(Asya)- Ateş etme zombi değil sadece vuruldu !!!
(Asker)- Bu imkansız sırtında 6 delik var kimse bu deliklerle yaşamaz.
Yerden hafif doğruldum ama asker silahını bana doğrulttu.
(Ben)- Biliyorum kulağa tuhaf geliyor ama bünyem dayanıklıdır......
(Asker)- Kalk ayağa benimle geliyorsunuz.
(Asya)- Bizi nereye götüreceksiniz ?
(Asker)- Soru sormayın gidince görürsünüz.
Yerden kalktım asker bizi dışarı götürüyordu Asya beni durdurdu. Şaşkın bir şekilde bakıyorlardı sırtımda sanki bir diken batmış şu an çıkıyor gibi bir his vardı. Yere mermiler düşmeye başladı tam 6 mermi çıkmıştı sırtımdan asker korku ile silahını bana doğrulttu.
(Asker)- Sen nesin böyle ?
(Ben)- Bak bende bilmiyorum ne olduğunu ama emin ol daha büyük sorunlarımız var virüs mutasyon geçirmiş olabilir az önce sağlıklı insanlar zombiye dönüştü .......
(Asker)- Kes sesini ve yürümeye devam et !!
(Ben)- Tamam tamam yürüyorum.....
Hastaneden dışarı çıktık ama dışarısı içeriden de beterdi etrafta canlı cansız askerler siviller yatıyordu ve zombiler bu insanları yiyordu. Asker arabaya doğru yaklaştı şoför koltuğunda ki adamda zombiye dönüşmüştü. Asker başını ellerinin arasına koyarak mırıldanmaya başladı arabanın etrafında dönüp duruyordu. Birden belinden silahını çekti tam kendine ateş edecekti ki silahı çekerek engel oldu.
(Ben)- Sakin ol buna gerek yok hala bir umut var.
(Asker)- Ne umudu görmüyor musun herkes ölmüş aileme ulaşamıyorum ne anlamı var yaşamanın ?
(Ben)- Seni anlıyorum bende ailemi kaybettim ama yaşamalıyız böyle kolay pes edemeyiz.
(Asya)- Mert haklı bu kadar kolay vazgeçmemelisin.
(Asker)- Anlamıyorsunuz galiba yaşamak istemiyorum!!!!
Asker slahını tekrar başına dayadı ateş etmeden önce engel oldu silahla vurup bayılttım. Şu an şoktaydı eminim daha sonra normale dönerdi askeri bırakıp arabay doğru yürümeye başladım.
(Asya)- Onu burada mı bırakacağız ?
(Ben)- Kendi başına kurtulur buradan.
(Asya)- Saçmalama Mert burada kalırsa bu yaratıklardan biri onu öldürür.
(Ben)- Tamam peki yanımıza alalım o zaman uyandığı zaman ne istiyorsa onu yapar.
Askeri yerden kaldırdım arabama götürdüm arka koltuğa bıraktım sesler geliyordu bir helikopter sesiydi kafamı kaldırıp baktım bir helikopter havada sallanarak uçuyordu birden hastanenin çatışına çakıldı ve patladı. Arabaya bindim ve tekrardan eve doğru yola çıktık yol sessizdi etrafta pek insan yoktu ama bir kaç sokakta bir zombiler görünüyordu. Tahmin ettiğim gibi kontrol altına almak imkansızdı çünkü herkes potansiyel bir zombiydi.
(Ben)- Hala kırgın mısın bana Asya ?
(Asya)- Nereden çıktı şimdi bu ?
(Ben)- Düşündüm de artık hayatımız pamuk ipliğine bağlı yani o mermilerden biri başıma gelseydi şu an ölmüş olurdum ailemden geriye sadece sen kaldın seninde bana kargın olmanı istemem.
(Asya)- Bak Mert seni seviyorum sana aşığım ama şu an bunların sırası değil dün sabah benim kardeşim öldü onu sen öldürdün artık eskisi gibi olamayız.
(Ben)- Tamam sorun değil özür dilerim tekrardan.
Sessiz bir yolculuktan sonra eve vardık arabadan indim Asya içeri girdi arka koltuğa baktığımda asker hala baygındı. Askeri uyandırmaya çalıştım ama kalkmadı biraz sert vurmuştum galiba bahçeden hortumu alıp askerin üzerine su tuttum. Birden yerinden fırladı etrafına baktı.
(Asker)- Neredeyim ben ?
(Ben)- Merak etme seni o cehennemden çıkardık hadi kalk gel üzerini değiştir içeride sonra ne yapmak istiyorsan yaparsın.
Asker sessizce arabadan indi eve girdik içeride koltukta Serkan iki küçük çocuk ve bir bayan oturuyordu Serkan'ın kucağında bir silah vardı ve hepsinin üzerinde kan vardı.
(Ben)- Ne oldu Serkan bu haliniz ne ?
Serkan'dan ses çıkmıyordu yanında ki bayan konuşmaya başladı.
(Ebru)- Ben Ebru Serkan'ın nişanlısıyım....
(Ben)- Bende Mert memnun oldum sorun ne neden üzeriniz kan ?
(Serkan)- Abilerimle yengelerimi vurdum a.... k..... oldu mu ? Hepsi o yaratıklardan oldular bende vurdum.
Çocuklar ağlamaya başladı Asya ve Ebru çocukların yanına oturdular onları susturmaya çalışıyorlardı. Serkan'ın yanına gittim ve kolundan tutup dışarı çıkardım. Bahçeye de bir sandalyeye oturdu titriyordu sürekli üstünde ki kana bakıyordu.
(Ben)- Senin için çok zor biliyorum ama yiğenlerin için dik durmalısın artık onların tek ailesi sensin topla kendini.
(Serkan)- Sana söylemesi kolay kendi abimi vurdum diyorum sana anlamıyor musun ? Dışarıdan ahkam kesmesi kolay.....
(Ben)- Bana mı kolay 2 gün önce annemin ölüsünü kendi mutfağımda gördüm daha dün sabah küçük bir kızı üstelik sevdiğim kadının kardeşini öldürdüm şu an ne olduğumu bile bilmiyorum az önce 6 kurşun yedim ama mermileri hissetmedim bok gibi vücudumdan çıkıp düştü mermiler bana mı kolay ? Tabi sende haklısın benim ne derdim var ki ?
(Serkan)- Öyle demek istemedim özür dilerim.
(Ben)- Artık eski dünyamız yok eskisi gibi normal birer insan değiliz şu an tek bir amacımız var oda hayatta kalmak.
Bahçede dolaşmaya başladım annem, babam, kız kardeşim aklıma geldi hepsinin ölümleri görmüştüm kardeşim yangında ölmüştü babam hastanede ölmüştü annem mutfağımızda ölmüştü. Buket gözümün önüne geldi sanki bahçede durmuş bana bakıyor gibiydi. Birden evin kapısı açıldı ve asker dışarı geldi elinde telsiz vardı.
(Asker)- Buradan çıkmamız lazım bu akşam burayı bombalayacaklar tüm şehir düşmüş.
(Ben)- Ne kadar vaktimiz var ?
(Asker)- 4 saatimiz var en iyi ihtimalle 5 saat bombardımanın tam saati belirtilmiyor sadece bu akşam olduğu söylendi.
(Ben)- Hemen hazırlanmamız gerek artık burada kalamayız.
Tekrardan içeri girdik.
(Ben)- Buradan çıkmamız gerek hemen erzak ve giyecek alın 1 saate çıkıyoruz.
(Asya)- Neden ?
(Ben)- Burada bombalanacakmış başka bir yere gitmemiz gerek.
(Asya)- Nereye gideceğiz ?
(Ben)- Bilmiyorum ama buradan uzak neresi olursa.
(Asker)- Şehrin dışında bir kampımız var orada size yardımcı olabiliriz.
(Ben)- Hala açık olduğunu nereden biliyorsun ?
(Asker)- Ben aslen Çorumluyum bizi Çorumdan getirdiler kampta yol üstünde kuruluydu bölgenin en büyük kampı olduğu söyledi eminim dayanmıştı.
(Ben)- Tamam teşekkür ederiz .....
(Mustafa)- Mustafa .... ismim Mustafa.
(Ben)- Tamam o zaman Çorum tarafında ki kampa gidiyoruz 1 saate çıkmalıyız.
Herkes hazırlanmaya başladı bende eşyalarımı topladım. Yarım saat içinde herkes hazırdı ama bir sorunumuz vardı arabam bu kadar kişiyi götüremezdi ve benzinim de neredeyse bitmek üzereydi yeni bir araba lazımdı.
(Ben)- Serkan sizin araba nerede ?
(Serkan)- Dükkanda bıraktım.
(Ben)- O arabayı almamız lazım benim arabaya sığmayız benzinim de yok.
(Serkan)- Sokaklar zombi dolu geriye sağlıklı kimse kalmadı dükkana varamadan bizi yakalarlar.
(Ben)- Başka çaremiz yok gitmeliyiz.
(Mustafa)- Serkan haklı ama bir yolu olabilir ölmeden gitmemizin.
(Ben)- Aklında ki ne var ?
(Mustafa)- The walking dead izlediniz mi ? 2. veya 3. bölümde görmüştüm zombilerin vücut parçalarını üstlerine sürüp aralarından geçiyorlardı işe yaraya bilir.
(Serkan)- Bak söylediğin diziyi izlemedim ama riske atamayız kendimizi.
(Mustafa)- Deneriz yani 2 zombi bulup birinin canlı bırakır kanı filan sürüp deneriz ne diyorsunuz?
(Ben)- İyi bir fikre benziyor deneyebiliriz bize 2 ölü lazım.
Evin bahçesinden çıkıp Mustafa'nın planı için 2 zombi aramaya başladık yanımızda silah yoktu bende sadece daha önce silah dükkanından bulduğum sopa vardı Serkan ve Mustafa evden bıçak almışlardı yanlarına birde ip almıştık zombileri yakalamak için. Bir kaç sokak boyunca kimseyi göremedik ama tam umudumuzu kaybetmişken bir sokak başında 3 zombi gördük bir köpeği yiyorlardı onlarda bizi gömüş olacak ki köpeğin başından kalkıp daha taze et için bize doğru yaklaşmaya başladılar.
(Ben)- Sağ tarafta ki bize lazım değil ben onu öldürürüm siz diğer ikisini bağlayın.
(Serkan)- Tamam hadi başlayalım.
Ben zombinin üzerine doğru koşup sopayla vurdum zombi yere yıkıldı. Diğerleri de üzerime doğru geliyordu ki Serkan ve Mustafa birden iplerle sarmaya başladılar. Yerde ki zombinin kapasını parçaladım zombi tekrardan öldü. Diğer zombileri de bir birine bağladık yerde bulduğumuz bir değnek ile zombileri eve doğru götürmeye başladık.
Zombileri eve getirdik Serkan önden girip Asya Ebru ve çocukları yukarıya çıkardı. Zombileri içeri soktuk birini içeride öldürdük diğerini Mustafa kapının önüne bağladı dışarıda başında bekliyordu.
(Ben)- Serkan bıçağını bana ver.
Zombinin karnını kestim mutfakta bulduğum çuvalı üzerime geçirdim zombinin bağırsağını üzerime sardım kanını da etrafıma sürdüm.
(Ben)- Mustafa içeri girdi ben dışarı çıkıp deneyeceğim.
Mustafa içeri girdi ardından ben dışarı çıktım zombinin dibine kadar yaklaştım. Zombi beni koklayarak baktı ardından diğer tarafa döndü. Mustafa'nın planı işe yaramıştı artık geriye tek bir şey kalmıştı oda şehir merkezine girip arabayı almak.
İleride gerçekten böyle bir olay yaşansa en merak ettiğim şeylerden birisi acaba onların kanını organlarını üzerimize sürsek bizi fark ederler mi ? Sizce fark ederler mi ?