Medya da Deniz
Biyolojiyi bulan herifi bir bulursam bütün organelleri götüne sokacağım.!
Cenk'in ağzından
Öfke ve üzüntü.
Şuan hissettiğim tek duygu bu ikisiydi.
Helin'in durumu beni üzerken bunun sorumlusu olan herif ise beni öfkelendiriyordu.
Helin'i ne zaman arabaya taşıdım, ne zaman hastaneye geldim ve ne zaman onu ameliyathaneye götürdüler hatırlamıyorum bile.
Şu an tek istediğim şey onun iyi olmasıydı. Benim için önemli olan tek şey buydu.
Nasıl oldu anlamadım bile. İki saniye..
Hayatımın içine eden o iki saniye..
Saydın mı amk?
Duygusuz herif iki dakika sus amk.
Caddeden geçerken o araba Helin'e nasıl çarptı anlamadım.
Salak değilim. Hiç bir şeye dikkat etmeyen umursamaz bir herif olduğumu biliyorum ama bu olanların kaza olmadığının farkındayım.
Hiçkimse kırmızı ışık yanarken son süratle birisine çarpmazdı. Ve duraklamadan yoluna devam etmezdi. Bunun arkasında birinin olduğunu anlamak için Einstein olmaya gerek yoktu. Helin'in iyi olduğunu öğrendiğim an o piçi bulacağım ve kemiklerini lime lime edeceğim.
Helin'in o hali gözlerimin önünden gitmiyor. Araba çarptığında havalanan ve yere düşen o bedeni, kafasından akan o kan ve harap olmuş bedeni gözlerimin önünden gitmiyor.
"CENK!"
Pamir'in bana bağıran sesiyle yan tarafa baktım. Yanıma geldiğinde bir şey demesine izin vermeden ona sarıldım. İlk şaşkınlıktan kıpırdamasada daha sonra oda bana sarılmıştı.
"Abi!"
Ağlayarak söylediğim kelimeyle kaskatı kesilmişti. "B-ben onu koruyamadım. İki adımlık mesafede olan sevgilimi koruyamadım abi."
Ağlayarak sarf ettiğim cümleler bütüm üzüntümü ve acizliğimi gösteriyordu. Sanki içimdeki acılardan kurtulacakmışım gibi ona sarılıyordum.
"O an senden başkssını aramak aklıma gelmedi."
Aklıma gelen ilk kişi oydu. Buraya geldiğimde aramak istediğim, yardımını istediğim tek kişi oydu. Ne kadar inkar etsemde o benim abimdi. Bu durumda sanki beni kurtaracak tek kişi oymuş gibi onu aradım.
"Sevgilim gözümün önünde mahvolurken ben onu koruyamadım."
Lütfen onu korumama yardım et.
"B-ben kendimi hiç bu kadar aciz hissetmedim."
Lütfen bu acizliğimden kurtulmama yardım et.
"B-Bana yardım et abi."
Lütfen kardeşine ilk ve son kez yardım et.
Pamir'in ağzından
Sevinç, üzüntü, mutluluk ve öfke.
Ben hiç bir zaman bu kadar duyguyu aynı anda yaşamamıştım.
Kardeşimin bana ilk defa "abi" demesi beni sevindirirken bu halde olması beni üzüyordu. Benden yardım istemesi beni mutlu ederken kardeşimi üzen şerefsiz beni öfkelendiriyordu.
Beni aradığında sesinde oluşan üzüntü ve acizlik beni o kadar öfkelendirmişti ki...
Dalya'yı bile umursamadan kimseye bir açıklama yapmadan arabama binmiş ve buraya gelmiştim.
Kardeşim benim için herkesten daha değerliydi.
Yıllar sonra onu bulduğum için benim için herşeyden daha önemliydi. Onu üzen, ona, sevgilisine ve değer verdiklerine zarar veren herkes karşısında beni bulacak.
Cenk'in omzuna elimi koyuup gözlerine baktım. Karşımda ki manzara beni o kadar üzüyordu ki..
"Bunu sorumlusunı bulacağım."
Onu bulacağım ve senin gözünün önünde öldüreceğim.
"Aciz hissetmesi gereken kişi sen değilsin."
Benim. O an yanında olamadığım ve hem seni hem de sevgilini koruyamadığım için aciz hissetmesi gereken kişi benim.
"Sana yardım edeceğim kardeşim."
Her zaman yanında olacağım ve bir daha ne sana ne de sevgiline zarar gelmesine izin vermeyeceğim.
______________________________________________
Pamir kardeşine destek olurken onları izleyen bir çift gözden habersizdi.
" Ne kadar da duygulu." Sahte gözyaşlarını silip burnunu çekmişti. Daha sonra sırıtıp telefonunu çıkardı ve hızlı aramalardan bir numarayı tuşladı.
"Evet?"
"Abi sen haklıydın. Pamir Cenk'in sevgilisine ne kadar değer veriyor bilmiyorum ama kardeşinin bu hale gelmesi onu baya öfkelendirmiş. Bunun arkasında ki kişiyi bulsa anında öldürecek bir havası var." dedi sessizce gülerek.
Karşıdan gelen kahkaha sesi yüzünde bir sırıtma oluşmasını sağlamıştı.
" Güzel, Helin'in başına gelenler bile onu bu kadar sinirlendiriyorsa kardeşine yapacaklarımdan sonra ne hale geleceğini merak ediyorum doğrusu. Sen buraya geri dön. Gerisini Poyraz halleder. "
Omuz silkip telefonu Ateş'in suratına kapattı. Bunu yapacağı için daha sonra dayak yiyeceğini biliyordu ama Demir anı yaşayanlardandı.
Karşısında ki ikiliye baktı. Abi-kardeş başına geleceklerinin en hafifinin bu olduğunu bilmiyorlardı.
Onun istediği ise bir an önce Orkun'un da bu duruma gelmesiydi. Daha sonra ise Rüyayla özel olarak ilgilenecekti.
Aklında ki şeytani düşüncelerle oradan ayrıldı.
Dalya'nın ağzından
Yeter ama. Daha ne kadar burada bekleyeceğim? Zaten Pamir de beni bıraktı gitti. Ne güzel öpecekti beni! Karşımda ki Deniz'e kötü bakışlar atıyordum. O gelmeseydi ne güzel öpüşecektik. Pis ara bozucu!
İnşallah sevdiğin kız travesti çıkar.
Ama daha da önemlisi...
Pamir'in durumu beni endişelendiriyordu.
Cenk ona her ne dediyse Pamir'in gözlerinde gördüğüm üzüntü beni gerçekten endişelenirmişti. Hiçbirimize açıklama yapmadan gitmesi ise endişelerimi daha da arttırıyordu.
Ne olmuş olabilir ki?
Acaba ailesine mi bir şey oldu?
Hazan, Asrın ve Kuzey'e bütün olanları anlattığımda birlikte arabaya binmiş eve gidiyorduk. Kağan Hancı'yı ise Deniz ve Meriç halledecekti. "Asrın, Pamir'i arar mısın?" dediğimde başını olumlu anlamda salladı. Arabayı kenara çekip telefonu çıkardı.
.
.
.
"Pamir? Ne oldu? Neden apar topar gittin?"
".........."
"Siktir! Ne saçmalıyorsun sen? Ne demek Helin'e araba çarptı?"
Biz şaşkınca ona bakarken Asrın sinirle direksiyonu sıkıyordu. Kuzey ve ben dikkatle Asrın'ı izlerken, Hazan hem sinirli hem de düşünceliydi.
"Hangi hastane?"
"............."
"Tamam, biz hemen geliyoruz."
Telefonu kapatıp hızla gaza bastı. Şu an çok sinirli olduğu için tek kelime etmedik.
Hastaneye geldiğimizde direk acil'e doğru yürüdük. İleri de sarılmış Pamir ve Cenk'i gördüğümüz de onlara doğru ilerledik. Bir kıkırdama sesi duyar gibi olduğumda adımlarımı durdurdum. Cenk ve Pamir'i görebilecek bir duvarın arkasında olan Demir gözlerimi kısmama sebep oldu.
Telefonla konuşurken aynı zamanda yüzündeki sırıtmayla Pamir ve Cenk'e bakıyordu. Neden bu kadar mutlu---yoksa?
Sinirle ellerini yumruk haline getirdim. Yoksa bu kazadan Ateş mi sorumlu?
Bu konuyu daha sonra Hazan'la konuşacağımı aklıma not ederek bizimkilere doğru ilerledim.
"Durumu nasıl?" dedi Kuzey ifadesiz suratıyla. Cenk gözlerinden akan yaşları silip cevap verdi. "Bilmiyorum. Ameliyata gireli bir saat oldu ama hala çıkmadılar. Kimse durumu hakkında bilgi de vermiyor."
Bakışlarımı Pamir'e çevirdim. Yumruklarını sıkmasından ve dudaklarını ısırmasından kendini ağlamamak için zor tuttuğunu anlıyordum.
"Lavaboya gidiyorum." deyip yanımızdan ayrıldı. Diğerlerine bir şey demeden onu takip ettim. Kapı aralığından onu izlerken gözlerinden akan yaşlar içimin burkulmasına neden oldu. Gözlerinden akan yaşlarla beraber duvara tekme atıp sinirini boşaltmak adına bağırmaya başladı.
Daha fazla olduğum yerde dikilmeyip yanına gittim. Beni gördüğünde bir şey demesine fırsat vermeden ona sarıldım. Kollarımı boynuna dolaşmak için parmak uçlarımla kalkıyordum ama bunu geçelim.
Ellerini belime sarıp başını boynuma gömdü.
"Kardeşimi bu halde görmeye dayanamıyorum. Onca sene sonra onu buldum ama yine de onu koruyamıyorum. B-ben kendimi çok aciz hissediyorum Dalya." Onu ağlarken görmem eminim onu daha da üzüyordur. Büyük ihtimalle güçlü imajının zedelendiğini sanıyordur ama yanılıyor.
Pamir o kadar güçlü ki, sırf kardeşi daha fazla üzülmesin diye onun yanında kendini tutup ağladı. En az Cenk kadar acı çekmesine rağmene hem de...
Ondan ayrılıp gözlerine baktım ve gülümsedim.
"Demek Pamir Güçlü'nün duygusal yönü böyleymiş. Helin iyileştiği zaman bu halinle dalga geçeceğim."
Gözlerini kısarak bana bakıp kulağımı çekmeye başladı.
"Ahh bırak lan."
"Hele bir öyle bir şey yap o zaman sana neler yaparım görürsün." Ayağına sertçe vurduğumda acıyla inledi. "Ulan bücür, o ayağını kıracağım." Ona dil çıkarıp koşarak yanından ayrıldım. Yanından ayrılmadan önce yüzünde oluşan küçük tebessümü görmek hoşuma gitmişti.
Hastane koridorunda yürürken bu işin arkasında gerçekten Ateş mi var diye düşünüyordum.
Ama Helin'in ona ne zararı var ki? Helin'e zarar vermek ona ne gibi bir kazanç sağlayacak?
Aniden adımlarımı durdurdum.
Helin'e zarar vermesi Cenk'i üzer. Cenk'in üzülmesi de...
Tabi ya, Pamir!
Sırf Pamir'i üzmek ve onu sinirlendirmek için Helin'e zarar vermiş olabilir.
Sinirle dudağımı ısırdım. Pamir'i sinirlendirmek için masum bir kıza zarar verecek kadar alçak birisi mi bu?
Sakin olmak adına derin bir nefes aldım ve bizimkilerin yanına döndüm.
"Ben diğerlerine de haber vereceğim." Hazan telefonunu alıp yanımızdan ayrıldığında gözlerimi kıstım.
Neden bizim yanımızda konuşmadı ki?
Hazan'ın ağzından
Diğerlerinin yanından ayrıldıktan sonra sinirle telefonumu cebimden çıkardım. Ezberimde olan numarayı girip kulağıma dayadım.
.
.
.
.
.
"Neden araman bu kadar uzun sürdü? Halbuki Helin'in durumunu öğrendiğin anda ararsın diye düşünmüştüm."
Dişlerimi birbirine bastırıp gıcırdattım.
"Sen yaptın değil mi?"
"Elbette ben yaptım. Sence benden başkası sana yada arkadaşlarına zarar verebilir mi?" Konuşmama izin vermeden devam etti. "Ah aslında verebilir. Mesela Poyraz, Kuzey'in kuzeni ve ondan nefret ediyor. Ona ya da sevgilisine zarar verebilir. Hmm bir de Demir var. Rüya Demir'in baya bir dikkatini çekmiş gibi görünüyor. Onu elde etmek için Orkun'a zarar verebilir." Kısa bir kahkaha seansından sonra devam etti. "Ve tabi ki de en büyük etken olan ben. Sana ulaşmak için hiç kimseyi ayırt etmeden zarar verebilirim. Tıpkı Kerem'e yaptığım gibi..."
(Hatırlamayanlar için;
Kerem Hazan'ın ilk sevgilisi ve Ateş onu öldürdü.)
Sinirden gözlerim dolarken geçmişte nasıl olurda böyle bir pislikle çıktığımı düşünüyordum.
"Sana yapacaklarımdan sonra o sikik hastalığın için ağladığın günlerden daha beter hale geleceksin. Öyle ki, bu ızdıraptan kurtulmak için kendi ellerinle hayatına son vereceksin."
Telefonu suratına kapatıp derin bir nefes aldım. Arkamı döndüğüm zaman gördüğüm yüz şaşırmama neden oldu.
"Dalya?"
"Tam da tahmin ettiğim gibi. Bu işin arkasında Ateş var." Gözlerimi devirdim. Hadi ama burada ki en zeki kişi bendim ne ara rolleri değiştirdik?
"Nereden anladın?"
"Demir buradaydı." Kaşlarımı çattım. "Yani?" Gözlerini devirdi. "Bir de sana zeki derlerdi." Ayıp oluyor ama.
"Ateş, Pamir'in nasıl bir durumda olduğunu anlamak için Demir'i göndermiş. Bir duvarın arkasında saklanarak Cenk ve Pamir'i izliyordu. Şerefsiz bu durumdan oldukça zevk alıyor gibiydi."
Derin bir nefes alıp duvara yaslandım.
Oda benim yanıma gelip aynı şekilde yaslanırken bakışlarımı aşağı indirdim.
"Hazan, Ateş'in ilk hedefi Pamir. Amacının onu sinirlendirmek olduğu apaçık ortada. Bunun için ilk önce Helin'e zarar verdi. Sırada ki hedefinin kim olduğunu biliyorsundur herhalde?"
Derin bir nefes alıp ona baktım.
"Cenk!"
Sıradaki hedefi Cenk...
Ateş'in ağzından
Sinirle telefonu koltuğa fırlattım. Ama oradan sekip yere düşmesi daha da sinirlenmeme neden oldu.
Sakin olmak adına gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldım.
Ama olamıyordum...
Nefes almamaya başladığım zaman gözlerimi kapattım.
"Hazan?"
"Efendim?"
"Panik atak geçirdiğim zaman yanımda olmazsan ne yapayım?" Bana bakıp gülümsedi ve kollarını boynuma doladı. "Gözlerini kapatıp beni düşün." Boynumu öpüp fısıldadı. "Sadece beni düşün..."
Nefes nefese koltuğa uzandım.
Sadece seni...
"Sana yapacaklarımdan sonra o sikik hastalığın için ağladığın günlerden daha beter hale geleceksin."
O hastalık yüzünden neler çektiğimi bildiğin halde bunu bana karşı kullanıyorsun. Gerçekten hiç değişmemişsin.
Gerçi, bu yüzden seni hala seviyorum...
"Abi?"
Bakışlarımı ayakta dikilen Demir ve Poyraz'a çevirdim. Ne ara geldi bunlar ya?
"Ne zaman geldiniz siz?"
"2 dakika oldu. Abi Demir'in anırmalarını bile duymadın mı?"
"Hey! Binlerce kızı eriten o muhteşem kahkahaya nasıl anırma dersin sen?"
"KESİN SESİNİZİ!"
İkiside yerinden sıçarken başımı koltuğun kenarına yasladım.
"Saçma sapan diyaloglara girmeden önce diyeceklerimi dinleyin. En kısa zamanda sıradaki planı uygulayacağız."
"Sırada Cenk var değil mi?" Bakışlarımı Poyraz 'a çevirdim.
"Hayır!" Kaşlarını çatarak anlamsız bakışlar attı. "Ama abi, biz Pamir' in canını yakmayacak mıyız? Bunun için en iyi hedef o olmaz mı? Zaten Helin'e olan şeyden sonra Cenk'in bu durumu Pamir'i mahvediyordur. Bir de Cenk'e zarar gelirse asla toparlanamaz."
"Off ne çok konuşuyorsun Poyraz. Cenk çok basitçe bir hedef. Hazan sırada ki hedefimizin o olduğunu anlayabilir."
"Eee o zaman kimi hedef alacaksın?" Demir'in sorusuna karşı sırıttım.
Onlar bana anlamsızca bakarken konuştum.
"Dalya! Böylece hem Pamir'in hemde Hazan'ın canını yakacağım. Bir taşla iki kuş."