Rüzgar: Poyraza her şeyi anlatmışsın
Murat: Evet, anlattım
Murat: Bir sorun mu var?
Rüzgar: Yok
Rüzgar: Poyrazın gözünden iyice düştüm sadece
Murat: Bu benim sorunum değil
Murat: Bunu biliyorsun, değil mi?
Rüzgar: Biliyorum
Rüzgar: Tamamen kendi hatam
Rüzgar: Her zaman olduğu gibi saçma sapan düşüncelerle boka battım
Rüzgar: Her yaptığım hareketin sonrası pişmanlıktan geberiyorum
Rüzgar: 'Bu kez doğru yaptım' diyorum ama her defasında yanlış yaptığımı anlıyorum
Murat: Ve o pişmanlığın hiçkimsenin sikinde olmuyor
Murat: Düşünmeden ve ya düşünerek yaptığın umrumda değil
Murat: Sonuç olarak yaptın ve bunun geri dönüşü yok
Rüzgar: Biliyorum
Murat: Biliyorum demekten vazgeç artık
Murat: Hiçbir bok bilmiyorsun sen
Murat: Seni içimden söküp atamadığımı bilmiyorsun
Murat: Aklım sana nefret kusarken kalbim hala seninle dolup taşıyor
Murat: Seni Aykut denen çocukla öpüşürken gördüğüm zaman dünyamın nasıl karardığıyla ilgili en ufak bir fikrin yok mesela
Murat: Ulan sana olam aşkım yüzünden nasıl yandığımı bile bilmiyorsun
Murat: Sen aslında hiçbir şey bilmiyorsun Rüzgar
Rüzgar: Kendimi biliyorum
Rüzgar: Seni ne kadar çok sevdiğimi biliyorum
Rüzgar: Ve en önemlisi tüm bunları sana yaşattığım için pislik bir heriften fazlası olmadığımı biliyorum
Murat: Bunu bilmen iyi işte
Murat: Kendini bilmen mükemmel bir şey
Murat: Pisliksin evet
Murat: Aynı zamanda kendime nefret etme nedenimsin
Murat: Ulan nefret ederek sevmeye devam ediyorum resmen
Murat: Siktir git kalbimden artık
Murat: Daha fazla katlanamıyorum buna
Murat: Kalbimi söküp atacağım en sonunda o olacak
Murat: Git artık
Murat: Etrafımda olma
Murat: Sadece bunu istiyorum senden
Rüzgar: Özür dilerim Murat