Troy Limaco's P.O.V
"Sa tingin mo, nasa katinuan pa sila?" napalingon ako kay Spade na nasa tabi ko. Tangina, ako din kanina ko pa iniisip 'yon e.
"Malamang wala na Spade. Hindi ko lang talaga maintindihan kung bakit nag-aaktong hindi alam ni captain kung paano magbasketball" sagot ko kay Spade na natatawang napapailing habang pinanonood sila Boss. Pati ako ay nakitawa na din.
Wengya! Si boss kasi, ayon nakikipaglaro dun sa tatlong kasama naming lalaki. At hindi n'yo maiimagine na may ganito palang laro! Wengya! Nakalimutan yata ni boss na MVP siya putek!
Ang laro lang naman nila ay ihahagis yung bola sa basket ng basketball ring pero hindi pwedeng mahulog iyon at mashoot sa ring. Dapat may pwersa daw ang pagkakahagis para bumalik iyon sakanila. Kumbaga, parang nakikipaglaro sila sa pader-- nakikipag-pasahan sila sa basket. Dapat masalo nila iyon at hindi mabitawan kapag bumalik sakanila yung bola. May puntos daw kapag gan'on tapos mapupunta iyon sa iba kapag hinagis ulit nila ang bola sa basket at sasaluhin nung ibang player.
"Tengene, nagka-amnesia si Boss?" halos matulala na si Spade kakanood sakanila. Wengya, anong klaseng laro 'yan.
Maya maya pa ay lumapit saamin si Krishna na nakangiting nanonood. Napakunot ang noo ko sa nakikita ko. Bakit parang alam n'ya yung nilalaro nila?
"Yo Krishna my labs!" bati ko sakaniya at inakbayan siya. Tinignan niya lang ako saglit pagkatapos ay binalik sa mga tangang naglalaro yung atensyon niya. Walangya. "My labs, alam mo 'yung larong 'yan? 'di ba pantanga 'yan?" nagtatakang tanong ko sakaniya.
Pero napalunok ako nang mapalingon siya saakin at sinamaan ako ng tingin. Putek! Ano bang nasabi ko--- ay puta! Ang daldal mo pogi!
"Hehe sorry na. Di lang namin magets yung nilalaro nila" pagdadahilan ko. Nakakatakot kasi yung tingin nitong si Krishna.
"Sus, 'wag kang maniwala diyan Yna, kanina pa niya nilalait yung nilalaro nila" nakangising sabi ni Spade. Aba'y puta!
"Gago ka! Dinamay mo pa 'ko sa kagaguhan mo!?" inis na singhal ko. Bwisit talagang Spade 'to!
Nagulat ako nang akbayan ni Spade si Krishna my labs, dahilan para mahawakan niya din ang balat ko.
"Puta pre, para-paraan ka e. Pero 'wag ako, di ako pumapatol sa bakla--"
"Tarantado!" sigaw saakin ni Spade at hinila niya palayo saakin si Krishna na hawak ko kanina pero lumapit ulit ako at inakbayan si Krishna. Buti nga di siya nagrereklamo e. Masyadong busy ang prinsesa sa panonood.
Tuwang-tuwa kami sa pag-aagawan ni Spade kay Krishna nang marinig namin ang malakas na kalabog at alam kong galing 'yon sa basket ng basketball ring. Wengya ano bang nangyari---
"Fvck off idiots and get your hands off my girl!!"
Tangina! Wala pang isang segundo ay nabitawan ko na si Krishna at napalayo. Puta! Bakit ba nakalimutan kong seloso si boss? Pakshet na malagket! Pasugod na lumapit si boss saamin at hinila palayo saamin si Krishna. Hindi naman mainit pero pinagpapawisan ako ah? Wengya!
"What the hell are you thinking assholes!?" galit na sabi saamin ni boss. Napatingin ako saglit kay Spade na ngayon ay nakayuko din at di makatingin kay boss.
"H-Hehe b-boss--"
"Who gave you the permission to touch her!?"
Ay puta. Sasabunin pa yata kami ni boss sa harap ng mga ka-group namin. Shet! Sayang kagwapuhan ko!
"N-N-Nagkakatuwaan lang b-boss--"
"That's not for fun! You're flirting her!" kaunti na lang ay sasabog na talaga si boss at di na ko magtataka kapag bumulagta kami dito sa harap.
"Liam" nakita kong napapikit si boss nang marinig niya ang boses ni Krishna na nasa likod niya. yun oh! iba talaga nagagawa ng pag-ibig e. Nang magmulat ng mata si boss ay masama pa rin ang tingin niya pero kumalma na ng kaunti.
"Fine. You, two idiots. Listen to me" napaayos kami ng tayo ni Spade at hinarap si boss kahit takot na takot kami..Tangina talaga, walang patawad. Hanggang dito ba naman paparusahan kami?
"You'll play what we're playing earlier" nanlaki ang mata ko sa sinabi ni Boss. Ano daw? Ang kagwapuhan kong to? Lalaruin yung katangahan na 'yon?
"That's not a stupidity. That's one of the best training, idiot!" pasimple akong napalunok sa sigaw ni Boss. May pagka-mind reader din talaga to minsan e. Ewan ko ba.
"P-Pero boss di namin alam 'yan" sagot ni spade na nagkamot pa ng ulo. Pakshet! Kahit naman ako walang alam. Kamalay-malayan ko diyan!
"Exactly. You'll play it even you don't know how to play it. It's your choice on how you will successfully play the game by your own ways" makahulugang sabi ni boss.
Wengya..Pinagugulo ni boss utak ko. Mas mahirap pa 'tong sinasabi niya sa math e. Putek.
Maya-maya pa ay napansin kong lumapit si Konazaki.Ngayon ay nasa tabi na siya ni Boss pero halata namang hindi sila ayos. Alam ko ang rason pero dahil gwapo ako, ayokong mangialam. Aba! Mahal ko pa buhay ko kaya hindi ako magdadaldal!
Tumalbog ang bola at saktong napunta iyon saakin na agad kong kinuha. Baka ako pag-initan nitong si Liam e. "Magandang laro 'yan. Kailangan lang diyan ay bilis ng isip at lakas ng muscles n'yo" bigla ay nagsalita si Konzaki. Ayos din 'tong President namin e. May pagkamabait.
"Stop thinking nonsense things idiots. Start the game!" mabilis pa sa alas-kwatrong nakarating kami doon sa pwesto para sa free-throw. Malayo saakin si Spade ng isang metro at natatawa ako dahil mukha siyang tanga na sinisipat ang kabuuan ng buong basketball ring.
"Start now!" muntik ko ng maihagis yung bola na hawak ko ngayon dahil sa sigaw ni boss. Wengya!
Napapikit ako saglit, pagkatapos inamba kong ihahagis yung bola nang magsalit ulit si boss. "Remember not to shoot the ball idiot. In every shoot you two will make, there's also corresponding punch you will receive" lalo akong kinabahan. Tungunu! Pang-tanga lang 'to kung tutuusin pero kinakabahan ako.
Nagseryoso ako--kahit na hindi naman dapat at hinagis ang bola papunta sa basket. Nilakasan ko talaga iyon para si Spade ang mapuruhan.
"Pfft HAHAHAHAHA" wengya, sapul ang tiyan ni Spade. Nagtagumpay ang gwapo taena! HAHAHAHA
Sinamaan niya ako ng tingin. "Puta ka Limaco!" sigaw niya habang nakahawak sa tiyan niya. Anlakas din n'on e. Wengya! HAHHAHA.
Natahimik kami ni Spade nang sumigaw na naman si Boss. Bumalik ulit kami sa laro pero hindi man kami makabuo ng ayos na laro tulad ng nagawa kanina nila boss!
"I thought you're a bastard great player? Assholes!"
Kanina pa 'tong si boss, nang-iinsulto e. Takte!
Tumagal ang laro at sa wakas! Nakaayos din kami ni Spade. Takte! At dahil naging ganado. Palakasan kami ng tira! Hahahaha.
"Bang!" sigaw ko nang ihagis ko ang bola.
"Pakshet!" sigaw naman ni Spade nang masalo iyon at ihagis ulit.
Ilang beses pang pa-ulit ulit at halos mawala kami sa katinuan. Pft!
Nagulat ako sa pinakitang lakas ni Spade dahil sa ganado siya. Parang nag-slow motion ang paligid, at kinakabahan ako dahil kapag ganito kaganado si Spade, mali ang mangyayari. Takte.
Malakas na kumalabog ang bola sa basket ng ring at pababa itong nahulog-- mabilis at huli na para makaiwas---
"AAAAAAHHH!!"
Ayesha Krishna Miltray's P.O.V
Napatayo ako mula sa pagkakaupo ko dito sa bench habang nanonood kina Tristan at Troy nang malakas na tumama sa basket yung bola at parang rumaragasang bola iyon na-- Aww.
"AAAAAAAHHH!" Napatakip ako sa bibig ko nang marinig ko ang sigaw ni Troy at mapahiga ito sa sahig at hawak ng dalawang kamay n'ya yung 'ano' niya at nagpagulong gulong na siya sa sahig ng covered court na ito. Pero hindi lang pala iyon ang problema dahil---
"AAAAAH!!!" hindi ko nakita kung paano nagbounce yung bola pero alam kong malakas na tumama iyon sa mukha ni Tristan. Napabulagta siya sa sahig habang hawak ang ulo.
Jusko. What just happened.
Tristan Spade's P.O.V
"AAAAAH!!" sigaw ko sa sakit ng ulo ko. Puta! Dahil saktong pagbagsak ni Limaco sa sahig ay nakita kong malakas na nagbounce yung bola-- hindi ko mapaliwanag kung bakit pero tumama ito sa basket at bumalik ito saakin, tinamaan ang ulo ko. Tangina pano nangyari 'yon!
"Ohmy!" rinig kong sigaw ng isang babae. Hindi ko na maimulat ang mata ko dahil masakit ang ulo ko takte!
Ayesha Krishna Miltray's P.O.V
"Ohmy!" gulat na sigaw ni Mia. Napatakbo siya sa kinaroroonan ni Tristan. Sila Kleo at Zoey naman ay napatakbo sa gawi ni Troy na pagulong gulong pa din. Halatang masyadong masakit.
Shock was written all over my face. I'm just really confused.. How was that happened? Kung natamaan na si Troy, magbounce man yung bola, mahina na lang 'yon. But how come natamaan pati si Tristan?
Nang tignan ko si Liam ay nakangisi siya at nakatingin doon sa dalawa. That enlightened me. He's really harsh. Tch.
Maya-maya lang ay narinig ko ang hagalpakan sa pagtawa nung tatlong lalaking kasama namin. Halos 'di na sila makapagsalita sa kakatawa.
"Limaco! Kamusta itlog mo! Takte!" natawa ako sa sigaw ni Tristan dahil kahit natamaan na siya ng bola e nagawa niya pang magtanong.
"Putangina! Basag pre! Parang ulo mo! Aaah!" hiyaw ni Troy sakaniya.
Pft. They are one of the assholes. Nahampas ko sa balikat si Liam na halatang nagpipigil ng tawa.
"What?---"
"I know what you've done. You're too mean. Tch" I cut him off and glared at him but he just chuckled. This bastard.
----
Ash Nicole Miltray's P.O.V (Krishna's Sister)
"Good morning Directress" bati saakin ng isa sa mga charmer. Kadadating ko lang dito.
I'm at Magical Land of Charmers.
Pumitik lang ako gamit ang daliri ko at lumabas ang isang bagay. That's a toy from the world of normal people. I saw from my pheriperal vision how happy that charmer is when she got that thing. Everything I gave them ever since seems really magical for them. They can make everything they want by magic, powers. But things that are really existing in the world is a blessing for them. Well I can't blame them. They were imprisoned here and failed to see the world, the real world.
I continue walking until I reached his mansion. There are accumulatedly 10 to 20 charmers that are currently here. Nakabantay sila, like something important is happening inside.
"Good morning Directress" before I could finally enter the mansion, I heard them greeted. Pumitik ulit ako, pero tatlong beses. Happiness was written on their eyes, seeing creatures that really exists.
I remember my sister, Krishna. She's an innocent girl, to be exact. She really is. But because I had no choice, but to just agree with my parents, I've been one of the reason why my sister's life became miserable. It's not really my want, my choice. Kung ako lang ang masusunod, I'll prefer keeping her away from this kind of life. But fate doesn't agree at all. Talagang sinubok niya kami, and my sister sacrified. Until now, I feel really sorry.
"What happened to him?" I raised my eyebrow as I asked the charmers who were treating Vladimir the evil's wounds--- no not wounds. It's totally and-- really brutal. Nasunog siya. I mean ang balat niya. Buo.
"M-Madame Serpentine did that" Leondale, the charmer and Vladimir's nurse was the one who answered me. She's currently doing her best to heal Vladimir's pain. But it seems like, mahirap mapahilom.
"I therefore conclude that Madame Serpentine used her very best to burn you" nakangising sabi ko kay Vladimir at lumapit pa sakaniya habang nakangisi, to insult him more. Hindi naman ako nabigo, he glared at me as if he can kill me. Knowing him, he can't do that.
"So what that stupidity have you done Vladimir?" I asked. I had no respect for him. Ever since. I hate him, but he loves me. Well, we're totally opposite.
Don't get me wrong, he loves me as his niece. Yes, 'favorite niece'. We were close... before.. Before I found out that he's the evil master. Tch.
"I-I-I---"
"He almost killed Ms. Marchessa by his fireball"
Because this evil can't speak even a single, Leondale just answered me.
Napatango ako. He's really asshole. Sa dami dami ng pwedeng pagtripan, ang apo pa ni Madame Serpentine.
'She started it my silly niece' Bigla ay narinig ko ang boses ni Vladimir sa utak ko.
May pagkatanga din 'to e. Magagawa naman niya 'to but he really tried to speak earlier. 'You're really that harsh. It's just that I can't help but to answer your shitty' he answered on my mind.
Napangisi na lang ako. Pumikit ako at ginawa ang isang ritwal. With that, his voice dissapeared from my mind at hindi na niya iyon mapapasok pa. Tinignan ko siya at kaunti na lang ay patayin niya ako sa tingin niya. Tsk.
Lumapit pa ako at tinignan ang kabuuan niya.
Napailing ako. I really admire Madame Serpentine. Malinis na malinis siyang manakit. Hahaha.
At dahil nasa mood ako ngayon, hinawakan ko ang braso ni Vladimir, dahilan para mapasigaw siya sa sakit at hapdi. Pft. Sunog na sunog ang balat. HAHAHAHA.
Napahagalpak ako sa kakatawa, halos mapuno ng tawa ko ang buong mansion niya. Wala din namang magawa ang mga charmers na nandito, even his nurse, Leondale because I am a directress. Just like Leanna Marchessa, I can do whatever I want. Pasaway nga lang kaming dalawa.
Tinulak ko si Leondale, dahilan para mahulog ang tray na hawak niya na may lamang medicines at kung ano ano pang pang-gamot. They are weak. Tsk. Lalong sumama ang tingin ni Vladimir saakin.
"Tsk. I just did you a favor idiots" sambit ko at inirapan silang lahat. Tinaasan ko ng kilay si Vladimir. "Madame Serpentine used her unhealed powers. Those shits *pointed the things fell on the floor* can't heal this burn" Sabi ko sakanila. Napatahimik naman sila, while Vladimir's glare dissapeared.
Pumikit ako ay may isinatinig. 'I'm sorry, I forgot that he's your asshole tito' biglang nagsalita sa utak ko si Madame Serpentine. Ngumiti ako sa isip at humingi na lang sakaniya ng basbas. After that, hinarap ko si Vladimir..He's intently looking at me, trying to figure out what's on my mind. Sa halip na sagutin pa siya ay kumilos na ako.
Itinapat ko ang dalawang kamay ko sa ulo niya at pumikit while whispering something that we charmers only understand. Halatang kinakabahan si Vladimir sa gagawin ko dahil nang sulyapan ko ulit siya ay halata sa mga mata niya ang kaba at pagtataka.
Pumikit na lang ulit ako at pinadausdos ang kamay ko sa buong katawan niya. Hindi ko naman nahahawakan ang buong katawan n'ya kundi nasa taas lang ang kamay ko at nakatapat katawan niya. Ilang sandali ko pang ginawa iyon until his burn was already healed. Napanganga ang mga charmers sa ginawa ko.
I forgot that I'm also a healer. I have the healing powers pero kung tutuusin, mas malakas sa ganito si Leondale at iba pang mga nurse na Charmers. It's just that Madame Serpentine gave me the healing charm para magamot ko ang gagong 'to. Nang tignan ko si Vladimir the evil ay sinisipat sipat na niya ang katawan niya, pagkatapos ay ngumiti ito saakin.
"Thank you" he stated nang makatayo na siya sa higaan. Tinaasan ko siya ng kilay.
"Hindi libre 'yon" I simply answered, pagkatapos ay tinalikuran siya. Ramdam ko ang pagsunod niya but I didn't mind. It's not really my intention to help him with his pain earlier, trip ko lang talaga at may kailangan ako.
"Then, I'll pay for it. Tell me what you want" Narinig ko siyang biglang nagsalita when we finally reached the wide garden of this land. This is really paradise but these things aren't true at all.
"Make the event a real one" walang paligoy-ligoy na sabi ko. I didn't bother to face him, though it's obvious na natigilan siya sa lumabas sa bibig ko.
"What do you mean?" napaismid ako sa naging tanong niya. He's too genius to act innocent.
"You know what I mean. Kung hindi mo gagawin 'yon, I have no choice but to give you back those freaking burns" dito na ako humarap sakaniya at binigyan siya ng nakakalokong ngisi. He's playful, but I'm more playful. I can manipulate him whenever I want.
"That's a big no Nicole. We can't make that a real one. That's too impossible for this world!" singhal niya saakin na nagpangisi lalo saakin. This is all their fault. Bakit kasi dinala nila ng pilit dito ang kapatid ko. Now, they should face the consequences.
"I don't care. I don't care even it's risky or not. You'll just act like a business tycoon and act like a normal person in normal world. What's so hard with that Vladimir?" I asked him without releasing every smiles.
Hindi siya nakasagot. I can clearly notice how his system disagreed. But no one could stop me, not even him. They love playing, then I love it too.
"You're impossible Nicole. Why don't you just accept that your sister will already be crowned---"
"I will never accept that, having me in this freaking world is already enough, and getting my sister's right and happiness is too much Vladimir. You love playing, but I know how to end your play well" I cut him off and gave him a death glare. He can't have my sympathy and even my respect. They've got what should be mine. That's enough. And now' they will crown my sister as if it's just easy and normal? Damn them. If I could just have the golden piece, I'll sue them all. But sadly, I can't have that thing. Only them can have it, can get it. Only them...
"Fvck. I can't do that, just give me another task" tumaas ang kilay ko sa sinabi ng magaling na lalaking 'to. He's making it hard, so I'll give him.
I started walking again, I feel footsteps following me.
"Fine" nakangising sagot ko while looking at the magical lake.
"Bring my sister back to her normal life, as well as Liam" nakangiting sabi ko at hinarap ulit siya.
"WHAT!!!? ARE YOU INSANE!?" hindi ko alam kung anong way pa para matakpan ko ang dalawang tenga ko sa lakas ng boses niya. It's irritating.
"Then I really don't have a choice. It's either choose between those two task, or just accept the fact that you can no longer use your useless body" seryosong sabi ko sakaniya at walang pasabing naglaho ako. I used my power which is teleporting.
-----
Ayesha Krishna Miltray's P.O.V
Nandito na kami ulit sa mansion. Nakauwi kami dahil sa pagbuhat nila Zach at Kier kay Troy na iniinda yung 'ano' niya. Habang buhat naman ni Xander si Tristan na nahimatay kanina sa covered court. Pati ako ay natawa na. Hindi makalakad ng maayos si Troy dahil sa sobrang sakit daw n'on kaya wala silang choice.
Ang mga babae namang kasama namin ay natatawa na din. Ngayon ay nasa isang mahabang sofa si Tristan na nagising na pero sobrang sakit pa din daw ng ulo niya. Habang si Troy ay hawak ang shorts niya-- god. Para siyang bagong tuli na ayaw pahawak.
"Ano bang nangyari sainyo?" nag-aalalang tanong ni Manang Cecilia na palapit na ngayon sa direksyon ni Tristan dito sa Sala. Binigay niya ang ice pack kay Tristan na agad namain nitong tinanggap. Inilapag niya ang isang palanggana na may lamang tubig at towel. Napakunot ang noo ko.
"Sobra bang sakit iho?" tanong ni Manang Cecilia kay Troy na nakapikit ngayon dahil masakit talaga. Tumango lang ito kay Manang Cecilia kahit hindi naman niya nakikita.
Nanlaki ang mga mata ko nang kuhanin ni manang cecilia ang palanggana at nilagay sa sahig na malapit sa kinaroroonan ni Troy. Narinig ko pa ang pagpipigil ng tawa ng mga lalaki. Anong gagawin nito?
"Ano po--- WOAH! A-Ano 'yan manang--aww. Ano pong gagawin n'yo?" nanlalaki ang mata ni Troy nang makita niya ang palanggana. Nakalohod na ngayon si manang cecilia at parang naglalaba na pinipiga yung towel na puno ng tubig na galing sa palanggana.
"T-Teka po virgin pa po ako!" sa pagkakataong ito ay napahagalpak na kami sa kakatawa. Rinig na rinig ko ang kay Liam na siyang may pakana nito.
"Pilyo ka iho" natatawang sabi ni manang "Ipahid mo 'to sa ano mo, may gamot 'yan. Wag kang mag-alala dahil mabisa 'yan, maaalis niyan ang sakit" sambit ni Manang Cecilia. Iniabot niya kay Troy ang towel na nag-aalangan pa kung kukunin o hindi. Pagkatapos ay tumayo siya at kinuha ang palanggana. Umalis siya sa sala at iniwan na kami.
Lalong lumakas ang tawanan nang makita naming kunot na kunot ang noo ni Troy na nakatitig sa towel na hawak niya.
"Pft. Kami na ang magluluto ng lunch" bigla ay nagsalita si Mia. Sabay-sabay sila nila Zoey at Kleo na tumayo at naglakad papunta sa kusina. Naiwan ako dito kasama ang lahat ng lalaki.
"Ipahid mo na troy. Mababaog ka na niyan" pananakot ni Tristan sakaniya na ngayon ay nakasandal sa sofa at tinatamaan ng ice-pack ang ulo niya.
"Gago!" inis na singhal sakaniya ni Troy na kunot na kunot pa rin ang noo.
"Ayos lang 'yan pre. Magfa-function pa din naman 'yan" nagpipigil na tawa na sabi ni Zach.
Tahimik lang akong nakamasid kay Troy at Tristan hanggang sa mapansin ako ni Troy. Napairap ako nang ngumisi siya saakin.
"Gusto mo krish my labs ikaw mag alaga sakin?" sumama ang tingin ko sakaniya. Alam na alam ko kung anong tinutukoy niya.
"Fuck you Troy! Alagaan mo ang sarili mo gago!" halos mapapikit na ako sa lutong ng mura ni Liam sakaniya. He faced me, pagkatapos ay hinila ako paalis ng sala.
"You wanna eat?" tanong niya saakin nang makarsting kami sa counter ng kitchen. I can see those 3 girls na abala sa pagluluto ng kung ano.
Umiling ako bilang sagot kay Liam. Ngumiti lang ito saakin at inakbayan ako.
"AWWWWW!!!!!" napapitlag kami nang marinig namin ang malakas na daing ni Troy. Tatalikod na sana ako nang kabigin ni Liam ang bewang ko at pilit akong pinapatalikod sa direksyon nila Troy.
"Damn it!" malutong na mura niya.
"Tangina kay Troy! Pumunta ka sa banyo!" sigaw ni Liam sakaniya na dahilan para manlaki ang mga mata ko. Now I know. Talagang sa sala niya pinahid!? Shit.
"Hindi ka na nahiya Limaco!" rinig kong bulyaw ni Tristan kay Troy.
"Pero, malaki din ah" napapikit ako dahil sa sinabi ni Zach. Damn. What the hell.
"Gago ka Troy! Puputulan kita!" pagkatapos sabihin iyon ni Liam ay tinakpan niya ang dalawang tenga ko. Mahigpit ang pagkakatakip niya kaya wala na akong gaanong naririnig.
Nang sa wakas ay alisin na ni Liam ang kamay niya sa tenga ko ay narinig ko ulit si Troy.
"Tangina, sabi ni Manang Cecilia matatanggal daw ang sakit. Hindi naman e! Fake news!" pagdadabog ni Troy. Sa pagkakataong iyon ay humarap na ako sakaniya. Hindi ako pinigilan ni Liam kaya alam kong safe na. Hindi na makikita ang hindi dapat makita.
"Gago ka talaga!" singhal sakaniya ni Tristan na pumunta sa harap ni Troy at binatukan siya.
Ilang minuto lang ay narinig ko na ang pagtunog ng mga kutsara at mga plato.
"Tara dito kain na" yaya ni Zoey. Alam kong si Zoey 'yon.
Nang balingan ko ukit si Troy ay nakatayo na ito nang maayos. Napakunot ang noo ko dahil ngiting ngiti siya.
"Ayos na pre! Di na masakit! Pwede na makabuntis---aray!"
Napailing na lang ako sa kagaguhan nila. Si Liam na mabilis na nakalapit sa direksyon nila Troy ang bumatok kay Troy. Hinila pa niya yung dalawa at tumuloy na kami sa dinning room. As usual, tumabi saakin si Liam. Sa kanan ko naman ay si Troy na nakangiti ng matamis. Tch.
Sa katapat ko naman ay si Kleo. Pinagigitnaan siya nila Kier at Xander.
"Ito. uhm, sana magustuhan niyo" napatingin ako sa hawak ni Zoey na malaking bowl. Transparent 'yon kaya kitang kita ko na Menudo iyon. Nang tignan ko si Mia ay may hawak siyang white tray. Nakalagay 'don ang fried chickens.
"Masarap ang tanghalian! Oh yeah!" nauna ng kumuha ng kanin si Troy at nag-umpisa ng lumamon.
Gan'on na lang din ang ginawa namin. Hindi ko alam, pero sa halip na mainis ako dahil wala kaming napuntahan ngayong umaga kundi ang Magical De Hacienda at ang covered court ay natuwa lang ako. Well, kailan ba kami makakatino kung si Troy at Tristan ang kasama?
"Wala tayong nakuhang informations. Pft" natatawang sabi ni Zoey na akala mo ayos ang relasyon namin-- na walang problema. Well, she's somehow right. Hindi kami makakatapos ng project na ito kung puro away kami.
"Macharap cho!" hindi na makatino sa pagsasalita si Troy dahil sa punung-puno ang bibig niya. Napangiwi na lang kami sa katakawan niya.
Pagkatapos ng tanghalian ay wala ng nagyayang lumabas. Ang maarteng Troy at Tristan, gusto daw magpahinga at nang tanungin kung gusto nilang magbasketball ay ayaw nila. Na-trauma yata. Pft.
Dahil wala naman akong magawa ay pumunta ako sa gilid ng mansion, may malaking pool dito. Umupo ako sa isang mahabang upuan na pang sun-bathing habang may hawak akong pineapple juice na tinimpla ko para sa sarili ko. The view is mesmerizing. Bukod kasi sa malawak na swimming pool na napakalinis ay mababahid dito ang salitang 'nature'.
All I want is to relax but I think, I'll fail to have that.
"Krishna" I heard a female voice. Hindi ako nagkamali sa iniisip ko na si Kleo ang tumawag saakin. Hinarap ko sila. I showed a serious smile. Walang bahid ng galit, pero wala ding bahid ng saya.
Pawang mga naka-crop top sila at maliit na short-- na tulad ng akin. Naglakad sila palapit saakin. May isa pang upuan sa kanan ko at dalawa pang upuan sa kaliwa ko na tulad ng akin. May mga payong din. Umupo sa may kanan ko si Kleo habang sila Mia at Zoey ay sa kabilang gilid ko.
Hindi ko lang sila pinansin at pinagpatuloy ang paghigop ng pineapple juice habang nakatanaw sa malawak na swimming pool.
"Nakakamiss pala ang ganito" bigla ay nagsalita si Mia. "I mean.. this moment, we're together" dugtong pa niya. Natahimik lang ako, even the two.
"I was hoping over and over again to bring back those times na masaya tayo. But that is too impossible" pasimple kong sinulyapan si Mia na nakatingin din sa pool at mapait na nakangiti.
Hindi na lang ako nagsalita. I don't want to speak dahil puro hinanakit lang ang mailalabas ng bibig ko.
"I'm hoping too" segunda ni Kleo na naramdaman kong lumingon saakin.
"Yeah. me too" pasimple akong bumuntong hininga nang sang ayunan din ito ni Zoey.
Well... Yeah, I miss those times too. But those memories made me lived in the dark for fucking years.
"I-I'm sorry Krishna"
"I'm sorry bestfriend"
"Sorry yesha. We're sorry"
Sunod sunod na sabi nila na nakapagpatigil saakin. Is this really happening? Napailing ako sa isip ko. Hindi sa ayaw kong magpatawad pero mahirap lang talaga.
Ilang minuto kaming tahimik. Ramdam ko na hinihintay nila ang sagot ko. Ilang beses akong lumunok hanggang sa bumuntong hininga ulit ako at tinigman sila isa isa.
"I'm sorry too. But the one you were hoping for is hard to give to" sambit ko at tumayo sa kinauupuan ko. Narinig ko ang pagsinghap nila pero hinayaan ko na lang.
Nagsimula akong maglakad palayo sakanila. Pero hindi pa man ako nakakalayo ng tuluyan ay napagpasiyahan kong lumingon ulit sakanila na mga pawang nakatingin sa direksyon ko.
"Time will come, I'll forgive you guys. Pero mahirap sa ngayon. You just left me in the dark. Naging mahirap saakin na makawala sa dilim. And having no friends with the dark is really killing me. Hindi ko kayang magpatawad sa ngayon. Hindi ko kaya" narinig ko ang pagbuntong hininga nilang tatlo sa litanya ko. Pero hindi nakatakas sa mga mata ko ang mabilis na pagpunas ni Kleo sa luhang tumakas sa mata niya.
I know her very well. I know each of them kahit pa lumipas ang ilang taon.
"W-W-We'll wait Krishna. We're willing to wait for you bestfriend. I'm sorry for everything" doon na tuluyang umiyak si Kleo..I hate this scene. Dahil sa ayaw kong umiyak at bumigay sa harap nila, I gave them a warm smile. A real one.
"Darating din ang lahat diyan. Not now. Not today" mapait akong ngumiti sakanila na ngayon ay nakayakap na kay Kleo. Nakatitig lang sila saakin.
Tumalikod na ako at tuluyang umalis sa lugar na 'yon. Yes, forgiveness for your friends will always be there, will always be done. But mine's not that easy. Lalo pa't naaalala ko yung panahong nasasaktan ng paulit-ulit si Liam at wala man lang silang ginawa. Masyado silang nabulag. And worst, they really judged us. Isa sila sa mga taong gusto kaming paghiwalayin.
Papasok na sana ako sa mansion nang may marahas na humila sa braso ko at bigla akong ikinulong sa bisig niya. I know who is this. Yumakap lang din ako pabalik. "Just tell me when you're ready. I'll be ready to forgive and forget too" doon na ako naiyak. Alam ko kung gaano kagalit si Liam sa mga kaibigan namin noon. Saksi ako doon. Halos isumpa niya na wag na sanang pumasok yung anim noon. Pero halata pa din sakaniya na may halaga pa rin yung anim kahit kakaunti lang.
"I'm ready to forgive. Only if they'll not hurt you anymore" 'yan. Yan ang lagi niyang sinasabi saakin tuwing nagtatanong ako sakaniya.
"But if it will make you happy. I'll forgive them even it's too hard" seryosong sabi niya Isiniksik ko lang ang mukha ko sa dibdib niya. Tumigil na ako sa pag-iyak pero hindi ako kumakalas sa yakap namin.
"We'll be waiting for that time Liam, Krishna. Handa kaming tanggapin lahat ng parusang gusto niyo na mangyari sa'min. Just.. Just forgive us and start a new friendship" Napakalas ako sa yakapan namin ni Liam at napaharap sa tatlong lalaking nasa tapat na ng pinto ngayon. That was Kier who spoke.
"We'll be waiting. We swear" seryosong sabi naman ni Xander na nakatingin saakin ngayon.
------------