Chapter 27 I hope this tears will stop running someday
“Si Felicity may asawa na? T____T”
Pag lingon ko si Joseph pala. Tatakbo nako. Bwahahhaha
“Lalalayas nako.. Andito na pala si Joseph babooooo”
“Oi Felicity wag ka muna umalis.” Sigaw ng vakler na si Joseph.
“Babalik ako mamaya ^__^” His Joseph by day. Josephine by night. Hahaha kakalokang bading na yun.
Sino si Joseph? Siya yung manager nila Leslie. Walang sawang pamimilit sa akin na sumali ako sa girl group niya. Kulet din ng vakler na to. Pero friends kami niyan
^_____^/.
Wala ako sa mood makipag kulitan ngayon.
Gusto ko mapag isa. Naaalala ko nanaman si Gian T____T.
Ilang araw ko na siyang laging iniiwasan.
Kapag nakikita ko siya nasasaktan ako.
Naglalakad ako napunta ako sa may KTV house. Dahil makapal ang mukha ko.
Kakanta ako dun sa may stage. Hohoho.
Pumili ako ng song SOMEDAY by IU
(click the video on the right side. Kunwari si Felicity kumakanta--------à)
Eonjengan i nunmuri meomchugil
(I hope this tears will stop running someday)
Eonjengan i eodumi geodhigo
(Someday after this darkness clear up)
Ttaseuhan haetsari i nunmureul mallyeojugil
(I hope the warm sunshine dries these tears)
Jichin nae moseubi
(When I feel that I’m getting tired of looking me exhausted)
Jichin nae moseubi
(I want to give all my dreams I’ve kept hard)
Dabeorigo shipjyo
(very time I feel that I’m lacking in many things more than I have)
Himdeulge jikkyeoodeon kkumeul
(I lost strength in my legs and drop down)
Gajin geotbodaneun
(I hope this tears will stop running someday)
. . . . . . .
. . . . . . .
Umiiyak na ako. Saktong sakto sa akin ngayon kinakanta ko.
Ang sakit sakit na kasi.
Nag iisip ako kung ano dapat kong gawin. Magpakamatay nalang kaya ako para matapos na to >:)
Kanina pa ko bumubulong bulong sa sarili ko. Hays. Nababaliw na ako.
Parang sasabog na yung puso ko sa sobrang sakit.
Nagpalakpakan yung mga tao.
Bumaba ako ng stage.
Naglakad na ako palabas ng KTV.
May nabangga ako.. .
“Gomenasai >_<”
Pag lingon ko.
“anong ginagawa mo dito?” habang nag pupunas ng luha.
“sinundan kita. Di ka manlang nagpaalam sa akin. Ilang araw mo na ako i
niiwasan. ” Gian. noooo. Di niya dapat malaman kung bakit ako andito.
“bakit naman ako magpapaalam sayo? Ano ba kita? Kaibigan lang naman tayo di ba. Sige una na ko” paano ako makakapag move on kung andito siya.
“teka lang naman baby ko!” takte. Baby ko daw. Amplastic talaga -____-
“Stop calling me baby Gian. Aish” naglakad ako palayo. Hinatak niya ako. “What? Why don’t you just evaporate?” nakakaasar. Pinipigilan ko yung sarili ko na yakapin siya.”Layuan mo na ko Gian please” hindi ko na napigilan yung sarili ko. Umiyak nako.
Nagulat ako ng niyakap niya ako.
O______O
“Felicity. Please don’t push me away. Please. Tell me. Ano ba nagawa ko? May kasalanan ba ako sayo” umiiyak nadin siya.
“G@go ka kasi. G@go!” I was punching his chest. “Ansakit sakit na dito” tituro ko dibdib ko. “Di ko na kaya”
“Andito lang ako. Hindi kita iiwan.” g@guhan lang? andito his face.
“hindi iiwan talaga? Matagal mo na akong iniwan Gian. Matagal na” Mukhang naguguluhan siya sa sinabi ko. “Kunwari ka pang walang alam. Alam mo naman pala na ikakasal ako hindi mo manlang sinabi sa akin. Amplastic mo!”
“hindi kita maintindihan”
“Hindi maintindihan? Alam mo bang tayo dapat yung ikakasal. Pero tinanggihan mo ko hahaha” nababaliw na ako. Umiiyak at tumatawag at the same time. “Alam ko naman na may mahal ka ng iba. Pero yung malaman ko na tinanggihan moko. Why don’t you inform me about this f*cing marriage. Di yung umaarte ka ng parang walang alam. Iba ka talaga Gian Iba ka.” Tumakbo nako palayo. Eksena na kami masyado dito.
Gian’s POV
Nalaman ko kay kuya na pumunta ngJapansi Felicity at nung Hapong Hilaw na yun. Hindi ko manlang alam na aalis pala siya.
Ilang araw na niya ako iniiwasan.
Scene 1
Andito ako sa ospital. Dinalaw ko siya. Hindi nako nag attend ng basketball practice para lang mapuntahan siya. Nagdala ako ng fruits at flowers sa kanya.
“Oh Gian. Ikaw pala -_____-“ ang cold niya sa akin.
“Musta ka na? Okay ka na ba?” hinawakan ko noo niya.
“Don’t touch me” tinapik niya kamay ko.
“May masakit ba sayo? Sabihin mo lang. “ sabi ko sa kanya.
“Will you stop bugging me!!!” pasigaw niya sa akin. Ngayon lang niya ako nasigawan. Nagulat ako. Pati siya nagulat din.
“hindi nako nag attend ng practice namin para Makita ka lang. Wag mo naman ako pagtabuyan” pakiusap ko sa kanya.
“The hell! E di dun ka na sa lecheng practice na yan. Get out” sinisigawan niya nanaman ako >____<. Pumasok yung Francis.
“Pare iwan mo muna si Felicity. Bawal siya ma stress” nag iinit ulo ko. Anong karapatan ng Francis na to na pagbawalan Makita si Felicity.
“Anong karapatan mong pagwalan Makita siya?” nag aamba nako ng kamao ko kay Francis.
“For Christ sake Gian. His my brother!” brother? Hah? Wala naman siyang kapatid di ba. “do you wanna make a scene here???” galit na sabi niya sa akin. Kaya lumabas nalang ako ng kwarto niya.
Paglabas ko ng kwarto ni Felicity nakasalubong ko si Kuya kung totoong magkapatid sila. Totoo daw.
Halos mamatay ako sa selos kasi may boyfriend na siya. Iyon pala kapatid niya. G@guhan lang. Si kuya naman di manlang nagsabi.
Ilang bote ng alak nilagok ko sa sobrang pagseselos. Magseselos nalang ako sa kapatid pa niya. Now I really look pathetic.
Scene 2
I’m acting as if nothing happened. Sinundo ko siya sa bahay nila/
“Baby ko. Sabay na tayo pasok”
“Sorry. Hahahatid ako ni Francis. Una ka na”
“Francis nanaman. Tsk -___-”
Scene 3
“May dala akong leche flan. Di ba favorite mo to ^____^”
“Hindi ako gutom. May gagawin pa pala ako” sabay kuha ni Felicity ng bag niya. Kahit kelan hindi siya tumanggi sa leche flan.
Something is really odd about her. She never treated me this way before. First time to. Iniisip ko kung baka may nagawa akong kasalanan. Wala talaga akong maisip.
Sinundan ko si Felicity sa Japan. Halos sabay lang flight namin. Sinundan ko siya pagkalabas na pagkalabas nila ng airport.
Huminto yung sinasakyan nilang shuttle sa isang malaking bahay. Wow mansion. Eto pala bahay nila sa Japan.
Tapos lumabas siya mag isa. Nag punta sa isang sementeryo si Felicity?
Sino naman dinadalaw niya dito.
“Tita musta na po kayo diyan. Miss na miss ko na po kayo. Salamat po sa lahat ng ganawa niyo sa akin. Kahit na hindi niyo ko tunay na anak minahal niyo po ako. Huwag po kayo mag alala ako na po bahala mag alaga kay Kuya Francis. Hindi ko po siya pababayaan. I love you tita T____T” nakikita ko siya umiiyak. Gusto ko siyang yakapin.
Umupo siya sa may grass at nagbunot ng damo. Lalapitan ko nasanasiya.
“Maawa ka naman sa damo” may babaeng lumapit sa kanya.
“Oi bakla. Miss you” nagyakapan sila.
Sinundan ko lang siya. Pumunta sila sa isang dance studio. Hindi nako pumasok. Hinintay ko na lumabas siya.
Lumabas siya na parang tulala. Pumasok sa isang KTV at kumanta.
“Eonjengan i nunmuri meomchugil
Eonjengan i eodumi geodhigo
Ttaseuhan haetsari i nunmureul mallyeojugil
Jichin nae moseubi
Jogeumsshik jigyeoweojineun geol neukkimmyeon
Dabeorigo shipjyo”
Umiiyak na siya. Nagpalakpakan yung mga tao.
Hindi iyakin si Felicity. Iiyak lang yan kapag hindi na niya talaga kaya.
Bumaba siya sa stage at sinundan ko siya.
Bumubulong bulong siya sa sarili niya. Nabangga niya ako.
“Gomenasai >___<” Nag nihongo siya. Nasa Japan pala kami -____-
“anong ginagawa mo dito?” habang nag pupunas ng luha.
“sinundan kita. Di ka manlang nagpaalam sa akin. Ilang araw mo na
ako iniiwasan. ” miss na miss ko na talaga siya.
“bakit naman ako magpapaalam sayo? Ano ba kita? Kaibigan lang naman tayo di ba. Sige una na ko”ouch! Alam ko namang magkaibigan lang kami. Pinamukha pa.
“teka lang naman baby ko!”
“Stop calling me baby Gian. Aish” naglakad siya palayo. Hinatak ko siya. “What? Why don’t you just evaporate?”Layuan mo na ko Gian please” Umiyak nanaman siya bigla.
Niyakap ko siya.
“Felicity. Please don’t push me away. Please. Tell me. Ano ba nagawa ko? May kasalanan ba ako sayo” umiiyak nadin ako. Ayokong mawala siya.
“G@go ka kasi. G@go!” She was punching my chest. “Ansakit sakit na dito” tituro niya dibdib niya. “Di ko na kaya” broken hearted siya? Kanino?
“Andito lang ako. Hindi kita iiwan.” Sambit ko sa kanya.
“hindi iiwan talaga? Matagal mo na akong iniwan Gian. Matagal na” Naguguluhan ako sa sinasabi niya. “Kunwari ka pang walang alam. Alam mo naman pala na ikakasal ako hindi mo manlang sinabi sa akin. Amplastic mo!”
“hindi kita maintindihan”
“Hindi maintindihan? Alam mo bang tayo dapat yung ikakasal. Pero tinanggihan mo ko hahaha”
“Alam ko naman na may mahal ka ng iba. Pero yung malaman ko na tinanggihan moko. Why don’t you inform me about this f*cing marriage.
Di yung umaarte ka ng parang walang alam. Iba ka talaga Gian Iba ka.” She run away and I was left dumbfounded.
_________________________________________________________________________________________
Vote. comment. Be a fan.
Anong masasabi niyo sa chapter na to?
Please read SOMEDAY WHEN I STOP LOVING YOu my new story ^__^