Chapter 26: For Those Who Remain
Mabagal ang paglipas ng araw habang nanatili ako sa Mirandi. Pero dahil sa araw araw na ginagawa ko at sa mga taong katulad ni Leon hindi ito naging mahirap gaya ng inaasahan ko.
Yes there are times that Leon is too frustrating and Georgia is too strict and the people in the castle is too annoyingly respectful but nevertheless they are helping me to cope up.
There are times that I really miss everything I left behind. Pero alam kong kung gusto ko pa silang muling makita kailangan kong hwag isuko ang sarili ko sa kalungkutan.
"You're smiling. That's great."
Napatingin ako kay Leon na nakangiti sa harap ko. Inalis ko agad ang siko kong nakapatong sa table at pilit sumimangot. "What?"
Natawa siya. "Hwag ka ng magkunwari. Nakangiti ka kanina."
I scoffed at binalik ang tingin sa dalawang batang nasa kabilang kalye at nakatingin sa tindahan ng mga candy at chocolate.
"Natutuwa lang ako sa mga bata." sagot ko at sumipsip ng lemonade na binili namin kanina.
Nandito nga pala kami sa bayan. Sa isa sa mga paborito kong tindahan sa downtown Mirandi.
Maganda ang bayan ng Mirandi. Malinis at puno ng mga palamuti gaya ng mga halamang nasa paso sa bawat bintana at pintuang madaanan mo. Mukhang luma ang mga bahay pero pinaninirahan ng mga masayahing mga tao. May mga itim din na street lamps sa bawat sulok at tabi ng kalye na nakabukas buong araw. Kapag pumupunta ako sa bayan para akong nag time travel sa nakaraan.
Yung mga bata sa kabilang kalye na tinutukoy ko ay mga batang kung makatingin sa tindang matatamis sa loob ng shop parang yun na ang pinaka importanteng bagay sa mundo. Gusto kong tinitingnan sila dahil napaka inosente ng kaligayahan nila.
"Bakit hindi ka pumasok sa Charm Academy?" bigla kong tanong kay Leon kaya naman this time siya ang natigilan.
Kahit kasi may school sa bayan ay basic charm training and lessons lang ang binibigay ng mga ito. The advance lessons are in the Academy. It is considered the most prestigious magic school among the four societies of Magic. Karamihan sa mga tao sa bayan ng Mirandi ay nakapag aral o kasalukuyang nagaaral dito.
"I did. Pero hangang sophomore lang." sagot niya. "Ang kapangyarihan ko ay sub type ng air element kaya naisip nila akong ipasok doon. Pero dahil mas kailangan ako dito sa Mirandi dito ko pinagpatuloy ang training."
I nodded. "May kilala din akong sub type ng elemental magic." Naalala ko ang matatalim na titig ni Freya. "Alam mo bang naging kaibigan ko ang may hawak ng element of air?"
Napatingin siya sa akin at muling bumalik ang ngiti niya. "Si Collin Lucas ba ang tinutukoy mo?"
Halos masamid ako sa iniinom ko. "Paano mo nalaman ang pangalan niya?"
Natawa siya sabay gulo ng buhok ko. "Sa Magic World iilan lang ang may hawak ng elemental magic at mga sub types nito. Malamang kailangan naming malaman kung sino sino ang mga yun. Isa pa pumasok ako sa Academy ng dalawang taon."
"Ibig bang sabihin kilala mo din si—"
"Si Jett Forester ang fire element?" tanong niya. "Sila ang mga freshmen na sakit sa ulo ng mga guro."
Hindi niya napansin kong gaano ako natigilan. A light smile brushed my face. "Tama ka. Pasaway talaga sila."
Bandang hapon na nang bumalik kami sa palasyo. Maaga daw uuwi si Georgia ngayong araw kaya kailangan na nandoon kami para salubungin siya. Wala kasi sa schedule namin ang pagpunta sa bayan at siguradong sasamain kami kapag nalaman niyang tumakas kami sa palasyo.
Habang naglalakad sa market square may ilang tao nag paalam sa amin habang kumaway. Bumalik daw kami kapag may oras kami. Nginitian ko lamang sila. Mababait ang mga tao dito. Pero bakit may pakiramdam ko may kulang parin?
Natapos ang dinner kasama si Georgia. Wala siyang nalaman sa ginawa namin at mukhang wala siya sa mood kaya hindi na siya nagtanong pa sa kinahinatnan ng araw ko.
Nagpaalam ako sa kanya at kay Leon na matutulog na ako. Pero pagkarating ko sa kwarto hindi ko magawang pumikit man lang. Lumipas ang oras at nanatili akong nakatitig sa kisame.
Maya maya pa naisip ko ang isang bagay. Kumuha ko ang isang lumang notebook sa study table at pumilas ng page nito saka umupo at nagsimulang magsulat.
--
Snow,
Kamusta na kayo dyan? Hindi ko alam kung mababasa mo ito pero sana maayos lang ang lahat sa Academy. Nandito ako ngayon sa Mirandi at okay lang ako. Mababait ang mga tao dito at hindi nila ako pinapabayaan.
Miss ko na kayo, Snow. Miss ko na ang pagiging bossy mo. Ang maiingay na tawanan ni Layla at Lily. Miss ko na din ang pumasok kasama niyo. Dito kasi mag isa kong ginagawa ang lahat.
Si Collin at Jett kamusta na? Pasaway parin ba sila?
Snow, babalik ako. Magkikita tayo ulit. Sana kapag nangyari yun bumalik yung dati. Magiging maayos din ang lahat at makakabalik ako dyan. Hintayin niyo sana ako.
Ariela
--
Charm Academy
Nakatingin si Snow sa labas ng bintana nang pumasok ang guro nila para sa susunod na klase. Puwesto ito sa flatform sa harap at nagsimulang mag tawag para sa attendance.
Nagtaas si Snow ng kamay nang matawag ang surname niya. Napansin niya din kung paano nilampasan ang pangalan ni Ariela na sana ay mauunang tawagin kesa sa kanya.
Noong unang beses gawin ito ng mga guro halos magalit si Snow at hindi pasukan ang mga klase nito. Pero ngayon sanay na siya. Pinagbawal ng Academy na pag usapan ang kahit anong tungkol kay Ariela at sa mga nangyari noong gabi yun. Para sa kanila hindi nag exist si Ariela Davis sa Charm Academy.
Everyone moved on after the disastrous night at the Senior Mystic Ball two weeks ago. Nasanay ang mga tao na hindi nakikita at hindi naririnig ang pangalan ni Ariela. Things went back to normal gaya noong panahon na wala pa siya sa Academy. Even her friends are forced to do the same.
Nagpatuloy ang roll call and Snow could sense another boring day coming.
"Forester." tawag ng teacher. Napatingin si Snow sa likod ng classroom.
"Jett Forester." ulit ng nito. Inalis ng teacher ang tingin mula sa files ng mga estudyante at tiningnan ang bakanteng upuan sa likod.
"Ano bang nangyayari kay Jett Forester? Dalawang lingo na siyang hindi pumapasok." she commented in a stern voice.
Natahimik ang klase.
Snow glanced at Collin. Collin shrugged. Maging siya kasi hindi alam kung nasaan si Jett sa mga oras na yun. Napabuntong hininga si Snow at muling binalik ang tingin sa labas. A boring day indeed.
Dumating ang lunch break at si Snow na lamang ang tanging taong naiwan sa kanilang classroom. Kasalukuyan siyang nag aayos ng gamit nang marahas na bumukas ang pintuan. Napatingin siya agad dito.
Pumasok ang nagaalalang si Layla at dumerecho sa kanya. "Snow may problema tayo!" she exclaimed.
"Ano nanaman bang—" Hindi na niya natapos ang sasabihin nang bigla siyang hinalin ni Layla palabas ng classroom.
"Hey. Ano bang problema? Saan ba tayo pupunta?" tanong nito. Layla is acting really weird.
"Si Jett kasi may binubugbog sa Cafeteria."
Nanlaki ang mga mata ni Snow sa narinig. "WHAT?!"
"Basta mahabang kwento." sabi ni Layla.
Nilampasan nila ang padami ng padami na mga tao habang lumalapit sila sa Cafeteria. Noong nasa pintuan na sila kailangan nilang sumiksik sa mga taong nagkukumpulan doon at nagbubulungan.
"Excuse me. Excuse me." asik ni Snow sa mga ito. Noong walang magpadaan sa kanya nagsimula siyang mairita. "Oh my god. Move, people!"
Nakita nila ang iritable nitong mukha kaya nagtabihan ang mga ito at doon nakita ni Snow ang dahilan ng kaguluhan.
Naglalagablab ang isang sulok ng Cafeteria at halos wala sa ayos ang lahat ng mesa at upuan. Sa gitna ng Cafeteria ay nakatayo si Jett at kaharap ang isang lalake na nasa sahig at hawak hawak ang namamagang panga nito.
"Anong nangyari?!" hissed Snow.
"I'm not really sure but I think may nasabing mali yung lalake kaya nagalit si Jett. You know him." Layla answered nervously.
Lumitaw si Lily mula sa kumpulan ng mga tao sa kaliwa nila and joined in the conversation.
"Yung lalake kasi hinamon din si Jett. Sabi kapag wala daw siyang kapangyarihan wala siyang maipagmamayabang. What a suicidal jerk! Kaya instead of using charm nagsuntukan sila at ayan ang kinalabasan."
There are drops of blood on the floor. Jett wiped the side of his lips with his knuckles pero mukhang mula sa nakasalampak na lalake sa sahig nangaling ang mga dugong yun.
"Oh no." nasabi ni Snow na hindi makapaniwala sa nangyayari.
He is doing it again. Bumabalik nanaman siya sa dati. Ang dating Jett na nakilala nila noon. Ang Jett na hindi malapitan. Ang Jett na kinatatakutan ng lahat ng estudyante ng Charm Academy.
"Collin he is doing it again." yun ang naging bati ni Snow nang dumating si Collin sa pinag usapan nilang lugar.
Bumuntong hininga si Collin at tumabi kay Snow sa bench. "Kamusta din." bati nito.
"I'm serious, Collin. Hindi ka ba nagaalala? Kilala mo kung paano magalit si Jett. He is starting to hate everything again since the night of the Mystic Ball."
Collin glanced at her and offered a weak smile. "Hindi ko siya mapigilan eh. Tungkol kasi ito sa kanya."
Kumunot ang noo ni Snow. "Kanino?"
"Kay Ariela." seryoso nitong sagot.
Natigilan si Snow. "Yung lalake hindi niya alam ang totoong nangyari. May nasabi siyang masama tungkol kay Ariela sa harap ni Jett kaya nagalit siya ng ganun."
Snow looks rigid. Alam na nila na hindi traydor si Ariela at sinama siya ng mga Headmaster dahil sa kakulangan na nagawa ng Academy para protektahan siya. Pero ilan lamang ang may alam nito sa Academy. At hindi sila pwedeng magsalita tungkol ito.
Tanda pa ni Snow noong sinabi ito sa kanila ilang minuto matapos makaalis ang sinakyang kotse ni Ariela. Pinatawag ang lahat ng mga taong kasama sa mission noong gabi ng full moon at sinabi ni Miss Serena ang totoong nangyari.
Of course lahat nagulat sa narinig dahil akala ng lahat successful ang naging mission. Walang nakaramdam na pagkatapos ng gabi ng full moon ay nanatili si Ariela na gapos ng Augury sa masamang balak nito. Almost everyone is disappointed with the turn of events.
Especially Jett.
***