***WARNING⚠ MATURE CONTENT***
Daig pa nila ang naging estatwa sa kanilang nakita. It was a splitting image. A mirror image. Sa bawat sulok at anggulo, iisa lang ang kanilang mukha. Magkamukhang-magkamuha sina Tito Ronnie at ang kanilang abductor.
"Mr. Hinares, may kakambal ka?" tanong ni Glaiza nang hindi inaalis ang namimilog na mga mata sa lalaking kaharap.
"It can't be! I should know. Solong anak ako and I never grew up knowing na may kakambal ako," sagot ni Tito Ronnie na katulad ni Glaiza, hindi inaalis ang mga mata sa taong kamukha niya.
Rhian on the other hand ay tulala lang. Halo-halo ang kanyang nasa isip. This situation has gone too far. Ano ba talaga ang simula nito? Glaiza said he killed her sister Maxene because he rejected him. All this time kasama pala niya sa bahay ang taong naging dahilan ng kaniyang pangungulila sa kanyang kapatid.
"Sino ka ba talaga?! Why are you doing this me? To us?! To my sister?!" finally Rhian found the courage when her mind exploded with so many questions.
Her hands shaking, closes into a fist as if anytime the man who extremely looks like her uncle gives any answers, she's ready to pound his face to reveal who, or what, he is.
The man took a step forward towards na questioning woman with a devilish grin, but even before he is a step away from Rhian, Glaiza sidestepped blocking him to her lady love.
"Hmm... Heroic much, Galura," he mumbled.
"Huwag mong lalapitan si Rhian,"
"Masyado ka namang protective. Wag kang magselos dahil pagkatapos nito, tayo naman ang maghaharap. Ang viagrang tinurok ko sa'yo ay hindi magsusubside hangga't hindi kita...."
"Just answer the goddamn question!" Rhian cut him off mid-sentence. Agitated to know that evil man.
"Temper temper, Rhian. Sasabihin ko naman pero...hindi...sa'yo. Kay Galura," he turn around and walked away but after a few steps, he stopped. "Sumunod ka sa akin, Galura," he commanded at muling lumakad patungo sa kanyang mga tauhan at bumulong.
"Lablab, wag kang sasama. I know he has a plan and an evil one," mabilis niyang niyakap ang katipan. A back bear hug.
Glaiza turn around to meet Rhian's eyes. "Lablab, kailangan kong sumunod,"
"May binabalak siyang masama sa'yo,"
"Kaya ko ang sarili ko. At tama siya. Hindi ko na kayang tiisin. Nilalabanan ng puso at isip ko ang epekto ng itinurok niya sakin. Pero hindi ko na kaya. I'm sorry Rhian. Tandaan mo, mahal na mahal kita. Kahit anong mangyari, poprotektahan kita," she kissed Rhian's lips tenderly bago ito muling umikot paharap sa lalaking naghihintay sa kanya.
"NO! Wag kang sasama, please Glaiza!" but the other woman was deaf to her plea.
Rhian keep her hands on Glaiza's arm na patuloy niyang pinipigilan lumayo. Puno ng luha na dumadaloy sa kanyang pisngi kasabay ng pagpigil niya sa paglayo ng kanyang katipan.
"Glaiza, please wag mo akong iwanan! Wag mong babuyin ang sarili mo dahil lang sa itinusok niya sa katawan mo!" but it was useless.
Like peeling a banana, Glaiza peeled away Rhian's fingers around her arm. Alam niyang masakit iyon kay Rhian, di lamang pisikal, kundi emosyonal din na itinutulak niyang palayo ang kanyang kasintahan dahil lamang sa init ng kanyang katawan epekto ng gamot. The man that looks like Ronnie Henares found it amusing, seeing the two being torn apart by his evil plan. Pahihirapan niya si Glaiza Galura bago niya angkinin ng lubusan si Rhian Ramos. Ang kapatid ng unang babaeng seryoso niyang minahal pero nireject siya.
Glaiza was able to tore herself away from Rhian's hold. She walked towards the man at mabilis na hinawakan ng dalawa nitong alipores si Rhian upang hawakan ang dalaga at hindi na humabol pa. Her heart is being pounded, torn, grinded to bits and pieces until it turns into a fine powder sa bawat pagtawag at panaghoy ng kanyang kasintahan habang papalabas siya ng silid, sumusunod sa paglabas ng kanilang kaaway.
Rhian felt defeated. Nanghihina ang kanyang mga binti na hindi na nakayanan ng mga ito ang bigat ng kanyang katawan that the two men let her sunk to the floor. Awang awa ang kanyag tiyuhin na nasaksihan kung gaano nito kamahal ang babaeng lumabas ng kwarto kasama ng kanyang kamukha.
Tila may sariling desisyon ang kanyang mga paa at katawan na ayaw makinig sa dikta ng kanyang isipan. Daig pa niya ang hinihika na hirap siyang makahinga. Yung tipong akala mo'y umaakyat ng bundok, at habang pataas ng pataas, numinipis ang hangin na hindi na pumapasok sa kanyang baga.
"Alam mo Galura, I am half disappointed and half proud. Disappointed dahil akala ko ay strong willed ka. Matatag ang pagmamahal kay Rhian. Yun pala isang turok lang ang katapat ng pagiging astig mo. Babagsak ka rin pala sa lalaki," bigla na lamang itong sumagot habang binabagtas ang daan patungong basement.
"Tumahimik ka na lang, hayop ka. Hindi ko kahit kailan gugustuhin kung anuman ang gagawin mo sa akin. Mapagtagumpayan mo man itong balak mo, hindi ka makakalabas ng buhay. May mga taong maghahanap sa'yo,"
"HAHAHAHA!! I doubt na mahahanap pa nila ako. Pero wag kang mag-alala. Gentle lang ako. You were never penetrated by your boyfriend. Kaya siguro nabend ka ni Rhian dahil hindi mo ito natikman,"
Kumukulo ang dugo ni Glaiza sa galit sa bawat kabastusang salita na binitawan ng lalaking sinusundan niya. Her mind is commanding her body to act. Coil her arms around the man's neck and snap it to kill him pero ayaw makinig ng kanyang katawan. Bagkus ay lumalaban ito ng imahinasyon sa gusto nitong mangyari. Mas gugustuhin pa niyang kitilin ang sariling buhay bago pa dumapo ang kamay ng lalaki sa kanyang katawan. Pero koung gagawin niya iyon, malamang na isusunod nito ang kanyang kasintahan. She needs to protect her. Her safety first before her own.
The creaking sound of the door of the room in the basement broke their silence. The scent of leather escaped from the inside na parang bagong gawa lang ang kwartong kanilang papasukin. As they stepped inside a dark room, kinapa ng lalaki ang switch ng ilaw. Glaiza's eyes widened sa itsura ng kwarto.
If you had seen Christian Grey's playroom, similar ang kwartong kanilang napasukan, only this room is more like a torture chamber than a playroom.
The room has a single big bed in the middle that can be occupied by two person with ropes on each bed posts. A some sort of a fence with a pair of shackles, top and bottom. Both sides of the bed has a cabinet with glass doors filled with BDSM equipment that, even Glaiza is clueless what are those for, send chills to her spine.
The evil man turned sideways giving Glaiza a space to slide inside the room then he closed the door, locking it.
"Do you like this room? Ikaw ang unang-una na pinapasok ko dito. If Grey has a playroom, this is my paradise zone. Lahat ng nakikita mo rito, lahat ay bago. Smell that fresh scent of leather?" he spoke as if ang babaeng kasama niya ay isang bayarang babae. He is fully confident that he can do anything to Glaiza because of the drug he injected.
Glaiza jolted when he felt a warm palm rested on the small of her back. Her mind protested but her body let the hand travel from her back up to her shoulders. Pushing her to walk towards the bed with black bed frame, and black sheets and pillows. She became a paper being pushed by the waves. Wherever it goes, the paper will go.
Facing the side of the bed, nakarinig si Glaiza ng tunog ng pagbukas ng pinto ng cabinet, followed by a swoosh. Rats in her stomach started to panic. She has no courage to turn around upang tignan kung ano ang ginagawa ng lalaking nagpasok sa kanya sa torture room na ito.
She didn't hear the footstep of the man walking towards her dahil fully carpeted ang sahig. A sound of fabric being cut, nagulat si Glaiza when the man is cutting her shirt from her back, but instead of walking away, she stood still. She felt the cold temperature if the a/c when her shirt tore. The man then turn to her front and did the same thing. When her shirt was divided into two, he pulled the sleeves, sliding the shirt off her body. She wanted to shiver under the coldness of the room pero agad itong pinawi ng mainit na kamay na humahagod sa kanyang likuran. Hindi niya alam kung ang nararamdaman ba niya ay kinikilabutan siya o nandidiri sa ginagawa ng lalaki.
"Mas makinis pala ang balat mo kapag nahahawakan, Galura," sambit ng masamang lalaki na tila boses ng demonyong nagpipigil sa kanyang gigil. Sa tahimik na kapaligiran ng silid na iyon, dinig na dinig ang kanyang paghinga.
It was Glaiza's own initiative to take a sit on the edge of the bed, facing the man. He grinned dahil alam niyang kusang isusuko ni Glaiza ang kanyang katawan kahit anong pagpipigil ng kanyang puso at isipan.
He was about to walk towards the awaiting woman when Glaiza raised her hand to stop him.
"Hindi mo ba aalisin ang mga damit mo?" she alluringly asked.
Agad namang tinanggal nito ang itim na cloak at pang-itaas na damit at hinagis kung saan. Glaiza saw a big gash of dried skin sa balikat nito na parang buhay na peklat. He again took a step closer pero muling pinatigil ni Glaiza.
"Promise mo sasabihin mo sa akin kung sino ka. Tuparin mo muna ang sinabi mo," muli niyang sabi habang tinitignan ang malaking peklat sa balikat nito.
With his arms supporting his body on top of the woman, ang her legs in between his opened kneeling legs, he looked into her eyes. He knows that the woman beneath him is stalling. But then he got all the time in the world to manipulate Glaiza because of the concoction.
"Nakikita mo ba ang peklat na ito?" he points at his left shoulder kung nsaan naroroon ang malaking peklat. "...at ito," with his right hand kinapa at ang isang mahabang peklat ng tahi sa kanyang ulo. Ngumiwi ang labi nig Glaiza sa kanyang nakita ngunit tumango ito bilang sagot. "Naaalala mo ba ang lalaking aksidenteng namatay sa birthday concert ni Rhian months ago?"
"Ikaw ang lalaking yon?" balik na tanong ni Glaiza.
"Very good! Magaling ka pala sa puzzle,"
"Pero paano? Nabalitaan kong namatay ka! Ipinakita pa nga sa ang libing mo sa news,"
"Hindi ko alam kung paanong nangyari pero nabuhay ako at nagising sa morgue. Tumakas ako sa ospital,"
"Sino ang inilibing?"
"Inipat ko ang nametag ko sa ibang patay. Wala na akong pamilya kaya't inutusan ko ang kakilala ko na i-claim ang katawan. Wasak ang mukha ko. Halos hindi na makilala. Nung araw na kikidnapin ko si Rhian, yun yung araw na nakalaban ko ang una niyang bodyguard. Si Solen,"
"Ikaw ang sumaksak kay Sol?"
"Ako nga. Magaling makipaglaban ang kaibigan mo. Mas magaling pa sa'yo. At dahil nakita niya ang mukha ko, nagpunta ako sa kaibigan kong may kakilala na plastic surgeon. Pinagaya ko ang mukha ko Henares at pinakidnap siya,"
"Bakit mo ginawa ang lahat ng ito?"
"Dahil gusto kong gumanti. Binasted ako ni Maxene. Inalispusta niya ako. Pinatay ko siya dahil sa galit ko. Pero hindi ako nakuntento. Nalaman kong nag-artista ang kanyang kapatid, at si Rhian at si Calliope ay iisa. Mas mabait siya kesa sa ate niya. Hindi niya ako ipinahiya nung umakyat ako sa stage. Pero huli na dahil ang patibong na ginawa ko ay nangyari na. Imbes na si Rhian ang mabagsakan ng stage light, ako ang nahulugan. Nabuhay ulit ang galit ko kaya't ginawa ko itong lahat at para maangkin si Rhian,"
Sa mga rebelasyong nalaman, mabilis na namuo ang galit ni Glaiza. Pinilit niyang huwag magreflect ang nararamdaman sa expression ng kanyang mukha. Nararamdaman niyang ang init ng katawan dulot ng viagra ay unti-unting natutunaw dahil sa matinding galit.
Ang lalaking namatay at muling nabuhay. Siya ang dahilan ng pagkakasaksak sa kanyang matalik na kaibigan. Siya ang dahilan ng kamuntikang aksidente ni Rhian at pagkakidnap nito. Siya ang pumatay sa kapatid ng kasintahan. Siya ang nagpapahirap ngayon sa pinakamamahal niyang babae. Higit pa sa kamatayan ang nababagay sa taong ito.
----------
"Tito, si Glaiza. Baka kung ano na ang ginagawa sa kanya ng hayop na yun!" pagaalala ni Rhian para sa kanyang kasintahan. She can't bear the thought of that man, on top of the woman she loves. And her. Glaiza. Despite that she strongly dislike what that guy has in mind, her body reacts differently. Awang-awa siya sa kasintahan na gagawin ang lahat upang protektahan siya. At ano naman ang kaya niyang gawin? Ang Umiyak?
Tulala si Tito Ronnie. Bingi sa panaghoy ng kanyang pamangkin. 100% na alam niyang wala siyang kapatid o kakambal. Isang malaking posibilidad na ang taong nasa ibang kwarto na ginaya lamang nito ang kanyang mukha. Pero sino? Bakit niya ito ginagawa? Wala siyang atraso sa kahit sinong tao. Mapa-showbiz man o sa mga kapartner niya sa negosyo. Then it hit him. Kinidnap siya nang lalaking ito when he was in his office in Edsa. May tumawag sa kanya at sinabing naospital ang kanyang pamangkin at ang bodyguard nito. Agad niya inadjourn ang meeting kahit hindi pa ito tapos. He left the building. Pagkasakay ng kanyang sasakyan, hindi pa man din naisasara ang pinto, isang lalaki ang sumunod sa kanya sa pagpasok ng sasakyan at agad tinakpan ng panyo ang kanyang ilong dahilan upang malanghap ang chloroform at mawalan ng malay. Nagising na lamang siya sa isang madilim ng kwarto.
"Tito...." muling pagtawag ni Rhian sa nanginginig nitong boses. Ramdam ang pangangawit ng mga braso at balikat sa mahigpit ng pagkakatali ng mga ito sa kanyang likuran.
"Hija, wala tayong magagawa. Pareho tayong nakatali at tatlo ang nagbabantay sa atin," sagot ng tiyuhin ng nakatingin sa tatlong lalaki na nakatitig sa kanila.
Walang magawa si Rhian kundi ang manalangin.
----------
Titig na titig ang lalaking nakapaimbabaw sa kanya. Ang mga matang hindi maipagkakaila na punum-puno ng pagnanasa. Ramdam ni Glaiza that the man is still in full alert sa kung anumang maaari niyang gawin kung manlaban siya. Kailangan niyang makuha ang tiwala nito.
Isa sa mga natutunan niya when she was still in training in the field of Martial Arts, is that the woman's best weapon is their body.
She smiled. A smile that says, "COME AND TAKE ME". Her eyes glowed with lust that the man took it as a sign that he can do whatever he likes. He let his head down towards the woman's neck and savour her natural womanly sent. Agad gumapang ang kuryente sa buong katawan ni Glaiza kasabay ang pandidiri pero kailangan niyang gawin to let the man's guard down. The man moaned the same time she whimpers. Hindi dahil sa gusto niya ang ginagawanng lalaki, kundi sa pinipigilan niyang galit. She has to strike the moment his alertness subsides.
His right hand starts to crawl. Feeling the prefectness of her contours. Daig pa ang mga langgam na gumagapang sa kanyang balat. Her body shivers under his shaking and sweaty palm na halatang nananabik mahawakan ang bawat sulok ng kanyang katawan.
Naramdaman ni Glaiza ang paglakbay ng mga labing naglalabas ng mainit ng hininga, mula sa kanyang leeg, pababa sa kanyang dibdib na natatakpan pa rin ng kanyang itim na bra. He bit her erecting nipples na siyang nagpalabas ng ungol sa mga labi ng dalaga. Hindi man niya kagustuhan but its a natural reaction of her body sa kiliting naramdaman nito.
The man swivelled his opened legs and placed it in the middle of Glaiza's legs to separate them, and she has to obliged. Louder moan erupted when she felt a hand feeling her center hindered by the fabrics of her jeans and underwear.
"Good girl, Galura," he whispered unto her ear, biting her earlobe.
----------
Wag maciadong magreact na galit ha. If you really read this chapter, you have seen that G has to fake her feelings to have the man's guard down. So intay-intay kung paano parurusahan ni G ang lalaking ito.
I want to have this opportunityto congratulate a fellow author, friend and dream boss, @RefinedJenny , for the success of her first story, Fly With Me. Salamat din sa lahat ng nagbasa, nagcomment at nag-vote. Sa kanya. I'm sure na hindi lang ang mga chapters nia ang inaabangan ninyo, kundi pati ang kanyang decodings at connect the dots.
Madam, we'll wait for your next RaStro stories... Keep it up 👍👍👍