng classroom para tawagin yung iba. Mabilis rin namang nakabalik si Mitch kasama yung iba at agad kong ipinabuhat kay Kats si Vens.
Naaasar ako kay Xander. I know that he’s the reason kung bakit nandito si Vens sa hospital.
“Anong nangyari?” Tanong agad sakin ni Spare.
“I don’t know. Pinuntahan lang namin siya sa clinic para tingnan tapos ayun, akala namin nagtutulug-tulugan lang pero kahit anong gawin naming gising, ayaw niyang magising.” Naiiyak kong sabi.
Bigla namang lumabas yung doctor mula sa emergency room at lumapit sa amin.
“Family of Ms. Javier?”
“I’m his cousin.”
“I want to talk to her parents.” The doctor said at nagkatinginan lang kami ni Spare.
“Wala po sila dito doc. Nasa ibang bansa po.” Spare said and the doctor looked at him.
“May I talk to you for a while then? She’s going to be transfered into a private room. Itanong niyo nalang don sa help desk at maaari niyo na siyang puntahan.” Tumango naman kaming lahat at umalis na sina Spare at yung doctor.
Agad naman kaming nagtanong kung anong kwarto si Vens at pumunta rin kaming lahat.
“Geez! This is their room last time.” I said as we entered the room. Ito nga yung kwarto kung saan sila ni Drache naconfined nung nabaril sila.
“Is she okay now?” Mitch asked. Lumapit ako kay Vens at hinawakan ang kamay niya.
“Let’s pray that she is.” I said and the door suddenly opened and we all eyed to a panting Drache.
“Anong ginagawa mo dito?!” Galit kong tanong at nilapitan siya para palabasin pero pinigilan ako ni Dix.
Hindi niya ako pinansin at mabilis na lumapit kay Vens at hinawakan agad ang kamay niya at hinalikan sa noo.
“Because of you kaya nagkaganyan siya. Kung hindi dahil sa kahihintay niya sa tawag at text mo, hindi siya magkakaganyan ngayon. Sa susunod kasi, kung hindi ka man lang din tatawag, wag mong paaasahin ang kaibigan ko at sana, nagtext ka nalang para naman nakatulog na siya at hindi yung buong magdamag ka niyang hinintay!” Halos manginig ang laman ko dahil sa galit ko sa kanya. All I can do now is to cry because of madness.
Napatingin silang lahat sakin pati siya.
“She… she waited for---”
“OO! AND D*MN YOU FOR LETTING HER WAIT! YOU PROMISED TO HER! YOU PROMISED BUT YOU DIDN’T KEEP IT! ANONG DAHILAN MO AT HINDI MO NAGAWA ANG PANGAKO MO SA KANYA?!” Tanong ko at naramdaman kong niyakap ako paside ni Dix pero hindi ako nagpatinag. He keeps quiet but soon stands up and looked at me.
“What will you do if you see your love one cheating on you?” He asked me.
“Ano pa ba? E di magagalit.”
“Then don’t ask me why I didn’t keep my promise to her. She’s the one who didn’t keep her promise. I promise not to hurt her---”
“But you did.” I cut him off.
“We promised to each other na kami lang at kami lang hanggang sa huli. But what I’ve seen last night is a proof that she broke her promise.” He said and the door suddenly open.
“What you’ve seen last night?” Spare asked him. He keeps silent for a while and sighed.
“I… I’ve seen her making out with someone.” Halos manlaki ang mata ko sa gulat.
Making out with someone? Hindi magagawa ni Vens yan. Eh paghalik nga hindi alam niyan, making out pa?
“Anong pinagsasabi mo?” Tanong ko.
“I’ve seen it with my both eyes.”
“Are you sure it was her?” Spare asked.
“Yes. She even looked at me and I’m standing still looking at them. She even hide at that man as she seen me. Then tell me now, hindi ba ako pwedeng magalit?” He said. Natahimik kaming lahat.
“Where… where did you see her and what time?” Spare asked
“At the hotel when I visit Neil at his condominium. It was quarter to 11.” He said.
“But… I’m with Vens the whole night and we’re playing dota at her room. When I’m about to sleep that was 11pm…” Spare said and we all eyed at him.
“SH*T!” Me, Kuya Neil and Kuya James exclaimed.
“I think, it wasn’t Vens you’ve seen.” Kuya Neil said.
“Then, who?” They asked looking at us.
“She’s back.” We said.